Βιβλία Κοινωνικών Επιστημών

Άλλες Τέχνες
#1

Ναιαιαι, άλλο ένα θρεντ για βιβλία, για εμάς τα nerds του φόρουμ!

Βιβλία διαβάζουμε (που λέει και το άλλο θρεντ), αλλά είμαι σίγουρος πως δεν είναι όλα μυθιστορήματα και λογοτεχνικά έργα. Κάποιοι/ες μπορεί να έχουν διαβάσει κατά καιρούς και κείμενα που ανήκουν στον ευρύτερο τομέα των κοινωνικών επιστημών. Και για να γίνω ακριβής, εδώ μιλάμε για βιβλία και συγγραφείς που ανήκουν στους χώρους της [SIZE=“2”]Κοινωνιολογίας, Πολιτικής Επιστήμης, Ανθρωπολογίας, Φιλοσοφίας, Ψυχολογίας[/SIZE] και παραπλήσιους χώρους (εξαιρείται η Ιστορία, που έχει δικό της θρεντ).

Α, να γίνω ξεκάθαρος. Αναφέρομαι σε κοινωνικές ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ. Βιβλία τύπου Ο Καιρός Γαρ Εγγύς και άλλα τέτοια γραφικά προορισμένα για μαζική κατανάλωση αποκλείονται. Καλύτερα να παραμείνει μικρό το θρεντ και να γράφουν μόνο 3-4 άτομα παρά να γεμίσει με κουταμάρες.

Προτείνω για αρχή λοιπόν κάποια κλασικά (πλέον) βιβλιαράκια και περιμένω σχόλια και άλλες προτάσεις γενικώς?! (και είπαμε, καλύτερα μικρό το θρεντ παρά μεγάλο και ανούσιο)

Φρίντριχ Νίτσε ? Έτσι Μίλησε Ο Ζαρατούστρα. Βιβλίο που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει κάθε άνθρωπος να έχει διαβάσει, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του. Εκεί που η φιλοσοφία ενώνεται με την ποίηση και το αποτέλεσμα είναι ένα διαχρονικό λογοτεχνικό αριστούργημα, το περιεχόμενο του οποίου είναι πάρα πολύ δυνατό, όμοιο με δυναμίτη έτοιμο να εκραγεί!

Σίγκμουντ Φρόυντ: Εισαγωγή στην Ψυχανάλυση. Αν είναι να ξεκινήσει κάποιος με Φρόυντ, θα του πρότεινα αυτό το έργο, στο οποίο ο ίδιος συνοψίζει τα βασικά στοιχεία των θεωριών του, όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί κατά την πρώτη φάση του έργου του (στη συνέχεια έμελε να αναθεωρήσει ορισμένες απόψεις). Το βιβλίο δεν είναι απλά πλούσιο σε περιεχόμενο, αλλά και πολύ απλό στην ανάγνωση, μια που πρόκειται για προφορικές διαλέξεις του ίδιου του Φρόυντ μπροστά σε κοινό?

Anthony Giddens ? Κοινωνιολογία. Αν πάλι κάποιος θέλει να διαβάσει μια καλή εισαγωγή στην Κοινωνιολογία, δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο βιβλίο για να προτείνω! (τυχεροί οι φοιτητές του αντικειμένου που το παίρνουν δωρεάν ενώ οι υπόλοιποι αναγκάζονται να σκάσουν 50 ευρώ?.). Απλά από κείνες τις εισαγωγές που σε κάνουν να γουστάρεις την επιστήμη στην οποία αναφέρεται.

Max Horkheimer & Teodor Adorno ? Η Διαλεκτική του Διαφωτισμού. Όποιος έχει ενασχοληθεί έστω και ελάχιστα με κοινωνικές και πολιτικές θεωρίες, του είναι γνωστή η Σχολή Της Φρανκφούρτης, η οποία πήγε ένα βήμα παραπέρα την κοινωνική θεωρία του 20ου αιώνα, αναμειγνύοντας τον μαρξισμό και την φιλοσοφία με την ψυχανάλυση καθώς και με την περίφημη κριτική της πάνω στη μαζική κουλτούρα. Ε λοιπόν, αυτό το βιβλίο θεωρείται το opus magnum της, το κλασικότερο της έργο.

