Ψαχνοντας να βρω καποια αρθρα για τους Damned βρηκα αυτο το Φορουμ…
Δεν ηξερα οτι υπαρχουν ακομα στην Ελλαδα Rock fans…
Επειδη εχω βαρεθει να μιλαω μονος μου, πιστευω να βρω εδω, καποιον με τα ιδια ενδιαφεροντα…
Ιnp/wc
Καλως ήρθες! Εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις 
Kαλως ηρθες και καλα να περασεις!
Γεια σου γεια σου γεια σου!!Αναλόγως τα ενδιαφέροντα πάντα…μίλα μας γι αυτά 
Eυχαριστω παιδια…
Εεεεε…ενδιαφεροντα ??? Ναι…
Πολυ μουσικη …(70’ς- 80’ς, εχω περιπου 650 δισκους-αλμπουμς και γυρω στα 250 cds…) , τα τραινα…απεχθανομαι τ’αυτοκινητα, κι αυτους που τα βλεπουν σαν προεκταση του εαυτου τους…
Τα παιδια μου και τα παιδια ολου του κοσμου…
Τα αγαπημενα μου συγκροτηματα ηταν και ειναι
οι Jethro Tull, απο τα 70’ς
οι Damned και οι Echo & the Bunnymen απο 80’ς…
μ’αρεσει η εξοχη κι αυτο που παλια οναμαζαμε “Χωριο”
αυτα…
Ιnp/WC
Jethro Tull αγαπάμε
Τhe Damned προσκυνάμε
Εcho and the bunnymen σεβόμεθα.
Καλώστον
Οι Echo & the bunnymen τα σπάνε πολύ αγρια…
Welcome…
Kαλώς ήρθες!
Εγώ από τα γούστα σου προτιμώ τους Tull!
Γιατί επιμένεις τόσο στο 70’s;
Στις συναυλίες τους των τελευτάιων 20 ετών στην Ελλάδα πήγες; :-k
…εεε τι εννοεις “γιατι επιμενω στο 70’ς” ??
Συναυλιες τελευταιων 20 ετων στην Ελλαδα ??? Μιλας για τους Τull ??? Evvoεις οτι την
περιοδο 1988-2008 ειχαν ερθει πολλες φορες ???
Κοιτα, εχω ολα τους δισκους τους απο το 1968 εως και το Α του 1980.
Για μενα οι Ταλ ειχαν 3 κυκλους…
Εναν, απο 1969-1973 με εμφαση στα keyboards -ο πρωτος τους δισκος ηταν πιο πολυ στο μπλουζ- εναν δευτερο απο 1974-1976, με εμφαση στην κιθαρα κι εναν τελευταιο απο 1977 εως το 1979 με το περιφημο
Λαιβ στην Ιταλια…Εκτοτε…αγνοειται η τυχη τους…τελειωσαν…imho.
Για μενα “μουσικη” ειναι η εξωτερικευση προσωπικων συναισθηματων σε δεδομενο τοπο και χρονο…
Συνεπως οσο και να ηθελε ο Αντερσον να βγαλει Ροκ, μετα το 80 δεν μπορουσε…
Το 77 εγινε η εκρηξη του Punk…To Punk ηρθε για να υπογραμμισει …σε συγκροτηματα οπως οι Ταλ,
πως το ροκ παιζεται με τρια βασικα οργuνα, και ειναι απλο…Απλο και καυστικο
Αμα θες να ΄σαι αραχτος στο τζακι μ’ενα ποτηρακι κονιακ και να συζητας για
μπιζνες…βαλε κατι αλλο στο στερεο, οχι Ροκ…
Ιnp/WC
Προφανώς διαφωνώ -και γνωρίζοντας καλά τα γούστα ορκετών άλλων από εδώ μέσα ξέρω πως δεν είμαι ο μόνος!
Imho οι Tull έβγαλαν αρκετούς καλούς δίσκους από το 80 και μετά αλλά -το κυριότερο για μένα- συνέχισαν να παίζουν καταπληκτικές συναυλίες, ανάμεσα σε αυτές και μερικές από τις καλύτερες που έχουμε δεί στην Ελλάδα (Λεωφόρος '91, Unplugged '92 - Ακροπόλ το έλεγαν εκείνο το θέατρο; ).
Tα περί πανκ “που σκότωσε τους δεινόσαυρους” είναι φιλολογίες των δημοσιογράφων.
