
Γενική εικόνα → Η Βενετία ήταν μια εμπειρία που θα πρότεινα στον κάθε ένα, καθώς πραγματικά δεν έχει κάτι ανάλογό της στην Ευρώπη - ούτε σαν vibes και αίσθηση, ούτε από αρχιτεκτονικής πλευράς.
4 μέρες ήταν υπέρ-αρκετές, είδαμε σχεδόν τα πάντα και θα μπορούσαμε ακόμα περισσότερα εάν δεν σκαλώναμε τόσο πολύ με το main νησί και αντ’ αυτού αφιερώναμε 1 ακόμη μέρα να γυρίσουμε όλα τα τριγύρω νησάκια (όπου εν τέλει πήγαμε μόνο στο Μουράνο).
Έμενα στο San Marco, 3 λεπτά με τα πόδια από πλατεία Αγίου Μάρκου (στο πράσινο Χ του χάρτη περίπου) αλλά θα πρότεινα την περιοχή του San Polo καλύτερα (την κόκκινη) για διαμονή - εάν θέλει κάποιος να αποφύγει το over-crowded κέντρο δηλαδή, (το οποίο btw είναι και 15-20 λεπτά περπάτημα από το San Polo, δηλαδή τίποτα επί της ουσίας).
Συν επίσης ότι στο San Polo και πιο κοντινά πέριξ έχει τα καλύτερα φαγάδικα (τρατορίες κτλ) ενώ στην περιοχή του San Marco έχει πολύ τουριστικά εστιατόρια με εμφανώς πιο casual γεύσεις και επιλογές.
Αλλά γενικά η πόλη είναι φτιαγμένη αποκλειστικά για (πάρα πολύ) περπάτημα, οπότε λίγο η μια η άλλη το που θα μείνει κανείς.
Εννοείται άπειρα thanks σε όλα τα παιδία που έδωσαν τα φώτα τους, extra kudos σε @jonkyr και τον Άγνωστο Silent Watcher Φορουμίτη που Ελλοχεύει στις Σκιές και Παρατηρεί τα Πάντα για την βοήθεια -πήγα σε πολλά μέρη που μου προτείνατε, δεν τα αναφέρω τώρα ένα ένα όλα αλλά ναι, ο μπούσουλάς σας ήταν πολύτιμος!
Τα προσωπικά μου highlights + μερικές ενδεικτικές φωτόζ (από το κινητό και λίγο στη ζούλα, δεν πήρα βλακωδώς την DSLR - η πόλη ήταν μακράν της δεύτερης η πιο “φωτογραφίσιμη” μέχρι τώρα γμτ):
- Η Βενετία
Μιλάμε για αδιανόητα όμορφη πόλη, η οποία μοιάζει μεν να έχει βγει από κάποιο μυθιστόρημα, αλλά από την άλλη δεν μοιάζει καθόλου ψεύτικη και σε κανένα της σημείο “φτιαχτή” ή “στημένη”.
Τα ατελείωτα γραφικά στενάκια με τις αλλεπάλληλες γέφυρες που οδηγούν σε μερικές μικρές “αθόρυβες” πλατείες, δίνουν τη θέση τους σε Γοτθικά κτίρια (εκκλησίες, βιβλιοθήκες κτλ) με ένα touch Βυζαντινού και Οθωμανικού ρυθμού που δεν έχω συναντήσει ξανά μέχρι τώρα πουθενά.
Μιλάμε για το πιο ατμοσφαιρικό μέρος so far, στο οποίο, όπως ξαναείπα, δεν έπαψε να με εντυπωσιάζει η αυθεντικότητά του.
Ειδικά δε την μια μέρα που έβρεξε και ο καιρός ήταν λίγο σκοτεινός, ήταν λες και βρισκόμουν σε κάποια giallo ταινία ή απλά στο Don’t Look Now του Nicolas Roeg.
Γενικά είναι ένα θέαμα που σε αποζημιώνει 1000% και εφόσον πας συνειδητοποιημένος για (πολύ) περπάτημα, θα ανακαλύψεις στενάκια και δρόμους και κανάλια που θα “φορτίσουν” τις μπαταρίες της φαντασίας σου για 100 χρόνια.
Προφανώς όλα τα γνωστά landmarks της Βενετίας (παλάτι Γόγηδων, Guggenheim, Cannaregio, γέφυρα Rialto, γέφυρα των Στεναγμών, πλατεία και Βασιλική San Marco, Teatro La Fenice, Βασιλική Santa Maria della Salute κτλ κτλ κτλ) είναι absolute must.-
Επίσης, προφανώς επιδόθηκα σε μια προσωπική σινεφιλική αναζήτηση (που κόστισε αρκετούς κάλους στα πόδια μας και τέσταρε τα όρια της κεράς μου ποικιλοτρόπως) κατά την οποία ανακάλυπτα και φωτογράφιζα χαρακτηριστικά σημεία που έχω δει σε διάφορες ταινίες ανά τα έτη (Last Crusade, Casino Royal, Death in Venice, Don’t Look Now κτλ).
