Δεν ξέρω αν υπάρχει σχετικό τόπικ και βαριέμαι να ψάχνω…
Χθες το μεσημέρι αποκοιμήθηκα και άκουγα μες στο κεφάλι μου αυτό.
Όλη μέρα χθες και σήμερα έπαιζε μέσα στο κεφάλι μου και ξαναπαιζόταν σε λούπα η σκηνή από τα “Εγκλήματα” που η Σωσώ πλησιάζει με μια θηλιά στο κρεβάτι την ώρα που κοιμάται ο Αλέκος… Για να μην τα πολυλογώ, ξαναθυμήθηκα τον διάλογο Σωσώς-Πέπης, στο επεισόδιο που ο γιος τους, ο Τέλης, αφηγείται τις ιστορίες των πρωταγωνιστών…
Επεισόδιο 57 (36:02).
-Τον αγαπώ. Τον θέλω νεκρό ή, έστω, ζωντανό, να γερνάει δίπλα μου και να τον βλέπω να γερνάει, να παίρνω εκδίκηση που γερνάω κι εγώ.
^Για μένα η πιο στενάχωρη φράση που έχει ειπωθεί ποτέ γενικά, σε τηλεόραση και κινηματογράφο.
Και, ακόμα, το “Μιχαλάκη” της Σωσώς τη στιγμή που ψυχορραγεί…
Η πιο πετυχημένη σειρά που παίχτηκε ποτέ στην ελληνική tv, με τις καλύτερες ερμηνείες! Θα μπορούσα να αναφέρω αμέτρητες σκηνές, αλλά η αποπάνω αιμορραγεί τη μικρή καρδούλα μου όσο καμία άλλη και είμαι σίγουρη ότι έχει περάσει απαρατήρητη από πολλούς, ενώ είναι από τις λιγοστές -αν όχι η μοναδική- “κατάθεση ψυχής” της αγαπημένης μας villain… Το γεγονός ότι η ηθοποιός “έφυγε” πρόσφατα με κάνει να στενοχωριέμαι ακόμα περισσότερο, γιατί τελικά δεν γέρασε, ούτε στο σήριαλ ούτε στην πραγματικότητα.
Θα επανέλθω και με άλλες αγαπημένες σκηνές από σειρές και ταινίες.
Οι δικές σας;