Αν κάποια παιδιά εκτονώθηκαν μέσω της μουσικής και πάνω στην προσπάθεια τους να εκφραστούν έγραψαν και μερικά καλά τραγούδια, μπράβο τους! Το πως αυτό θα πρέπει να απαξιώσει το έργο καλών μουσικών που ξέρουν να παίζουν και πάιζουν πιό πολύπλοκα γιατί μπορούν, είναι κατι που μου διαφεύγει. [-X
αρα αγαπητε ειμαστε απο δυο διαφορετικες σχολες…
Εμενα μου αρεσει εκεινο το παλιο “ου εν τω πολλω το ευ”
καθως κι εκεινο το λαικο “οπου ακους πολλα κερασια, παρε μικρο καλαθι”
Δεν απαξιωνεται κανενος το εργο…Απλως το λουλουδι ειναι ωραιο οταν
ειναι ανθισμενο…οταν μαραθει, μενουν μονον οι μνημες…
Α, ναι και αντιπαθω φοβερα τους σταρ κι αυτους που κανουν εμποριο, την μουσικη…
και γενικως τις τεχνες…
Ιnp/WC
Εισαι ωραιος.Καλωσηλθες και καλα ποστς.
Εδώ εντοπίζω ένα παράδοξο. Πως είσαι βέβαιος πως τα μεγαθήρια των 70ς δεν το έκαναν αυτό και στα 80ς? Το να μου πεις πως εσύ δεν έχεις τα ίδια προσωπικά συναισθήματα για να σου αρέσει αυτό που παίζουν, να το δεχτώ. Δεν ξέρω την ηλικία σου, αλλά εγώ που είμαι 24 πολλές φορές το έχω νιώσει αυτό με διάφορους δίσκους (πρώτο πρώτο μου έρχετα στο μυαλόι το In An Island του Gilmour) που όταν γράφτηκαν ο καλλιτέχνης ήταν αρκετά μεγαλύτερος από εμένα τώρα. Άλλες οι έγνοιες και οι αγωνίες του 20άρη και άλλες του 65αρη Gilmour. Εγώ είμαι σε μια ηλικία που δε μελαγχολώ κοιτώντας το σύντομο παρελθόν μου και αυτός σε μια ηλικία που που όταν κοιτάει το παρελθόν βλέπει πως έχει ζήσει τα 2/3 της ζωής του.
Και σε συνδυασμό για τη δήλωση σου, πως οι Queen πέθαναν μετά το Sheer heart attack, θέλω να σε ρωτήσω αν αυτό που έκανα quote είναι η αιτία της δήλωσης σου…
Αχ αγαπητε
Εγω εχω -οσο κι αν σου φανει περιεργο- τα διπλασια ακριβως χρονια απο εσενα…
Θυμαμαι ο πρωτος δισκο που ακουσα των Queen ηταν το ΙΙ …Το εχεις ακουσει ???
Θυμαμαι το Father to son, το Orge batlle,το March of the black queen, κι απ’τ ο sheer heart attack το Brighton Rock …Ηταν τραγουδαρες…Οταν ακουσα μετα το Βohemian Rhapsody…θυμαμαι στην παρεα κοιταζομασταν…Τι ειναι αυτο λεγαμε ???
Εμενα μου εδωσε την εντυπωση οτι απο κει και περα κατι θα αλλαζε…Εκτοτε δεν ακουσα κανενα τραγουδι τους που να με συναρπασει…Δεν ξερω αλλα αυτα ενοιωσα…
Οσο για τα φωνητικα , με τις πολλες χορωδιες, εχεις ακουσει το Shadows and the wind των Uriah Heep???
Kαποιες ιδεες πηραν απο κει, ο Φρεντυ κι η παρεα του…
Σ’αρεσει το στυλ τους ??? Ωραια ακου λοιπον Muse που ειναι σημερα και ζουν στο σημερα…
Για να μη φτασουν να δινουν συναυλιες κι αυτοι μετα 30 χρονια εδω…(αν κι εχουν ερθει ηδη νομιζω).
Καλο Σαββατοκυριακο
Inp/WC
δεν κατάλαβα… το Bohemian σου άρεσε ή όχι? Γιατί αν σου άρεσε, το A night at the Opera είναι μεταγενέστερο από το Sheer heart attack.
(όλα τα έχω ακούσει, δε τα εκτιμώ όλα, ίσα ίσα θεωρώ πως μερικοί δίσκοι τους παραείναι αδύναμοι, αλλά π.χ. το Innuendo μου βγάζει αρκετό συναίσθημα και είναι ο τελευταίος τους- με αυτή τη σύνθεση :p)
Και Muse, τους είδα στη συναυλία που έδωσαν και μου αρέσουν (δεν υποκλίνομαι βέβαια τόσο πολύ, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Δε θα με χαλάει όμως να ακούω τους Muse του σήμερα και σε 30 χρόνια από τώρα…
Καλώς σε βρήκαμε φίλε. Οι Queen είναι μέχρι και το Jazz
ενοητε πως ηρθαν κ δωσανε φοβερες συναυλιες!
ιδικα η περσινη ηταν απλα τελεια!
οι κυκλοι σου εχουν αρκετα λαθοι!
πρωτων οι Tull ειχαν πληκτρα απο το 1970 στο Benefit το οποιο ειναι πολυ κιθαριστο album οπως κ το επομενο Aqualung αλλα καλυτερα δεν το συνεχιζω…
οι TUll ολα αυτα τα χρονια που παιζουν ειχαν εμφαση στην στο να Παιζουν μουσικη!
κ για αυτο καθε δισκος τους ειναι κ κατι καινουριο!
ειναι δικαιωμα σου να μην σε αρεσουν οι επομενοι δισκοι τους αλλα ειναι δισκαρες!
ιδικα για την εποχη που βγαιναν! εαν εσυ αγνοεις την τυχη τους δεν σημαινει οτι δεν γραφουν ακομα καλη μουσικη. εδω δεν ξερεις εαν ηρθαν ποτε!
ιδικα το roots to branches για μενα ειναι ο καλυτερος δισκος που κυκλοφορισε στα 90ς
κ στην τελικη δεν πας να εχεις κ τα τριπλα μου χρονια μαθε πρωτα εσυ να σεβεσαι το οτι ισως ξερουμε κατι παραπανω απο σενα γιατι απο μαγκες του τυπου ξες πως χρονων ειμαι κ τετοια εχουμε χορτασει!
οποτε ξεκαβαλα το καλαμι κ ελα να συζητισουμε σαν καλοι φιλοι οπως κανουμε ολοι εδω μεσα!
Κατ’ αρχας να ευχαριστησω για μια εισετι φορα τα παιδια για το καλωσορισμα:)
Οσο για το Βohemian, εννοω οτι ηταν κατι σαν οπερετα, ανακατεμενη με Ροκ…και ναι, εδειχνε πως ναι μεν ηταν κατι καινουργιο, απ την αλλη ομως ξεφευγε απ’ αυτο που λεμε Ροκ…
Απο το “A night at the opera” εμενα μου αρεσε το ‘39 κι οχι τοσο πολυ το “Βοhemian” …το “God save the Queen” , δεν καταλαβα ποτε τι ρολο επαιζε, σαν επιλογος !!!
Το “you’re my best friend” μου φαινοταν υποτονικο…το “Ι’m in love with my car” ανουσιο…Σε γενικες γραμμες δε μπορω να πω οτι το “A night at the opera” ηταν καλυτερο απο το ΙΙ Η’ το “Sheer heart attack”…
εεεεε…Bluezlick απ’τ τα Ελληνικα σου καταλαβα, πως μαλλον κατι εχασες στην μεταφραση, δεν ειπα δεν ειχαν keyboards, ειπα τα αλμπουμς ειχαν εμφαση στα keyboards. O John Evan, ηρθε οντως απ’το Benefit και μετα. Τα κομματια του “Warchild” “Too old to rock ’ roll…” και του “Minstrel in the gallery” εχουν πολυ πιο εντονα τα ακουσματα της κιθαρας, απο τα αντιστοιχα αλμπουμς της περιοδου 1970-1973…
Επισης δεν εχω καμμια διαθεση να συζητησω σαν εχθρος. Αυτο ομως δεν σημαινει πως πρεπει να κανω γαργαρα τις αποψεις μου, που ειτε το θες, ειτε οχι εμπεριεχουν (και μαθηματικως να το θεσεις-τα χρονια και οι ωρες, βλεπεις) πολυ μεγαλυτερη εμπειρια απο τις δικες σου...
Επισης, απεχθανομαι κυριολεκτικα την νεοελληνικη λεξη “μαγκας, μαγκια” μια και το μονο που μου 'ρχεται στο μυαλο οταν την ακουω ειναι αυτο το …
"μαγκια, κλανια κι εξατμιση"
Μετα τιμης
Ιnp/WC
Σεβαστη η καθε αποψη εδω μεσα του καθενως (ελπιζω). Το sheer ισως να ειναι και καλυτερο του night. Θελω λιγο να καταλαβω τι εννοεις οτι το bohemian ξεφευγει απο το ροκ, για να μη αναφερω τα υπόλοιπα τραγούδια που θεωρείς αννούσια. Δηλ. για πχ δεν σου αρέσει ο πειραματισμός στη μουσική? Και όταν λες ροκ τι εννοείς?
Ντάξει όλα θέμα γούστου είναι.
Όπως επίσης προφανώς θα υπάρχουν και άνθρωποι που είναι μεγαλύτεροι από τον INP/WC που να θεωρούν το Bohemian Rhapsody το καλύτερο τραγούδι που έχει βγει ποτέ. Και υπάρχουν πολλοί:!:
So what?
¶λλος θέλει τον καφέ του σκέτο με 2 φουσκάλες και άλλος με 2 κύβους ζάχαρη και γάλα