Γρατζουνιες, χτυπηματα και σημαδια σε οργανα: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Ειλικρινα δεν υπαρχει τιποτε χειροτερο κατα τη γνωμη μου απο τα σημαδια (καθε ειδους) πανω στα μουσικα οργανα… :frowning: Ολη την ωρα προσεχεις την ολοκαινουργια (ή και μη) Gibson/Fender/Jackson/BcRich/Ibanez/Epiphone/(δεν ξερω και γω τι) σου να μην την χτυπησεις πουθενα και ξαφνικα… Βρισκεσαι με μια ωραιοτατη γρατζουνια…:cry: Βεβαια το χειροτερο ειναι οταν δεν την προκαλεις εσυ τη γρατζουνια αλλα καποιος αλλος… :x Επειδη λοιπον τα εχουμε περασει λιγο πολυ ολοι αυτα η καλυτερη λυση μετα την αυτοκτονια ειναι να χρησμοποιησουμε καποιες ειδικες αλοιφες ή σπρεϋ… Στη δικη μου περιπτωση χρησιμοποιησα το “Vintage Reissue Restoration Kit” της Gibson (http://www.guitarcenter.com/Gibson-Vintage-Reissue-Guitar-Restoration-Kit-420390-i1133464.gc). Εσεις ποια προϊόντα χρησιμοποιήτε???

αα εκει το πηγαινες?

προτιμουσα ιστοριες για το πως γρατζουνισαμε τις λατρειες μας, αλλα οκ :stuck_out_tongue:

και γω αυτο χρησιμοποιω :slight_smile:

εδιτ: θα την πω την ιστορια, σου αλλαζω το τοπικ γιατι ετσι θελω :stuck_out_tongue:

Εκει που καθομουνα με την αγαπημενη μου σελινα (Ιbanez Artcore Hollow-Body) και την ειχα ακουμπησει διπλα στον καναπε, χτυπαει το τηλεφωνο, τρεχω να το πιασω, και το ποδι μου ειχε μπλεχτει στη ζωνη :frowning:

παρ’την κατω τη σελινα και εχει τωρα μια ρωγμιτσα (λογω hollow body)… πρεπει να εφυγαν δακρυα :oops:

Προσωπικα οταν ειχα κανει σημαδι στην κιθαρα μου 1η φορα ειχα σπαστει… 8 χρονια μετα ειμαι πολυ περηφανος που η squier strat μου εχει απανω γρατζουνιες, σημαδια, βαθουλωματα, δακτυλιες και αυτοκολλητα…:stuck_out_tongue:

Δν χρησιμοποιω τπτ. Vintage Forever !
Το Squier Pressicion (κλαιν-μαιν) που εχω εκει που επαιζα ορθιος μια χαρα και ωραια φευγει η ζωνη και απλα σκαει κατω … σε εκεινο το σημειο απλα δν εχει χρωμα.
Στο αταστο μου το Cort που εχει σκουρο χρωμα ξυλου απλα στο σημειο που παιζω στο δεξι χερι (ειμαι δεξιοχειρας) εχει ξεθωριασει απο το παιξιμο. :smiley:

έχω πάθει ακριβώς το ίδιο πράγμα με την κιθάρα! Μάλλον οι Squier το’χουν. :lol:

φλωροι! :stuck_out_tongue:

hahaa

vintage κι ετσι…

εχω εναν φιλο που την ετριψε με γυαλοχαρτο για να φανει και καλα παλια… #-o

αυτος πιστευω εχει την καλυτερη ξεθωριασμενη κιθαρα και χαραγμενη!!!
και εχει και πολλους τονους μπυρας επανω της…

Οι γρατσουνιές και τα χτυπήματα στην κιθάρα λένε, ρε… 8) Αρκεί να μην κάνουν καμιά σοβαρή ζημιά.

Τι χαιρεσαι ρε αθλιε αφου δν ειναι δικο σου το οργανο. Σιγα μην εκανες εσυ ετσι κανενα οργανακι σου. :stuck_out_tongue:
Το Squier μου ειδικα απο πισω ειναι η μεγαλυτερη σαπιλα εχουν φυγει χρωματα , εχει εγκοπες , φαινεται τελειως το ξυλο κτλ
Αυτο ειναι σαπιλα !

μια παρακμοfender που εχω, απο πισω εχει γινει μαμησε τα απο την τρου μεταλλοζωνη μου με καρφια :stuck_out_tongue:

To ωραιο ειναι να γινεται απο φυσικα αιτια κα απο το χρονο.:stuck_out_tongue:

Κάτι άσχετο: Θέλω να κολήσω κανένα αυτοκόλλητο πάνω στην κιθάρα μου αλλά φοβάμαι πως αν μετά το βγάλω θα φύγει κ το χρώμα.Τι να κάνω? Πείτε τπτ.

αυτοκολλητα βινυλιου να χρησιμοποιεις… δεν αφηνουν τιποτα

ειναι λιγο πιο τσουχτερα ομως $$$

Βινυλίου?? Που μπορώ να βρώ?

Ναι αυτο ειναι παλουκακι
εγω πχ εχω βρει ενα βιντεο κλαμπ στη Κηφισσια που εχει αυτοκολλητα τετοια με συγκροτηματα
και σηματα , πχ απαγορευτικο…

ετσι την εχω κανει μια κιθαρα μου με αυτες

και μενα η κλασσικη μου ειναι γεματη γρατζουνιες, αλλα την γεμισα αυτοκολλτα απο μπαντες και φιλοσοφιες, και εχει γινει τελεια.

Καλά ρε για κάτι γρατσουνίτζες κάνετε έτσι ???

Τύμπανα ARIA, ετος κατασκευης 1970, τρομερα, τα πήγα στο υπόγειο μου δίοτι έφυγα εκτος χώρας για λίγο καιρο, όταν γύρισα, τα τομ, τα βρήκα ανάποδα, το ένα μέσα είχε αλεύρι, και το άλλο καλαμπόκι. Η μπότα ήταν κρεμασμένη σε έναν λοστό, το σνέαρ, δεν το βρήκα ποτε. όπως και τα πιατινια.

  • Ρε παππού τι έγινε εδώ?

  • Τι έγινε?

  • Τα τύμπανα τι πάθαν?

  • Εε σιγά μωρε, να παρε το αλευρι και βάλτο εκει μέσα…αμα σε πειράζει

  • Που εκει μέσα ?

  • Εδω…

  • Να το και το snare…

  • Καλα παππού, φευγω.

  • Καλα, γεία σου.

Για μένα οποιοσδήποτε μουσικός πρέπει να είναι υπερήφανος από τυχών γρατζουνιές,χτυπήματα κτλ που φέρει το όργανο του.Κάθε γρατζουνιά και εμπειρία.

Έχω μια κλασική τουλάχιστον 30 χρονών που κοντεύει να γίνει τόξο από το στράβωμα και ακούγεται σαν ηλεκτρική με το distortion στο τέρμα. Όσο και αν αλλάζω χορδές συχνά ακούγεται πάντα έτσι…