Στην ερώτηση, όπως την εκφράζεις παραπάνω, υπάρχουν πολλά σημεία που είναι συζητήσιμα. Πολλοί διαδηλωτές δεν σημαίνει απαραίτητα πλειοψηφία. Ακόμη και πλειοψηφία δεν σημαίνει απαραίτητα δίκαιο. Τα βάζω στην άκρη αυτά, γιατί σηκώνουν πολλή κουβέντα. Αν όμως λάβεις υπόψη σου μια πιθανή ειρηνική διαδήλωση, η οποία διαλύεται άνευ λόγου από την αστυνομία, όντως υπάρχει ζήτημα δημοκρατίας, αλλά δεν θα έλεγα ότι αυτό καταλύει τη δημοκρατία, ειδικά όταν μπορείς με την αλλαγή κυβέρνησης μέσω της ψήφου να «αποκεφαλίσεις» τους υπεύθυνους, να αλλάξεις πολιτική, να αναμορφώσεις τη χώρα.
Συμφωνώ σχεδόν σε όλα, ιδίως στην πρώτη παράγραφο.
Ελα ρε συνάδελφε! 
Εγώ σήμερα την έχω ψιλοσκαπουλάρει με Γ’ Εθνική! 
Ο Μανώλης Γλέζος ( εκείνος μωρέ ο τυχαίος που κατέβασε ένα πανό απτην ακρόπολη κάποτε) μιλάει για τα γεγονότα των ημερών , την βία( που όλοι οφείλουμε να καταδικάζουμε) , την νεολαία κλπ.Πόσο άνθρωπος…Μακάρι να είχαμε και άλλους σαν και αυτόν στην χώρα μας.
Ξέρεις τι κάνεις αυτή την στιγμή; Λες πως τα επιχειρήματά μου είναι πιο περίπλοκα απ’όσο πιστεύω γι’αυτό και τα αφήνεις στην άκρη και παράλληλα μου δίνεις μια υπεραπλουστευμένη απάντηση (θες αλλαγή; Εκλογές!). Ε, λοιπόν και εγώ με την σειρά μου θεωρώ πολύ πιο περίπλοκο αυτό που λες εσύ. Όμως θα προσπαθήσω να σου απαντήσω. Πάμε λοιπόν.
Έχω γράψει και στο παρελθόν (κάνω copy paste):
“…κανένα κόμμα δεν μπαίνει στην βουλή για να κάνει αυτό που θα έπρεπε αλλά για οτιδήποτε άλλο. Γιατί θα έπρεπε να μπει; Για το αυτονόητο. Για να διοικήσει την χώρα και να φτιάξει τις ζωές των κατοίκων. Γιατί μπαίνει; Για να “φτιάξει” τις ζωές των βο(υ)λευτών του και των εγγονιών τους, να τσεπώσει ότι μπορεί και να φύγει. Οι φασίστες που μας διοικούν δημιουργούν μικρούς φασίστες-κομματόσκυλα που ρίχνουν την ψήφο τους σε αυτούς γιατί θα τους βολέψουν.Αλλα αυτό είναι το θέμα. Κάποτε είχαμε Χούντα και έπεσε για τον απλο λόγο ότι ο λαός είχε επίγνωση του καθεστώτος.Και είχε επίγνωση γιατί το καθεστώς δεν “δωροδοκούσε” κανέναν από αυτούς. Τώρα ο λαός δωροδοκείται, μετατρέπεται σε κομματόσκυλο και ψηφίζει σκεφτόμενος την βολή του. Γίνεται και ο βολεμένος ψηφοφόρος καταπιεστής των (πολλών περισσότερων) καταπιεσμένων με αυτόν τον τρόπο. Και το κακό είναι πως κανείς από τους αντιπολιτευτές δεν παίζει το παιχνίδι της αντιπολίτευσης. Δεν μπορείς να πεις για παράδειγμα εγώ θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ γιατί αυτοί είναι αγνοί. Συγκαταβατηκές αντιπολιτεύσεις μπροστά από τα φώτα, απλοί κομπάρσοι στις αποφάσεις, που παίρνουν το ξεροκόμματό τους από τα κλεμμένα πίσω από αυτά. Δημοκρατία δεν σημαίνει: “Κάθε τέσσερα χρόνια έχουμε εκλογές”.”
Οι εκλογές, λοιπόν είναι κατά την γνώμη μου ένα ακόμα βρώμικο παιχνίδι που παίζεται στην βρώμικη αυτή χώρα. Η αντίδραση που προτείνεις εσύ είναι ένας τρόπος αλλαγής σε μία τέλεια δημοκρατία. Φαντάζομαι πως ακόμα και εσύ που πιστεύεις πως έχουμε δημοκρατία δεν νομίζεις πως είναι τέλεια. Θέλω να πιστεύω πως ακόμα και εσύ θεωρείς την χώρα αυτή βρώμικη, δολοπλόκα και καθοδηγούμενη από λαμόγια (αν πιστεύεις πως δεν ισχύει ούτε αυτό τότε ας σταματήσουμε την κουβέντα). Πιστεύεις λοιπόν πως ένα τόσο βρώμικο και διεφθαρμένο σύστημα θα σου επιτρέψει να το ρίξεις με μία απλή διαδικασία όπως οι εκλογές; Δεν θα το κάνει και στην από πάνω παράγραφο με τα πλαγιαστά γράμματα σου αναλύω το πως σου απαγορεύει να το κάνεις ακόμα και αν σου έχει δώσει το δικαίωμα της ψήφου.
