Ναι που λέτε συμπληγάδες…
10 Likes
Δεν ξέρω αν έχετε υπόψη το συγκρότημα Women από Καναδά που το 2010 έβγαλε έναν σχετικά δημοφιλή και ενδιαφέροντα δίσκο (Public Strain). Η Cindy Lee, η drag persona του Pat Flegel, κιθαρίστα και τραγουδιστή των Women, κυκλοφόρησε έναν δίωρο γαργαντούα lo-fi rock πριν λίγες μέρες, και νομίζω ότι αξίζει μία αυτιά:
2 Likes
Το What’s Tonight to Eternity ήταν από τα αγαπημένα μου το 2020 - τέλειο νέο!
2 Likes
Έπεται συναισθηματικό post.
Οι Thursday κυκλοφόρησαν νέα μουσική έπειτα από πάνω από μια δεκαετία.
Είναι το single “Application For Release From The Dream”.
Το συνόδευσαν με αυτό το κείμενο:
Summary
Tonight we release our first song in 13 years. It’s also our first release in 25 years WITHOUT a record label. That’s 25 years since we set out in a small white van to play basements and VFW Halls — attics, kitchens and back yards — with a bunch of burned CDRs marked in black Sharpie: “Summer Tour ‘99.” In those 25 years, there were so many highway breakdowns, so many emergency rooms, run-ins with the law. So much time laughing in the studio, so many hours huddled together backstage or loading gear in the rain. And yes, 25 years of legal disputes and public blowouts.
But now we are free. Free to make our own mistakes. Free to turn this band into whatever we dream it to be, whether we want to make it a collective of rotating members, a small cottage industry, a publishing house, a record label, or just a group of friends still having fun together after all these years. So tonight we step on stage at a tiny independent venue like we would’ve played when we were releasing Full Collapse(23 years ago this week) or again when we released No Devolucion (13 years ago this week). The kind of place we hope we get to keep playing at for as long as they’ll have us. Because no matter the size of the stages we’ve played in those 25 years, we remain— at heart — a small band, a bunch of kids still screaming in a basement. But we’re your small band and we love you. Thanks for everything. We’ll see you at midnight, in your time zone. “It’s just a moment now.”
Συναισθήματα.
3 Likes
αυτό το ποστ άργησε μία μέρα, ρε νουμπά
2 Likes
12 το βραδυ βγηκε, on time είμαι.
Άκου τώρα.
Καλά, θα ακούσω
1 Like
1 Like
Μπαντάρα, ηχάρα, αποψάρα, δισκάρα. Έξι χρόνια ήταν πολλά.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΡΕ;!;
Τι έκανες, μωρή συγκροτηματάρα;!;
5 Likes
Η αγαπημένη μου νέα μπάντα ξαναχτύπησε με το Stereo Grief EP.
Για 'μένα αυτοί οι τύποι είναι το νέο αίμα και η μεγαλύτερή μου ελπίδα σε αυτόν τον ήχο.
Greyhaven - Past Material
https://youtu.be/T9v00RY5aEo?si=CrUoJk5JpF4sM9l7
1 Like
Κυριακή, χαλαρό ξύπνημα και φρέσκο Tarot. Ότι καλύτερο. Για να δούμε και τι λέει ο δίσκος όμως:
4 Likes
Είναι μπόμπα ο δίσκος.
Δεν μπορώ να είμαι καθόλου αντικειμενικός με αυτό το συγκρότημα, αλλά ναι, ήδη με την πρώτη ακρόαση μου άρεσε πολύ.
Ένας ολόφρεσκος δίσκαρος για καλημέρα!
2 Likes
Επιτέλους η μπαντάρα! Τα δείγματα ήταν σκέτη φωτιά…
2 Likes
Πολύ ωραίος δίσκος, πάω για δεύτερη ακρόαση στα καπάκια.
2 Likes
ω ρε μπράβο!!
Επιτέλους η κυκλοφορία - είχα λιώσει το Imposter Syndrome αδιανόητα.
2 Likes
Νέο single από Oceans of Slumber
4 Likes