Τσακάλι μου εσύ.
Μπα γενικά μπήκα να γράφσω, αλλά αυτά βγάζουνε μάτι αδερφέ μου. Επίσης, φίλΗ.

διεγράφηκαν 3 σπαμ. Δε θέλω άλλα. Τενκ γιου!

Συγκεκριμενα στο Ελλαντα δουλευουμε για πληρωνομαστε τοσα ωστε να μην πεθανουμε της πεινας και να παμε και αυριο στη δουλεια.

1ον με τετοιο σκεπτικο οχι απλα δεν εκπληρωνεις ονειρα, αλλα ουτε καν τα αγγιζεις.Δυσκολο μπορει να ειναι, αλλα οχι ουτοπικο.

2ον που ξερεις εσυ τι λεφτα εχει ο αλλος?΄προφανως’.Προφανως απο τι?Ποιος σου ειπε οτι δεν υπαρχει η πιθανοτητα να στερηθηκε αλλα πραγματα για να κανει αυτο που θελει?Δηλαδη νταξει μην λεμε μονο και μονο για να τα χωσουμε.

καρβου μολις ειδα το ποστ σου, σορρυ αλλα ποσταραμε μαζι

Μακ, ασ’το μαν, it’ ok. Στο τέλος θα μας πούνε και τι χρώμα κάλτσες φοράμε.

Το θέμα μας έχει πάει παραπέρα εξάλλου, αν δεν κάνω λάθος. Ας ασχοληθούμε και μ’ αυτό λίγο, όποιος ενδιαφέρεται.

Γιατί δουλεύουμε? Για τα λεφτά? Για να μην μας βρίζει η κοινωνία? Για να μην καθόμαστε όλη μέρα? Για την αυτοπραγμάτωση?

[SPOILER]Άντε, για να μη σκάτε πάντως, περισσότερες πληροφορίες για μένα και την προσωπική μου ζωή στο επόμενο τεύχος του “Οι 20 Μεγαλύτεροι Μεγιστάνες του Πλανήτη”.

Εκεί αναφέρεται σε όλα, και στην πισίνα που έχω και στην οποία μαζεύω κάθε βδομάδα τις ωραιότερες γυναίκες του πλανήτη και κάνουμε μπανάκι. :)[/SPOILER]

Εγώ δουλεύω για τα λεφτά αλλά και για την ικανοποίηση πως παράγω κάτι που θα χρειαστεί στην κοινωνία και θα τη βελτιώσει (έστω απειροελάχιστα). Αλλά οι συνθήκες ήταν αυτές που μου το επέτρεψαν. Π.χ. αν δούλευα από τα 16 μου, δύσκολα θα είχα καταφέρει να περάσω στη σχολή που ήθελα, να μελετήσω την επιστήμη μου όσο ήθελα και τώρα να κάνω cutting edge technology. Έκανα και μια χρονιά ξυσίματος (επικού ξυσίματος), όπου στο τέλος, ήθελα απλά να δουλέψω για να μη βαριέμαι, αλλά δεν είναι αυτή η κινητήριος δύναμη, της δουλειάς που ρίχνω τώρα.

Αν ηθελα να μη με βρίζει η κοινωνία δε θα γινόμουν ούτε μοδεράτορας, για να τα έχω καλά με τους μπαναρισμένους με τα πολλά ακάουντ που πεισμώνουν που δε τους αφήνουμε να βρίζουν χρήστες. Δε με νοιάζει τι λέει η κοινωνία. Για αυτό κι όλας δεν ακολουθώ τις τάσεις (π.χ. ακούω ροκ, αγόρασα το Chinese Democracy:p, κλπ), αλλά κάνω πάντα αυτό που εγώ θεωρώ σωστό.