Η ανάλυσή σου δεν είναι λανθασμένη. Πολλοί παρεξηγούν αυτά που γράφω. Παραμένω πιστός στα δημοκρατικά ιδεώδη, αλλά δεν είμαι αφελής. Σε όλα μου τα μηνύματα, προσπαθώ να εξηγήσω ότι κακώς επιτιθέμεθα στο πολίτευμα για το οποίο έγιναν τόσοι αγώνες, αντί να το χρησιμοποιούμε εναντίων των κακοποιών της εξουσίας.
Τα επιχειρήματά σου, που παραμέρισα, αφορούν πολιτικές οι οποίες είναι συζητήσιμες. Για λόγους που δεν θα αναλύσω εδώ, επί παραδείγματι, δεν είμαι κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων, σε ειδικό πλαίσιο. Αντιθέτως, η ποιότητα της αστυνόμευσης είναι θέμα στο οποίο δεν χωράει αμφισβήτηση. Πάσχει και καταπατά τις ελευθερίες μας. Πρέπει να γίνουν αλλαγές.
Δεν υπάρχει τέλεια δημοκρατία, υπάρχουν μόνο αγώνες προς αυτή. Οι εκλογές δεν είναι απλά μια διαδικασία. Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος ανάδειξης των κυβερνόντων θα έφερνε χειρότερα αποτελέσματα. Πιστεύω ότι είναι ανεύθυνο να μην αναγνωρίζουμε την τεράστια σημασία της ψήφου. Είναι δε ύβρις το να μην ψηφίζεις.
Μέσα από τις εκλογές, πολλά μπορούν να γίνουν. Αν στις επόμενες εκλογές νικηθεί ο δικομματισμός, αυτό θα είναι πλήγμα για τα βολέματα. (Αν επίσης πάψουμε να υποστηρίζουμε τον λεβιάθαν του δημοσίου τομέα, τα βολέματα θα εξαλειφτούν σε μεγάλο βαθμό.) Αν διαλυθεί ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, θα διαλυθεί και το άλλο. Αν μπουν περισσότερα χρώματα στη Βουλή, ο ένας θα κυνηγάει τον άλλο και θα πλησιάσουμε σε μια καλύτερη ισορροπία.
Καθαρά από πολιτικής οπτικής, τα πρόσφατα γεγονότα και η συνέχειά τους ενισχύουν τον δικομματισμό και καλύπτουν το γιγάντιο σκάνδαλο του Βατοπεδίου (το οποίο δυστυχώς δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμη πόσο σημαντικό είναι και κινδυνεύουμε να το «ξεχάσουμε»). Για τέτοιους λόγους θεωρώ ότι κακώς τσιμπήσαμε στο δόλωμα των πρόσφατων γεγονότων, τα οποία επιπλέον ξεφύγανε από τον έλεγχο, ακόμα και εκείνων που είχαν συμφέρον από αυτά.
Επιμένω ότι η ψήφος είναι τεράστιο όπλο και η ευθύνη μας ως προς αυτό ακόμη μεγαλύτερη. Υπενθυμίζω ότι η πολιτική δραστηριοποίηση δεν περιορίζεται σε αυτό. Απλά κριτικάρω τις «τυφλές» διαδηλώσεις, οι οποίες δημιουργούν βαβούρα και πόλωση, εις βάρος των λοιπών πολιτικών δραστηριοτήτων.
Μιας και ξέφυγα, ας γράψω και το ακόλουθο. Στις παρούσες διαδηλώσεις, λόγω όγκου, διαπλάθεται η παιδεία μιας ολόκληρης γενιάς πολιτών. Ελπίζω αυτή να οδηγήσει σε πολιτικοποίηση της νεολαίας και όχι στην απλή συνήθεια της διαδήλωσης και του μίσους προς το πολίτευμα.
Αν δεν σου απάντησα ? αν και νομίζω ότι το έκανα ? ζητώ συγγνώμη. Απλά η ενδιαφέρουσα ανάλυσή σου με οδήγησε στις παραπάνω σκέψεις.
pia dimokratika ideodi ke pies mlkies?
OLIGARXIA EXOUME RE XIPNATE!
Τσουπ! αρχίζουν τα όργανα…
Την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο αποφάσισε αυτεπαγγέλτως, το Σάββατο, η εισαγγελέας υπηρεσίας με αφορμή επεισόδια γύρω από το Ίδρυμα.
Σύμφωνα με τα Νέα, ο πρύτανης και ο αντιπρύτανης του ΕΜΠ Κ. Μουτζούρης και Γερ. Σπαθής, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου κατά τη διάρκεια των επεισοδίων, δέχθηκαν τηλεφώνημα της Αστυνομίας η οποία τους ενημέρωσε ότι επίκειται επέμβαση, καθώς η εισαγγελέας υπηρεσίας αποφάσισε ότι μέσα στο κτίριο διαπράττονταν αυτόφωρα κακουργήματα, όπως η κατασκευή εκρηκτικών.
Ο νόμος δίνει το δικαίωμα αυτεπάγγελτης επέμβασης της Αστυνομίας με εισαγγελική εντολή ακόμα και χωρίς απόφαση άρσης του ασύλου από τους πανεπιστημιακούς, εφόσον διαπιστώνεται διάπραξη αυτόφωρων κακουργημάτων.
Οι πρυτανικές αρχές του ιδρύματος διαφώνησαν με αυτή την απόφαση και τελικώς η Αστυνομία δεν επενέβη. Ωστόσο, το ενδεχόμενο αστυνομικής επέμβασης τις επόμενες μέρες στις υπό κατάληψη πανεπιστημιακές σχολές, με το επιχείρημα ότι χρησιμοποιούνται ως ορμητήρια για ταραχές, με δικαστική και όχι ακαδημαϊκή απόφαση, είναι πλέον ανοιχτό.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=970042&lngDtrID=244
Βγάλτε και τα τανκ.
