Για ελάτε Σολωμού να δω κάτι
Ας πούμε ότι είναι τα δύο “άκρα” τότε
Ναι ρε, εννοείται. Προσωπικά εννοούσα ότι το φηλινγκ δεν ήταν αυτό που περίμενα για μία πόλη που ήθελα χρόνια να πάω. Και ξαναλέω, έμεινα πολύ λίγο για να μπορώ να κρίνω. Όπως έχουν γίνει τα πράγματα πάντως με τον υπερτουρισμό πλέον, δεν ξέρω σε ποιόν “χοτ” προορισμό θα την πάλευα, εδώ Αθήνα και για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια δεν αντέχω.
Είναι αληθές πως οι τουριστικές ατραξιόν του Αμστερνταμ είναι ξεκάθαρα βασισμένες σε κατώτερα (ή και κατώτατα) ένστικτα (φαΐ, σεξ, ναρκωτικά) και ο κόσμος που προσελκύουν πολλές φορές αποτρέπει από το να δει κανείς μια πιο όμορφη πλευρά της πόλης. Επιπρόσθετα, η συντηρητικοποίηση που έχει επέλθει στην κοινωνία αυτής της χώρας είναι για case study, από την πιο φιλελεύθερη στα 70s έχει μετατραπεί στην πιο δεξιά πλέον. Απλά εν συντομία έθεσα μια άλλη διάσταση, που μπορεί πανεύκολα να διαφύγει από έναν casual επισκέπτη.
Άσε μας ρε φίλε που προμοταρεις τα Λιοσσα της Ολλανδίας με τους μπαφιαρηδες και τους στερημένους, σε λίγο θα μας πεις ότι τα polders είναι καλύτερα από την Χαλκιδική
Η μόνη αντιγήρανση που υπάρχει και δουλεύει είναι το αντηλιακό χειμώνα καλοκαίρι (φολλο μι φορ μορ σκινκεαρ τιπς), οπότε βάλε τα επόμενα χρήματα στον κουμπαρά για ταξιδάρες <3 (ή για ό,τι άλλο θες)
@kbil για το δεύτερο σκέλος δεν έχω ιδέα. Για το πρώτο, ναι, i see your point. Αισθητικά πάντως η πόλη είναι τοπ, το θέμα μου ήταν ο άπειρος κόσμος (το πρωί), η φασαρία και οι φονιάδες (;p) με τα ποδήλατα. Τέσπα, αν υπάρξει επόμενη φορά, το ξανασυζητάμε!
Ποτό σε καρπούζι μετράει άπειρα πάντως, να τα λέμε όλα.
Συνεχίστε.
Αυτά είναι τα καλύτερα ένστικτα μπάρμπα
Μπάρμπα να πεις τον προϊστάμενο σου πιτσιρικά
ΥΓ. Μαζί σου
4 μερούλες Λετονία και στη Ρίγα, ας γράψω 5 πραγματάκια μιας και φαντάζομαι πως είναι προορισμός που κατά πάσα πιθανότητα δε θα πάει κανείς στη ζωή του
Μικρή χώρα, μικρή πόλη, με πληθυσμό ~2εκ κατοίκους και 600k αντίστοιχα, πχ το 9.4% του εκλογικού σώματος είναι περίπου 90k κόσμος. Χώρα της Βαλτικής που σημαίνει ότι η μέρα κρατάει πολύ, πράγμα που μου έκανε φοβερή εντύπωση μιας και δε μου είχε ξανατύχει κάτι παρόμοιο (αν και έχω πάει Σουηδία αλλά Μάρτιο, που απ΄ ότι θυμάμαι ήταν νορμάλ), δηλαδή να πίνεις μπύρα στις 22.30 και να μοιάζει σαν pre-drinking στις 19.30. Γενικά τις μέρες που πήγα είχε ψιλοκρύο, αφού έφτασε και τους 11 βαθμούς ένα βράδυ και ήθελε το μπουφανάκι του.
Λετονοί μεγάλα ποτήρια (φυσιολογικό μάλλον?), όλοι πίνανε ασταμάτητα με highlight αυτή την προσφορά/μπουρλότο 50 σφηνάκια με 25€. Εκεί που άραζα με το Jack μου (5.5€ btw) έβλεπα 2 κοριτσάκια με το ζόρι 22 χρονών να τα κατεβάζουν σα νερόφιδες, μετά μου ήρθε πιο εύκολα να βλέπω και όλους τους υπόλοιπους. Μπαγλάρωναν και κάθε βράδυ μερικούς η αστυνομία και οι σεκιουριτάδες αφού γινόταν χαμός, ένας από εμάς έφαγε παπούτσι στο κεφάλι δλδ κάποια στιγμή, αλλά τι να πεις στον μεθυσμένο, δεν αξίζει να βρεθείς μαχαιρωμένος.
