χαχα θενκς φίλε αλλά ντρέπομαι
6 Likes
Και πολύ καλά έκανες μιας και
2 Likes
Βάλε 1 από τα άπειρα που θα υπάρχουν διαθέσιμα 
και θα δεις ότι είναι σαν τα πατατάκια η φάση. Μετά το ποπ δεν έχει στοπ. 
Φτιάξε για πρώτο project ποιοι θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην “κ.ά.” κατηγορία, για να αφήσεις πίσω σου σιγά-σιγά τις επιφυλάξεις και τις ντροπές.
Ρίχνω μαύρα ρόδα στο μονοπάτι για τις κυριες @ell929 @evanthia @Miss_Machine @OwlKitty @Sh_Wo_f @Silent_Winter ελπίζοντας να μην έχω ξεχάσει κάποια.
Τους υπόλοιπους μαντράχαλους καλέστε τους εσείς
3 Likes
Γράφω πολλές ιστορίες, δεν τις έχω εκδώσει ποτέ. Παλιά είχα ανεβάσει κάποιες ιστορίες σε ενα φόρουμ, αγαπημένη μου ήταν μία με τίτλο 2021, που ήταν τόσο προφητική τότε που την έγραψα…
Τα τελευταία χρόνια δεν εχω γράψει κάτι αυτοτελές, γράφω μια ιστορία που προσπαθώ να την τελειώσω.
Τι θυμήθηκα τώρα, εν τω μεταξύ. Καποια στιγμή σε μπύρα στα Εξάρχεια κρατούσε ο @Ktn ένα κόμικ, διάβασα το οπισθόφυλλο κι ένας από τους ήρωες είχε ίδιο όνομα με έναν από τη δική μου ιστορία.
Ίσως κάποια στιγμή μοιραστώ κάτι από όλα αυτά.
6 Likes
2 Likes
Δεν γράφω (νομίζω, είναι προφανές), αλλά έχω ιδέες για σενάρια, οι οποίες, αν δουλευτούν, μπορούν να καταλήξουν σε κάτι αξιοπρεπές. Νιώθω ότι δεν είμαι η κατάλληλη να προσεγγίσει και ν’ αναπτύξει τέτοια θέματα, δεν έχω ούτε τις γνώσεις, ούτε ταλέντο στη συγγραφή, αλλά μπορώ να παραθέσω επιγραμματικά τον κορμό του σεναρίου μου.
3 Likes
Όπως και να νιώθουμε εμεις πάντως, οι γνώμες των άλλων είναι αυτες που επιβεβαιώνουν αν «το έχουμε» με κάτι η όχι. Πάντα μιλάμε βέβαια για αρκετά μεγάλο δείγμα γνωμών, έτσι; Όχι μόνο οι γονείς και τα αδέρφια μας 
Άρα! Άσε τα ταπεινοχαμομηλακιστικα 
, ανέπτυξε την καλύτερη ιδέα σου μέχρι να είσαι 100% ικανοποιημένη και … δημοσίευσε την. Είτε εδω, είτε αλλου. Μόνο έτσι θα δεις αν η υπόθεση που έχεις κάνει τόσο καιρό για τις συγγραφικές σου δυνατότητες ισχυει η όχι 
4 Likes
Συμφωνώ, εν μέρει. Από την άλλη, όμως, μπορώ να εκτιμήσω, σ’ έναν βαθμό, αυτές τις ικανότητες. Το κύριο πρόβλημα με μένα είναι ότι τα τελευταία 15 χρόνια (σε λίγους μήνες συμπληρώνονται) έχω αλληλεπιδράσει ελάχιστα με άλλους, πέραν του πολύ στενού οικογενειακού μου κύκλου, και αυτό δεν μου δίνει την αυτοπεποίθηση που χρειάζομαι για να κάνω το επόμενο βήμα και να επιδοθώ στη συγγραφή.
Η απουσία κοινωνικής διάδρασης και εμπειριών παίζουν, εν πολλοίς, ρόλο στην έλλειψη σιγουριάς και τη δημιουργία ανασφάλειας που μου έχει εμφυσήσει ο περίγυρός μου. Είναι κουραστικό να σου τονίζουν κάθε τρεις και λίγο ότι λες βλακείες, με αποτέλεσμα ν’ αποφεύγω να τους μιλάω ή να μη με αφορούν αυτά που λένε αυτοί. Μόνο με τη μαμά μου νιώθω λίγο πιο άνετα να μιλήσω, στους άλλους δεν ξέρω ούτε πως να συμπεριφερθώ, ούτε τι να πω, λες και κάθε στιγμή δίνω διαγώνισμα.
4 Likes
Ο οικογενειακός περίγυρος είναι ο,τι χειρότερο υπάρχει για τέτοια θέματα. Κατά τεράστιο ποσοστό οι γνωμες είναι, είτε θετικά είτε αρνητικά, full biased 
εμπιστοσύνη στους «ξένους»!
4 Likes
Έχω γράψει κάτι dystopian futuristic ιστορίες που έχει διαβάσει μόνο ο @pantelis79 αλλά δε θα δουν ποτέ το φως της ημέρας πουθενά ήταν στα πλαίσια παιχνιδιού για φόρουμ
5 Likes
Συνήθως, όταν αναγκάζεται κάποιος να φιλτράρει αυτά που λέει και κάνει, βρίσκεται στο λάθος περιβάλλον, στο περιβάλλον όπου δεν του έχουν δώσει ευκαιρίες και όπου δεν αναγνωρίζουν τα καλά στοιχεία του χαρακτήρα του. Δεν ξέρω γιατί είσαι τόσο απομονωμένη, κάποια στιγμή πάντως ο κύκλος σου θ’ ανοίξει και θα βρεις και άτομα που να σε καταλαβαίνουν. Εδώ στο φόρουμ είμαστε όλοι ανοιχτοί στις ιδέες σου
4 Likes
Καλημέρες!
