Ω μλκ, με έλουσε κρύος ιδρώτας. Ποια εταιρεία;
@bostonflesh Πρέπει να είναι το μόνο που δεν είδαμε 
1 Like
Edelweiss Air που ανηκει στη Lufthansa !
Μας nikatapidikses τώρα
1 Like
Πανέμορφη η Ισλανδία
1 Like
Δώσε ινφο όποτε μπορείς για διαδικαστικά, κόστη, ετοιμασίες κλπ (και αν έχεις όρεξη εννοείται), κανονίζουμε δειλά δειλά να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι 2-3 εβδομάδων του χρόνου και είμαστε μεταξύ Ισλανδίας, Ιαπωνίας και Χιλής.
2 Likes
Καλά όλα τα άλλα αλλά το βόρειο σέλας με έκανε να ρίξω μερικά βρισιδια… Ζηλεύω απλά. Τέλειες οι φωτό.
@nnnkkk κάτι μου λέει ότι Χιλή και Ιαπωνία θα είναι ταξίδια με πολλαπλάσιο κόστος και logistics από ένα ταξίδι στην Ισλανδία, σιγά το μεγάλο ταξίδι σε σχέση με τα άλλα δύο 
Άσχετα που για μένα είναι πολύ πιο κοντά
Κι εγώ για το Βόρειο Σέλας βρίζω γιατί τον Μάρτιο σε εμάς τη μέρα έκανε πεντακάθαρο ουρανό και τα βράδια μαμιόταν στα σύννεφα.
Ναι, εννοούσα κάτι πιο “εξωτικό” κι αυτές είναι οι ιδέες που έχουν πέσει στο τραπέζι γι’ αυτό και ρώτησα. Μην κάνουμε hijack το νήμα όμως, αναμένουμε περισσότερες φώτο και εντυπώσεις από Ισλανδία 
τώρα που το σκέφτομαι, χρωστάω κι εγώ ένα post απ’ τον Καναδά
4 Likes
Αρκετό κρύο στο Liverpool αλλά παραμένει όμορφο.
Αν βρεθείτε ποτέ Λονδίνο να πάτε οπωσδήποτε στην αυτή την pub.
5 Likes
13 χρόνια περίμενα να ταξιδέψω στο εξωτερικό ως που στο τέλος βαρέθηκα να περιμένω.
O στόχος του 2023 για εμένα, είναι να μπω ξανά σε αεροπλάνο. Πολύ φιλόδοξο για το πόσο πολύ φοβάμαι, αλλά το έχω πάρει ζεστά και πιστεύω να κάνω μια πρόοδο, έστω και μια μικρούλα, εντός του νέου έτους.
Αν τα καταφέρω, ήδη έχω ορίσει πρώτο προορισμό το Λονδίνο που μου έχει λείψει τόσο ή το Βερολίνο που δεν πρόλαβα να το χορτάσω, την μια φορά μόνο που βρέθηκα για ελάχιστο χρόνο εκεί… Yπερατλανικά ζηλεύω φουλ αλλά το θεωρώ απίθανο να τα καταφέρω ποτέ -ούτε να μπω στη διαδικασία για τέτοια υπέρβαση είμαι θετικός. Ποτέ δεν ξέρεις όμως, υποθέτω αν γίνει το πρώτο βήμα και συνηθίσω, στο μέλλον να μην φαντάζει και το υπερατλαντικό τόσο εξωπραγματικό… ίδωμεν, ποστάρετε εσείς φωτός και σχόλια να keep the flame burning 
6 Likes
Ο φοβος εχει να κανει με Covid19 ή γενικα φοβος για πτησεις?
Εγω πλεον αν και προφανεστατα με ολη την οικογενεια στην Ελλαδα εχω απλα συμφιλιωθει με την ιδεα οτι θα πρεπει να κανω υπερατλαντικα ταξιδια για το υπολοιπο της ζωης μου, δεν την παλευω αλλο. Δεν ειναι καν καποιος φοβος, ειναι η τεραστια βαρεμαρα και κουραση που εχει ενα τετοιο ταξιδι + το ποσο αθλιο ειναι το jetlag μετα.
Παντως εχω μπει σε αεροπλανο 6 φορες απο την αρχη του Covid, δυο φορες για το πηγαινε-ελα σε Ελλαδα το καλοκαιρι του 2021, και αλλες 4 φορες φετος το καλοκαιρι που μας περασε (Aruba + Ελλαδα) , και αν και πλεον δεν υπαρχει περιπτωση να ταξιδεψω χωρις μασκα, δεν εχω κανενα θεμα πλεον.
Είναι απλά μια απόφαση. Στην αρχή φοβόμουν τόσο πολύ… Σιγά Σιγά το ξεπέρασα. Φέτος λοιπόν μετά από 2 χρόνια βρίσκομαι ξανά Αγγλία. Αποφάσισα να επισκεφθώ τον κολλητό μου που μένει Λονδίνο. Και Σήμερα έφτασα Λίβερπουλ όπου μένει ο θείος μου.
Αυριο φευγω για ένα 4ημερο Leeds -York. . Και υστερα πίσω Λίβερπουλ όπου θα κάτσω μέχρι τα Χριστουγεννα.
Στόχος για το 23 είναι να παω Ιαπωνία αλλιώς σε μια από τις Σκανδιναβικές χώρες
2 Likes
Φόβος για πτήσεις, γενικά… ταξίδεψα μια φορά -πρώτη φορά- για ΗΠΑ στο Γυμνάσιο, μετά ξανά πάλι για το μεταπτυχιακό Αγγλία. Στο ενδιάμεσο, λύκειο και φοιτητής δηλαδή, ποτέ.
Ταξιδέψαμε για Βοστώνη το 1996 σε κοντινή σχετικά ημερομηνία με την πτήση 800 της TWA, που έπεσε λίγο μετά την απογείωση από το JFK και με ψιλό-στιγμάτισε αυτό τότε, δεν θέλησα να ξαναπώ σε αεροπλάνο.
Μεταπτυχιακό αναγκάστηκα και βγήκε πολύ, πάρα πολύ δύσκολα (Xanax, μόνο πτήσεις με Aegean που δεν έκανε ανταπόκριση σε Bigminham και ήταν πανάκριβες σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες -βάλε και τρένο από Heathrow επιπλέον-, πάντα με φίλους, μεγάλη ψυχολογική πίεση, μέσα στο αεροπλάνο εμετούς, κρίσεις πανικού, ένα χάλι γενικά) και μετά στην πρώτη δουλειά, επειδή έκανα ελέγχους σε εταιρίες σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, έμπαινα αναγκαστικά -αλλά πάλι με Xanax και πολύ πίεση, ενώ προσπαθούσα να μην το δείχνω και στους συναδέλφους.
Κάπου εκεί λίγο πήρα το κολάι και το εκμεταλλεύτηκα κάνοντας μερικά ταξίδια σε μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις που το είχα άχτι -Παρίσι, Βαρκελώνη, Βερολίνο και 1-2 ακόμα- συν κάποια σκ έβρισκα φτηνές πτήσεις πχ Ηράκλειο ή Θεσαλλονίκη (που έχω οικογένεια μεν και πολλούς φίλους δε) οπότε έφευγα τα βράδια από Αθήνα και γύριζα Κυριακές βράδυ ή Δευτέρες πρωί, πιο πολύ για να μην χάσω την ‘‘επαφή’’ και να είμαι alert -πάντα βέβαια με Xanax και ποτέ απόλυτα άνετα.
Ε όταν άλλαξα δουλειά και κόπηκαν τα ταξίδια -το 2014 δηλαδή- έκοψα και εγώ με το αεροπλάνο.
Τώρα μου φαντάζει κάτι ακατόρθωτο -γιατί μεγάλωσα και παραξένεψα ακόμα πιο πολύ- θα δούμε όμως, όπως είπα το έχω πάρει ζεστά να μπω στη διαδικασία να το παλέψω -κάτι που δεν έπαιζε με τίποτα μερικά χρόνια πριν, όπου και ήμουν τέρμα αρνητικός.
