Ταξίδια Στο Εξωτερικό

Ρε @Lupin, δεν σε θέλει σήμερα, αδερφέ. Τι πάσες είναι αυτές που μου δίνεις;

Τον Μάιο του 2018, σε επιστροφή από Βιέννη, με Austrian, επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο, δεν τροχοδρομήσαμε ποτέ, μείναμε δύο ώρες μέσα, υπήρχε μία γενική αναφορά για κάποιο πρόβλημα (το οποίο προφανώς κάνανε κάθε προσπάθεια για να φτιάξουν, για να αποφύγουν ό,τι ακολούθησε), κόσμος σηκωνόταν και απαιτούσε να αποβιβαστεί, γενικά ένα χάος. Εντέλει, λέει ο πιλότος «Το πρόβλημα δεν επιδιορθώνεται» και πάρε 200 άτομα σχεδόν στο διάδρομο και μετά στην αίθουσα, μετά τα μεσάνυκτα πλέον, να γίνεται τριμπούρδελο και το ξύλο να μην πέφτει για λεπτομέρειες.

Χωρίς αποσκευές, ε; Σ’ ένα ξενοδοχείο το οποίο έπρεπε να βρει δωμάτια για 200 άτομα και να τους τσεκάρει, στις 2 τα ξημερώματα. Κάποιοι μπήκαν σε δωμάτια που κοιμόντουσαν άλλοι! Χωρίς ενημέρωση για το πότε και πώς θα φύγουμε. Μεγαλείο, μιλάμε…

Anyway, εγώ φύσει ψύχραιμος σε ακραίες καταστάσεις, κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω κι εξασφάλισα ομαλή επιστροφή με την κυρία (η οποία κόντευε να πάθει εγκεφαλικό), κοινή μάλιστα (καθώς οι περισσότερες παρέες και οικογένειες χωρίστηκαν/βάλανε και μικρά παιδιά σε πτήση επιστροφής χωρίς τους γονείς!).

Αφού πέρασε ο «εφιάλτης», βέβαια, και «τέλος καλό, όλα καλά», ο μύστης του Ευρωπαϊκού πλαισίου tBL, εξασφάλισε 533 € αποζημίωση από την εταιρεία, βάσει των προβλεπομένων στον Κανονισμό 261/2004 της ΕΕ. Άρα, δεν μπορώ να πω ότι μου βγήκε πολύ άσχημα η αναποδιά στο τέλος. Γαμώ τα γράμματα είχα στείλει στην εταιρεία. Τέζα στο δράμα και την κλάψα (όλα αλήθεια, βέβαια, αλλά με μία δόση δράματος παραπάνω). Η αλήθεια να λέγεται, πάντως: Αυτές οι δύο ώρες ήταν ό,τι πιο τρομακτικό έχω βιώσει σε πτήση, χωρίς καν να κινούμαστε. Και αυτό διότι αν λέγανε «Όλα ΟΚ. Αναχωρούμε» (που εγώ θα πήγαινα), είχα «χτίσει» μέσα μου την αβεβαιότητα αν όντως έχει επιδιορθωθεί το ζήτημα.

Μέχρι και άρθρο γράφτηκε από συνεπιβάτισσα-δημοσιογράφο για το γεγονός. (#ΉμουνΚιΕγώΣτοΑεροπλάνο)

Τέλος, αγαπητέ Lupin, να σου αναφέρω ότι ο Blacker_League και o Blackest_League έχουν απογειωθεί από Νέα Υόρκη και ακριβώς μετά την απογείωση έπιασε φωτιά ο κινητήρας και τους γύρισαν πίσω.

Καλά ταξίδια και sorry…

4 Likes

Εγω το 2018 εμεινα καμια ωρα στο αεροπλανο στην Αθηνα (πτηση για Λονδινο), μας κατεβασανε κατω, μετα απο κανα διωρο μας ξανανεβασανε αφου μας βαλανε να ξαναπερασουμε απο τον ελεγχο και να μας σκαναριστουνε οι χειραποσκευες και τελικα φυγαμε με κανα τριωρο καθυστερηση. Ολα καλα :joy:

ΜΙΑ φορα θυμαμαι να εχω φοβηθει παρα πολυ, σε πτηση με παρα πολλες αναταραξεις, αλλα το ξεπερασα τελικα. Το εκτιμω και το αγαπω το αεροπλανο γιατι εχει σχεδον εκμηδενισει αποστασεις που παλιοτερα ηταν απαγορευτικες για εμας τους κοινους θνητους.

