Βασιλιάδες και πιόνια

Podium
#1

Δε σας έχει τύχει πολλές φορές να σας απογοητεύουν κάποιοι άνθρωποι? Ενώ τους έχετε ικανους για κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που εν τέλει δείχνουν προς τα έξω, δεν είναι πολύ άσχημο όταν ανακαλύπτετε πως είχατε απλά άδικο? Πως τελικά είναι μόνο κάποια θλιβερά ανθρωπάκια, δίχως ίχνος αξιοπρέπειας, σεβασμού και σίγουρα ευφϊας? Δίχως διάθεση να εφαρμόσουν αυτό που ξέρουν πως είναι το σωστό, θυσιάζοντας αμέσως την τιμή του να πράττεις ορθά, με το εύκαιρο συμφέρον (να τους πει π.χ. κάποιος χαζούλης "Μπράβο που έκανες ό,τι σου είπα)

Πιστεύω πως η πλειοψηφία του κόσμου είναι σοβαρή. Και σίγουρα οι περισσότεροι βλέπουν πόσο χαμηλές είναι κάποιες συμπεριφορές και για αυτό επιλέγουν να μη τις κάνουν. Εγώ πάντως απογοητεύομαι ακόμα και για αυτούς τους λίγους που τις υιοθετούν.

Ο Ναπολέων στο “κόμη μοντεκρίστο” (μόνο τη ταινία έχω δει) έλεγε πως “Στη ζωή άλλοι είναι βασιλιάδες και άλλοι είναι πιόνια”. Νομίζω πως εν τέλει, το πιόνι είναι όποιος κάνει ό,τι του λένε.

Πείτε απόψεις. Πιστεύετε πως η πλειοψηφία του κόσμου που ξέρετε είναι πιόνια ή έχουν κρίση και την εμπιστεύονται ώστε ακόμα και όταν φοβούνται πως θα τους πουν “uncool”, δεν κολώνουν, κάνουν το σωστό και το υπερασπίζονται???

Εσείς όταν βλέπετε μία αδικία δίπλα σας, θα μιλήσετε ή θα σιωπήσετε γιατί δε θέλετε να σας θεωρήσούν οι υπόλοιποι “διαφορετικό που δεν κάνετε ό,τι σας υπέδειξαν”?

Μπόνους ερώτημα:

στη ταινία το Κύμα έχει ένα παρόμοιο θέμα, με την ηρωιδα να αρνείται να φορέσει την επίσημη στολή και οι ίδιοι οι συμμαθητές της να την απομονώνουν και να της συμπεριφέρονται άσχημα, μόνο και μόνο επειδή επέλεξε να μην κάνει ό,τι της είπε ο καθηγητής. Στο τέλος, η ηρωίδα ήταν η μόνη που 100% δε μπορούσες να θεωρήσεις συνυπεύθυνη για τα όσα έγιναν από αυτή την οργάνωση. Αυτούς που διαφωνούσαν, αλλά σιώπησαν και ακολούθησαν το “ρεύμα” για να μη τύχουν παρόμοιας συμπεριφοράς, τους θεωρείται συνυπεύθυνους ή όχι?

#2

Πολύ ωραίο θέμα αλλά πρέπει να πάω για ύπνο γαμώ.

Απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα μπορούν εύκολα να δοθούν παρακολουθώντας για λίγο καιρό ένα σχολείο και το πώς λειτουργεί κάθε άτομο. Έχω φτάσει σε σημείο απλά να παρατηρώ και έχω χαρακτηριστεί μέχρι και αντικοινωνικός, αλλά ο,τι γίνεται γίνεται γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, γιατί κάποιοι υποκινούνται από κάποιους άλλους όσον αφορά στην συμπεριφορά, οι οποίοι άλλοι έχουν υποκινηθεί από κάπου έξω ξέρω γω. Ο φόβος του να είσαι “uncool” υπάρχει σε όλα τα θέματα, από την μουσική που θα ακούς (η μεταλ στο σχολείο μου είναι τελείως uncool), μέχρι το τι θα ψηφίσεις στην κατάληψη και η άποψη που θα χεις γι’ αυτή. Αυτή η υποκίνηση σαφώς λαμβάνει χώρα και σε διαφορετικές καταστάσεις, όπως ζητήματα που έχουν να κάνουν με μπλεξίματα με τον διευθυντή, όπου όλοι δρουν σαν να είναι ένα άτομο, με την κακή έννοια βέβαια.

