Το πιο πιθανο παντως ειναι η 29χρονη πλεον Frau Bucher να ξερει μπασο τελεια και μεις να συζηταμε ακομα. :lol:
Νταξει δεν ειναι μονο για την Frau. Πολυς αλλος κοσμος εχει την ιδια απορια. Κι εγω την ειχα οταν μου καρφωδηκε η ιδεα να μαθω μπασο. Οπως σωστα ειπε και ο aor δε μαθαινεις μονο για να παιζεις με μπαντες ή για να το ακολουθησεις επαγγελματικα, αλλα γιατι σου αρεσει. Αν ειναι για αλλους λογους ασ’το καλυτερα.
Και αν σου αρεσει και στα 80 να το ξεκινησεις. Μαγκια σου.
Αφου τελικα ο thread-starter ξεκινησε μπασο και το θεμα λυθηκε ας αλλαξω κουβεντα και ας πω σχετικα με κατι που διαβασα… οτι δηλαδη το μπασο γενικα ειναι ευκολο οργανο και αμα ξερεις κιθαρα ξερεις και μπασο.
Δεν ειναι καθολου ετσι. Η αντιληψη αυτη υπαρχει διοτι σε μουσικες οπως το metal (αλλα και αλλες) οι μπασιστες σε μεγαλο ποσοστο απλα συμπληρωνουν τον ηχο πατωντας πανω στους κιθαριστες. Ασε που ως ενα βαθμο οι μπασιστες ειναι κιθαριστες, αποτυχημενοι ή απλα εγιναν μπασιστες απο αναγκη.
Το μπασο σαν οργανο εχει τρομερη εκταση, μπορεις να κανεις απιθανα πραγματα με αυτο. Να παιξεις μελωδιες, να παιξεις ρυθμικα, να παιξεις ακομα και με “κρουστο ηχο”.
Και εγω οπως ολοι οι πιτσιρικαδες ξεκινησα μπασο γιατι μπασο επαιζε ο harris. Στην πορεια ομως διαπιστωσα οτι μιλαμε για ενα τρομερο οργανο που αν μελετησεις τη φιλοσοφια του, μπορει οχι μονο να σε καλυψει αλλα και να σε κερδισει σε σχεση με οποιοδηποτε αλλο.
Αν και υπαρχουν παρα πολλοι μπασιστες που παιζουν με πενα και ειναι τρομεροι [U]μπασιστες[/U] (και οχι κιθαριστες με μπασο), εγω ειμαι της σχολης “δαχτυλο”. θεωρω οτι αυτος ειναι ο σωστος τροπος παιξιματος διοτι η πενα σου κοβει πολλα, παρα πολλα πραγματα που μπορεις να κανεις με το οργανο αυτο.
Σίγουρα σχετική σημασία έχει το πότε ξεκινάς, γιατί όσο μικρότερος τόσο καλύτερα. Απόλυτη σημασία όμως έχει το πόσο γρήγορα αφομοιώνεις, γιατί αυτό είναι το σημαντικό. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που έχουν ξεκινήσει νωρίς, αλλά δεν έχουν αφομοιώσει. Αλλά και πολλές περιπτώσεις που έχουν ξεκινήσει αργά, αλλά έχουν αφομοιώσει πολλή γνώση με ταχύτατους ρυθμούς. Το πλέον σημαντικό είναι να μάθεις να βγάζεις τον εαυτό σου πάνω στο όργανο, και όχι να γίνεις ο καλύτερος του κόσμου. Όταν μάθεις να κάνεις το πρώτο, σιγά σιγά θα βελτιώνεσαι και θα γίνεις ο καλύτερος του κόσμου για σένα. Το σίγουρο είναι πως η μουσική ωριμάζει μέσα μας και όπως και κάθε τέχνη αφομιώνεται με τη χρόνια και επίμονη ενασχόληση.
Αν υπάρχει κανένας μπασίστας που ξεκίνησε μετά τα 26 από Θεσσαλονίκη τον θέλω στην μπάντα 