1 Like

Κατσικοπόδαρε @The_Black_League, θυμησε μου να μην μπω μαζί σου σε αεροπλάνο ποτέ. Με αγάπη πάντα, έτσι;

6 Likes

Εχω παρα πολλες ιστοριες απο αεροπλανα-κυριως με ταλαιπωριες, απωλειες αποσκευων, αναβολες πτησεων κτλ- και καποιες ακομα, αλλα απο αυτες που ζεις μετα για να μπορεις να πεις βεβαια :smiley: Για καποιο λογο ειμαι εντυπωσιακα αναισθητος με το μικρο σεναριο κατι να παει πολυ στραβα το εχω ταξινομησει στην κατηγορια “μια στο εκατομμυριο or something θα γαμηθει ο Διας, αλλα δεν θα καταλαβεις και πολλα”

4 Likes

πολλαπλά μικρά εγκεφαλικά Lupin σε 3,2,1 :smile:

3 Likes

Η προτελευταια μου πτηση ηταν Βρυξελλες-Αθηνα τον Ιουνιο και ακυρωθηκε λογω πανβελγικης απεργιας. Εμεις ειχαμε να επιστρεψουμε αυτοκινητο στο αεροδρομιο, αγνοησαμε την οδηγια που ελεγε στους ταξιδιωτες να μην κανουν τον κοπο να πανε αεροδρομιο, πηγαμε, δωσαμε το αυτοκινητο, πηγαμε στα γκισε της αεροπορικης (διπλα απο καμερες :joy:), κλαφτηκαμε ελαχιστως, μετα απο μιση ωρα μας εκλεισαν να πεταξουμε την επομενη μερα την ιδια ωρα. Μας εκλεισαν και τρια μονοκλινα σε ξενοδοχειο κοντα στο αεροδρομιο, μας πληρωσαν και ταξι. Απο το να μας εδιναν πισω τα 31€ που ειχαμε πληρωσει εκαστος για εισιτηριο και να μας ελεγαν “βρειτε τροπο να επιστρεψετε”, πολυ καλυτερα μας πηγε. Απλως ο ενας απο τους τρεις γυρισε με κοβιντ, η μονη μας απωλεια :joy:

6 Likes

Ωραίες οι ιστορίες σας παιδιά. Προσωπικά πέραν της πρώτης φοράς γουστάρω φουλ αεροπλάνο. Ήμουν πολύ τυχερός σε πτήση προς Ρώμη όπου η ξαδερφη της κοπέλας μου ήταν αεροσυνοδος, και μας έβαλε στο πιλοτήριο (με έναν φοβερό πιλότο). Μείναμε σε όλη την πτήση και μας εξήγησε πολλά πράγματα.

Πάντα είχα μια λόξα με το πιλοτιλίκι, εδώ σκεφτόμουν για Ικάρων όταν έδινα πανελλήνιες. Δυστυχώς λόγω απαγορευτικού κόστους δεν το βλέπω δυνατό να πάρω τελικά δίπλωμα.

Πλέον βέβαια αν και δεν γίνεται να το αποφύγω για μεγάλα ταξίδια, σκέφτομαι πολύ το περιβαλλοντικό αποτύπωμα μιας πτήσης και κάπως με έχει ξενερώσει αυτό.

Η πτήση θα γίνει ούτως ή άλλως, πας δεν πας. Εκτός αν πηγαίνεις με το δικό σου αεροπλάνο, τότε πάσο :stuck_out_tongue:

2 Likes

Καλά ναι προφανώς :grin:

Οκτωβριος-Νοεμβριος 2013, ειχα ταξιδι στην Κινα για τη δουλεια περιπου 10 μερες. Λιγο καιρο πριν παω λεω “τωρα ειναι η ωρα” κανονιζω να παρω αδεια και κλεινω μετα την Κινα να παω Ιαπωνια, Φιλιππινες και Μαλαισια. Ηταν 25 μερες συνολο στην Ασια, σε ενα φανταστικο ταξιδι, με μονο αρνητικο πως ημουνα μονος μου σε ολο αυτο (μακαρι να ειχα και παρεα που να μπορουσε).