Tottaly worth it μέρος, αν είστε movie buffs!
Λίγες φοτόζ
Summary
2. Φαγητό
Πας Ιταλία (γενικά) και λες οκ, “να φάω μακαρόνια γιατί το λένε όλοι” - και αναρωτιέσαι παράλληλα “μα πόσο καλύτερα μπορούν να γίνουν τα μακαρόνια;” → με την εμπειρία μου σε Ρώμη Φλωρεντία και Βενετία μπορώ να πω πως ξανά πως "ναι, μπορούν να γίνουν ΠΟΛΥ καλύτερα!
Βενετία φάγαμε εξαιρετικά το λιγότερο, εστιάζοντας στα πολύ, ΠΟΛΥ παραδοσιακά τους πιάτα (η κερά μου “έσπαγε” τον κανόνα καμιά φορά, με τίποτα πιο μοντέρνο ή πιο συμβατικό και το “πλήρωσε” 1-2 φορές με μέτριες επιλογές): Sarde σε Saor (μαριναρισμένες σαρδέλες), Baccala’ Mantecata, Cicchetti, Bigoli, Ριζότο (με μελάνι σουπιάς, Risotto nero), Polenta e Schie, οτιδήποτε με όστρακα και θαλασσινά κτλ - όλα φυσάνε.
Και φυσικά τιραμισού ε, φάγαμε 3 φορές και ήταν από τις καλύτερες τιραμισού που έχουμε φάει ever -ελάχιστο έως καθόλου γλυκιές, αφρώδες τόσο - όσο πρέπει και spot on ποσότητα καφέ από πάνω, ποίημα.
Το κλου είναι να πας στοχευμένα όμως σε καλά εστιατόρα. Επειδή η Βενετία έχει πολύ τουρισμό, υπάρχει αρκετή μετριότητα - ακόμα και σε trip advisor κτλ δηλαδή, θέλει προσοχή και καλό ψάξιμο.
Aπό τα καλά εστιατόρια που τιμήσαμε, προτείνω τα παρακάτω (google για λεπτομέρειες κτλ):
Al Vecio Forno
Trattoria Alla Fontana
Bacaro Vintido
Osteria Fanal del Codega
Osteria Cicchetteria “Aea Canevassa” Venezia
Rosticceria Gislon
και δεν αναφέρω καθόλου τα μέτρια εστιατόρια, εντός της ζώνης που μέναμε -και καταλήξαμε σε αυτά 1-2 φορές από ανάγκη.
Γενικά πάντως, εκεί περίπου που ήταν το ξενοδοχείο μας, δεν είχε κάτι αξιόλογο πέραν πολύ τουριστικών εστιατορίων και καφέ - δεν θα πρότεινα δηλαδή σε κάποιον να ασχοληθεί με αυτή την περιοχή αναφορικά με φαγητό.
Anyway, φαγητό σε Βενετία 10/10, με προϋπόθεση να πας αποφασισμένος να πάρεις τα πιο παραδοσιακά Βενετσιάνικα πιάτα και όχι τα πιο γενικά και συνηθισμένα.
Εδώ βέβαια ένας αστερίσκος, τον οποίο θα συμπεριλάβω αργότερα στην γενικότερη αποτίμηση του ταξιδιού από οικονομικής πλευράς 
Λίγες φοτόζ
Summary
Κομσί Κομσά:
Έχει πολλούς τουρίστες, υπερβολικά πολλούς βασικά - η Βενετία γενικότερα έχει γύρω στους 260 χιλιάδες κατοίκους, 50 το πολύ από αυτούς να ζουν στην ιστορική πόλη και οι υπόλοιποι στα πέριξ.
Παρ’ όλα αυτά, με αστερίσκο το ότι πήγα off season, αν και σε σημεία “γκώνεις” από τον κόσμο γενικά δεν είναι πχ το χάλι της Ρώμης - τουναντίον, δεν ενοχλήθηκα ποτέ από την πολυκοσμία. Έχει τις γωνίες της, έχει και τα “μεγάλα” της landmarks που είσαι άνετος και απολαμβάνεις απερίσπαστος την εκδρομή σου χωρίς να νιώθεις την πίεση του κόσμου.
Επίσης, μεταφορά → δεν ακούς αμάξι ή μηχανή για όσες μέρες πας εκεί, γιατί δεν υπάρχουν. Ευτυχία.
