Ωραία όλα αυτά αλλά ΟΛΑ τα κόμματα της αριστεράς έβγαλαν ανακοινώσεις εναντίον της εισβολής της Ρωσίας, ενώ βουλευτές τους έχουν κάνει καμιά εκατοστή δηλώσεις.Και πορείες γίνονται και όλα.Το γιατί δεν προβάλλονται είναι ξεκάθαρο στο γελοίο άρθρο του γελοίου Βουλαρίνου.
Εν τω μεταξύ ας μην έχει αυταπάτες ο προσκυνημένος ραγιάς νεοέλλην…ΝΑΙ θα προσληφθεί σε θεσούλα ΚΑΙ ο Βουλαρίνος κάποια στιγμή…ΝΑΙ θα κλέβει λεφτά από τα παιδιά σας ακόμα και αυτό το αμόρφωτο απαίδευτο προπαγανδιστικό σκουπίδι, ο Μπογδάνος από τα Λιντλ.
Να προσθέσω για την Ελβετία, ότι έχει πολύ καλή Πολεμική Αεροπορία
Δεν ξέρω αν ταιριάζει εδώ, αλλά όπως και να έχει, να θυμόμαστε τι έγινε σχετικά πρόσφατα και να μην ξεχνάμε:
Ούτε εδώ, ούτε πουθενά δεν ταιριάζουν τέτοια άρθα-αγιογραφίες εθνικιστών ηγετών που έσυραν τις χώρες τους σε πολεμικές επιχειρήσεις πουλώντας και «αντιστασιακό» προφίλ. Μ’ αρέσει που έχεις και τόσο θράσος και γράφεις «να θυμόμαστε τι έγινε και να μην ξεχνάμε». Για να θυμηθούμε, λοιπόν.
Ο Μπογιόπουλος στο συγκεκριμένο άρθρο ανασύρει μία είδηση του 2016 και περιχαρής ανακοινώνει την… αθώωση του Μιλόσεβιτς από το δικαστήριο της Χάγης, όπως βιάστηκαν να κάνουν και πολλά άλλα sites για λίγες μέρες τον Αύγουστο του 2016, μέχρι να τα μαζέψουν όπως-όπως γιατί προφανώς κάτι τέτοιο ΔΕ ΣΥΝΕΒΗ ΠΟΤΕ.
Η δίκη του Μιλόσεβιτς για τα εγκλήματα που κατηγορούνταν, ως γνωστόν, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ . Πέθανε ο άνθρωπος (; ) πριν προλάβει να μας πείσει για την αθωότητά του.
Η συγκεκριμένη απόφαση που παραθέτει ο Μπογιόπουλος αφορά άλλο δικαστήριο και άλλη υπόθεση, συγκεκριμένα αυτήν του Κάρατζιτς. Η πρώτη φορά που ανακινήθηκε αυτή η ιστορία «αθώωσης» του Μιλόσεβιτς ήταν με παρακάτω άρθρο του Counter Punch:
Όπως μπορεί να διακρίνει κανείς, ο δημοσιογράφος Andy Wilcoxson, αν και έχει συμπεριλάβει πλείστα αποσπάσματα που αναφέρονται στο «ποιος εγώ; Εγώ τις αγαπάω τις μειονότητες» κλπ. προφίλ του Μιλόσεβιτς, «αμέλησε» να συμπεριλάβει στο άρθρο του κάποιες «τζιζ» προτασούλες της απόφασης. Και αναφέρομαι, φυσικά, σ’ αυτές (διακρίνονται στην απόφαση που παραθέτει ο Μπογιόπουλος, αλλά φυσικά δεν μπαίνει στον κόπο να μεταφράσει, παρά αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια του αναγνώστη (και τις γνώσεις των αγγλικών του) να ασχοληθεί με τα «ψιλά γράμματα» μιας είδησης): the Chamber recalls that he shared an endorsed the political objective of the Accused and the Bosnian- Serb leadership to preserve Yugoslavia and to prevent the separation of independence of BiH and co- operated closely with the Accused during this time. The Chamber also recalls that Milosevic provided assistance in the form of personnel, provisions and arms to the Bosnian Serbs during the conflict.
Αφού, λοιπόν, έγινε ό,τι σούσουρο έγινε, αφού βγήκαν να πανηγυρίσουν οι Σέρβοι εθνικιστές και οι καθ’ ημάς αντιιμπεριαλιστές, αναγκάστηκε φυσικά το ίδιο το site να δημοσιεύσει κι άλλο άρθρο στο οποίο αναφέρονται και τα παραπάνω bold και γενικά
«λειαίνει» (για να το πούμε ευγενικά) την προηγούμενη άποψή του:
Το ίδιο το Δικαστήριο της Χάγης βγήκε και δήλωσε ότι η συγκεκριμένη απόφαση αφορούσε τη δίκη του Κάρατζιτς και μόνο , όπως μπορεί κανείς να διαβάσει παρακάτω:
Αν και οι νομικές μου γνώσεις είναι μηδαμινές, αυτό που, τέλος πάντων, αναφέρεται μέσα στο άρθρο είναι ότι ο Μιλόσεβιτς δε θα μπορούσε να κριθεί ούτε ένοχος, ούτε αθώος στη συγκεκριμένη υπόθεση, γιατί το πόρισμα αφορούσε τον Κάρατζιτς, όχι τον ίδιο .