Νομίζω ότι κατάλαβα το θέμα αλλά δεν μπορώ να κάνω back και να ξαναδιαβάσω το αρχικό ποστ γιατί δεν έχω χρόνο, θα επανέλθω αύριο για να δω αν λέω πίπες :stuck_out_tongue:

#3

Πολύ καλά το πήγες :wink:

#4

Ωραία τα λέει ο vedder!

Τα άτομα τα οποία έχω επιλέξει να κάνω παρέα, οι φίλοι κοινώς, υιοθετούν μια τάση, μια ιδέα, μια αντίληψη, αφού πρώτα έχουν ψαχτεί γύρω από αυτό, και δε το δέχονται χωρίς να περάσει από κρίση.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα, ειναι οι διάφορες μόδες κατά καιρούς. Προσωπικά έχω το δικό μου στυλ, έτσι θεωρώ τουλάχιστον, και δεν ακολουθώ μια τάση, μονάχα επειδή την ακολουθεί και κάποιος άλλος. Και γενικώς είναι λυπηρό να βλέπεις άτομα να αντιγράφουν άλλα, χωρίς να κάτσουν να σκεφτούν άμα αυτό που υιοθετούν είναι σωστό ή όχι, και συνήθως καταντάνε γραφικότεροι από τα “πρότυπα” τους.

#5

και το μπόνους ερώτημα όποιος θέλει…

Είναι συνυπεύθυνος αυτός που βλέπει τι συμβαίνει και δεν προσπαθεί να το αποτρέψει? Οι Γερμανοί του '40 είναι συνυπεύθυνοι που ποτέ δε ρώτησαν τι έγιναν οι Εβραίοι γείτονες τους; Εγώ αν δω φωτιά και δεν καλέσω την πυροσβεστική είμαι συνυπεύθυνος που κάηκε ό,τι κάηκε?

#6

Για το τελευταίο μπονους κουέσιον, υπάρχει ήδη θρεντ:p

Αλλα ναι, θεωρείσαι συνένοχος κατά κάποιο τρόπο… Οκ, για φωτιά θα έπαιρνα τηλ, αλλά άμα κάποιος πετάξει ένα μπουκάλι στο δρόμο, δε νομίζω να του κάνω παρατήρηση καθ’ ότι ντροπαλός :oops:

#7

Ο κοινωνιολόγος David Riesman στο κλασικό βιβλίο του Το Μοναχικό Πλήθος είχε κάνει τον διαχωρισμό ανάμεσα στους “ενδο-κατευθυνόμενους” και τους “ετερο-κατευθυνόμενους” ανθρώπους. Θεωρούσε πως η εποχή μας τείνει να ενισχύει τη δεύτερη κατηγορία ανθρώπων, εκείνων που παρασύρονται εύκολα απο τις απόψεις της μάζας, και προσπαθούν να εντάσσονται με όποιο τρόπο μπορούν σε αυτήν.

Δε ξέρω αν είχε δίκιο σχετικά με την “πλειοψηφία”, η αλήθεια είναι πως σε κάποια πράγματα εντασσόμαστε στο σύνολο ευκολότερα απ’ ότι σε κάποια άλλα, και ανάμεσα στις κατηγορίες ανθρώπων συναντάς διαβαθμίσεις… ωστόσο η επιρροή του μαζικού υπήρξε πάντα πολύ δυνατή.

Δεν είναι τυχαίο που η κατεξοχήν ηλικία που το συναντάμε αυτό είναι η εφηβεία. Τότε που το παιδί προσπαθεί να απεξαρτηθεί απο τους γονείς του, να “γίνει άντρας”, ανεξάρτητος… Πως? Με το να γίνεται όμοιος με τους συνομίληκους του! Ίδια ρούχα, ίδιο ντύσιμο, ίδιο στυλ. Διαρκή θέληση για αποδοχή. Αγωνία αν οι άλλοι δε σε αποδέχονται.