#2

Eιμαι απο τους “τυχερους” που λες και εχω παρει το βιβλιο δωρεαν απο την σχολη μου. Εδωσα το μαθημα, το περασα και αργοτερα αποφασισα να του ξαναριξω μια ματια απαλλαγμενος απο το “αγχος” του διαβασματος. Πραγματικα ειναι ενα απλογραμμενο, αλλα κατατοπιστικο βιβλιο για την Κοινωνιολογια! Τωρα κατι αλλο να προτεινω δεν ξερω, δεν εχω ασχοληθει περαιτερω

#3

To συγκεκριμένο βιβλίο ίσως να είναι κάπως γελοίο για το Thread, αλλά θα το βάλω, γιατί μου ήρθε στο μυαλό, μιας και ενώ έπρεπε να βρίσκομαι σε διακοπές καθαρίζω υπόγεια οικοδομών καλοκαιριάτικα :stuck_out_tongue:

Μιλάω για το “Δικαίωμα στην τεμπελιά” του Paul Lafargue, γαμπρού του Μαρξ, για τον οποίον όμως είχε πεί “Αν είναι αυτός μαρξιστής, τότε εγώ δεν είμαι μαρξιστής”.

Θα αντιγράψω αυτά που λέει το οπισθόφυλλο του μικρού βιβλίου (εφαρμογή στην πράξη όσων έλεγε έκανε ο Λαφάργκ :stuck_out_tongue: )

“Γαμπρός του Μαρξ, ο Πωλ Λαφάργκ (1842-1911) υπήρξε κατά κάποιο τρόπο η αντιστροφή του. Ζυμωμένος με τη γέννηση του Διεθνούς Σοσιαλιστικού Κινήματος, κυνηγημένος και εικονοκλάστης, αποκαθηλώνει τη θεμελιώδη ιδέα των εργατικών διεκδικήσεων και του μαρξιστικού οράματος: το δικαίωμα στη δουλειά. Πρόκειται -γράφει- για μια “παράξενη τρέλα” που διακατέχει τις εργατικές τάξεις των καπιταλιστικών χωρών. Η επανάσταση πρέπει ν`αρχίσει με τη διεκδίκηση του δικαιώματος στην τεμπελιά!”

Δεν έχω να πώ κάτι άλλο (άλλωστε δεν είμαι καλός στις περιλήψεις, ποτέ δεν τα πήγα καλά στα φιλολογικά μαθήματα και φοιτητής πολυτεχνείου είμαι :stuck_out_tongue: ), αλλά έχει την πλάκα του, και μέσα σε 1-2 ώρες διαβάζεται. (93 σελίδες είναι, αλλά η έκδοση που έχω είναι σε μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από τσέπης και με μεγάλα γράμματα, είπαμε πλήρης εφαρμογή των ιδεών του :stuck_out_tongue: )

#4

Χαχαχα, θεική επιλογή ρε Sharuman! Δε το έχω διαβάσει το βιβλίο, το γνωρίζω όμως! Ποιός το περίμενε οτι ο ίδιος ο γαμπρός του Μαρξ θα έλεγε τέτοια πράγματα, την εποχή που οι σοσιαλιστές θεωρητικοί εκθείαζαν το “δικαίωμα στην εργασία”! Ειδικά σε χώρες όπου κυριαρχούσε η “προτεσταντική” ηθικολογική αντίληψη περί εργασίας…

Κι όμως, κατά τον αιώνα που ακολούθησε διαπιστώθηκε πως μερικές φορές αυτό το “δικαίωμα στην εργασία” δεν είναι χωρίς τα ελαττώματα του… Δικαίωμα στην εργασία, ναι. Αλλά ποιά εργασία? Εκείνη που σε ξεπατώνει, που δε σου αφήνει το παραμικρό περιθώριο απόλαυσης, που γίνεσαι απλά ένα πιόνι σε έναν τεράστιο ανώνυμο οργανισμό και που καταντάει απλά ένα μέσο για να πάρεις έναν μισθό?.. :roll:

#5

Αγαπημένο βιβλίο ο Αντίχριστος του Νίτσε. Φιλοσοφία γύρω από τον χριστιανισμό και τον Θεό γενικότερα.
Τον Ζαρατούστρα τον πήγα ως τις 50 σελίδες… πιο πέρα δεεεεν :stuck_out_tongue:
Επίσης τρελά υπέροχο βιβλίο είναι ο Μύθος του Σίσυφου του Καμύ. Αναλύει το παράλογο οπουδήποτε μπορεί να εμφανιστεί. Αν θέλει κάποιος μια “εισαγωγή” επειδή είναι περίπλοκο θέμα ας κοιτάξει στο spoiler…

Ο Σίσυφος ήταν μυθολογικό πρόσωπο - προλετάριος- και είχε καταδικαστεί από τους θεούς να κυλάει μια πέτρα σ’ έναν βράχο με σκοπό να την φτάσει στην κορυφή. Όταν έφτανε, η πέτρα έπεφτε και έπρεπε να ξαναρχίσει από την αρχή. Η δουλειά του Σίσυφου είναι παράλογη λοιπόν. Αυτά εντελώς πρόχειρα, αν θέλετε διευκρινίσεις ρωτήστε ή διαβάστε :stuck_out_tongue:

Χμ, αυτά γι’ αρχή.

#6

Πως και έτσι?

Όσο αφορά τα φιλοσοφικά βιβλία του Καμύ (τον Σίσυφο και τον Επαναστατημένο Άνθρωπο), έχω ακούσει πως είναι κομματάκι “δύσκολα”, αλλά αυτό πάλι μπορεί να μην ισχύει, δεν έχει τύχει εξάλλου να τα διαβάσω εγώ ο ίδιος…

#7

Μου έπεσε βαρύ. Δεν είναι ότι πιο εύκολο ο Νίτσε, ειδικά ο Ζαρατούστρα πιστεύω. Ο Μύθος του Σίσυφου θέλει λίγο περισσότερο προσοχή απ’ ότι άλλα βιβλία του Καμύ, γιατί κάθε πρόταση μετράει τρομερά πολύ. Αλλά μη νομίζεις ότι το πήρα ένα βράδυ και το διάβασα :Ρ
Ο επαναστατημένος άνθρωπος έχω ακούσει ότι είναι πιο εύκολο. Το έχω και σκοπεύω να το διαβάσω κι αυτό. Θα έχει το καλό του ότι δεν θα φαίνεται κάποια πολιτική πχ προπαγάνδα μιας και ο Καμύ δεν ήταν κάποιας παράταξης.

#8

Γι’ αυτό και ήταν περισσότερο έντιμα όλα όσα έλεγε, μια που ήξερες πως πηγάζουν απο μέσα του… :wink:

Όσο αφορά το Ζαρατούστρα, για δες, εμένα δε μου είχε φάνει τόσο βαρύ σε σχέση με άλλα βιβλία του, ίσως λόγω του λογοτεχνικού ύφους! Είναι βέβαια πολύ “βαρύ” ως περιεχόμενο, μιλάμε για πολύ, πολύ δυνατό κείμενο. Κάποια στιγμή στο μέλλον τσέκαρε το πάλι, αξίζει.

Άλλα βιβλία του Νίτσε που προτείνω (που κυμαίνονται και πιο κοντά στο ύφος του Αντίχριστου) είναι Η Χαρούμενη Επιστήμη και το Λυκόφως Των Ειδώλων, ενώ για λίιιιγο πιο ζόρικες καταστάσεις μπορείς να τσεκάρεις κάποια στιγμή το Πέρα Απο Το Καλό Και Το Κακό!