Δυστυχώς η κοινωνία συχνά “βρίζει” όποιον δεν κάνει ό,τι κι αυτή. Θα ήταν διπλό λάθος όμως, να κάνεις κάτι που δεν πιστεύεις πως πρέπει να κάνεις για να μη σε βρίζει η κοινωνία. Εννοείται λάθος θεωρώ και να κάνεις κάτι που δε θες, μόνο και μόνο για να σε βρίζει η κοινωνία. Κάνε ό,τι πιστεύεις και λούσου τις συνέπειες (κακός μισθός, βρίσιμο κοινωνίας, να δουλεύεις σε μέρος διχως γυναίκες και σουβλάκια, κλπ)

Eγω δουλευω και δε ξερω γιατι…μαλλον για τα λεφτα…ειμαστε αυτοι τη στιγμη 4 στο γραφειο και ξυνομαστε ομαδικα…Κανενα προιον υπερ του κοινωνικου συνολου
Ο τιτλος εργασια και χαρα δε μου αρεσει…Αυτο το λεγαν οι ναζι…Χαρα και εργασια δε γινεται…Αν γινει εργασια παυει να ναι οτιδηποτε αλλο…

μη το λες… Όποιος έκανε πχ το casting για το “Sin City” πέρασε πολύ καλά και πληρώθηκε…

Και οι σοσιαλιστές θεωρητικοί του 19ου αιώνα είχαν εξιδανικεύσει την εργασία πάντως, θεωρώντας τη βασικό δικαίωμα του ανθρώπου… Ο Μαρξ αναφερόταν σε αυτή με πολύ θετικό τρόπο, και λίγο πολύ πίστευε πως αποτελεί ένα απο τα βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης. ΑΝ ΚΑΙ:

1. “Το βασίλειο της ελευθερίας” για τον Μαρξ εξακολουθούσε να είναι εκείνο του ελεύθερου χρόνου, ακόμα και στην υποτιθέμενη μελλοντική κομμουνιστική κοινωνία. Η εργασία παρέμενε το “βασίλειο της αναγκαιότητας”, με λίγα λόγια, αναγκαίο κακό.

2. Την εποχή που ο Μαρξ εξέδιδε τα γνωστά του έργα, και τότε που το δικαίωμα στην εργασία ήταν απο τα βασικά των σοσιαλιστών, ο γαμπρός του, Πωλ Λαφάργκ, τολμούσε να εκδώσει το περίφημο “Δικαίωμα στην Τεμπελιά”.

3. Και κάποια ιστορικά. Η δουλειά προήλθε σαφώς απο το δουλεία των αρχαίων, οι οποίοι και θεωρούσαν τις χειρωνακτικές εργασίες κάτι υποδεέστερο και τις άφηναν στους σκλάβους… Απο την άλλη, η απόλυτη εξιδανίκευση της εργασίας εμφανίστηκε κατά την περίοδο του Καλβινισμού, όταν παρουσιάστηκε και η περίφημη “εργασιακή ηθική”. Με λίγα λόγια, η εργασία είναι κάτι στο οποίο οφείλουν να επιδίδονται ασταμάτητα οι καλοί χριστιανοί, μια που αυξάνονται οι πιθανότητες να κερδίσουν έτσι την σωτηρία… Εργασία, και παράλληλα σκληρή ασκητική ζωή, αποχή απο απολαύσεις και αποταμίευση.

Στις μέρες μας βέβαια έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Δεν υφίσταται τόσο αυτή η ηθική, τη θέση της οποίας έχουν πάρει οι επίγειες απολαύσεις, και το μέσο το οποίο μπορεί να τις δώσει, το χρήμα με λίγα λόγια. Για το οποίο και εργάζονται η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Υπάρχουν βέβαια και πρόσθετα πλεονεκτήματα της εργασίας (αυτο-εκπλήρωση, κοινωνικές επαφές, κοινωνική ανέλιξη, ειδίκευση, προγραμματισμός της μέρας και της ζωής κλπ), ωστόσο για την πλειοψηφία το χρήμα, σκέτο, πιστεύω παίζει τον βασικό ρόλο. Καλώς ή κακώς.

Λοιπον, θα ηθελα να ειμαι ον τοπικ, αλλα οταν διαβαζω το θρεντ βλεπω μονο οφ τοπικ ποστς. Βασικα δε καταλαβαινω γιατι μερικοι το παιρνετε προσωπικα. Τεσπα. Ισως να διαγραφει το παρον ποστ, αλλα το μηνυμα που θα περασω θα μεινει ανεξιτηλο.