Κι όμως, κάτι τέτοιοι μοναχικοί έφηβοι συχνά είναι ο καλύτερος τρόπος να έρθει σε επαφή ο νέος με τον εσωτερικό του κόσμο… :wink:

Αυτές οι συμπεριφορές για την εφηβεία είναι νορμάλ. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που συνεχίζονται και στην ενήλικη ζωή? Πολύ απλά μπορούμε να μιλήσουμε τότε για τον “ετεροκατευθυνόμενο” άνθρωπο του Ρίσμαν. Εκείνος που η προσωπική του άποψη είναι στην ουσία η ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ. Κάτι που φαίνεται στις αντιλήψεις που έχει για πολλά και διάφορα θέματα: για τη μουσική, για την πολιτική, για τα 2 φύλα, για την εργασία, κλπ.

Προσοχή. Επιρροή υπάρχει παντού. Όπως υπάρχουν και “κατεθύνσεις” (το να ακολουθούμε μια χ γραμμή επειδή μας εκφράζει, μας αρέσει). Άλλο να γίνεται αυτό έχοντας την δική σου κρίση πάνω απ’ όλα όμως, και την ικανότητα να αποστασιοποιείσαι απο κάποια πράγματα… και άλλο να δέχεσαι τυφλά τη γνώμη κάποιου, για να μπορείς απλά να νιώθεις πως “εντάσσεσαι”. Είχαμε μια σκασίλα για την ένταξη! Όταν ακούω μια άποψη, θέλω να ακούω την άποψη εκείνου που την εκφράζει, όχι κάποιων άλλων πίσω του…

Δυστυχώς οι ουσίες και η πρέζα που ανέφερε ο karvou συσκοτίζουν ακόμα περισσότερο την κρίση. Αλλά αφού είναι “ιν” ας το κάνουμε και μεις, ε?:wink:

Η αλήθεια πάντα έχει ερμηνείες, αλλά το κακό με αυτά τα άτομα είναι πως απλά αρνούνται να δουν οποιαδήποτε εναλλακτική ερμηνεία στα δικά τους, γιατί έτσι θα κατέρεε ο κόσμος τους. Και όπως είπα, άτομα σαν αυτά έχουν μεγάλη, τεράστια ανάγκη την αποδοχή των άλλων… Το πλήθος, πόσο μάλλον η ανωνυμία, τους κάνει να νιώθουν δυνατοί… :wink:

Κλείνω τη λογοδιάρροια θυμίζοντας το κλασικό ρητό του Αινσταιν για την ηλιθιότητα (δε το λέω, το ξέρετε όλοι).

Και προλαβαίνω εκείνους που θα βιαστούν να μιλήσουν για “ελιτισμό” στις απόψεις που εκφράστηκαν στα πάνω ποστ, λέγοντας τους: μια φορά μονάχα, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ. :wink:

#8

ε καλά… θα πρέπει να είναι χαζός κάποιος ή προκατειλημένος για να κατηγορήσει το από πάνω κείμενο για ελιτισμό. Ωραίο ποστ Ελ και τεκμηριωμένο!

απάντα και στο μπόνους ερώτημα μια και ο μοντ δε μας έδωσε λινκ για το παλιότερο τόπικ :stuck_out_tongue:

#9

Δε ξέρω άμα είναι ίδιο, παρόμοιο σίγουρα:

http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=6111

Κάρβου δε σου θύμιζε τπτ??:stuck_out_tongue:

#10

Γμτ, δεν έχω δει αυτή την ταινία!

Ξηγημένη η ηρωίδα πάντως. Εννοείται πως είναι οι πάντες υπεύθυνοι. Και η σιωπή συχνά είναι συνενοχή. Ποτέ δεν ήμουν φίλος της αντίληψης περί “ουδετερότητας” εξάλλου… Συχνά δεν είναι παρά μια μορφή υπεκφυγής. Όχι πάντα, αλλά αν λάβουμε υπόψη μας τις επιδράσεις που έχουν οι πράξεις μας πάνω στην πραγματικότητα και στους άλλους, τότε μπορούμε και να αναλογιστούμε καλύτερα το μέγεθος της προσωπικής μας ευθύνης…

εδιτ: χαχα, εντάξει, έχουν κάποιες διαφορές τα 2 θρεντ μεταξύ τους! :stuck_out_tongue:

#11

Xωρις να θελω να θιξω τυχον παιδια που ασχολουνται με τις φοιτητικες παραταξεις (θεμα το οποιο μπορει να θιχτει σε ξεχωριστο τοπικ ευκολα) αλλα ισως τελικα θιξω, πιστευω και οτι εκει εχουμε εφαρμογή του “βασιλιαδες και πιονια”. Προσωπικα δεν υποστηριζω καμμια παραταξη και ειμαι αντιθετος στο να υφιστανται παραταξεις εντος-εκτος πανεπιστημιων, καθως ολες ανεξαιρετως εχουν ενα μεριδιο στην σαπιλα των ελληνικων πανεπιστημιων.

