Metallica - 72 Seasons
Godsmack - Lighting Up the Sky
2 Likes
Συγγνώμη, υπήρξε επιστροφή Red_Rum ή με γελούν τα μάτια μου;
3 Likes
1.Riders of the ancient storm-Heavy Load
2.Fearless-Crown Lands
3.Himlabacken vol.2-Moon Safari
4.72 Seasons-Metallica
5.IV:Sacrament-Wytch Hazel
6.Gates of Twilight-Wings of Steel
7.Dark Parade-Cirith Ungol
8.Six-Extreme
9.Waves of loss and power-Ice Age
10.Another World-Southern Empire
11.Ghost at the gallows-Spirit Adrift
12.Fatal Encounter-Air Raid
13.Temple of the Serpent-Solitary Sabred
14.ID.Entity-Riverside
15.Cynical Silence-Vass/Katsionis
16.Storming the walls-Triumpher
17.III-Winery Dogs
18.Sons of thunder-War Dance
19.Towers of gold-Sacred Outcry
20.The Hallowed-Jag Panzer
14 Likes
Εδώ φαίνεται να έχει πολύ ψωμί. Θα κάνω αρκετές επισκέψεις σ’ αυτή τη λίστα λογικά, θενξ.
2 Likes
Λίστες, Λίστες , Λίστες…
AOTY
††† - Goodnight, God Bless, I Love U, Delete
Αυτή την φορά το side project του θεούλη έρχεται με περισσότερη φόρα και μας δίνει το soundtrack της χρονιάς. Περιμέναμε 9 χρόνια για κανονική κυκλοφορία αλλά χαλάλι του. Με περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία, λίγο λιγότερη κιθαρίτσα, μπόλικα μαγικά τρικς στις φωνητικές γραμμές.
Θέσεις 2-5
- Avenged Sevenfold - Life Is But a Dream…
Δίσκος ορόσημο, κατάπιε όλα τα μουσικά είδη και τα ξέρασε στο πιάτο μας. - Polaris - Fatalism
Νομίζω πως μέσα στη χρονιά δεν έχω ακούσει δίσκο πιο πολύ από αυτόν. Ο ορισμός του repeat. - Paramore - This Is Why
Φρέσκο ροκ, that’s why - Παπακωνσταντινου Θ. - Urbanum
Παράξενοι στίχοι, αλλόκοτοι ήχοι, τραγούδια που έχουν χώρο να αναπνεύσουν, χωρίς καπνογόνα ή άλλα props.
Θέσεις 6-10
- In Flames - Foregone
Το σουηδικό το παραδοσιακό το αθάνατο είναι ακόμη ζωντανό - Sylosis - A Sign of Things to Come
Ο guitar hero της χρονιάς εξαπολύει επίθεση. - Holding Absence - The Noble Art Of Self Destruction
Ένα ακόμη μαγικό μουσικό ταξίδι στο κόσμο του μοντέρνου ήχου. - Post Profit - Letter to Self
Δεν τους ήξερα, τους έμαθα για τα καλά. - Sleep Token - Take Me Back To Eden
Μουσική που παει τη φάση παραπέρα
Θέσεις 11-20
- END - The Sin of Human Frailty
- Dying Wish - Symptoms Of Survival
- Enforced - War Remains
- Head Cleaner - The Extreme Sound Of Truth
- Καρρας Γιωργος - Ασκησεις Απλοτητας
- Svalbard - The Weight of The Mask
- Currents - The Death We Seek
- Haken - Fauna
- Dødheimsgard - Black Medium Current
- Metallica - 72 Seasons
Θέσεις 21-30
- Mouthbreather - Self-Tape
- Royal Blood - Back to the Water Below
- Kvelertak - Endling
- All Out War - Celectial Rot
- TesseracT - War of Being
- Invent Animate - Heaverer
- Spiritbox - The Fear of Fear
- Foo Fighters - But Here We Are
- Wargasm - Venom
- Dawn Ray’d - To Know The Night
Αναλυτικότερα στα γνωστά μέρη…
7 Likes
Κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να μιλάμε για το τι ξεχωρίσαμε το 2023, but it is not this day.