Βγάλτε και τον στρατό στον δρόμο!
Κι εμείς τους μπάτσους θα βαράμε!!!
Κρισπ, έχεις κανα ριβιου πώς έχει αντιμετωπίσει ο ΕΣ την όλη κατάσταση?
Σε κάποια μπλογκς είδα ότι είναι μάλλον αμήχανοι και απρόθυμοι οι στρατιωτικοί… (πάλι καλά!)
Κοίτα, στη Λήμνο που δεν έγινε απολύτως τίποτα από πορείες κτλ, δεν ασχολήθηκε κανείς.
Ήρθαν διαταγές από το ΓΕΣ για αυξημένα μέτρα ασφαλείας αλλά δεν υπήρξε καμιά σοβαρή κίνηση…
α ναι ξέχασα, εσύ είσαι στο αυτόνομο στρατονήσι! :lol:
τώρα πια είναι αργά. Αφού καταστράφηκε για πολλοστή φορά το κτίριο και έγινε κέντρο επιχειρήσεων των μπαχαλάκηδων, τώρα αποφάσισαν την άρση του ασύλου. Ανύπαρκτο κράτος…
Όσοι βρίσκουν συμβολισμό στο να κάψεις το δέντρο στο Σύνταγμα, τους βρήκα το νέο στόχο :p:
Ανοιχτό για τα παιδιά άλλα και όσους ενήλικες θέλουν ξεφύγουν από τη σκληρή πραγματικότητα της Αθήνας είναι από το Σάββατο το «Δάσος των Παραμυθιών», το χριστουγεννιάτικο σκηνικό που έστησε ο Δήμος Αθηναίων στον Εθνικό Κήπο.
Τα εγκαίνια έγιναν το πρωί του Σαββάτου από τον δήμαρχο Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη.
Εντυπωσιακές κατασκευές, πληθώρα διαδραστικών δραστηριοτήτων, παιχνίδια, ψυχαγωγία και εκπαίδευση συνθέτουν πλέον τον πιο όμορφο Κήπο της Αθήνας.
Ο κ. Κακλαμάνης, μαζί με τους μικρούς επισκέπτες και τους γονείς τους περπάτησαν στον Κήπο και ανακάλυψαν πολλές παραμυθένιες στάσεις και δραστηριότητες.
α) το μέρος είναι τίγκα στα δέντρα, που αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και κρύβουν την ασχήμια της πόλης
β) τα παιδάκια τα βάφουν, με καλλυντικά που 1) έχουν τεσταριστεί προηγουμένως σε ζώα, που θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος από το κεφάλαιο και 2) μαθαίνουν στα παιδάκια έναν άρρωστο τρόπο ζωής που δεν αποδέχονται τον εαυτό τους όπως είναι και τα μαθαίνουμε να βάφουν τον εαυτό τους. Σήμερα βάφονται γατούλες, αύριο θα βάφονται τα κοριτσάκια για να είναι όμορφα και θα καταλήξουν ματαιόδοξα εγωιστικά ζώα…
γ) Τα πάντα μεταφέρθηκαν στο μέρος με φορτηγά της εταιρείας Μercedes-Benz.
δ) Στο μέρος υπάρχει ΚΑΙ ερυθρόλευκος Άη Βασίλης! Το σύμβολο του καταναλωτισμού, της σπατάλης και της ηλιθιότητας (αφού μπαίνει από την καμινάδα κι όχι από την πόρτα…). Μέσα σε όλα, ο σκούφος που φοράει παραπέμπει σε μια πιο γκέι εκδοχή της ΚΚΚ
ε) Τα bold. Σα δε ντρέπονται. Εδώ ο κόσμος καίγεται…[-X[-X
:-k Δεν αντιλήφθηκα να συνέβη κάτι τέτοιο αν και παρακολουθώ τον Γαλλικό τύπο…
Και να έγιναν κάποια επεισόδια, σίγουρα δεν θα ήταν έκτασης αντίστοιχης έκτασης με τα όσα έγιναν εδώ.
- Δεν έχω ανάγκη την αποδοχή σου
- Μου κάνεις προσωπικές επιθέσεις σε 2ο πληθυντικό "“οταν ωριμάσεις και μάθεις…” ενώ εγώ έχω κρίνει μόνο απόψεις σου, άλλωστε δεν σε γνωρίζω προσωπικά. Δεν με ενδιαφέρει να σβηστεί το ποστ σου με την προσωπική επίθεση παρ’ όλα αυτά, ας μείνουν όλα όσα έχετε γράψει και εσύ και μερικοί ακόμα για μένα και τον Vic για να καταλαβαίνει όποιος διαβάζει πως μεταφράζεται σε γραπτό λόγο το «μπάχαλο» που βιώνουμε τις τελευταίες εβδομάδες.
3)Βαριέμαι να ψάχνω σε άλλα θρεντς για να κάνω quote αλλά έγραψες ή όχι “διαδηλώσεις έγιναν και στη Μακεδονία/Σκόπια”, διαμαρτυρηθήκαμε εγώ και ο Κόζυ και εσύ επέμεινες πως ο χαρακτηρισμός Μακεδονία/Σκόπια δεν θίγει κανέναν;
Σέβομαι την παράκληση του Καρβου και δεν θα επιμείνω εδώ σε αυτό το θέμα. Το γιατί αναφέρθηκα στην υποστήριξη σου στα Σκόπια το εξηγώ παρακάτω στον Ισις
Μόνο που στο face to face αγορίνα πολύ αμφιβάλλω αν θα χρησιμοποιούσες προστακτική για να μου πεις “να το βουλώσω” και να νιώσεις άντρας…[-X
Ναι δεν γνωριζόμαστε, αλλά με βάση το προφίλ σου είσαι -για μερικές μέρες ακόμα έστω- ανήλικος, άρα η ηλικία είναι βάσιμο επιχείρημα, στο έγραψε και ο Καρβου.