Βλεπεις παιδακια 17-18 χρονων που μεχρι προτινος δεν ειχαν εκφερει γνωμη περα απο τι κουρεμα εχει ο Νινο και αν πηρε δικαια το πρωταθλημα ο Ολυμπιακος, να γραφονται σε φοιτητικες παραταξεις για εντελως χαζους λογους και να τρεχουν να ψηφιζουν σαν προβατα και να στηριζουν τα events της καθε παραταξης. Ενω ξερουν πως αυτο το κανουν για να εχουν ενα ειδος “καταξιωσης” στα ματια των συμφοιτητων τους.
Και την “καταξιωση” (τα εισαγωγικα γιατι τετοια “καταξιωση” να την χεσω, sorry κιολας) την κερδιζουν τελικα οι πιο καπατσοι (ελαχιστοι δλδ) και οι υπολοιποι γινονται πιονια της παραταξης εντελως αβουλα

#12

Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι λειτουργούν οι κοινωνικές ομάδες. Θέτουν ένα θεμιτό παράδειγμα συμπεριφοράς ένα πρότυπο και από κει και πέρα σύμφωνα με αυτό το πρότυπο υπάρχουν οι “οδηγητές” -αυτοί που το πληρούν σε πολύ μεγάλο βαθμό αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις το αναδιαμορφώνουν, πάντα μέσα σε κάποια πλαίσια-, ο πολύς ο κόσμος που στην ουσία είναι η κινητήρια δύναμη του συγκεκριμένου συστήματος και αποτελούν το λόγο ύπαρξης των οδηγητών καθότι τους ζηλεύουν και θα ήθελαν να είναι σαν αυτούς. Υπάρχουν και οι “αντισυμβατικοί” (ναι όλοι εμείς εδώ είμαστε αυτοί τρομάρα μας :p) που είτε λόγω συγκυριών είτε λόγω συνειδητής επιλογής (το πρώτο ισχύει στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων κατά τη γνώμη μου) απέχουν από όλο αυτό, αλλά και γίνονται “περιθωριοποιημένοι” από τους πολλούς και “αντιπρότυπα”.
Βέβαια οι “αντισυμβατικοί” μπορεί να λειτουργούν και αυτοί μετά σαν κοινωνική ομάδα από μόνοι τους, με τους δικούς τους “οδηγητές” κ.ο.κ.

Συγχωρέστε μου την πρόχειρη ορολογία. Έτσι πάντως βλέπω εγώ τα πράγματα με τη μικρή μου εμπειρία καθότι μόλις μπήκα στα 22. Μετά μπορεί να μην ισχύουν, ή να ισχύουν διαφοροποιημένα. Πάντως σίγουρα έχει να κάνει με την “cool n losers” νοοτροπία που βλέπουμε μεγεθυμένη σε υπέρμετρο βαθμό στις χαζοχαρούμενες teen movies (που μου αρέσουν :oops:).

ΑΛΛΑ να τονίσω ότι όλα αυτά ισχύουν για τους άλλους εκεί εξώ. Εμείς εδώ είμαστε ροκάδες οπότε δεν ακολουθούμε πρότυπα, είμαστε ρηξικέλευθοι, κάνουμε ό,τι γουστάρουμε χωρίς να μας νοιάζει κτλ κτλ :p:p

#13

@ Γιάννης…

Μα ισχύει κι αυτό. Εδώ μέσα στις παρατάξεις τις ίδιες, άτομα δε μιλάνε για να μη τους θεωρήσουν “όχι αρκετά αριστερούς” ή “όχι αρκετά δεξιούς”.