[spoiler]

[FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“5”][COLOR=“Red”]Hakuna Matata! What a wonderful phrase!!

Hakuna Matata! Ain’t no passing craze!![/COLOR][/SIZE][/FONT]
[/spoiler]

Χα! Εγώ μπορώ να σου βγάλω ον τόπικ νόημα ακόμα και απο το ποστ που έκανες!

Για πες, ο κύριος που τρώει με χαρά στην εικόνα που έβαλες ΠΟΥ βρήκε το φαί και το απολαμβάνει, ε? Δούλεψε, εργάστηκε σκληρά γι’ αυτό? Ή το βρήκε έτοιμο πουθενά? (δε θέλω να το σκέφτομαι καν!) Να ξέρω δηλαδή…

Ρε συ ελλανορ μη με προκαλεις να σπαμαρω :Ρ

λοιπόν, οποιος εχει τη μυγα. παω να γραψω για καμμια ταινια.

Τεκμηριωση με τα ολα της

τα είπε όλα από μέσα του! :lol:

δεν ήξερα που να το βάλω.

φίλη με ενημέρωσε σήμερα οτι σκέφτεται να πάρει την δουλειά που προσφέρει γνωστή τοπική(λαρισα btw) αλυσίδα με τυρόπιτες και τα ρέστα.
ζητάνε:
γυναίκα για 12ωρη εργασία
με 2 ρεπό τον μήνα
με 450 ευρο.

σκέφτομαι το πρωί να περάσω μια βόλτα.

[SPOILER]…να το κάψω συθεμελα[/SPOILER]

Σε τοπικό μαγαζί παιχνιδιών αρκετά μεγάλο, προσλαμβάνουν νέους για 4ωρη εργασία [U]μόνο[/U], με 189 ευρώ το μήνα και φυσικά χωρίς ασφάλεια.

Ναι , τα τυροπιτάδικα έχουν μια τάση να ζητάνε εμφανίσιμες κοπέλες για το service.
Κρίμα, γιατί με τις ρατσιστικές αυτές επιλογές , δεν μπορούμε να επωφεληθούμε και εμείς της τρομερής ευκαιρίας…

Εγώ ξέρω πάλι για ένα πανελλαδικά(?) I guess γνωστό με τυρόπιτες που έπαιρνε άτομα 2 μήνες ως εκπαιδευόμενους , έλεγε, και με το πέρας τους έδιωχνε… Και τώρα με τη διαδικασία του “Voucher για άτομα κάτω από 29” ζητούσε μέχρι και 30 άτομα να απασχολήσει… Να ήταν στο πλαίσιο της ανάπτυξης και των θέσεων με προοπτικές , δεν ξέρω… Ελπίζω να μην την πάτησε κανένα παιδί και πήγε…

Τι ψάχνουμε, όλοι κινούνται ανεξέλεγκτα. Σε βαθμό κακουργήματος. Οι ελεγκτικές υπηρεσίες υπολειτουργούν, οι θεσμοί απλά υφίστανται και άκρη δε βγαίνει. Και η κατάσταση θα γίνεται όλο και χειρότερη. Σε λίγο για να δουλεύει κάποιος, θα πρέπει να πληρώνει κιόλας…

Όσο η οικονομία μας συνεχίζει να συρρικνώνεται και είμαστε πρωταθλητές στην ανεργία θα υπάρχουν άνθρωποι που η ανάγκη θα τους κάνει να δέχονται να δουλεύουν ανασφάλιστοι ή για ψίχουλα. Από εκεί ξεκινά το θέμα και όχι από τους ελέγχους, αν υπάρχουν πρόθυμοι να δουλέψουν ανασφάλιστοι και εργοδότες που θέλουν να γλιτώσουν τις (παράλογα υψηλές) ασφαλιστικές εισφορές, πάντα θα βρίσκονται ένα βήμα μπροστά από τους όποιους “ελέγχους”.
Αν δεν μειωθούν οι φόροι και δεν ανοίξουν αγορές και επαγγέλματα να αρχίσουν να δημιουργούνται ξανά δουλειές τέτοια και χειρότερα θα συμβαίνουν.