Δεν έγραψα για σένα προσωπικά αν έπαιζες GTA (και να έπαιζες δεν είναι κακό), αν διάβασες το ποστ μου έγραψα γενικά για καταστροφείς που βαρέθηκαν το GTA και είπαν να καταστρέψουν μία πραγματική πόλη (αυτό είναι κακό). Για να έθιξε τόσο, μήπως είναι αλήθεια;
Φιλική διευκρίνιση προς Isis:
Δεν ψάχνω να ανακαλύψω “εσωτερικό εχθρό”, μακριά από εμένα τα “κυνήγια μαγισσών”
Έχεις δίκιο πως έχω την συνήθεια όμως σε μία κουβέντα να συνοψίζω τα όσα λέγονται είτε για να καταδείξω αντιφάσεις σε όσα λέει ο συνομιλητής μου που ακυρώνουν τα επιχειρήματα του, είτε για βοηθήσω το ίδιο να συνειδητοποιήσει αν η επιχειρηματολογία του οδηγεί αυτόν που τον διαβάζει στο συμπέρασμα που εκείνος θα ήθελε ή κάπου αλλού.
Στην περίπτωση που κάνεις quote από τις πολιτικές εξελίξεις, χρησιμοποίησα τρίτο ενικό επειδή ακριβώς μπήκα στην μέση μίας κουβέντας μεταξύ εσένα και του Γκράκχου και συνόψισα αυτό που έγραφες για όλους όσους παρακολουθούσαν -όπως και εγώ- την ενδιαφέρουσα κουβέντα και έκανα μία ερώτηση προς εσένα και τον Γκράκχο αν θυμάμαι καλά. Εσύ απάντησες και συνεχίσαμε την κουβέντα, ο Γκράκχος απάντησε έμμεσα και κάνοντας πλάκα αρκετά αργότερα. Μπορεί και να είναι λίγο δικηγορίστικο όπως γράφεις (δεν είμαι δικηγόρος πάντως, όχι πως θα ήταν κακό και να ήμουν) σε κάθε περίπτωση πάντως δεν ήθελα να σε θίξω αλλά να δείξω μία αντίφαση στα όσα έγραφες. Όπως είδες και σε αυτό το θρεντ, σου αναγνωρίζω πως επιχειρηματολογείς, σε διαχωρίζω από αυτούς που απλά συνθηματολογούν ακόμα και αν διαφωνούμε. Σε κάποιες περιπτώσεις άλλωστε έχουμε συμφωνήσει σε κάποια πράγματα. Δεν θεωρώ πως αν διαφωνείς σε ένα σημείο με κάποιον πρέπει γενικά να τον κοντράρεις ότι και να πεί.
Τώρα, ο λόγος που επέμεινα στην υποστήριξη ενός χρήστη -τελικά είναι περισσότεροι όπως περήφανα μας ανακονώνουν :roll:- στα Σκόπια και στην επιμονή τους να ονομαστούν “Μακεδονία” είχε να κάνει με την αντίφαση που εγώ βλέπω στο να διαδηλώνει κάποιος και να ξεσηκώνεται για την “βελτίωση” της Ελληνικής κοινωνίας την στιγμή που υιοθετεί έτσι εύκολα την προπαγάνδα ενός ξένου κράτους που αποσκοπεί σε εθνικισμό, επεκτατισμό σε βάρος της Ελλάδας κλπ. Μόνο εγώ βλέπω την αντίφαση αυτή;
Τεσπα, γενικότερα μίλώντας, και διαβάζοντας όλα τα ποστς που έχουν μεσολαβήσει από αυτά στα οποία απαντώ εδώ επειδή μου απευθύνθηκαν προσωπικά, είμαι πολύ απογοητευμένος από το πόσοι πολλοί χρήστες είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν πως δεν ζούμε σε δημοκρατικό καθεστώς. Θα επανέλθω με μερικά ενδιαφέροντα άρθρα πάνω σε αυτό.
Άσε που είναι και τσάτσος του Κόκκαλη σύμφωνα με το γνωστό “τηλεφώνημα” που κυκλοφορεί.
Σοβαρα τωρα το ξερεις οτι ο ερυθρολευκος Αγιος Βασιλης, με την μπακα, τα γεννια, κλπ ειναι δημιουργημα της Κοκα Κολα? :lol::lol: Αληθεια.
Α, και συ μην μιλας απο κει που εισαι. Αληθεια εκει γινονται διαδηλωσεις?? Πυρηνικος πολεμος να γινει η Ελβετια δεν θα παθει τιποτα. :lol::lol:
Λοιπόν τα άρθρα που ανέφερα πιό πάνω. Δεν συμφωνώ με το 100% όσων λένε αλλά σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Ορισμένα σημεία τους λένε ακριβώς πράγματα που έχουν γραφτεί σε αυτό το θρεντ από εμένα, τον Καρβου και τον Βικ.
«Τι πιο σχιζοφρενικό από μια κινητοποίηση που ξεκινώντας ως αντίδραση στην κρατική αστυνόμευση από κύκλους αντιεξουσιαστών καταλήγει σε συλλα-λητήρια που απαιτούν περισσότερη κρατική παρέμβαση στην παιδεία, την οικονομία ή αλλού;»
«Η Ελλάδα περνάει κρίση εφηβείας»
Δύο Έλληνες καθηγητές μιλούν για τα κοινωνικά αίτια της κρίσης
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΑ ΠΕΛΩΝΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
Προβληματικές βρίσκουν τις αναλύσεις για τα κοινωνικά αίτια της αναταραχής στην Ελλάδα δύο Έλληνες πολιτικοί επιστήμονες του εξωτερικού. Κρίση υπάρχει, αλλά χωρίς την πολιτική κουλτούρα που «μας ταλανίζει σε μόνιμη βάση εδώ και πάνω από 30 χρόνια, δεν θα έπαιρνε τη μορφή που πήρε», λέει ο Στάθης Καλύβας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γέιλ.
Για σύμπτωμα της κρίσης στον ευρύτερο τομέα των δημοσίων υπηρεσιών κάνει λόγο ο συνάδελφός του από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ Δημήτρης Παπαδημητρίου, τονίζοντας ότι «οι κανόνες λειτουργίας του κράτους ερμηνεύονται κατά το δοκούν από τους κρατικούς υπαλλήλους, συμπεριλαμβανομένων των αστυνομικών».
«Οι πνευματικοί άνθρωποι έγιναν δημόσιοι υπάλληλοι»
Σύμπτωμα μιας ευρύτερης κρίσης σε όλους τους τομείς των δημοσίων υπηρεσιών είναι οι ταραχές, κατά τον Δημήτρη Παπαδημητρίου. «Και η Αστυνομία ως τέτοια πρέπει να θεωρείται, όπου χρόνια τώρα το ήθος της συντεταγμένης υπηρεσίας προς το κοινό αγαθό έχει υποχωρήσει δραματικά. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια ?άτυπη? ιδιωτικοποίηση του κράτους, οι κανόνες λειτουργίας του οποίου ερμηνεύονται κατά το δοκούν (σε ατομικό επίπεδο) από κρατικούς υπαλλήλους. Από αυτή την άποψη, η αυθαιρεσία των δύο αστυνομικών στα Εξάρχεια δεν διαφέρει και τόσο πολύ από τις χιλιάδες αυθαιρεσίες που βλέπει κανείς σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες (από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια μέχρι τις εφορίες και την πολεοδομία). Απλώς, στην περίπτωση των Εξαρχείων, τα αποτελέσματα της αυθαιρεσίας αυτής ήταν πολύ πιο δραματικά και δημόσια». Στο κίνημα αντίδρασης, λέει ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, δεν πρωτοστατούν αυτοί που βρίσκονται στον πάτο του βαρελιού, γι΄ αυτό και θεωρεί προβληματικούς τους παραλληλισμούς με τα γεγονότα στη Γαλλία το 2005. Όπως σημειώνει, «δεν θέλω να βάλω ταμπέλες στους ΄΄αναρχικούς των Εξαρχείων?. Δεν τους ξέρω. Ούτε είμαι βέβαιος ότι καταλαβαίνω τι πρεσβεύουν. Σέβομαι όμως το δικαίωμα όλων να αντιδρούν. Όπως και θεωρώ αυτονόητο πως όλοι πρέπει να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των νόμων, όταν αυτοί παραβιάζονται. Το παράδειγμα των Εξαρχείων τα τελευταία 30 χρόνια δεν επιβεβαιώνει αυτό το αυτονόητο».
Φταίνε και οι νέοι. «Τις τελευταίες ημέρες εκτιμάται πως 40.000 μαθητές έχουν συμμετάσχει στις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Στη Βρετανία όπoυ εργάζομαι, όταν η κυβέρνηση Βlair κατήργησε τη δωρεάν προπτυχιακή εκπαίδευση και σταμάτησε κρατικές υποτροφίες για δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, η διαδήλωση έξω από την Downing Street 10 μετά βίας αριθμούσε δύο χιλιάδες άτομα», θυμίζει. Χαίρεται βέβαια που οι νέοι Έλληνες ακόμα πιστεύουν στη δύναμή τους να αλλάξουν τον κόσμο, προσθέτει όμως πως «μελαγχολώ γιατί η μάχη αυτή δεν δίνεται στο επίπεδο των ιδεών, των σχολείων και των πανεπιστημίων που στοχεύουν στην κριτική γνώση και την καλλιέργεια της αναζήτησης, ούτε των πολιτικών νεολαιών που δεν ονειρεύονται μόνο διορισμό στο Δημόσιο. Για όλα αυτά τα κακώς κείμενα, οι νέοι δεν είναι άμοιροι ευθυνών».
Σημαία η καταστροφή. Όσο για το τι φταίει για τη διαιώνιση αυτών των καταστάσεων, «τα κόμματα και το κράτος σχεδόν έχουν εξαφανίσει την ικανότητα της κοινωνίας των πολιτών να γεννά νέες ιδέες. Με λύπη βλέπω τους όλο και περισσότερους από τους συναδέλφους μου στην Ελλάδα (πολλοί από τους οποίους με γοήτευαν ως δάσκαλοι) να μεταλλάσσονται σε υπουργούς, δημόσιους managers και businessmen. Όταν οι πνευματικοί άνθρωποι σιωπούν, όταν η γνώση παύει να έχει αξία από μόνη της και μετατρέπεται σε όχημα για πλουτισμό και δύναμη, δεν θα έπρεπε να σας ξενίζει γιατί στην Ελλάδα συνθηματολογούμε ακόμα με όρους της δεκαετίας του ΄70 και γιατί η σημαία των διαδηλώσεων είναι η κατα στροφή και όχι η δημιουργία».
«Ζούμε ακόμα στην εποχή του Πολυτεχνείου»
Κακό σίριαλ που δεν λέει να τελειώσει θυμίζει στον Στάθη Καλύβα η ατμόσφαιρα των πρόσφατων γεγονότων, καθώς και ο δημόσιος λόγος που αναπτύχθηκε γύρω από αυτά. «Τα γεγονότα αυτά τα έχουμε ξαναζήσει πολλές φορές στο παρελθόν: το ΄79, το ΄85 ή το διάστημα 1991-92 είναι απλώς οι κορυφώσεις ενός θεάματος που παράγεται σχεδόν κάθε χρόνο με τις καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων. Ίδια ταινία αλλά διαφορετική αφορμή και ένταση».
Τι φταίει όμως; «Κάθε φορά αναρωτιόμαστε, κάνουμε λόγο για τις αδικίες και τους κλειστούς ορίζοντες των νέων με τον ίδιο συνθηματολογικό λυρισμό και την ίδια συναισθηματική φόρτιση, αλλά πάντοτε χωρίς ίχνος ορθολογικής σκέψης. Θεωρώ τις αναλύσεις περί των κοινωνικών αιτίων των ταραχών βαθύτατα προβληματικές. Προσοχή, δεν λέω πως δεν υπάρχει κρίση, ισχυρίζομαι όμως πως δίχως τη συγκεκριμένη πολιτική κουλτούρα που μας ταλανίζει σε μόνιμη βάση εδώ και πάνω από 30 χρόνια, η κρίση αυτή δεν θα έπαιρνε τη μορφή που πήρε», απαντά.
«Κόλλησε στο 1970».
Ο Έλληνας καθηγητής στο Γέιλ πιστεύει πως η Ελλάδα έχει κολλήσει στη δεκαετία του ΄70. Από το 1974 και μετά, «κυριολεκτικά έχει μεταμορφωθεί το Σύμπαν. Η επαναστατική ρητορική και η αντίστοιχη γυμναστική, η καταδίκη του αστυνομικού κράτους, όλα αυτά βρωμάνε ανυπόφορα ναφθαλίνη. Ζούμε ακόμα στον αστερισμό της κατάληψης του Πολυτεχνείου το ΄73. Οι σχετικές συζητήσεις περιορίζονται σε αγωνιστικά κλισέ, ενώ γλυκερές σχολικές εκθέσεις μαθητών για το ?μέλλον που μας πνίγει? προβάλλονται ως βαθυστόχαστα φιλοσοφικά προστάγματα που επιβάλλεται να ακολουθήσει η κοινωνία». Δύο παραδείγματα, προσθέτει, αναδεικνύουν τη «βαθιά ανορθολογικότητα» της πολιτικής μας κουλτούρας. Πρώτον, «αποδίδουμε σταθερά όλες τις ευθύνες στην Αστυνομία, την οποία μεμφόμαστε και όταν γίνεται κατασταλτική και όταν αποσύρεται ανοίγοντας την πόρτα στο χάος, όπως έγινε πρόσφατα. Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, δεν είναι η αστυνομική καταστολή (δεν υπάρχει αστυνόμευση χωρίς καταστολή ούτε κράτος δικαίου δίχως αστυνόμευση) αλλά η απουσία στοιχειώδους επαγγελματισμού, που οδηγεί την Αστυνομία σε σπασμωδικές ενέργειες με περιστασιακές εξάρσεις ανεξέλεγκτης βίας ιδίως κατά των πιο αδύναμων». Και δεύτερον, «τι πιο σχιζοφρενικό από μια κινητοποίηση που ξεκινώντας ως αντίδραση στην κρατική αστυνόμευση από κύκλους αντιεξουσιαστών καταλήγει με μαθηματική ακρίβεια σε συλλαλητήρια που απαιτούν περισσότερη κρατική παρέμβαση στην παιδεία, την οικονομία ή αλλού; Επιθυμούμε δικαιώματα, δίχως όμως τις υποχρεώσεις που αναλογούν. Η Ελλάδα περνάει μια παρατεταμένη κρίση εφηβείας».
Μοντέλο αντίδρασης.
Όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους κάθε φορά η αντίδραση συνδέεται με τον χώρο της παιδείας, «από το 1979 και μετά, οι απόπειρες εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης παράγουν ένα μοντέλο αντίδρασης με κέντρο τις καταλήψεις, το οποίο επαναλαμβάνεται με θλιβερή κανονικότητα. Οι γενιές αλλάζουν, αλλά το μοντέλο παραμένει το ίδιο καθώς η κάθε γενιά κοινωνικοποιείται μέσα σε αυτό», τονίζει. Πιστεύει ότι εκεί προάγεται μια πολιτική κουλτούρα, «που ανέχεται ή και δικαιολογεί τη βία, την παραβατικότητα, την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας (που είναι κοινωνική περιουσία)». Σε αυτό το κλίμα, «έχει διαπαιδαγωγηθεί πλέον μια ολόκληρη γενιά νεολαίας, η οποία αν δεν συμμετέχει η ίδια σε πράξεις βίας, τουλάχιστον παρουσιάζει υψηλό βαθμό ανοχής (μερικά τμήματά της και συμπάθειας) προς οποιονδήποτε δηλώσει αντιεξουσιαστής, αγωνιστής και επαναστάτης. Αυτό επιτρέπει τη διαιώνιση του τέλματος, το οποίο με τη σειρά του αναπαράγει το έδαφος όπου ανθεί αυτή η κουλτούρα».