Εδώ, όπως κάθε χρόνο, σε μια αγαπημένη παράδοση, μαζευτηκαμε και μοιράσαμε αποψαρες για μερικά όχι και τόσο δημοφιλή άλμπουμ, ανεξαρτήτως ιδιώματος, από όλο τον κόσμο που πραγματικά θεωρούμε πως αξίζουν να ακουστούν και να συζητηθούν, μιας και με τις ανασκοπήσεις ξεπουληθηκαμε υπέρ του δέοντος ξερωγω αλλά ναι, you get the point.
15 Likes
Διάνα το κείμενο, με το πρώτο τσεκάρισμα εντοπίστηκε κυκλοφορία που έμπαινε άνετα στη 10άδα μου για το 23. Ανατρεπτική κυκλοφορία το Buice! Φαντάζομαι θα υπάρχουν και άλλα αντίστοιχα.
2 Likes
Το Faidra ήξερα μόνο από όλη τη λίστα, αν δε μου διέφυγε κάτι, σίγουρα συμφωνώ με την παρουσία και την περιγραφή! Να τολμήσω να προσθέσω και το Hinayana - Shatter And Fall (μελωδικό doom death metal από την Αμερική) και το The Mercury Tree - Self Similar (που δε φτάνει το φοβερό Countenance αλλά είναι κι αυτό ένα αρκετά αξιόλογο παλαβοprog άλμπουμ).
3 Likes
κανω λαθος ή αυτο το αλμπουμ δεν εχει αναφερθει απο κανεναν εδω μεσα;
ντροπή
3 Likes
Κλείνοντας τα του '23, μερικές προσθήκες στην γνωστή δεκάδα:
VARATHRON “The Crimson Temple”
Σταθερά ποιοτικότατοι, ισχύει περίπου ό,τι και για το “Patriarchs…” δηλαδή ένας εξαιρετικός συγκερασμός του παρελθοντικού feeling με σύγχρονη άποψη για τον ήχο, χωρίς πουθενά να επηρεάζεται από sub-trends. Απόλυτα πετυχημένη και η ένταξη διάσπαρτων ακουστικών σημείων (είτε με παραδοσιακή χροιά είτε όχι). Τα λέμε 11/2.
TRESPASSER “Αποκάλυψις”
Με το “πολιτικώς χρωματισμένο” bm σχεδόν ποτέ δεν τα πήγα καλά, δεν μου κάνει, δεν του κάνω, μακριά κι αγαπημένοι. Τα πάντα έχουν τις εξαιρέσεις τους όμως και το περσινό άλμπουμ των TRESPASSER κατά βάση σκοτώνει ηχητικά με στιβαρή άποψη για το genre, εκκινώντας από την πάλαι ποτέ αβάντ Νορβηγία και ακολουθώντας από εκεί διαδρομές ως το σήμερα, ενώ και ιδεολογικά κατορθώνει να εντάξει το κόνσεπτ του στο μεταφυσικό πεδίο που (για μένα) οφείλει να διέπει κάθε κυκλοφορία που θέλει να εντάσσεται κάτω από την bm ομπρέλα.
HERETIC CULT REDEEMER/SVARTULVEN “Path of the Undead Ichor”
Πιο επιθετική η πλευρά των HCR σε σχέση με το full-length, αρκετά ενδιαφέρον το αβυσσικό black/death των SVARTULVEN που αντιλαμβάνομαι ότι είναι side project του Funus.
HEAVY LOAD “Riders of the Ancient Storm”
Υπερτίμια επιστροφή των Σουηδών θρύλων σε έναν δίσκο-μίνι χρονοκάψουλα που όμως επειδή έρχεται από μάστορες παλαιάς κοπής, δεν ακούγεται σε καμία περίπτωση tribute στο τότε.
JAG PANZER “The Hallowed”
Κλωτσια στ’ @@, ο ορισμός του metal που θέλω ν’ ακούω, και γκαζωμένο και μελωδικό και καβλωμένο και γενικά ένα HMRM να πλανάται από δω μέχρι το Colorado.
