Διάφανα Κρίνα ?κι η αγάπη πάλι θα καλεί?

Επιτέλους κυκλοφόρησε!!!

"Το ?κι η αγάπη πάλι θα καλεί? θα περιέχει 12 τραγούδια (σε σύνθεση των ΔΙΑΦΑΝΩΝ ΚΡΙΝΩΝ και στίχους των Θάνου Ανεστόπουλου, Παντελή Ροδοστόγλου, συν ένα στίχο του ποιητή Κώστα Καρυωτάκη) που ισορροπούν μεταξύ ενός βαθύ λυρισμού και μιας ασυγκράτητης και ατόφιας ηλεκτρικής ενέργειας, με στίχους που αφηγούνται ιστορίες οι οποίες έλκουν την καταγωγή τους απ΄τη βαθιά πεποίθηση πως η άϋλη ομορφιά της μουσικής, η δύναμη του λόγου και η μυστική ροή της αγάπης είναι τα πράγματα εκείνα που μας βοηθούν να συνειδητοποιούμε πως διερχόμαστε μέσα από κάτι και όχι μεσα απ? το τίποτα.

Ηχογραφήθηκε στο studio SIERRA για λογαριασμό της ROLL OUT VISION SERVICES με παραγωγό τον Χρυσόστομο Μουράτογλου, και σε διανομή SONY BMG."

www.diafanakrina.info

  1. Κι αν έσβησε σαν ίσκιος
  2. Σε μια γη που ανατέλλει
  3. Κι η αγάπη πάλι θα καλεί
    4.‘Στην Κόλαση βαθιά’
    5.Αντί για 'σενα
    6.Αγνός
    7.Κέρνα τους Δαίμονες
    8.Με ρωτούν οι Χειμώνες
    9.Παράξενα νέα απο κάποιο άλλο Άστρο
    10.Μ’ένα άδειο ποτήρι
    11.Ένα σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά
    12.Τελευταίος Σταθμός

Είναι απίστευτος δίσκος, μη τον χάσετε. Είναι ίσως ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει τα Κρίνα, ένα cd που τόσο καιρό περιμέναμε. Σίγουρα η πιο heavy κυκλοφορία τους…
Άντε να τους δούμε και live…λίγες μέρες έμειναν μέχρι τις 29/11…

Πρωτη εντυπωση-.Ο δισκος πιο εστιασμενος απο τον προηγουμενο δισκο τους…Μουσικα κινειται στα μμονοπατια των τελευταιων κυκλοφοριων.Στιχουργικα ειναι καλυτερος.Μ αρεσει.ΠΟΛΥ

Ο δισκος παιδια ειναι παρα πολυ καλος! Ειναι αρκετα περιεργος μουσικα, ισως οτι πιο “βαρυ” εχουν κυκλοφορησει με κομματια που σου σφηνονονται στο μυαλο! Το προηγουμενο τους με ειχε ψιλοαπογοητευει (“ψιλο-”, δεν εχουν μετριο δισκο τα Κρινα) αλλα το καινουριο ειναι μαλλον ενα απο τα καλυτερα τους!

Περισσοτερα μετα απο αρκετες ακομα ακροασεις!

Tελικα δεν ειναι δισκος ειναι δισκαρος…Πραγματικα…Στην κολαση βαθεια ρεεεεεεεεε

Ειδικά τα “Με ρωτούν οι χειμώνες” και “Τελευταίος συαθμός” ίσως να είναι από τα καλύτερα κομμάτια τους…

Eλατε ρε παιδια κανεις αλλος δεν το ακουσε/αγορασε?

Να πω τη γνωμη μ…Εχω ακουσει απειρες φορες το δισκο.Εχει μπει και στο Top 5 μου για φετος.Πολυ καλη δουλεια απο ολες τις αποψεις.Μουσικα ειναι πιο Up tempo απο το προηγουμενο και αρκετα πιο αμεσο αν εξαιρεσουμε κανα 2 κομματια.Μαλιστα ειναι και αρκετα χαρουμενο για Κρινα…Δηλαδη το με ρωτουν οι χειμωνες πραγματικα ειναι ελπιδοφορο κομματι.Οι μελωδιες ειναι πιασαρικες και τελειες.Η φωνη του Θανου μια χαρα και ειδικα στο κολαση βαθεια δινει ρεστα!
Ο δισκος κλεινει με ενα πολυ μελαγχολικο κινηματογραφικο θα ελεγα κομματι(τελευταιος σταθμος) και σε ριχνει αρκετα…Δεν θελω να κατσω να ξεχωρισω κομματια γμτ…Θελω απλα να τα ακουσω και λαιβ τωρα.
Σημαια του ελληνικου ροκ τους ανηκει.