Μακάρι δηλαδή να ήταν Covid fear το πρόβλημά μου 
11 Likes
Η αληθεια ειναι πως οσο μεγαλωνουμε τοσο πιο πολυ φοβομαστε καποια πραγματα απο οτι εχω καταλαβει. Και ενα κομματι αυτου, τουλαχιστον για μενα, εχει να κανει με πιο συνειδητη αισθηση του κινδυνου και με μεγαλυτερη αξια για αυτην την ζωη που ζουμε. Οταν ημουν εφηβος εκανα χαζομαρες με την αδερφη μου τυπου να βγαινουμε στην εξωτερικη πλευρα απο το καγκελο στο μπαλκονι απλα για να νιωσουμε τον κινδυνο… ευτυχως ποτε μα ποτε καμια μαλακια με αυτοκινητα, μηχανακια κι αλλα τετοια. Επισης εννοειται εμπαινα στα παντα σε λουνα παρκ, οτι τρενακι υπηρχε, οτι μαλακια. Τωρα, απλα για κανεναν λογο.
Το ξερω οτι ο φοβος δεν λειτουργει ετσι, αλλα ειναι οντως αληθεια οτι η πιθανοτητα να πεθανει κανεις ειναι πολυ μεγαλυτερη οταν οδηγει απο οταν ειναι σε αεροπλανο παντως. Καλα για διτροχα δεν συζηταμε, καποτε ηθελα να παρω μηχανη, πλεον απλα γελαω με την ιδεα. Ανουσιο ρισκο, απλα. Δεν αξιζει. Τεσπα, τα ταξιδια ειναι απο τα 5-10 πραγματα σε αυτην την ζωη που λατρευω οσο τιποτα και που με κανουν να νιωθω ζωντανος, οποτε δυστυχως το αεροπλανο ειναι μια απαραιτητη δυσκολια.
3 Likes
Το ξέρω ότι δεν βοηθάω τώρα και μαλακίζομαι, αλλά θα σημειώσω ότι περίπου 10 ημέρες μετά την εξαφάνιση της πτήσης της Malaysia Airlines το 2014, ταξίδευα για Η.Π.Α., με ενδιάμεσο σταθμό το Παρίσι, σε πτήση διάρκειας 11 ωρών περίπου (Paris-Salt Lake City).
Ε, σε αυτήν την πτήση -που όπως γίνεται κατανοητό υπήρχε μία βουβαμάρα και η διάθεση ήταν κάπως, λόγω της επικαιρότητας- μού έτυχαν οι 2 χειρότεροι συνεπιβάτες που είχα ποτέ, ακριβώς από πίσω μου, δύο @@@ Γερμανοί μεσήλικες, οι οποίοι είδαν το ταξίδι ως ευκαιρία να κάνουν διαγωνισμό μπυροποσίας και διαγωνισμού ποιος θα κάνει τον περισσότερο θόρυβο. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι κατά την επίβίβαση είπαν οι αρχι-μαλάκες μεγαλοφώνως στα Αγγλικά: “Έτσι αμέριμνοι θα έμπαιναν και οι άλλοι τις προάλλες στην πτήση της Malaysia”.
Μιλάμε για τα απόλυτα μηδενικά. Ενσυναίσθηση ποτέ.
6 Likes
Καλά ναι, η εκλογίκευση της φοβίας θα έπρεπε ‘‘κανονικά’’ να την σταματούσε αυτομάτως και μόνο να δει κανείς τα στατιστικά. Αλλά όπως λες, δεν πάει έτσι δυστυχώς
Σε spoiler τα περί μηχανής, για να μην χαλάω εντελώς το topic με το offtopic μου
Summary
Μηχανή και εγώ δεν είμαι φίλος, αν και οδηγώ μηχανάκι 125αρι από τα 17.
Ειδικά για τον σκοπό αυτό καθαυτό της μηχανής -την εκτός πόλης εμπειρία δηλαδή- δεν ψήθηκα ποτέ, μου φαίνεσαι αρκετά εκτεθειμένος και σε συνδυασμό με την απαραίτητη ταχύτητα που πρέπει να κινείσαι, το πως οδηγούν οι άλλοι πχ εδώ ή και τι επαρχιακοί δρόμοι υπάρχουν εδώ Ελλάδα, μου φαινόταν πάντα πολύ επικίνδυνο.
Αντιθέτως, χωρίς το παπάκι δεν ξέρω πως θα μπορούσα να ζήσω -στην Αθήνα καλή ώρα, ή και σε οποιαδήποτε πόλη. Οι ευκολίες που προσφέρει είναι αδιανόητες κ το κόστος του πολύ μικρό.
Θυμάμαι συναδέλφους να θέλουν 1 ώρα δρόμο πήγαινε κ 1 ώρα γύρνα και εγώ κυριολεκτικά τεταρτάκι στη χειρότερη. Με τους φρενήρης εργασιακούς ρυθμούς σήμερα και δη αν το επάγγελμά σου απαιτεί και πολλά εξωτερικά πήγαινε-έλα ή εάν σχολάς αργά και δεν θες να φας και έξτρα χρόνο στη κίνηση, στο παρκάρισμα κτλ, το μηχανάκι είναι σωτηρία.
Όχι όμως και για δουλειά μόνο, ακόμα και στη καθημερινότητα -να πας για ένα καφέ, ένα σινεμά, ένα live καλή ώρα μέσα στην Αθήνα- τσουπ 20λεπτο όλα τριγύρω σου + παρκάρισμα οπουδήποτε και φεύγεις και κύριος μετά.
Αλλά και αυτό εννοείται επικίνδυνο πολύ -βασικά μάλλον πιο πολύ από το ταξίδι με μεγάλη μηχανή εκτός πόλης. Δεν μου έχει συμβεί κάτι 20 χρόνια τώρα και πιστεύω ότι όσο έμπειρος ή προσεκτικός και να είσαι, θες και λίγη τύχη, ειδικά αν κινείσαι κεντρικά (με κίνηση, πολλά stop, στενάκια που τις τρώνε προτεραιότητες, τις απαραίτητες “σφήνες”, απότομες αλλαγές λωρίδας χωρίς φλας από ΙΧ κτλ.).
Γενικά όμως, αν κάποιος το σκέφτεται για παπί (125άρι, 250άρι,300άρι max) εφόσον τα μέσα του τρώνε χρόνο ή δεν θέλει να μπλέκει με κίνηση, είναι game-changer και το προτείνω ανεπιφύλακτα ΑΛΛΑ με πολύ μεγάλη προσοχή. Ειδικά στις ηλικίες μας, εάν κάποιος δεν έχει οδηγήσει ποτέ και θέλει να πάρει τώρα πρώτη φορά, ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσοχή, όχι φοβικότητα και κυρίως πάντα πάντα μα πάντα κράνος.
@The_Black_League i felt that, έχω και εγώ παρόμοια ιστορία, όταν τα Χριστούγεννα του 2009 (νομίζω) ήθελα να πετάξω solo για Λονδίνο και ήταν η εποχή που ένα ηφαίστειο είχε σκάσει στην Ισλανδία (νομίζω και πάλι) και είχε γεμίσει ένα νέφος ο Ευρωπαϊκός εναέριος χώρος, που άλλαξε πολύ τα δρομολόγια εκείνης της περιόδου λόγω της περιορισμένης ορατότητας πάνω από συγκεκριμένες χώρες. Προφανώς είχα φανταστεί και εγώ κάτι σενάρια που δεν έπαιζαν ούτε σε ταινία του Rolland Emmerich, όμως αναγκαστικά έπρεπε να ταξιδέψω.
Στο αεροπλάνο μέσα, είχα πίσω μου μια παρέα -συνομήλικοι- που τερμάτιζαν την καταστροφολογία -προφανώς κλάιν τελείως τα παιδία. Εγώ όμως, μέχρι να βρω τα ακουστικά μου και να βάλω καμιά μουσική, είχα ακούσει όλες τις λέξεις-κλειδιά (‘‘τουρμπίνα αεροσκάφους, φωτιά, τρακάρισμα με βουνό (!), πρόβλημα στα υδραυλικά’’ κτλ) και μετά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από το να τους παρακολουθώ, έχοντας βουλιάξει στο κάθισμά μου, ιδρωμένος σαν γουρούνι και στο τσακ να αρχίσω τους εμετούς.