#9

Δεν χρειαζεται να ξοδεψεις 50 ευρω ρε… οπως σου ειπα στο μσν μπες εδω :

http://www.abebooks.com/servlet/SearchResults?an=Anthony+Giddens&sts=t&x=56&y=15

Οποτε οποιος έχει καρτουλα για ηλεκτρονικες αγορες, διαβαζει ανετα αγγλικα σε αυτο το site βρηκε τον παραδεισο…

ενδεικτικα το προαναφαρθεν βιβλιο μπορει κανεις να το βρει στα 10 δολλαρια με τα μεταφορικα… τζαμπα πραμα…

#10

Tην Κοιινωνιολογία του Giddens την χαρίζω κιόλας…Πανεπιστημιακό μάθημα γαρ…δεν το συμπάθησα ποτέ το βιβλίο…:-s

#11

Εμ, δε τα ξερα αυτά τα ωραία κόλπα 4 χρόνια πριν που πήρα το βιβλίο βρε Isis… Θα το τσεκάρω οπωσδήποτε το site την επόμενη φορά που θα έχω χρήματα για βιβλία. Πρότεινε και συ τίποτα πάντως, σίγουρα έχεις αρκετά ωραία βιβλιαράκια του είδους υπόψη σου.

Πήρα χθες ένα νέο βιβλίο του Hobsbawm, Παγκοσμιοποίηση, Δημοκρατία και Τρομοκρατία λέγεται. Και μόνο το ότι βρήκα νεότερο βιβλίο του συγγραφέα της Εποχής Των Άκρων (και των άλλων εποχών) ήταν απο μόνος του αρκετός λόγος για να θέλω να το διαβάσω…!

#12

Α,μπραβο για την πρωτοβουλια ellanor!Καλο ειναι ν’ αρχισουν να εξειδικευονται περισσοτερο οι κατηγοριες στα βιβλια.Ειναι περιεργο πχ. ο κινηματογραφος να διαθετει ενα ολοκληρο sub-forum δικο του και τα βιβλια να περιοριζονται σε δυο-τρια τοπικς.
Οσο αφορα τις προτασεις,πολυ καιρο τωρα ηθελα να διαβασω Φροιντ αλλα δεν ηξερα τι να πρωτοδιαλεξω,ευτυχως με προσανατολισες.Το Ζαρατουστρα φοβαμαι κι εγω πως δεν θα τον καταφερω,γι αυτο δεν εχω ασχοληθει. :-s
Απο τη μερια μου θα αναφερω τον Καστοριαδη,(που επιβαλλεται να αναφερθει σε ενα θρεντ κοινωνιολογιας) μιας και αρχισα προσφατα να διαβαζω την ανοδο της ασημαντοτητας και γιατι περιμενω μια απο τις βαθυστοχαστες και intellectual αναλυσεις του ελλανορ. :stuck_out_tongue:

#13

Πω- πω, Καστοριάδης. Να εξηγεί σε ολόκληρο βιβλίο τη διαφορά ανάμεσα στο ‘‘φανταστικό’’ και το ‘‘φαντασιακό’’. #-o

#14

Λες για την φαντασιακη θεσμιση της κοινωνιας;Δεν το χω διαβασει αλλα εχω ακουσει οτι θεωρειται απο τα πλεον κλασικα του εργα. :dunno:
Στην ανοδο της ασημαντοτητας ειναι τοσα πολλα και ενδιαφεροντα τα θεματα με τα οποια καταπιανεται,απο την κριση των δυτικων κοινωνιων μεχρι την εις βαθος αναλυση της δημοκρατιας “ως διαδικασια και ως καθεστως”,που ειναι απλα αδυνατο να βαρεθεις.

@Wretch
Διαβαζεις τα φιλοσοφικα δοκιμια του Καμυ και εχεις προβλημα με τον Ζαρατουστρα; 8O

#15

Βασικά όταν είχα επιχειρήσει να διαβάσω τον Ζαρατούστρα δεν είχα διαβάσει Καμύ όποτε ίσως στο δικαιολογεί :Ρ
Με τον Καμύ επαθά αυτή την φλασιά και καταλαβαίνω τι εννοεί πλέον (έτσι θέλω να πιστεύω δλδ). Έχω διαβάσει και λογοτεχνία από Καμύ πριν προχωρήσω σε δοκίμια επίσης. Αλλά πιστεύω ότι ευθύνεται περισσότερο το πρώτο.