Βολεύονται. Αν θέλουμε τα πανεπιστήμια να παράγουν «ημιμαθείς καταληψίες», λέει, δεν πρέπει να ξαφνιαστούμε «όταν αυτοί θα δυσκολευτούν να βρουν δουλειά αργότερα, με μόνη εξαίρεση το Δημόσιο, όπου θα έχουν απεριόριστη δυνατότητα να αναπαράγουν τις συμπεριφορές τους, πάντοτε με τη χρηματοδότηση και εις βάρος της κοινωνίας. Δεν είναι, επομένως, δύσκολο να κατανοήσει κάποιος γιατί αρκετοί βολεύονται με την απουσία πραγματικών μεταρρυθμίσεων και γιατί συντηρείται ο αναχρονιστικός και παθογόνος θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου. Η επανάσταση, με άλλα λόγια, στην υπηρεσία της συντήρησης». Τα πρόσφατα γεγονότα, καταλήγει, δεν αποτελούν αντίδραση στην ισχύουσα πολιτική κουλτούρα, αλλά «την συμπληρώνουν στο έπακρο και την συντηρούν. Η τζάμπα μαγκιά χαρακτηρίζει εξίσου τον αστυνομικό που φόνευσε τον δεκαπεντάχρονο, τους διαδηλωτές που καίνε και καταστρέφουν την Αθήνα, τους δημοσιογράφους που πουλάνε επανάσταση από τα κανάλια, τους πολιτικούς που επιδιώκουν βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη και τους εφήβους που ναρκισσεύονται στην τηλεόραση αναμασώντας κοινοτοπίες. Αν δεν απαλλαγούμε από αυτή την κουλτούρα, δεν θα καταφέρουμε να προχωρήσουμε».
Ο Καρβου κινδυνεύει μόνο από τη μαύρη τρύπα που θα δημιουργήσει το CERN! :lol:
Άρθρων συνέχεια:
(επαναλαμβάνω πως δεν προσυπογράφω το 100% κάθε κειμένου)
Η ελληνική «νύχτα των κρυστάλλων»
18.12.08
Του Brady Kiesling*
Στις 6 Δεκεμβρίου, ένας Ελληνας αστυνομικός παραβίασε τους σαφείς διατυπωμένους κανόνες εμπλοκής της υπηρεσίας του και χρησιμοποίησε παρανόμως το όπλο του. Ηταν τόσο άτυχος, ώστε να σκοτώσει ένα μικρό παιδί. Οι καταστροφές που ακολούθησαν δεν είχαν όμως καμιά σχέση με την τύχη. Δεκάδες Ελληνες δημοσιογράφοι έσπευσαν να βάψουν τα χέρια τους με το αίμα του Αλέξη. Χωρίς να περιμένουν την αυτοψία, τα αποτελέσματα της βαλλιστικής εξέτασης ή το πόρισμα των ανακριτικών αρχών, αποφάνθηκαν ότι η αστυνομία «δολοφόνησε εν ψυχρώ το νεαρό». Προσέθεσαν δε ότι ο θάνατος του Αλέξη ακολουθεί τη λογική παρόμοιων περιπτώσεων στο παρελθόν και ενισχύει τον ισχυρισμό ότι η ελληνική αστυνομία είναι εκτός ελέγχου. Η δέουσα αντίδραση της κοινωνίας απεικονίστηκε από τον ταλαντούχο σκιτσογράφο της «Καθημερινής», Ηλία Μακρή, ο οποίος στις 9 Δεκεμβρίου ζωγράφισε μια πένα να διαπερνά τρεις αστυνομικούς με την επισήμανση «συγγνώμη, εξοστρακίστηκε».
Καθώς περπατούσα στη Φιλελλήνων και έβλεπα τους εμπόρους να μαζεύουν τις σπασμένες βιτρίνες των καταστημάτων τους, μου ήλθε στο μυαλό η «Kristallnacht», η «Νύχτα των Κρυστάλλων». Ας μην λησμονούμε άλλωστε ότι οι βανδαλισμοί των καταστημάτων των Εβραίων από τους Ναζί, το 1938, ξεκίνησαν από τη δολοφονία ενός Γερμανού διπλωμάτη στο Παρίσι από έναν Εβραίο θερμοκέφαλο. Το ιδεολόγημα της συλλογικής ενοχής, το οποίο έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια από κάθε πολιτισμένο λαό, ζει και βασιλεύει στον κόσμο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Οι αστυνομικοί είναι φονιάδες. Γι’ αυτό πρέπει να τους λούσουμε με βενζίνη και φωτιά. Για να τους φέρουμε σε απόσταση βολής, δεν πρέπει να διστάσουμε να σπάσουμε καταστήματα ή να προβούμε σε εμπρησμούς.
Αναμφίβολα, οι Ελληνες δημοσιογράφοι θα προσβληθούν από την εν λόγω σύγκριση. Αλλωστε, το πογκρόμ των τελευταίων ημερών δεν στράφηκε εναντίον Εβραίων ή Αθίγγανων, αλλά εναντίον των τρισ****ρατων αστυνομικών. Για να μην τους προκαλέσω περισσότερο λοιπόν, τους καλώ να διαβάσουν την προκήρυξη της 17 Νοέμβρη μετά το θάνατο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυνομικό Μελίστα. Η γλώσσα που χρησιμοποιούν σήμερα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης ελάχιστα διαφέρει από εκείνη που χρησιμοποιούσε τότε η τρομοκρατική οργάνωση. Η διαφορά βεβαίως είναι ότι οι Ελληνες δημοσιογράφοι δεν χρειάζεται να παγιδεύσουν το αμάξι ενός αστυνομικού με εκρηκτικά, για να κατακτήσουν το δικαίωμα να παροτρύνουν άλλους να το κάνουν.