Kανω τη δουλεια μου στην Κινα, φευγω για Ιαπωνια (Tokyo, Kamakura)- που ειναι ισως οτι πιο γαματο εχω δει σαν ταξιδιωτης- μετα Φιλιππινες (Μανιλα), περναω και εκει πολυ καλα και στο τελος Μαλαισια (Κουαλα Λουμπουρ) η οποια δεν με τρελανε, αφηστε που ειχε βαρεσει και κοκκινο το home-sickness.

Για λογους κοστους ήταν καλύτερα - και μου καλυπτε και η δουλεια το aller retour- το να γυρναγα απο Κινα. Δηλαδη εκλεισα ενα εισιτηριο με επιστροφη μετα απο 25 μερες και αφου θα εκανα τα γυρω γυρω μου στην Ασια να επεστρεφα στο αεροδρομιο της Guangzhou (Κινα) απο τη Μαλαισια και να πεταγα για Ελλαδα- μεσω Καϊρου που λεει και η εκφραση- απο εκει.

Τι δεν ειχα υπολογισει? Πως η visa μου για την Κινα ηταν μονης εισοδου, και επειδη η πτηση Κουαλα Λουμπουρ->Guangzhou και μετά Guangzhou->Καϊρο->Αθηνα δεν ηταν transfer flight, αλλα δυο ξεχωριστες πτησεις, χρειαζομουνα καινουρια visa για Κινα, εστω και αν δεν θα παταγα το ποδαρι μου εκτος αεροδρομιου και εστω και αν απο θεμα ημερομηνιων ημουνα “εμπροθεσμος”.

Ηταν Παρασκευη μεσημέρι λοιπον εκει στο αεροδρομιο της Κουαλα Λουμπουρ, τρωω ΠΟΡΤΑ στο check in, μου λενε πηγαινε στην πρεσβεια της χωρας σου τη Δευτερα να βγαλεις καινουρια visa για Κινα (που σιγα μην εβγαινε και επιτοπου και θα ηθελε και χαρτουρα). Συν τοις αλλοις, ειχα κανονισει και home party για την γιορτη μου την επομενη μερα με καμια 50αρια ατομα (θα εφτανα Αθηνα πρωι και το βραδυ ηταν το παρτυ)

Οποτε- μετα απο αρκετα palmfaces- επιτοπου ακυρωνω την πτηση Guangzhou-Καϊρο και κλεινω Κουαλα Λουμπουρ-Καιρο που ειχε μετα απο λιγες ωρες (ευτυχως με “μονο” 400 ευρω) με second leg το Καϊρο-Αθηνα που ειχα ηδη, αλλα με πολυ στενα χρονικα περιθωρια- αναμονη αναμεσα στις δυο πτησεις μονο μια ωρα που για μακρινες πτησεις ειναι πολυ λιγο. Ευτυχως ολα πηγαν καλα και γυρισα on time, εγινε και η παρταρα, και ολα τα αλλα ειναι μια ιστορια που εχω να λεω!

13 Likes

Η μονη φορα που εχω χασει πτηση (απο Λισαβωνα για Αθηνα, με καποιον ενδιαμεσο που δε θυμαμαι πια), γιατι αργησα να παω και ειχε κλεισει το τσεκιν, μου κοστισε μονο 75€, ευτυχως. Πεταξα μετα απο λιγες ωρες με ενδιαμεσο Βαρκελωνη, οπου διανυκτερευσα σε σπιτι φιλου. Απο τοτε, δυο ωρες και βαλε πριν την πτηση αεροδρομιο για τις διεθνεις πτησεις :joy:

5 Likes

Μια φορά που πετούσα, τα καθίσματα από πίσω είχαν οθονουλες και μπορούσες να συνδέσεις ακουστικά για να ακούσεις ή να δεις πραγματακια. Τέλος πάντων ένα από τα άλμπουμ που είχε ήταν το Valtari από Sigur Ros και εγώ σαν ΒΛΑΚΑΣ το έβαλα να παίξει. Όπως μπορείτε να μαντεψετε κοιμήθηκα και ΕΧΑΣΑ ΤΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙΑ!! Η αεροσυνοδός με προσπέρασε.
Με έχει σημαδέψει αυτή η ιστορία και μπορεί να την έχω ξαναδιηγηθεί. Δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι ότι μπορεί να έχασα και χυμουλη. Στο πήγαινε είχε με γεύση σαγκουίνι που ήταν τέλειος και από τότε τον αναζητώ.
Μια εβδομάδα αργότερα που μου ήρθε να κοιμηθώ σε κτελ και δεν το ήθελα, είχα πάρει το μάθημα μου και έβαλα Coheed and Cambria

5 Likes

Σε υπερατλαντικο ταξιδι εχω κρατησει με το ζορι τα ματια ανοιχτα για να προλαβω το ενα γευμα. Τα αλλα δυο πηγανε ακλαυτα.