#16

Όντως, και μένα ο Καμύ μου είχε φανεί αρκετά δυσκολότερος (και πιο “βαρύς”) απο τον Νίτσε… ειδικά το Ζαρατούστρα περισσότερο σε λογοτεχνικό έργο παραπέμπει παρά σε φιλοσοφική πραγματεία…

Όσο αφορά τον Καστοριάδη, εντάξει, τι να πω! Έχω αναφερθεί σε κάποια φάση και στο γενικό τόπικ για τα βιβλία σ’ αυτόν… Απλά τεράστιος στοχαστής, κατά τη γνώμη μου ένας απο τους μεγαλύτερους (αν όχι ο μεγαλύτερος) σύγχρονους έλληνες στοχαστές. Έχω διαβάσει όλα σχεδόν τα βιβλία του, είχα κάνει και εργασία στη σχολή! Θα μπορούσα να γράψω πολλά, πάρα πολλά, πραγματικά.

Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας κατ’ αρχάς ασφαλώς και δεν είναι απλά ένα βιβλίο που εξηγεί τη διαφορά ανάμεσα στο “φαντασιακό” και το “φανταστικό” (βασικά δε θα λεγα πως την εξηγεί και ιδιαίτερα αυτή τη διαφορά). Ξεκινάει με μια σφοδρή κριτική του μαρξισμού και του ιστορικού ντετερμινισμού που άφησε εποχή και έδωσε τροφή για να εγκαταλείψουν τη σκέψη του Καστοριάδη διάφοροι αριστεροί διανοούμενοι, κυρίως ορθόδοξοι μαρξιστές, οι οποίοι όμως λησμόνησαν φαίνεται τον αληθινά επαναστατικό πυρήνα της κριτικής του. Η κριτική έγινε για να σωθεί η ιδέα της επανάστασης, καθώς και η μαρξιστική διαλεκτική (που αποδεικνύεται όχι και τόσο διαλεκτική τελικά), όχι για να καταδικαστεί. Το ίδιο ισχυεί και για την κριτική του Καστοριάδη (ήδη απο τα πρώτα χρόνια) στο καθεστώς της ΕΣΣΔ. Κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν την βαθύτατη του κριτική, αγνοώντας όμως πως παράλληλα κριτίκαρε σφοδρά το καπιταλιστικό σύστημα, και πως η κριτική αυτή έγινε στο όνομα της κατάργησης της γραφειοκρατίας και στο όνομα της αυτοδιαχείρισης…

Έπειτα η Φαντασιακή Θέσμιση εμβαθύνει σε όλη του τη θεωρία γύρω απο τις “κοινωνικές φαντασιακές σημασίες” και προσεγγίζει τομείς όπως η φιλοσοφία, η γλωσσολογία, ως και την ψυχανάλυση… Τεράστιο βιβλίο, δύσκολο όμως απο τη μέση και μετά! Κάποια στιγμή μπορεί να συνοψίσω (εγώ ή κάποιος άλλος) τα βασικά σημεία της σκέψης του.

Βιβλία σαν αυτό ή τα κείμενα που έγραφε στο “Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα” έδωσαν ώθηση στο ξέσπασμα των κινημάτων του Μάη του '68…

Η Άνοδος Της Ασημαντότητας είναι καταπληκτικό έργο, πολύ πιο βατό και απο τα αγαπημένα μου και ασφαλώς το προτείνω για κάποιον που θέλει να ξεκινήσει. Επίσης προτείνω την “Ανθρωπολογία, Πολιτική, Φιλοσοφία”, την “Αρχαια Ελληνική Δημοκρατία”, τους “Χώρους Του Ανθρώπου” και το “Επαναστατικό Πρόβλημα Σήμερα”!

#17

Ειρωνικό ήταν το σχόλιο μου, εξ ου και το emoticon που είχα βάλει. :wink:

#18

εγω ειχα παραγγειλει ενα που το λενε ιστορια της ανθρωπινης ηλιθιοτητας, αλλα ολο λεει οτι τελειωσαν, η οτι δεν το φερε ακομα η πωλητρια. θελω πολυ να το διαβασω!

#19

Πρέπει να το ειδα αυτο το βιβλίο στον Ελευθερουδάκη στο κέντρο…προσφατα μάλιστα !

#20

Το κατάλαβα. Απλά απάντησα σε μη-ειρωνικό τόνο, μια που ο Καστοριάδης είναι απο τους αγαπημένους μου συγγραφείς, και η ΦΘΚ πολύ σημαντικό βιβλίο. :wink: