Αγαπητή Eleanna, τα πράγματα είναι απλά. Ξέχασε τα σχολικά βιβλία, πάρε το παρακάτω πολύ γνωστό έργο, και αφέσου. Καλύτερο ξεκίνημα δε θα μπορούσε να κάνει κάποιος πιστεύω.

Όπως έχω γράψει κατά καιρούς, το Σχολείο απο τη μια και η Γνώση απο την άλλη, απο το Γυμνάσιο και μετά, είναι έννοιες ασύμβατες. Αντιθετικές.

Σωστα τα λες αλλα ειλικρινα σου μιλαω το βιβλίο αυτό, το σχολικό, μπερδέυει πάρα πολλά πράγματα μεσα, αξίζει να το αγοράσεις μονο και μονο για να δεις, οτι αυτό το βιβλίο, μιλα σε παιδιά δευτέρας λυκείου.

:roll:το βιβλίο το βρήκα θα το ξεκινήσω σήμερα κιόλας!

Είναι μήπως γραμμένο απο τον Πελεγρίνη, το βιβλίο που έχετε? Γιατί τυχαίνει να το είχα τσιμπήσει απο ένα βιβλιοπωλείο σε κάποια φάση πριν λίγα χρόνια, και το έχω διαβάσει… (όταν πήγαινα εγώ Λύκειο, είχαμε άλλο βιβλίο πάντως).

Ένα μάθημα όπως η φιλοσοφία, ουσία και σκοπός της οποίας είναι η ΚΡΙΤΙΚΗ και η ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ της σκέψης, το να βλέπεις με πολλά χρώματα εκεί που άλλοι βλέπουν μόνο μαύρο ή άσπρο, δε θα μπορούσε να διδαχτεί αποτελεσματικά στο υπάρχον σχολείο, των προκατασκευασμένων θεμάτων, των εξετάσεων, του άγχους των πανελληνίων και των βαθμών…

Well done!!!

Αν το αγορασες πέρσι έχει καλώς. Γιατί πέρσι γράφτηκε και σταλθηκε στα σχολεία, χωρίς βέβαια καποια ενημερωση περι περιεχομενου. Χωρίζεται σε 9 κεφαλαια… εμείς φτάσαμε μέχρι τις δυιστικες θεωρίες. και δν καναμε καθόλου την υποδιαίρεση της πρακτικής φιλοσοφιας, αισθητικής. :!::!:

Όχι, πάνε κάποια χρόνια που το αγόρασα, άρα δεν είναι το ίδιο.

Διάβασε τον Κόσμο της Σοφίας και πες εντυπώσεις μετά! Στην αρχή μπορεί να σου φανεί λίγο “παιδικό” το ύφος (απευθύνεται κατά πολύ σε εφήβους που δεν είχαν άλλη επαφή με τη φιλοσοφία εξάλλου), αλλά όσο προχωράει γίνεται καλύτερο…

Επειδή η φιλοσοφία είναι μαζί με την ιστορία οι δυο κατ εξοχήν “κολώνες” της γνώσης, δεν είναι καθόλου περίεργο που οι υπεύθυνοι για τη συγγραφή των σχολικών βιβλίων έχουν πρόδηλο στόχο να κάνουν τη φιλοσοφία αφ ενός ακατανόητη, αφ ετερου απεχθή στους νέους- πρέπει να τους αναγνωρίσω ότι κάνουν άψογη δουλειά σε αυτό.

Για παράδειγμα η φιλοσοφία που “μαθαίναμε” στο σχολειό (δεν ξέρω αν εμείς οι πιο μπαρμπάδες “μαθαίναμε” την ίδια με σένα, αλλα δεν πολυαμφιβάλλω) έβριθε επιχειρημάτων του στυλ “ο τάδε σοφιστής έπεφτε σε αντιφάσεις γιατί από τη μια έλεγε ότι δεν πίστευε σε τίποτα αλλα απ την άλλη προφανώς πίστευε στο ότι δεν πίστευε σε τίποτα”… Στη σοφιστική δηλαδή απαντούσαν με σοφιστείες!

Το βιβλίο που πρότεινε ο ellanor είναι όντως κατάλληλο από την άποψη ότι είναι βατό και ικανό να γεννήσει το ενδιαφέρον για τη μελέτη της φιλοσοφίας… προσωπικά όμως δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να μνημονεύσω συγκεκριμένους φιλοσόφους και σχολες.

Από αρχαίους Έλληνες θα έλεγα να γράψεις στα παλιά σου τα παπούτσια τους ιδεαλιστές μέχρι αηδίας Σωκράτη και Πλάτωνα και να ασχοληθείς με πραγματικά προοδευτικούς και ρηξικέλευθους επιστήμονες όπως τον Αριστοτέλη, τον Ηράκλειτο, τον Δημόκριτο και κυρίως τον Επίκουρο.

Γενικά είμαι της λογικής κάποιος να παρακολουθεί τη φιλοσοφία χρονολογικά για να καταλαβαίνει την εξέλιξη της. Γι αυτό προτείνω επίσης τον Μακιαβέλλι και στη συνεχεια το Rousseau, τον D’Alembert, τον Diderot, τον Kant, τον Hobbes, τον Heggel και το Feuerbach. Από κει λογικά καταλήγεις στην κορωνίδα της φιλοσοφίας, τους Marx/Engels.

Για τον τελευταίο αιώνα μη σου φανεί περίεργο αλλα τη μεγαλύτερη φιλοσοφική προσφορα έχει πραγματοποιήσει ο Vladimir Lenin.

Γράκχε, διαφωνώ. Δεν υπάρχουν φιλόσοφοι που θα έπρεπε κάποιος “να γράψει στα παπούτσια του”. Η φιλοσοφία είναι μια διαλεκτική απο αντιθέσεις, και μόνο γνωρίζοντας τη θέση τόσο της μίας, όσο και της άλλης πλευράς, μπορείς να προχωρήσεις, και να σχηματίσεις μια δική σου οπτική πάνω στα πράγματα.

Απο τη μία ο Ηράκλειτος, απο την άλλη ο Παρμενίδης. Και μετά εκείνος που τους συνέθεσε, ο Πλάτωνας. Και η αντιπαραβολή στον Πλάτωνα, που ακούει στο όνομα Αριστοτέλης.

Απο τη μία ο Ντεκάρτ και οι ορθολογιστές. Απο την άλλη ο Χιούμ και οι εμπειριστές. Και εκείνος που τους συνέθεσε, ο Καντ.

Και μετά τον Καντ, ο Χέγκελ, που πρώτος είδε όλη αυτή την πορεία των θέσεων και αντιθέσεων στη φιλοσοφία, θεωρώντας τη δική του μάλιστα φιλοσοφία ως την κορύφωση όλων.

Και μετά τον Χέγκελ, η αντίδραση απο την πλευρά του ρομαντισμού (Σοπενάουερ) όσο και απο την πλευρά του υπαρξισμού (Κίρκεγκαρντ). Καθώς και η τοποθέτηση της φιλοσοφίας του Χέγκελ σε ένα κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο απο τον Μαρξ.

Και οι αντιθέσεις συνεχίζονται στον 20ο αιώνα. Η φιλοσοφία έχει τεράστιο βάθος και εκείνος που θέλει έστω και μια αμυδρή γεύση της να πάρει θα μελετήσει το σύνολο της, και όχι μόνο μεμονωμένους συγγραφείς.

Εγώ δε θα πρότεινα κανέναν συγγραφέα και δε θα μιλούσα για “ανώτερους” και “κατώτερους” στοχαστές. Θα έλεγα μόνο σε όποιον θέλει να ταξιδέψει στον κόσμο της φιλοσοφίας να αφήσει πίσω κάθε προκατάληψη, κάθε “πιστεύω” που θεωρεί δεδομένο και να οπλιστεί με κριτική σκέψη, αγάπη για τη γνώση και εξερευνητικό πνεύμα! Και τα υπόλοιπα θα πάρουν τον δρόμο τους! 8)

Αυτες τις μερες ξεκίνησα να μελετω την “Πολιτεια” του Πλατωνα…Τεραστιο εργο… Ογκολιθος…

edit :γιανοποιον ενδιαφερεται, εξαιρετικό εργο ως εισαγωγη στον κοσμο της φιλοσοφιας αποτελει το “Ιστορία της Αρχαίας Φιλοσοφίας” του Mario Vegetti, Εκδ. Π.ΤΡΑΥΛΟΣ.

ellanor, συμφωνώ (αλήθεια λέω). Δε μίλησα για ανωτερους και κατωτερους στοχαστές (τουλάχιστον όχι σε ένα φάσμα χιλιετιών!) αλλα για ανώτερες και κατώτερες βαθμίδες ανάπτυξης της γνώσης. Δεν είναι δυνατό να κρίνεται η φιλοσοφία με βάση “γενικές αρχές”, κανεις δεν το λέει αυτό. Αν ήταν έτσι δε θα έπρεπε να διαβάζουμε Αριστοτέλη επειδή θεωρούσε τους δούλους “εργαλεία παραγωγής, αντικείμενα απαραίτητα για την ανάπτυξη της κοινωνίας”. Έλα όμως που 2350 χρονια πριν που το έγραψε ήταν πρόοδος!

Η αναφορά στους Σωκράτη και Πλάτωνα ήταν ομολογουμένως κάπως εμπαθής εκ μέρους μου, αλλα αν το σκεφτείς είναι οι μονοι φιλόσοφοι (η ο μονος φιλόσοφος;) που διδάσκονται σφαιρικά στο σχολειό και επίσης η διδασκαλία τους έχει διαποτίσει τις συνειδήσεις σε πολύ προχωρημένο σημείο, με αλλα λόγια ο περισσότερος κόσμος σκέφτεται ούτως η άλλως σε λογική “Πλάτωνα” ακόμα κι αν δεν έχει διαβάσει ποτε του! Σε προλαβαίνω επισημαίνοντας ότι η φιλοσοφία δεν είναι ακαδημαϊκή ενασχόληση, να διαβάζουμε να έχουμε κάτι να συζητάμε, αλλα εργαλείο για την ανάπτυξη του ανθρώπου (έτσι τη βλέπω). Και ναι, να διαβάσει απ όλα ο καθένας (και Πλάτωνα και Nietzche και απ όλα) αλλα να μπορεί και να συλλαμβάνει την ουσία του καθενός ώστε να μπορεί να συλλάβει ακριβώς αυτή τη διαλεκτική των αντιθετων που ανέφερες και να αποφεύγει τον εκλεκτικισμό που είναι ο κύριος υπεύθυνος για το τέλμα της σύγχρονης φιλοσοφίας… προσωπικά και τι δεν έχουν δει τα ματάκια μου από τον κάθε απίθανο, να μου συνδυάζουν τα ασυνδύαστα, από Marx με Πλάτωνα μέχρι Επίκουρο με Schoppenhauer!

Γιατί περίεργο? Έχει καταφέρει να πεί τόσα πράγματα και μάλιστα με απλό τρόπο, ώστε να γίνονται κατανοητά από τον καθένα. Τα οποία έχουν και διαχρονική αξία, επαληθεύονται μέχρι τις μέρες μας.

ε για να ειμαι και στην φιλοσοφια πατρας, λογικο ειναι

Εννοώ ότι ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι ο Lenin ήταν απλώς ο ηγέτης των μπολσεβίκων που καθοδήγησε την Οκτωβριανή Επανάσταση και πολλοί αγνοούν το τεράστιο θεωρητικό και φιλοσοφικό του έργο.

ps. Τι θέλει να πει ο ποιητής ακριβώς από πάνω;

α για πες -λιγο ασχετο με το θεμα- η σχολη αυτη ειναι καλη? με ενδιαφερει πολυ να μαθω, αν και ο στοχος μου ειναι να περασω αθηνα στο φπψ… αμα 8ελεις στειλε μου mail στο ilias-wrathchild@hotmail.com

Προτεινω στους Γρακχο και ελλανορ το ακολουθο, αν δεν το χετε διαβασει:

Γιαννη Κορδατου - Ιστορια της αρχαιας ελληνικης φιλοσοφιας (1946)

Μου ξεκαθαρισε πολυ τα διαφορα ρευματα της αρχαιας ελληνικης φιλοσοφιας. Διαβαζοντας το καταλαβαινεις ολα τα επιτευματα, των ιδεαλιστων αλλα και των υλιστων. Γρακχε υπηρξαν ιδεαλιστες που ηταν διαλεκτικοι στη σκεψη τους (παρολα αυτα αξιζουν μελετης ακομα και σημερα), οπως και αντιστοιχα υλιστες με μεταφυσικη προσεγγιση, απλα με την πορεια που περιεγραψες η φιλοσοφια εφτασε στον Μαρξ που με το διαλεκτικο υλισμο του αλλαξε τελειως τη φιλοσοφια.

Ναι, δε διαφωνώ με το μέγεθος του έργου του. Ο Λένιν όμως για μένα ως θεωρητικός (και για τις πρακτικές του που συνδέονται άμεσα με τη θεωρία) θα παραμείνει μια αντιφατική φιγούρα.

Όσο αφορά τα προσωπικά μου γούστα απο φιλοσόφους του 20ου αιώνα, αυτοί είναι οι κύριοι Καστοριάδης, Σαρτρ, Καμύ, καθώς και η Σχολή της Φρανκφούρτης. 8)

@ Red Rum : πολύ γνωστό έργο, το έχω πετύχει ουκ ολίγες φορές σε βιβλιοπωλεία, κάποια στιγμή θα το τσεκάρω. Κάποια άλλη στιγμή θα ακολουθήσει και μια δική μου πρόταση!

:-k αν δε βαριεσαι ριξε κανα explane για τη γνωμη σου, θεωρητικα παντα μιλωντας.

Γαμώτο το λιβανίζω κοντά ένα χρόνο αλλα όλο καταλήγω να παίρνω κάτι άλλο! #-o

Ναι ρε, γνωστό είναι το άλλο που λες. Aλλωστε εκείνος που τελειοποίησε τη διαλεκτική αντίληψη στα πλαίσια της ιδεαλιστικής φιλοσοφίας ήταν ο Heggel που ο Marx τον γύρισε “ανάποδα”, δηλαδή στα ίσια του, μια που όπως έλεγε πριν ήταν “με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω”… Μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις του Marx ήταν αυτή του ακριβώς η επιτυχία να συνδυάσει τα σωστά στοιχεια από το διαλεκτικό ιδεαλισμό του Heggel και τον μεταφυσικό υλισμό του Feuerbach και να διατυπώσει τη θεωρία του διαλεκτικού υλισμού. Ανεκτίμητης αξιας.

Φοβάμαι πως θα ξεστρατίσει το θέμα στο πολιτικό και την Οκτωβριανή Επανάσταση, και δε θέλω.

Έστω, συνοπτικά, διαφωνώ με την υπερβολική προσήλωση του Λένιν στις “αντικειμενικές συνθήκες”, δίνοντας το έναυσμα σε πολλούς θεωρητικούς της μετέπειτα ΕΣΣΔ να καταφύγουν σε έναν ακραίο φιλοσοφικό υλισμό όπου καταργείται πλήρως η ανθρώπινη ψυχολογία και η μελέτη του “εποικοδομήματος”. Και διαφωνώ επίσης με τον ιακωβινισμό του, όσο αφορά την πολιτική του φιλοσοφία. Η ανάλυση του απο την άλλη για τον ιμπεριαλισμό και τη συγκέντρωση του Κεφαλαίου ήταν ευφυής.

Έχει διαβάσει κανείς Επίκουρο?? Για προτείνετε κάτι…

Απο τους αγαπημένους μου αρχαίους. Πάντα με τραβούσε αυτός ο με μέτρο ηδονισμός που προτείνει. Δυστυχώς δεν έχω διαβάσει κάτι δικό του, δε ξέρω καν πόσα κείμενα του έχουν σωθεί, οι γνώσεις μου γι’ αυτόν προέρχονται απο γενικότερα βιβλία ιστορίας της φιλοσοφίας.