Γενικά πάντως είχε ζωή που την ανακαλύπτεις αφού μπεις στα μαγαζιά και κατέβεις στα υπόγεια (λογικό με τόσο κρύο) και οι δρόμοι είναι άδειοι. Παίζει πολύ το καραόκε, δε νομίζω να βρήκαμε μπαράκι που να μην είχε καραόκε κάπου καταχωνιασμένο, και εννοείται ανεβήκαμε και τραγουδήσαμε Don’t Look Back In Anger κατά τις 5 το πρωί μέσα σε επευφημίες όταν τους είπα “Hi guys, we are from Greece, we love your country but we will sing in English”.
Στα της χώρας, ενισχύθηκε η άποψή μου πως μ’ αρέσει η άπλα και το πράσινο γενικά για να ζω, από τη στιγμή που περνάγαμε από πάνω και έβλεπες πράσινο και σπιταρόνες, λίμνες, ποτάμια, σκαφάκια, μέχρι που όταν φτάσαμε και κάναμε βόλτα και τα είδαμε από κοντά. Μας είχαν κανονίσει και tour guide που ήταν η πρώτη μου, και έχω να πω ότι ίσως έκανα τρελό λάθος που δεν είχα ξαναπάρει ποτέ? Οκ, ήταν η Ρίγα, ένα “τίποτα” σε σχέση με άλλες πόλεις, αλλά πρώτη φορά ένιωσα πραγματικά γιατί είναι σημαντικό το επάγγελμα του ιστοριολόγου κλπ, ήμουν ενθουσιασμένος που άκουγα πράγματα που δεν ήξερα κάπου που πήγα και μάθαινα ιστορικά πράγματα. Καθίστε λοιπόν να σας πω τι έμαθα, απ’ όσα θυμάμαι.
Παρακάτω βλέπουμε τον Saint Maurice,
προερχόμενο από την Αίγυπτο και άγιο/μάρτυρα του Χριστιανισμού (απ΄ όπου προήλθε και η ονομασία της Ελβετικής saint Moritz), ως patron του Brotherhood of the Blackheads,
με λίγα λόγια ενός fraternity house πλουσίων, άγαμων εμπόρων, όσο αυτοί κάνανε networking μέχρι να γίνουν μεγάλοι και τρανοί και πάρουν σημαντικές θέσεις στην τοπική κοινωνία. Γενικά η πόλη πέρασε από πολλά στάδια που ήταν “κατεχόμενη”, με κυριότερους τους Γερμανούς από τη Holy Roman Empire και όχημα τις Χριστιανικά παρακλάδια (Προτεστάντες και Καθολικούς), όπως μας εξηγούσε ο tour guide, αφού με κάθε αλλαγή ερχόταν και το “αυτή η εκκλησία πρέπει να αλλάξει γιατί εμείς κάνουμε κουμάντο” or smth.
Ένα ωραίο trivia είναι πως η Ρίγα αποτελούσε μέρος του Hansa, δηλαδή ένα δίκτυο Γερμανοκρατούμενων πόλεων που συναλλάσονταν εμπορικά στο Μεσαίωνα. Μια από αυτές τις πόλεις ήταν και το Ροστόκ, γι 'αυτό και η ομάδα πήρε το όνομα της Χάνσα Ροστόκ από αυτή την ένωση. Ακόμα και τώρα, ένα τοπικό interconnection στο electricity market στις Βαλτικές χώρες έχει την ονομασία Hansa.
Όπως και να’ χει, οι Γερμανοί κάνανε κουμάντο στην πόλη για αρκετό καιρό, και ήταν η αριστοκρατία τους, γι’ αυτό και όπου έβλεπε κάποιος την μαύρη φάτσα του St. Maurice σε κάποιο κάθισμα πχ, αυτό σήμαινε πως η θέση ήταν ρεζερβε για τους πρώτους πολίτες. Σύμφωνα με το μύθο, ένας πλούσιος Λετονός, δεν του άρεσε αυτό και αντί να προσπαθεί να ενταχθεί στην ανώτερη κοινωνία, έλεγε πως είναι Λετονός και αυτό δεν άρεσε των Γερμανών που μέχρι τότε, όσοι ήταν μέλη της άρχουσας τάξης προσδιορίζονταν ή προσπαθούσαν να εισαχθούν ως Γερμανοί και όχι ως ντόπιοι (2ης κατηγορίας δλδ). Εξού και η μαύρη γάτα παρακάτω, αφού ο πλούσιος Λετονός αγόρασε το κτίριο, την έβαλε πάνω και την έστριψε προς το κτίριο που μαζεύονταν οι αριστοκράτες που δεν τον άφηναν να μπει γιατί προσδιοριζόταν ως Λετονός, για να τους πει “τα ψωμιά σας τελείωσαν”
Ο μύθος είναι μύθος, αλλά η μαύτη γάτα έγινε σύμβολο της πόλης (και τουριστική ατραξιόν). Λίγα ακόμα πραγματάκια που θυμάμαι, η Συναγωγή τους παρακάτω, η μοναδική που οι Ναζί δεν κατέστρεψαν γιατί ήταν μες στην πόλη και το βιομηχανικό ιστό, άρα θα γίνονταλ όλα μπουρλότο αν τους ξέφευγε
Το μνημείο με τα 4 ζώα, το ένα πάνω στο άλλο που υπάρχει σε αρκετές πόλεις (συγκράτησα τη Βρέμη) ως μύθος ότι κάποιος πήγε να μπει μέσα σε ένα κτίριο, και ο μαν σκέφτηκε αν τα βάλω το ένα πάνω στο άλλο θα φοβηθεί (?)