Λοιπόν τα Κρίνα με έχουν απογοητεύσει τα τελευταία χρόνια και δεν τα παρακολουθώ τόσο φανατικά όσο παλιότερα ωστόσο μαθαίνω τα νέα τους και ακούω από τρίτους τα τραγούδια τους. Έτσι και έκανα τις προάλλες: Επιτέλους ρε παιδιά! Να ένας δίσκαρος! Πολύ up tempo κομμάτια, οι στίχοι στα γνωστά στάνταρ και το κυριότερο: πολλές καλές συνθέσεις! Άκουσα το cd 5-6 φορές από κάτι φίλους και ικανοποίηθηκα πάρα πολύ ειλικρινά δε το περίμενα. Περισσότερα σύντομα.

Τα τραγούδια του νέου δίσκου ακούγονται πολύ γαμάτα και live. Όσοι τους είδαν στις 29/11 στο ΙΜΕ σίγουρα θα συμφωνήσουν μαζί μου.

Ναι συμφωνώ!:smiley:

Ο νέος δίσκος δικαιολόγησε τον 1 χρόνο αναμονής μας!

Μολις χθες βραδυ μπορεσα να παω να τον αγορασω. Εκανα μια πολυ προχειρη ακροαση οποτε ο,τι και να πω βλακεια θα ειναι. Επιφυλασσομαι λιγο σε αυτο που ειπατε πως ειναι ο,τι πιο heavy εχουν κυκλοφορησει. Βεβαια η αποψη μου ακομα δεν εχει βαρυτητα. To οτι μιλατε με τοσο ενθουσιασμο με κανει ακομα πιο ανυπομονο να το ξανακουσω πολλες φορες μολις βρω λιγο χρονο. Θα κατσω να το “μελετησω” πολυ πιο προσεκτικα μονο και μονο επειδη ειναι ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ και θα επανελθω!!!:smiley:

Cheers!:drunk:

Πολυ καλος δισκος δεν ξερω αλλα παιζει να ειναι ο κλυτερος τους που εχουν βγαλει … χαιρεσε να ακους στιχους