1 Like

Ειδικά για υπερατλαντικές πτήσεις, η λύση είναι να περιμένεις το πρώτο γεύμα που είναι συνήθως δυνατό, πας τουαλέτα, και μετά

και

και ξυπνάς στον προορισμό σου.

Σημειωτέον, τα χάπια αυτά δε σε στέλνουν στον άλλο κόσμο, αν θες να ξαναφας ξυπνάς για να φας και μετά ξανά πέφτεις για ύπνο, απλά θα είσαι λίγο ναρκωμένος.

Σχεδόν πάντα κοιμάμαι στο αεροπλάνο, ακόμα και 1.5 ώρα να είναι η πτήση. Με το που βολευτώ, αρχίζουν να κλείνουν τα βλέφαρα, λες και έχει υπνωτικό η ατμόσφαιρα.

Τα πιο ιδιαίτερα αεροπλάνα που έχω πετάξει ήταν αυτά μεταξύ βαλτικών χωρών. Ήταν σαν λεωφορεία αέρος, έκανες τις τυπικές διαδικασίες αλλά μέσα ήταν πιο μικρα (οι θέσεις ήταν σε δυάδες, όχι τριάδες), ο κόσμος πιο λίγος και πρακτικά καθόσουν όπου ήθελες. Διάρκεια πτήσεων 40-50 λεπτά αν θυμάμαι καλά, σαν να παίρνεις κτελ ήταν.

1 Like

Κάρπαθος-Ρόδος, 7 επιβάτες, 1 πιλότος, 1 αεροσυνοδός. Θέσεις δύο από τη μια πλευρά, μία από την άλλη. Πιο μικρό από ΚΤΕΛ, 37 θέσεις νομίζω είχε το αεροπλάνο.

5 Likes

Ρόδος - Καστελόριζο, με 20-30 επιβάτες σε ελικοφόρο της κακιάς ώρας (Ολυμπιακή τότε). 25 λεπτά πτήσης, με τα τελευταία λεπτά τρόμου κατά την προσγείωση στο αεροδρόμιο (ο θεός να το κάνει) του Καστελορίζου, ανάμεσα στα 2 βουνά να κάνει μανούβρες για να βρει τον διάδρομο…

Κατά τα άλλα, το 2014 πέταξα στην πρώτη μακρινή (10+ ώρες) πτήση μου για Κίνα, μετά από 2-3 πτώσεις/απώλειες αεροπλάνων λίγες βδομάδες πριν. Στατιστικά δεν κινδυνεύαμε… αλλά όσο να 'ναι, το σκέφτεσαι.
Ανυπομονώ να ξεκινήσω και πάλι ταξίδια με πτήσεις στο εξωτερικό. Σημασία έχει να επιλέγεις ασφαλείς αεροπορικές εταιρείες και ας κοστίζει κάτι παραπάνω.

1 Like

πιστεύω ότι ο φόβος για τις πτήσεις με αεροπλάνο , όπως και η οδήγηση μοτοσυκλέτας ( προσωπικός φόβος αν και τώρα στα 31 πήρα απόφαση να μάθω για να τον ξεπεράσω μιας και μου αρέσουν ) , έχει να κάνει με το ότι η πτώση δεν συγχωρεί . Δεν σηκώνει λάθη

2 Likes

Αν σε κανει να αισθανεσαι καλυτερα, το 75-80% των ρυπων απο fossil fuels παγκοσμιως προερχονται απο power plants που καινε λιγνιτη, ανθρακα, πετρελαιο και αλλα τετοια υγειινα πραγματακια, οποτε τα ταξιδια με αεροπλανο, οπως και οι μετακινησεις με αυτοκινητο και ολα τα καθημερινα πραγματα που κανουν οι πολιτες, ειναι ενα πολυ μικρο κομματι του προβληματος.

3 Likes

Οπως λεει κι ενας φιλος μου, “στο αεροπλανο και στο χειρουργειο δεν μπορεις να κανεις τιποτα”. Εγω λεω λοιπον αφου ειμαστε στα χερια ειδικων, ας μη μπορουμε να κανουμε τιποτα, δεν πειραζει και τοσο :grinning:

8 Likes