Η Νύχτα των Κρυστάλλων, ήταν ένας εκτραχηλισμός που απλώς περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να ξεσπάσει. Το ίδιο συνέβη και στη σημερινή Αθήνα. Οταν όσοι έχουν κύρος στην ελληνική κοινωνία - δάσκαλοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι - καθιστούν σαφές στους νέους ότι η καταστροφική τους μανία αποτελεί ένδειξη πολιτικής αρετής και δεν θα τύχει οιασδήποτε τιμωρίας, μία μικρή μεν, ικανή δε, ομάδα εξ αυτών θα εκμεταλλευθεί την ελευθερία κινήσεων που της παρέχεται. Για όσους δεν ζουν μόνιμα στην Ελλάδα, η άποψη ότι η Ελληνική Αστυνομία αποτελείται από αυταρχικούς φονιάδες φαντάζει τουλάχιστον βλακώδης. Εκπληκτοι οι τουρίστες παρακολουθούν τους Ελληνες οδηγούς να παραβιάζουν κάθε κανόνα οδικής κυκλοφορίας και ασφάλειας και να παραμένουν ατιμώρητοι. Σε άλλες χώρες, θεωρείται κοινός τόπος ότι ο σεβασμός στους νόμους σώζει πολύ περισσότερες ζωές από όσες καταστρέφει. Στην Ελλάδα όμως, τα ελληνικά σχολεία θρηνούν εκατοντάδες συμμαθητές του Αλέξη κάθε χρόνο, λόγω της ανοχής της κοινωνίας στη δολοφονική συμπεριφορά των οδηγών, στη διαφθορά των επιθεωρητών εργασίας και στην απόρριψη των τοξικών αποβλήτων των εργοστασίων στα ποτάμια.
Ο ανεπαρκής εξοπλισμός και εκπαίδευση και το πεσμένο ηθικό της ελληνικής αστυνομίας είναι συμπτώματα και όχι αιτίες της κατάρρευσης του κράτους δικαίου. Κάθε μήνα, το ελληνικό κοινοβούλιο ψηφίζει και έναν καινούργιο κακογραμμένο νόμο για να κατευνάσει την οργή της κοινής γνώμης για κάποια περίπτωση κατάχρησης εξουσίας. Οι Ελληνες, από την πλευρά τους, χειροκροτούν την ψήφιση αυτών των νόμων, αλλά αντιτίθενται στην εφαρμογή τους. Το ίδιο και οι πολιτικοί. Οι ανεφάρμοστοι νόμοι και οι εξευτελιστικοί μισθοί εγγυώνται την άνθηση της διαφθοράς στην ελληνική αστυνομία. Η διαφθορά οδηγεί μαθηματικά στην καταρράκωση του κύρους της. Η έλλειψη κύρους και σεβασμού για τα σώματα ασφαλείας αποτελούν μία πολύ βολική λογική εξήγηση για την ανομία σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας.
Πράγματι, υπάρχουν θερμόαιμοι στους κόλπους της αστυνομίας, οι οποίοι ενίοτε υιοθετούν βίαιες συμπεριφορές απέναντι σε όσους μετανάστες πέφτουν στα χέρια τους. Αλλά οι νταήδες αυτοί είναι ταυτόχρονα και δειλοί, ενώ η δημογραφική ομάδα των ανυπεράσπιστων τους οποίους μπορούν να βασανίσουν ατιμώρητα είναι μικρή και συρρικνώνεται συνεχώς. Οι αστυνομικοί που παραβιάζουν τον όρκο τους διακινδυνεύουν την ίδια βραδυκίνητη και επιφυλακτική απονομή δικαιοσύνης που περιμένει κάθε Ελληνα που παρανομεί.
Ο σεβασμός του κράτους δικαίου απαιτεί ο θάνατος του Αλέξη να τύχει παραδειγματικής και ταχείας τιμωρίας. Οι δικαστές και οι ένορκοι, έχοντας κατά νου όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, οφείλουν να ζυγίσουν από τη μία πλευρά το δικαίωμα της αυτοάμυνας κάθε ανθρώπινου όντος -συμπεριλαμβανομένων και των αστυνομικών- και από την άλλη την υποχρέωση των οργάνων της πολιτείας να προστατεύουν την ανθρώπινη ζωή ακόμη και με κίνδυνο της δικής τους. Η ελληνική κοινωνία θα γίνει υγιέστερη μόνο αν τιμωρηθεί το ίδιο το έγκλημα και όχι αυτό που τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται ως έγκλημα.
Κάθε Νύχτα των Κρυστάλλων αποτελεί πλήγμα για τον αυτοσεβασμό ενός έθνους. Αφού διασκεδάσαμε ολόκληρο τον κόσμο με την ανικανότητα της ελληνικής αστυνομίας να υπερασπίσει την Αθήνα ενάντια σε μερικές εκατοντάδες ταραξίες, τώρα μερικοί υπεύθυνοι δημοσιογράφοι αλλάζουν γραμμή προκειμένου να συντονιστούν με τον προβληματισμό της κοινής γνώμης. Ισως τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας να εντάσσονται σε μία ευρύτερη διαδικασία ωρίμασης. Οι δημοσιογράφοι είναι τα χαϊδεμένα παιδιά της ελληνικής κοινωνίας. Ας τους αφήσουμε να δικαιολογήσουν τις ναρκισσιστικές επαναστατικές τους ασκήσεις, παίζοντας το ρόλο της νομιμοποιημένης εκδοχής της 17 Νοέμβρη, αντί να υπερασπιστούν με σθένος, ως οφείλουν, το κράτος δικαίου σε μία στιγμή που το κράτος αποτυγχάνει, όπως τώρα, να προστατεύσει τους πολίτες του.
- O κ. Brady Kiesling είναι πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ. Παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ κι έκτοτε ζει μόνιμα στην Ελλάδα…
http://www.greekamericannewsagency.com/gana/index.php?option=com_content&task=view&id=3947&Itemid=83