Ο πατέρας πάντως αγάηπησε Alter Bridge και φωναρα Kennedy, αλλα η αληθεια ειναι πως ηξερε τα λογια του Νothing Else Matters οταν το’χα πετυχει καποτε στο MTV και ειχα μεινει, ολιγον τι,μαλαξ.
απλα Rush. Πετας και ενα DVD-ακι να παιζει και αφηνεις τους αλλους αποσβωλομενους να παρακολουθουν το υπερανθρωπο , το μεταφυσικο, την ιδεα, ενω εσυ χαιρεκακα βυθιζεσαι στον καναπε σου απολαμβανοντας ενα καλο ουισκυ.
Το εχω σκεφτει αρκετες φορες και εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι απο τη στιγμη που υπαρχουν τα παρακατω συγκροτηματα (χωρις να ειναι τα πιο αγαπημενα μου), η metal μπορει να θεωρειται η πιο σπουδαια και ‘‘πλουσια’’ μουσικη εκφραση:
[SIZE=“5”] SAVATAGE[/SIZE]
KAMELOT
ANGRA
CRIMSON GLORY
QUEENSRYCHE
HEIR APPARENT
LOST HORIZON
Οι απειροι τονοι Mουσικης που βρισκονται στους δισκους των παραπανω Καλλιτεχνων, απλα γελανε πανω απο οποιοδηποτε αλλο ειδος μουσικης. 8)
BLACK SABBATH
(πανω απ’όλα. Ξέρετε πόσοι λέγανε “βαβούρα”, “πεθαμενατζήδες” κλπ. κ μόλις άκουγαν paranoid ή nib γυρνάγαν σε φάση “έλα ρε? αυτοί το λένε?”)
Neurosis (ο φαδερ είχε προσκυνήσει times of grace)
Λόγια, λόγια, λόγια από κάποιον που δε μπορεί να δεχτεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό το Hall Of The Mountain King σαν το κορυφαίο US Power δίσκο με τόση διαφορά από το δεύτερο όση είναι και η διαφορά μιας Lamborghini από ένα Datsun.:p:p:p
On Topic: Για κανένα γιατί δε με νοιάζει να αποδείξω σε κανέναν στην απέξω πόσο ποιοτική είναι η μουσική που ακούω. Έτσι που το θέτει ο Mac συνήθως ο απέξω που θα δει το Metal σαν “βαβούρα”, “5 μαντραχαλαίοι που γρατσουνάνε”, “μουσική του Διαόλου”, “Πως μπορείς και τα ακούς όλα αυτά? Εγώ από αυτά μόνο Iron Maiden και Metallica ακούω επειδή με αυτούς καταλαβαίνω τι λένε” κτλ. θα είναι καραάσχετος και θα ασχολείται με τη μουσική επιδερμικά. Ένας σοβαρός ακροατής που δεν είναι μεταλλάς δε θα τσινίσει από το πόσο σκληρό ή ακραίο είναι κάτι και δεν θα χρειαστεί αντί για Atheist πχ, να του το μελώσω και να του βάλω Angra για να δει ότι αυτός ο Χώρος έχει και ποιοτικά συγκροτήματα.
Λόγια, λόγια, λόγια από κάποιον που δε μπορεί να δεχτεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό το Refuge Denied σαν το κορυφαίο US Power δίσκο με τόση διαφορά από το δεύτερο όση είναι και η διαφορά μιας Lamborghini από ένα Datsun.:p:p:p
πάντως, και τα post-rock/metal πράματα έχουν φέρει λαό στο χώρο τα τελευταία χρόνια.
Έχω φίλο που ακούει brit-pop και έλιωσε όταν του πάσαρα isis.
Σχεδόν σωστό συγκρότημα, λάθος δίσκος(Το Refuge Denied μάλλον είναι τρίτο). Εντάξει το παραδέχομαι ότι είμαι θύμα υπερβολής, εδώ η διαφορά από Hall Of The Mountain King σε Into The Mirror Black είναι όση μιας Lamborghini με μια Porsche.
Να τώρα γιαυτό το πράγμα ακριβώς μιλούσα σε προηγούμενο Post. Εσύ ανέφερες(και καλά έκανες) τους Metallica, κάτσε και σκέψου ότι αν δεν ήταν τόσο γνωστοί οι Metallica πόσο πιο παλέψιμο θα του φαινόταν κάποιου απέξω το Ride The Lightning ή το And Justice For All από το Refuge Denied?
Επίσης το Mindcrime δεν έχει χιτάκια, μόνο έπη.:lightsabre::lightsabre::lightsabre:
Έχεις δίκιο για τους Metallica, αναφερόμουν στο Black Album και μετά.
Έπρεπε να βάλω τη λέξη “χιτάκια” σε εισαγωγικά…καταλαβαίνεις ότι δεν τα μειώνω με αυτό έτσι?? Τον λατρεύω αυτόν τον δίσκο!
Ναι ρε συ δε θα σε σφάξω(άμα δε σου άρεσε όμως θα αντιμετώπιζες την οργή της σκοτεινής πλευράς). Πάντως στη σημερινή εποχή δε νομίζω ότι το πόσο “κάφρικο” είναι κάτι αποτελεί απαραίτητα ανασταλτικό παράγοντα απλά όπως προανέφερα άμα ο άλλος δεν είναι εντελώς ότι ναναι ακροατής(σε φάση ακούω μουσική μόνο στο ραδιοφωνο όταν έχει μποτιλιάρισμα) δε θα τον απωθήσει το Master Of Puppets πχ για να χρειαστεί να τον ψαρώσεις με κάτι πιο εξώφθαλμα “ποιοτικό” για να παραδεχτεί τη μουσική αξία αυτής της μουσικής.