Ένιωσα ένα summon στο σχόλασμα από άλλο ένα μαγευτικό νυχτοκάματο…
Το ημερολόγιο του καταπιεσμένου εργαζομένου:
«Εργασία και χαρά».
Ήθελα να ‘ξερα ποιος μαλάκας το σκέφτηκε.
Από τότε που θυμάμαι την ύπαρξή μου είμαι διαρκώς στο μεροκάματο.
Μεροκάματο του τρόμου, κυριολεκτικά.
Μέρα-νύχτα, πέρα-δώθε.
Μη χάσει και κάνα πελάτη το αφεντικό και πέσει έξω η επιχείρηση -μη χέσω.
Δεν έχω ιδέα τι πάει να πει ρεπό, διάλειμμα, άδεια και τα συναφή.
Βασικά, δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν όλα αυτά,
μέχρι που μου το αποκάλυψε ένας πελάτης μια μέρα στη βάρκα.
Παράξενος τυπάκος. Ανυπάκουος, εριστικός, όμως είχε μια φλόγα στα μάτια του
η οποία με άγγιξε κατά κάποιον τρόπο. Με παρακίνησε, με ξεσήκωσε να διεκδικήσω.
Αργότερα, βεβαίως, έμαθα από έναν επιστάτη ότι και το αφεντικό
εκτίμησε τη φλόγα του αυτή και τον αντάμειψε ποικιλοτρόπως.
Δε θέλω να φανταστώ το πώς και πού.
Τι έλεγα, λοιπόν;
Α, ναι! Ατέρμονο και αδιάκοπο πέρα-δώθε.
Μέσα σε μια βάρκα ν’ ακούω την κλάψα, τις αερολογίες, τα βρισίδια των πελατών.
Λες και τους φταίω εγώ ο καψερός που βρέθηκαν εδώ πέρα τα τομάρια.
Αχαριστία σας λέω.
Άχαρη, κενή ζωή, με μοναδική συντροφιά εκείνο το κωλόσκυλο στις πύλες.
Λογικό απ’ τη μια με φαίνεται. Κάπου πρέπει να ξεσπάω κι εγώ.
«Εμένα! Πάρε εμένα, ψηλέ! Εδώ! Εδώ!»
Κοίτα τον εκεί τον μαλάκα που βιάζεται κιόλας.
Απάλευτο και το σημερινό δρομολόγιο.
Δε με αφήνουν οι άτιμοι να ξαποστάσω καθόλου.
Λες και δεν έχω εγώ ψυχή δηλαδή.
Χμ, ενδιαφέρον!
Ένιωσα τα κόκκαλά μου να τρίζουν με το που το σκέφτηκα.
Τι έλεγα, λοιπόν; Α, ναι!
Ακόμα θυμάμαι τη μέρα που έμαθα τι εστι ρεπό και τα συναφή.
Και βρήκα το θάρρος και ξεκίνησα να πάω στο αφεντικό να ζητήσω κι εγώ.
Καλά, δεν πήγα κι ο ίδιος, εδώ που τα λέμε. Για μαλάκες ψάχνετε.
Έναν επιστάτη έστειλα και περίμενα καρτερικά την απάντηση.
Σε αναμμένα κάρβουνα καθόμουν ο καψερός.
Έχουμε και σε αφθονία τέτοια εδώ πέρα μεταξύ μας.
Εν τέλει, έλαβα την απάντηση την άλλη μέρα.
Μου έφυγε ο πάτος(ο ποιος; ε ρε κατι μαλακιες που λέω κάτι ώρες) σας λέω μόνο.
Ήταν το ευχαριστήριο δώρο του αφεντικού.
Πώς το είπε ο πρώτος πελάτης να δεις;
«Πόλεμος, ψηλέ. Πόλεμος. Ετοιμάσου για μεγάλες στιγμές.»
Οϊμέ! Δύσκολο πράγμα να είσαι ο Χάρος τελικά.
Και καληνύχτες!
7 Likes
Ολοι γραφουμε
στο μυαλο μας
χιλιαδες σεναρια καθε μερα καθε ωρα καθε στιγμη
we are all writers
there are no small parts
only small dreams
so think big, bitchez 
“the world is more than we know”
4 Likes
Να πω κι εγώ θενξ για την πρόσκληση, απλά ήμουν πάντα πιο πολύ της ποίησης, για διηγηματικό λόγο δεν είχα ποτέ την απαιτούμενη πειθαρχία So no, I ain’t got nothing for ya
3 Likes
Γράφεις ποιήματα;
1 Like
Κάτι είχα γράψει, παλιά όμως, έχω να το κάνω πολλά χρόνια
Εννοείται ότι δεν είναι δημοσιεύσιμα
2 Likes
Αρχίζω και νιώθω μειονεκτικά, εδώ μέσα. Πάντως, ήδη μου κίνησες την περιέργεια να διαβάσω ποίημα του Γράκχου, χεχε. ;p
Έχω διαβάσει πιο κατ’ ιδίαν γραφόμενα δύο χρηστών, ενός αγοριού και ενός κοριτσιού (δεν είναι ενεργό μέλος εδώ και πολλά χρόνια), και οι δύο έκαναν εξαιρετική δουλειά. Ανυπομονώ να διαβάσω κι άλλα κείμενα.
1 Like
Εδώ δημοσιεύσαν άλλοι και άλλοι γκουχ γκουχ
(με φοβερό εξώφυλλο, να τα λέμε και αυτά 
)
Τα έχουμε ξαναπεί, ή τώρα ή ποτέ + τζάμπα το -αναμενόμενα γαμάτο- εξώφυλλο
1 Like