Το φαινόμενο δεν περιορίζεται μόνο στα απλά καθημερινά δυστυχώς. Δεν είναι για παράδειγμα ένα chain mail που το προωθούμε μόνο και μόνο γιατί έτσι λέει και μετά κάποιος βρίσκει όλες τις διεθύνσεις και στέλνει σπαμ στον κόσμο με μεγεθυντές πέους, βιάγκρα και ντίλντος (άσχετο, το ξέρατε πως ένας στους 100 εν τέλει αγοράζει κάτι από αυτά τα σπαμ?). Μέχρι και στα πολιτικά, όπου θα έπρεπε ο καθένας να έχει τη δικιά του άποψη και να τη στηρίζει, άλλοι υιοθετούν την άποψη του μπαμπά και της μαμάς, της κοπέλας τους ή του αγοριού τους ή κάποιου που θαυμάζουν και θέλουν να γίνουν σαν αυτόν.

Η συζήτηση συνδέεται νομίζω και στενά με τη συζήτηση για τις αφίσες που έγινε στο τόπικ “Εκκλησία”. Σίγουρα πολλοί από τους πιστούς είναι πρόβατα (όχι όμως όλοι). Πώς μπορείς όμως να το σταματήσεις αυτό? Μήπως εν τέλει αυτή είναι η ανθρώπινη φύση και δε μπορούμε να την αποφύγουμε (απαισιόδοξη οπτική) ή υπάρχει τρόπος?

#14

Καλά το θέμα με τις παρατάξεις είναι από μόνο του τεράστιο. Ναι μεν εντάσσεται στην κατηγορία Βασιλιάδες και Πιόνια, αλλά από την άλλη εμπεριέχει και άλλα στοιχεία . Τα κομματόσκυλα και τους “Γράφομαι για τα πάρτυ, για τις γκόμενες και για να περάσω κανά μάθημᨔ προφανώς τους κατατάσσω στην κατηγορία πιόνια.
Γενικότερα τώρα, αυτό που έχει άμεση σχέση με την συζήτηση που άνοιξε ο κάρβου, είναι για μένα ο βαθμός συνειδητότητας των ανθρώπων. θεωρώ πως η πλειοψηφία δρα μηχανικά, αντιδρώντας σε εξωτερικά ερεθίσματα με τρόπο παθητικό και σχεδόν χωρίς σκέψη. Πάνω σε αυτόν τον χαμηλό βαθμό συνειδητότητας συνδέω και την ατομική ευθύνη του κάθε ανθρώπου. π.χ. διαφορετικό βαθμό ευθύνης έχει ο πρωθυπουργός της χώρας για μια πολιτική κίνηση , και διαφορετικό ο ψηφοφόρος του από ένα χωριό που τον ψηφίζει επειδή έχει το επίθετο του παππού του. Η ευθύνη βέβαια παραμένει. Και εξοργίζομαι με ανθρώπους που ενώ καταλαβαίνουν κάτι παραπάνω δεν αναλαμβάνουν την προσωπική τους ευθύνη και πάνε με το κύμα.

#15

Δεν έχουμε παρά να σκεφτούμε το παράδειγμα της Χίλαρυ Κλίντον και του Ομπάμα στις ΗΠΑ. Μέχρι πρότινος ήταν “αντίπαλοι”, ο κάθε ένας με τους θερμούς υποστηρικτές του. Ώσπου η Χίλαρυ άλλαξε στάση (λες και ήταν τυχαίο) και ανακοίνωσε πως στηρίζει τον Ομπάμα. Και απο την επόμενη μέρα όλοι οι οπαδοί της Χίλαρυ έκαναν το ίδιο… :roll:

Τα ΜΜΕ θεωρώ πως παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτά. Απο τα οποία η τηλεόραση, ως το “λιγότερο δημοκρατικό” πιστεύω είναι το πιο επικίνδυνο. Αρκεί να σκεφτούμε και τα περίφημα γκαλοπς, που υποτίθεται αντανακλούν τις απόψεις της πλειοψηφίας. Πόσο την αντανακλούν όμως και πόσο τη διαμορφώνουν τα ίδια είναι σχετικό.

Αυτό για τα κόμματα και τις παρατάξεις με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Όταν ο άλλος μπαίνει μέσα στο κόμμα και του λένε “πάρε διάβασε αυτά τα βιβλία” και μόνο, δύσκολα μπορεί να αισθάνεται οτι ξεχωρίζει εκεί μέσα.