Και last but not least, ένας από τους διάσημους ανθρώπους που έζησαν στη Ρίγα, ο διάσημος συνθέτης Wagner, έμεινε στη Ρίγα 2 χρόνια, αφού είχε πάρει δάνειο από μια Αυστριακή τράπεζα, δεν είχε λεφτά να ξεπληρώσει, πήγε στην πόλη και δεν μπορούσε να φύγει αφού αν έφευγε κατευθείαν στα σύνορα θα τον πιάνανε, έπιασε δουλειά στην τοπική όπερα, μάζεψε αρκετά λεφτά, η γυναίκα του τον ακολούθησε λίγο μετά αφού μπορούσε να της προσφέρει τη ζωή που ήθελε, αυτή έκανε σχέση με τον διευθυντή του, και τελικά κατάφερε να φύγει από την πόλη (που ζούσε σε προάστιο έξω από τα τείχη, άρα δεν έιχε κάποιον μπαμπούλα) μέσω ενός διακινητή για να πάει στο Λονδίνο.
Ο υποφαινόμενος ρώτησε τον tour guide αν ο Wagner αποπλήρωσε το χρέος του, για να πάρει την απάντηση πως όχι, και ότι η όπερα ανακαινίζεται με λεφτά των Ευρωπαίων φορολογούμενων, και η εγγονή του Wagner θα έρθει να παίξει μόλις είναι έτοιμη, φαντάζομαι εν μέσω πανηγυρικής διάθεσης. Οκ Γερμαναράδες, μην ξανακούσω τίποτα ότι οι Έλληνες δεν πληρώνουμε τα χρέη μας, θα σας γμσουμε.
edit: Ξεχασα να πω, πως αυτή τη βδομάδα στην πόλη υπήρχε το Song and Dance Festival, ένα παραδοσιακό φολκ φεστιβάλ που λαμβάνει μέρος ανά 5 χρόνια, και φέτος ήταν τα 150α γενέθλια. Όλοι οι Λετονοί μαζεύονται και παίζουν μουσική, τραγουδάνε, φοράνε παραδοσιακές στολές και γενικά γιορτάζουν την παράδοση τους. Το φεστιβάλ μαζεύει χαλαρά 500k κόσμο σε attendance και έχει αναγνωριστεί και από την UNESCO ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Δεν είδαμε πολλά αφού ήθελε εισιτήρια για αρκετά και δεν το ξέραμε, αλλά ορίστε μερικές φώτο
Η Ρίγα κατ’εμέ είναι η πιο ενδιαφέρουσα πρωτεύουσα της ευρύτερης περιοχής (μετά Vilnius, τέλος Talinn) και είναι αρκετά υποτιμημένος προορισμός. Εγώ χειμώνα βρέθηκα, βράδυ δεν την είδα τόσο γιατί έκανα πολλά πράγματα την μέρα και στο τέλος απλά άραζα στο χόστελ γνωρίζοντας κόσμο και γεμίζοντας μπαταρίες.
Προτείνω σε ενδεχόμενη δεύτερη επίσκεψη μια μονοήμερη Sigulda και πεζοπορία προς το Κάστρο Turaida μέσα από το Εθνικό Πάρκο Gauja. Υπάρχουν διάφορα μονοπάτια (και σαφείς ενδείξεις) και διάφορα ενδιαφέροντα landmarks στην πορεία (θυμάμαι κάτι πύργους και σπηλιές σίγουρα). Εγώ είχα διαλέξει μια σχετικά μεγάλη διαδρομή, το ευχαριστήθηκα, απίστευτη φύση.
Σούπερ ποστ @nnnkkk!
Ψαχουλέυοντας χτες στο λάπτοπ έπεσα πάνω σε φωτό από το roadtrip στη Νορβηγία το 2015 και είπα να μοιραστώ γιατί δύσκολο το κόβω για καινούριες
Τι φάση η τελευταία με τα σπαθιά; Είναι κάποιου είδους μνημείο ή είναι κάποιο έργο τέχνης;
Ποια σπαθια ρε μλκ, πρεπει να εχω κολλησει 5 λεπτα στις τρεις φωτο με την ομιχλη. Μαγεια.
Μνημείο είναι . Εγώ βέβαι το θυμάμαι από μια μπλούζα einherjer που είχα μικρός.
Τσέκαρε
Sverd i fjell - Wikipedia
Πρωϊνό σε νορβηγικό κάμπινγκ λίγο έξω από το νοτόριους νοτόντεν. Είναι ίσιες???
Αλφαδι, τις ζυγισα. Ασε που για λιγο νομιζα οτι εβλεπα Ψαραλυκη.