Αυτή, λοιπόν, είναι η «αδέσμευτη», «ανεξάρτητη» και «ριζοσπαστική» δημοσιογραφία του Μπογιόπουλου. Μισές αλήθειες, πες-πες όλο και κάτι θα μείνει. Γιατί, φυσικά, ο Μπογιόπουλος ξέρει που απευθύνεται. Απευθύνεται σ’ ένα κοινό που από τη δεκαετία του ’90 ήδη έχει πάρει τις αποφάσεις του όσον αφορά τους «Σέρβους αδελφούς», τους «εγκληματίες Αλβανούς», τα «σκοπιανά σκυλιά» και τους «Αμερικανούς μακελάρηδες των λαών». Ο Μπογιόπουλος απλά χαϊδεύει τ’ αυτιά όσων αγαλιάζουν να φαντασιώνονται ότι μονίμως είναι θύματα σε πλεκτάνες με ισχυρότερους παίκτες, συνωμοσίες, κράτη και διεθνείς οργανισμούς. Και η ντόπια αριστερά, φυσικά, έχει ένα ΜΕΓΑΛΟ μερίδιο ευθύνης γι’ αυτήν την κατρακύλα, την κατρακύλα του να θεωρείται ριζοσπαστική και κομμουνιστική θέση το να διαλέγεις πλευρά σ’ εθνικές αντιπαραθέσεις και να υποστηρίζεις πολιτικά, ηθικά και υλικά αυτούς που ντοπάρουν τα πλήθη με εθνικιστικό μίσος.
Γιατί ας ξεφύγουμε για λίγο από τις δικαστικές αίθουσες. Κι ας δούμε τον «αντιιμπεριαλιστή» ηγέτη Μιλόσεβιτς όταν ακόμη ήταν στα high του:
Η πρώτη φορά που ο Μιλόσεβιτς ανακάλυψε τη γοητεία του εθνικιστικού λόγου πάνω στις μάζες ήταν στο Κόσοβο-Πόλιε το 1987. Ενώ παρακολουθούσε μία συνεδρίαση του αλβανικού κομμουνιστικού κόμματος, ο χώρος της συνεδρίασης πολιορκήθηκε από 15.000 Σέρβους και Μαυροβούνιους που τρώγανε ξύλο από τους μπάτσους. Ο Μιλόσεβιτς βγήκε από το κτίριο, ύψωσε τα χέρια του και κάλεσε τους μπάτσους να σταματήσουν λέγοντας στον κόσμο: «κανένας από εδώ και πέρα δεν έχει το δικαίωμα να σας χτυπάει» -μία φράση που τον τοποθέτησε οριστικά στο πάνθεον της σερβικής μυθολογίας. Κατόπιν έμεινε μέχρι το πρωί στο κτίριο (σχεδόν δεκατρείς ώρες) ακούγοντας τους Σέρβους να κατηγορούν την αλβανική ηγεσία. Ήταν εκείνη τη βραδιά που ο Μιλόσεβιτς κατάλαβε πώς θα ‘πρεπε να εφαρμοστεί το σερβικό εθνικιστικό σχέδιο που ο μέντοράς του, Ιβάν Στάμπολιτς, δίσταζε να βάλει μπροστά.
2 μόλις χρόνια μετά, στις 28 Ιουνίου του 1989, ο Μιλόσεβιτς δίνει την περίφημη ομιλία του στο Κοσσυφοπέδιο μπροστά σε μισό εκατομμύριο κόσμου.
Σε μία ομιλία τίγκα στις εθνικιστικές αναφορές ο Μιλόσεβιτς κλείνει λέγοντας πως: 600 χρόνια μετά [από τη Μάχη του Κοσσυφοπεδίου] έχουμε πάλι μάχες… Δεν είναι ένοπλες, αλλά μπορεί να γίνουν…
(Ολόκληρη η ομιλία εδώ: https://cmes.arizona.edu/sites/cmes.arizona.edu/files/SLOBODAN%20MILOSEVIC_speech_6_28_89.pdf)
Τονίζω ξανά την ημερομηνία: 1989 . Τα όπλα δεν έχουν ηχήσει ακόμα. Το κακό ΝΑΤΟ και οι διαβολικές Η.Π.Α. πουθενά δεν αναφέρονται στους «εχθρούς» του Μιλόσεβιτς. Αλλά κάποιοι πρέπει να σπείρουν ώστε μετά να θερίσουν (κυριολεκτικά και μεταφορικά).
To 1991, προετοιμάζοντας ξανά το έδαφος, δηλώνει:
We must ensure unity in Serbia if, as a republic which is the largest, most populous, we wish to dictate further developments. At hand are issues of borders, therefore, essential state issues. And borders are, as you know, always dictated by the strong, they are never dictated by the weak.