Η μεταφορά γίνεται με καραβάκια παντού (έχει και bus station προς την έξοδο από τη πόλη αλλά κλάιν, δεν πήγα ποτέ).
Το όλο σύστημα με τα καραβάκια, χμ, θέλει λίγο ψακτική και πολλές ερωτήσεις για τα ωράρια, προορισμούς κτλ.
1-2 φορές περιμέναμε σε λάθος λωρίδα για μεταφορά (όχι μόνο εμείς, άλλα 100 άτομα) και μετά πηδούσαμε ράμπες για να πάμε στο σωστό πλοιάριο.
Οι χρόνοι άφιξης/αναχώρησης είναι ελαφρώς σχετικοί - αν το πλοιάριο πχ που θα σε πάω αεροδρόμιο 11.31 είναι full, βάζουν άλλο - αλλά χάνεις ένα εικοσάλεπτο και αν αγχώνεσαι για πτήσεις κτλ, καλύτερα να φεύγεις νωρίτερα.
Γενικά η φάση γαμούσε με τα πλοία, αλλά ήταν λίγο έτσι και έτσι στο scheduling μέρος της.
Επίσης αστερίσκος εδώ για την λυπητερή μετά 
Low Keys:
Τίποτα.
Όνειρο
Η λυπητερή 
Λοιπόν, έχοντας κάνει τους τελευταίους 18 μήνες Βερολίνο/Κοπεγχάγη/Ρώμη/Λισαβώνα/Λονδίνο/Βενετία και πριν από αυτό το 2021 Φλωρεντία - Τοσκάνη road trip 8 ημερών, η Βενετία είναι το πρώτο ταξίδι που έφτασε τόσο κοντά στο να “σπάσει” τον αλγόριθμο του budget:
Τα μεταφορικά είναι φωτιά (αν και υπάρχουν επιλογές για διήμερα τικέτα κτλ που αξίζουν/θέλει λίγο καλό ψάξιμο από πριν) αλλά ακόμα περισσότερο φωτιά είναι το φαγητό →
Εφόσον κάποιος θέλει να φάει και να φάει καλά (κοινώς, 2 φορές τη μέρες και σε μη τουριστικές τρατορίες) πρέπει να είναι προετοιμασμένος να τα σκάσει καλά.
Ένα απλό σχετικά παράδειγμα → μια καρμπονάρα στη Ρώμη, σε μη τουριστική καλή τρατορία ήταν γύρω στο 18ευρω; κάπου εκεί anyway - εδώ κάτω από 28 ευρώ, έδωσα ελάχιστες φορές (και θα ήταν πχ 25, όχι κάτω των 20 ευρώ).
Γενικά τα πάντα είναι 30%-40%-άντε 50% πάνω από Ρώμη και Φλωρεντία.
Η πόλη, όπως είπα, είναι τουριστική στο 80-90% της και αυτό φαίνεται και στις τιμές της.
Εννοείται όποιος πάει να το παίξει οικονομικά, μπορεί να βρει επιλογές -και αξιοπρεπέστατες θα έλεγα μάλιστα σε φαγητό (επίσης Βασιλική, Δόγηδες, Guggenheim κτλ δεν έχουν παράλογα εισιτήρια, ίσα ίσα είναι πολύ νορμάλ και αναμενόμενα).
Όποιος όμως θέλει το bon viveur, ε θα τα σκάσει καλά.
Αεροπλάνο:
Αναχώρηση και βλέπω πρωί πρωί ότι κλείνει το Heathrow λόγω κάτι πυρκαγιές δίπλα, ρεύματα κτλ… οκ προφανώς κλαιν μαιν για κάποιον φυσιολογικό άνθρωπο - όχι για εμένα
.
Τεσπά, ψιλό cool πτήση, 2 ώρες παρά δέκα λεπτά, δεν πέρασα καλά, ούτε όμως και τόσο τραγικά όσο νόμιζα.
Γυρισμό κουνούσε σαν τον διάολο την τελευταία ώρα, προσγειωθήκαμε ψιλοχάλια (χειροκροτούσε και το μισό αεροπλάνο) γενικά δεν, δεν.-
Κακή εμπειρία overall, ζορίστηκα αρκετά.
Για πτήση εκτός Ευρώπης είμαι ακόμα πολύ μακριά δυστυχώς…
Αυτά, να πάτε Βενετία, γαμάει.
Λίγο Λουπίνιο swag για τη φάση
Summary
Τέλος τα ταξίδια τώρα για ένα χρονικό διάστημα καθώς το νευρικό μου σύστημα χρειάζεται ένα break από τα αεροπλάνα και τις πτήσεις άνω του μισάωρου, 6 ταξιδάκια σε 18 μήνες ήταν καλά, το βλέπουμε από χειμώνα πάλι.