Μια χαρούλα. Για να δούμε τι έχει να μας (ξανα)πεί η μπαντάρα.
Εδώ και το βίντεο.
3 Likes
Ετοιμαστείτε γι’ αυτόν το δίσκο.
1 Like
10 μερούλες ακόμα για τον υπερδίσκο.
Α ρε μπαντάρα μας έπιασες απροετοίμαστους πάλι.
2 Likes
4 Likes
@antonis86antoniadis τι έχουμε εδώ;
No wave, post punk, Leeds, σαξόφωνα, για όσα αναζητούν λέξεις κλειδιά, κι εδώ η κριτική του ντεμπούτου τους
2 Likes
Δεύτερο δείγμα μετά το περσινό single και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ανακοίνωση δίσκου.
14 Ιουνίου, “Ridiculous and Full Of Blood” ο τίτλος.
6 Likes
Δεν μας έφτανε το από πάνω…
Νέοι Fontaines DC στις 23 Αυγούστου, πρώτο single εδώ…
5 Likes
Μπανταρα
31 Μαΐου καινούριο και “περίεργο” για ό,τι έχει προηγηθεί.
Καλό το πρώτο single, αλλά με βάση το ηχόχρωμα, αναμένω και ένα απόλυτο hit.
Στο τέλος φαίνεται λες και πάει να στάξει μία στάλα, ας το πούμε, παράδοσης. Βέβαια, με θύμισε περισσότερο την εισαγωγή από το “Köszöntsd A Hajnalt” των Thy Catafalque.
1 Like
Α ναι, σωστά, αυτή είναι η εισαγωγή… Ήλπιζα να εννοείς το αμέσως επόμενο τμήμα… Τι κομματαρα ήταν αυτή!
1 Like
4 Likes
Εχουμε δουλιτσα το ΣΚ
Summary
2 Likes
Πάμε λίγο
6 Likes
Το λες και δίσκο της χρονιάς μέχρι στιγμής, κονταροχτυπιέται στα ίσα με το Ihsahn αλλά μάλλον τελικά κλείνω σ’αυτό προς το παρόν…
Το σημείο που σκάει το ριφ στο cobalt sun necropolis, και στην αρχή και στη μέση, είναι ηδονικο. Έχω πάρει τα μυαλά στα χέρια με το άλμπουμ.
Η παρουσίαση επίσης το πιανει 100% το άλμπουμ, μπράβο!
3 Likes
Πολλά τα ωραία riffs στο δίσκο, διατίθενται σε πληθώρα! Πρώτη στιγμή που μου ξέφυγε ένα “ώπα ρε!” ήταν με την εισαγωγή του “Abode of the Perfect Soul”, μου θύμισε έντονα The Ocean πρώτης περιόδου. Και στο Sarmatae, δώσε μου riffs με αρπισμούς και πάρε μου την ψυχή!
Για Ihsahn μάλλον διαφωνούμε, αλλά καταλαβαίνω ότι είναι ένας πολύ ευχάριστος δίσκος!
1 Like
Όλο δισκάρα είναι, και το Eleo-noora είναι σημείο που σε καθηλώνει, και το reliquary με το καταιγιστικό πρώτο μέρος (ακούγεται λίγο και σαν το dani filth εκεί που μπλέκονται οι ακραίες φωνές μεταξύ τους) και το υπέροχο χτησιμο στη συνέχεια με το σπαρακτικό κλείσιμο που φέρνει κάτι από το συναισθηματισμό των Architects (αν και δεν έχει καμία σχέση η μουσική τους), και το Pleroma που μου έφερε στο μυαλό τις σκοτεινές μελωδικές ατμόσφαιρες των Katatonia…
Αυτό που το ανεβάζει όλο όμως ένα επίπεδο πάνω από το, υπέροχο, songwriting του είναι αυτό που έβαλες και στην παρουσίαση του, ο υπέροχος, φυσικός, ζεστός ήχος που φέρνει πιο κοντά τον ακροατή αντί να δημιουργεί απόσταση, αυτό το άλμπουμ είναι για βινύλιο. Μπράβο τους, υπερδισκαρα και το προηγούμενο αλλά εδώ πια είναι καινούργια επίπεδα για την μπαντάρα.
1 Like
Kαι ναι, σπέρνουν
4 Likes
Χαμος οι τελευταιες μερες
4 Likes