Πάει καιρός από τότε που η λεγόμενη “σκηνή του ελληνικού ροκ” έδωσε κάτι αξιόλογο. Είναι γενικότερα γνωστό ότι το εν λόγω “κίνημα” έχει προ πολλού πέσει σε αργία για τουλάχιστον μια δεκαετία, με κάποιες ελάχιστες, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού, εξαιρέσεις. Μια από αυτές είναι τα Διάφανα Κρίνα. Από το όνομά τους ακόμα, διαπιστώνει κανείς την ιδιαιτερότητα αυτού του συγκροτήματος. Η αντίληψη που κουβαλάει αυτή η μπάντα για τη μουσική, η αισθητική που μεταφέρει στα ηχοχρώματά της, ο λυρισμός που αποτυπώνει σε όλα της τα δημιουργήματα, απέχει πάρα πολύ από την πεζή μουσική ελληνική πραγματικότητα. Αξιολογώντας τους συνολικά, δεν τους κατατάσσεις στο ελληνικό ροκ. Είναι πέρα και κυρίως πάνω από αυτό αλλά και από οποιαδήποτε άλλη περιοριστική ταμπέλα. Έτσι και ο νέος του δίσκος, με τον τίτλο “Κι η αγάπη πάλι θα καλεί”. Δίσκος γεμάτος μελωδικότητα αλλά και ατόφια, διαυγή ειλικρίνεια. Οι τύποι αυτοί, βγάζουνε με ένα πολύ ξεχωριστό τρόπο μερικές από τις πιο εμπνευσμένες τους συνθέσεις, ποτισμένες όλες με άφθονη, αργόσυρτη μελαγχολία που συναντά τον χαμένο ρομαντισμό μιας εποχής βουτηγμένης στη διόγκωση του υποκριτικού “εγώ”. Μέσα στα τραγούδια του δίσκου συναντά κανείς μια υπέροχη σκιαγράφηση του σύγχρονου, δήθεν πολιτισμένου κόσμου, που έχει ποδοπατήσει αδιάφορα τα περισσότερα των λεπτών, ανθρώπινων συναισθημάτων. Στην πρώτη ακρόαση -και ιδίως στην πρώτη γνωριμία με το συγκρότημα αυτό- πιθανόν κάποιος να εξάγει το αβίαστο συμπέρασμα ότι είναι μερικοί μίζεροι τύποι που κάνουν τα προβλήματά τους τραγούδι. Τίποτε δεν είναι αναληθέστερο από αυτό. Τα Διάφανα Κρίνα, μέσω της μουσικής τους, αναδεικνύονται σε ποιητές, σε καθρέφτισμα των γκρίζων καιρών που ζούμε, προσπαθώντας να δώσουν χρώμα σκέψης και προβληματισμού. Εν τέλει, καταφέρνουν, με ένα “βαρύ” μουσικό προϊόν, να περάσουν το μήνυμα, μολονότι δεν θα το αντέξουν τα στομάχια της εύπεπτης και εφήμερης κατανάλωσης. Η μπάντα αυτή είναι μια όαση στο εξαντλημένο τοπίο της έμπνευσης και της αυθεντικότητας. Με καθαρά μουσικούς όρους, όπως προείπα, το αποτέλεσμα είναι “βαρύ”, δηλαδή heavy. Βαρειές, αργόσυρτες κιθάρες, με μελωδίες που ταξιδεύουν επηρεασμένες από Pink Floyd μέχρι Katatonia και Anathema της νεότερης εποχής τους. Καμία απολύτως παραπομπή δεν μπορεί να γίνει σε άλλα ελληνικά σχήματα (λ.χ. Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά κ.α.) απλούστατα διότι τα Διάφανα Κρίνα είναι απολύτως μοναδικά σε αυτό που κάνουν. Μια αληθινά ξεχωριστή μουσική πρόταση, ειδικά για το χειμωνιάτικο σκηνικό της εποχής, με άφθονο κόκκινο κρασί, και με πολύ εσωτερική αναζήτηση για ιδανική παρέα. Ειλικρινά, αγοράστε το cd, με την πολύ προσεγμένη συσκευασία και μην το κατεβάσετε έστω για προακρόαση. Αξίζει μέχρι και το τελευταίο cent σας.

9.5/10

Έτσι :thumbup:

Πρέπει να στηρίξουμε το συγκρότημα.
Θα το αγοράσω όποτε μπορέσω για να έχω ολοκληρωμένη τη δισκογραφία :slight_smile:

heavy krina?telio akugetai.o titlos pantos de m aresei

freakbro γράφε με ελληνικά σε παρακαλώ

το αλμπουμ αυτο ειναι καταπληκτικο απο καθε αποψη, μπραβο του.
ειναι αυτο που λεμε σωστο παντρεμα στοιχων με μουσικη.
ηδη αγαπημενα κομματια: “Σε μια γη που ανατελει”, “Στη κολαση βαθια”, “Ενα σκιαχτρο που αρπαξε φωτια” και “Τελευταιος σταθμος”.

απο οτι βλεπω σε ολους αρεσε εγω τωρα το κατεβαζω ελπιζω να ειναι ανταξιο των παλιων τους κυκλοφοριων!:slight_smile:

Πίστεψέ με δεν είναι απλά αντάξιο, είναι ίσως καλύτερο…

Eνταξει ο πρωτος δισκος κατ εμε δεν πλησιαζεται με τιποτα. Το προτιμω απο το προηγουμενο τους παντως.Θελω ενα τελειο λαιβ και να παιξουν σιγουρα τα 4 πρωτα και το με ρωτους οι χειμωνες τουλαχιστον(το οποιο ακουσα και στον city 99,58O)