Σε άλλα νέα, για κάποιο λόγο άκουσα υπερβολικά πολύ χέβι μέταλ αυτή την εβδομάδα. Απ’ την ντόπια τριάδα (SACRED OUTCRY, TRIUMPHER, WAR DANCE) προσωπικά θα προτιμήσω το τρίτο που το βρίσκω πολύ πιο μεστό και to-the-point μες στην απλότητά του, τα άλλα δύο είναι υπερβολικά φορτωμένα για τα γούστα μου.
Επίσης, ίσως κάποιοι βρουν ενδιαφέρον στους THE NIGHT ETERNAL του “Fatale” που κιθαριστικά μοιάζουν σε σημεία κάπως σαν παλιούς ENFORCER αλλά με διαφορετική χροιά στη φωνή που εμένα δε μου έκανε. Τέλος, στα πρώτα κομμάτια του το “Veil of the Gods” των GRAVEN SIN (Νικόλας Λεπτός & Shatraug -aka μισό φινλανδικό bm) με είχε σχεδόν ενθουσιάσει αλλά από ένα σημείο και μετά έχασα το ενδιαφέρον μου.
15 Likes
Άσχετο αλλά έβλεπα τις διάφορες διάρκειες των άλμπουμ, που τις περισσότερες φορές είναι 55 συν λεπτά κ πλέον η ιδανική διάρκεια δίσκου είναι γύρω στα 40 λεπτά.
2 Likes
Ισχύει, πλέον έχει ξεπεραστεί η τάση προηγούμενων δεκαετιών να “αξιοποιείται” το δυνατόν περισσότερο η χωρητικότητα των CD βάζοντας πάνω - κάτω 70 λεπτά μουσικής (κάτι που είχε ως σχεδόν αναπόδραστη συνέπεια την ύπαρξη fillers). Τώρα το συνηθέστερο είναι 40-50 λεπτά, εν μέρει λόγω της αναβίωσης του βινυλίου αλλά και επειδή, κακά τα ψέματα, δύσκολα κρατάς την προσοχή της μεγάλης πλειοψηφίας των ακροατών για παραπάνω ώρα, ειδικά στην τωρινή εποχή! Αυτό είχε απαντήσει και ο Arhur Rizk ερωτώμενος για τις σταθερά γύρω στα 35 λετπά διάρκειες των δίσκων των σχημάτων που συμμετέχει ο ίδιος.
2 Likes
Άσε που όταν ένας δίσκος είναι μισή ώρα με σαράντα λεπτά, προσφέρεται πολύ περισσότερο για επαναλαμβανόμενες ακροάσεις.
Summary
Δεν ξέρω βέβαια πόσοι επιδίδονται ακόμα σ’ αυτό το άθλημα, αλλά τέλος πάντων.
5 Likes
Το έκανα με κάνα 2 δίσκους αυτή τη βδομάδα κ με έπιασε ενοχή γιατί ακούω το ίδιο άλμπουμ κ όχι κάτι άλλο στη θέση του… 
2 Likes
Ναι ρε ξεκάθαρα
Δεν είχα ποτέ τέτοιο θέμα, αν μου κάτσει μπορεί να ακούω κάτι στο ριπίτ για καιρό, ακόμα κι αν είναι κάτι γνωστό κι αγαπημένο.
6 Likes
Η αλήθεια έιναι πως - αν κ οι δεκάδες μου έχουν κλειδώσει απο τον Δεκέμβρη, ήθελα να είμαι σε φάση να τις συνοδέψω με κειμενάκια/σχόλια όπως έκανα πάντα - κ όχι ξερό name dropping.
Επειδή όμως το Σύμπαν γαμιέται περισσοτερο κι απ ότι συνήθως αυτόν τον καιρό - τουλάχιστον το δικό μου - φιλοδοξώ/ελπίζω να το έχω κάνει σε κανά μήνα/βαριά δίμηνο, μαζί με κάτι άλλες χρωστούμενες λίστες, στο παραδίπλα αγαπημένο θρεντ του 52.
Ίσως κ πιο σύντομα, αν μπορέσω.
Όπως κ να χει,γελασα δυνατά ε
Νόμιζα ότι δεν θα το πρόσεχε κανείς!
For now, Over and Out 
3 Likes
1 Like