Επίσης διαφωνώ με την “περιθωριοποίηση” ως στάση ζωής. Η ζωή είναι ένας στίβος, και όλοι παίρνουμε τις επιλογές μας. Δεν είναι απο τη μία η μάζα και απο την άλλη όσοι περιθωριοποιούνται (εκτός αν τους αναγκάζουν οι συνθήκες, βλέπε φτώχεια κλπ). Ο καθένας οφείλει να διαμορφώνει όσο μπορεί τις απόψεις του… Και ευθύνη έχουν οι πάντες, ακόμα και ο μικρός ψηφοφόρος.

Γενικά, το κακό με τη μάζα είναι πως η ομοιογενοποίηση τείνει να παράγει και παθητικότητα και επίρριψη ευθυνών σε τρίτους, όχι σε μας τους ίδιους. “Φταίνε οι πολιτικοί, φταίει το κράτος, φταίνε οι άλλοι”. Οκ, και αν φταίνε, τι κάνεις εσύ γι’ αυτό?

Τέλος, όπου υπάρχουν μάζες, υπάρχουν και ηγέτες…

Αυτό το βιντεάκι πιστεύω τα λέει όλα… 8)

#16

“Subdivisions”
Lyrics by Neil Peart

Sprawling on the fringes of the city
In geometric order
An insulated border
In between the bright lights
And the far unlit unknown

Growing up it all seems so one-sided
Opinions all provided
The future pre-decided
Detached and subdivided
In the mass production zone
Nowhere is the dreamer or the misfit so alone

(Subdivisions)
In the high school halls
In the shopping malls
Conform or be cast out
(Subdivisions)
In the basement bars
In the backs of cars
Be cool or be cast out
Any escape might help to smooth the unattractive truth
But the suburbs have no charms to soothe the restless dreams of youth

Drawn like moths we drift into the city
The timeless old attraction
Cruising for the action
Lit up like a firefly
Just to feel the living night

Some will sell their dreams for small desires
Or lose the race to rats
Get caught in ticking traps
And start to dream of somewhere
To relax their restless flight
Somewhere out of a memory of lighted streets on quiet nights…

Προφανώς θέλω να γράψω περισσότερα για το θέμα αλλά τώρα δεν προλαβαίνω, θα επανέλθω.
Karvou η μπόνους ερώτηση είναι τεράστιο θέμα, θα μπορούσε να έιναι από μόνη της τόπικ.

#17

Kαι εγώ είμαι κατά των παρατάξεων αλλά δεν σημαίνει πως όλοι όσοι ανήκουν σε αυτές είναι είτε υποκινητές είτε υποκινόμενοι. Είναι πάρα πολλοί αυτοί αλλά υπάρχουν και άτομα με σωστές ιδεολογίες που όσο και αν διαφωνώ μαζί τους με το να ανήκουν κάπου δεν μπορώ να μην παραδεχθώ πως έχουν οράματα, σωστές απόψεις και δεν είναι φερέφωνα. Εννοείται πως αναφέρομαι σε άτομα που δεν ανήκουν είτε σε ΔΑΠ είτε σε ΠΑΣΠ καθώς αυτοί είναι όλοι τους ή λαμόγια ή πρόβατα. Σε άλλες οργανώσεις υπάρχουν όμως ΚΑΙ σωστά άτομα. Άσχετα αν διαφωνώ με την επιλογή τους να έχουν ενταχθεί κάπου.

#18

συζητηση υψιλου επιπεδου
καιγονται εγκεφαλικα κυτταρα

:dunno::dunno:

[SIZE=“1”](μπλοκαρισμα εγκεφαλου)[/SIZE]

#19

Καιγονται εγκεφαλικα κυτταρα κι απο τις συζητησεις;:-s

#20

μη σπαμάρετε παρακαλώ. Είναι σοβαρό θέμα και με αφορά η άποψη σας.

Ειδικά στο μπόνους ερώτημα!

@ Mule
Είναι όντως πολύ σημαντικό θέμα το μπόνους ερώτημα μου, αλλά αν το έβαζα μόνο του, θα απάνταγαν πολύ 5 (εκτιμώ :oops:) για αυτό το έβαλα μαζί με το κυρίως ερώτημα.