Το κερασάκι ήταν ότι η πτήση έφαγε μια καθυστέρηση 1 ώρας, διότι ένα τεχνικό πρόβλημα στο πιλοτήριο ήθελε επισκευή από τεχνικούς εκτός σκάφους. Εκεί με συνοπτικές, όταν το ανακοίνωσαν, σηκώθηκα και πήγα στη πρώτη διαθέσιμη αεροσυνοδό, την ρώτησα τι ακριβώς είναι -ένα φωτάκι δεν άναβε αλλά δεν θυμάμαι τίποτα άλλο- και της είπα ότι θέλω να κατέβω και να πάρω άλλη πτήση -άσπρος σαν πανί, με ταχυκαρδίες, ένα χάλι.
Ευτυχώς η κοπέλα ήταν έμπειρη πολύ και με πολύ θετικά vibes, της είπα τι και πως και εγώ με τη πάρτη μου (λες και δεν το κατάλαβε με την μια) και με πήρε στις business θέσεις -τις μπροστά anyway, δεν θυμάμαι πως τις λένε- που είχε κενό κάθισμα (μετά από συνεννόηση) και έκατσε μαζί μου σχεδόν σε όλη τη πτήση. Μια φορά το χρόνο, ακόμα και σήμερα, στέλνουμε ένα χρόνια πολλά στο messenger.
11 Likes
Είμαι της άποψης πως κανείς δεν είναι 100% άνετος με τα αεροπλάνα. Σίγουρα παίζει κάτι στο DNA μας, δεν ήμασταν προορισμένοι να πετάξουμε σαν είδος κτλ κτλ. Προσωπικά νιώθω κομπλέ σε κάθε πτήση, αλλά πάντα υπάρχει μια φωνούλα μέσα μου που λέει “what if”. Πιστεύω τις έρευνες που λένε πως είναι ασφαλέστατο μέσο, αλλά ατυχήματα πάντα συμβαίνουν, έστω πολύ πολύ σπάνια, και πάντα έχω μια σκέψη πως ίσως να είμαι αρκετά γκαντέμης και να γίνει η στραβή.
Για να μείνω έστω και λίγο ον τόπικ, ευελπιστώ επιτέλους να βγω εκτός Ευρώπης του χρόνου. Προς οπουδήποτε.
4 Likes
Πιάνομαι από το “what if” που είπες…
Η γυναίκα μου είναι δικηγόρος και για περίπου 2 χρόνια δούλεψε σε εταιρία που έπαιρνε σχεδόν αποκλειστικά υποθέσεις με αυτοκινητιστικά…
Όλοι μας έχουμε μια εικόνα πάνω κάτω για το τι κακό γίνεται στους δρόμους, αλλά πραγματικά αυτά τα 2 χρόνια με όσα μου έλεγε (και στο τέλος έφυγε γιατί δεν άντεχε να μαυρίζει έτσι η ψυχή της) είχα φρικάρει σε βαθμό που την παρακάλεσα εγώ πρώτος να βρει αλλού να δουλέψει.
Καταλαβαίνω 100% όσους τους κόβονται τα πόδια με το αεροπλάνο αλλά το what if είναι ασύληπτα ισχυρότερο έξω από αυτό
συγνώμη για το off topic, ήταν πολύ καλή η ασσίστ σου
6 Likes
Αεροπλανο, το ασφαλεστερο μεσο μαζικης μεταφορας πιστευω. Εγω ευτυχως συνηθως κοιμαμαι στη μιση πτηση. Τα υπερατλαντικα ταξιδια καταλαβαινω οτι μπορει να ειναι μανουρα (δυο φορες το εχω κανει μονο), αλλα τα εντος Ευρωπης συνηθως ειναι πολυ ανετα.
Για τα διτροχα, δεν το συζητω. Πολυ βολικα, παρα πολυ επικινδυνα.
4 Likes