(Πηγή: https://www.toaep.org/pbs-pdf/19-bogoeva)
Τον Γενάρη του 1991 (και πάλι πριν ξεκινήσουν οι εχθροπραξίες) ο Μιλόσεβιτς σε γεύμα με τους εκπροσώπους της Ε.Ο.Κ. προειδοποιεί: Εν όψει της διάλυσης της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας η Σερβία δεν πρόκειται να παραιτηθεί από το να είναι η μητέρα πατρίδα για όλους τους Σέρβους. Την Σλοβενία θα την αφήσουμε να φύγει. Για την Μακεδονία το συζητάμε. Αλλά όλες οι περιοχές της Κροατίας, του Μαυροβουνίου και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης που κατοικούνται από Σέρβους θα παραμείνουν τμήματα της νέας Γιουγκοσλαβίας . […] Όποιοι δεν το δεχτούν αυτό να γίνει ειρηνικά ας ξέρουν πως η Σερβία θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα δύναμης που διαθέτουμε, και δεν έχουν αυτοί.
Και, τέλος πάντων, επειδή δεν έχω όλο τον χρόνο του κόσμου για ψάξιμο, πολύ πράγμα μπορεί να βρει κανείς κι εδώ:
https://scholarworks.wmich.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1856&context=masters_theses
Φυσικά όλα αυτά δεν αποδεικνύουν καμία ενοχή του Μιλόσεβιτς για τα εγκλήματα του Κάρατζιτς -για να προλάβω τον όποιον απολογητή του. Μπορούν οι οπαδοί του να συνεχίζουν να πανηγυρίζουν την όποια «αθώωσή» του και να μην έχουν ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ που αβαντάρουν έναν τύπο που «απλά» έχυσε μπόλικο εθνικιστικό δηλητήριο σε μία πολυεθνική ομοσπονδία που ούτως ή άλλως φυτίλια ήθελε. Μπορούν να συνεχίζουν να πανηγυρίζουν την απουσία αποδεικτικών στοιχείων για την πρακτική του συμμετοχή σε σφαγές, εκτοπίσεις και εξανδραποδισμούς -με τον ίδιο τρόπο που κάποιοι άλλοι θα μας υποδείξουν ότι δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο που να δείχνει ότι ο Χίτλερ προσωπικά διέταξε τον τρόπο με τον οποίο θα εξοντώνονταν οι Εβραίοι στα κρεματόρια. Άσε που, τυπικά μιλώντας, ούτε αυτός ο καημένος πρόλαβε να δικαστεί για ν’ αποδείξει την αθωότητά του. Αυτοί που πρόλαβαν , όμως, δηλαδή τα επόμενα κεφάλια στην ιεραρχία, ακριβώς αυτό είχαν σαν υπερασπιστική γραμμή: «εγώ δεν υπέγραψα ποτέ κανένα έγγραφο για στρατόπεδα συγκέντρωσης», «εγώ δε διέταξα κανέναν», «η απόφαση πάρθηκε σ’ ένα μυστικό, κλειστό συμβούλιο από το οποίο εγώ έλειπα» κλπ. κλπ. Έκαναν άλλα πράγματα, βέβαια: εξέδιδαν για χρόνια εφημερίδες με ειρωνικά σκίτσα για τύπους με γαμψή μύτη, έγραφαν βιβλία για την περηφάνια κάποιας άριας φυλής, διαμαρτύρονταν για την οικτρή κατάσταση των Γερμανών εργαζόμενων μετά την ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης των Βερσαλλιών (και, φυσικά, έδειχναν ως υπαίτιους αυτής της κατάστασης συγκεκριμένες εθνοτικές ομάδες ξανά και ξανά), μπορεί να ρητόρευαν για πόλεμο και εξόντωση, αλλά οι ίδιοι να μη σήκωσαν ποτέ ούτε ένα όπλο…
Τέλος πάντων, όλα αυτά δεν τα γράφω για να σχηματίσω το προφίλ ενός ηγέτη-δικτάτορα/νέου Χίτλερ που αιματοκύλισε μία περιοχή λόγω προσωπικών φιλοδοξιών (παρόλο που ο καιροσκοπισμός του αδιαμφισβήτητα φανερώνει και τέτοια στοιχεία). Ούτε με ψήνουν τα δίπολα «ή με τον Μιλόσεβιτς ή με το ΝΑΤΟ». Απλά έχω ένα σοβαρότατο ζήτημα με τον εθνικισμό, κι ακόμα πιο σοβαρό όταν βλέπω δήθεν κομμουνιστές να κάνουν γαργάρα το πώς αυτές οι ιδεολογίες χρησιμοποιήθηκαν στη Γιουγκοσλαβία (και αλλού φυσικά) για να πειθαρχήσουν κοινωνικές αντιθέσεις και να πείσουν τους κατοίκους της μίας περιοχής ότι για τη φτώχεια και την ανέχειά τους φταίει η ανικανότητα ή η κακεντρέχεια των κατοίκων της παραδίπλα περιοχής. Ευτυχώς συγκεκριμένα στην περίπτωση του γιουγκοσλαβικού σφαγείου υπήρξαν φωτεινά παραδείγματα συναδέλφωσης καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου που έμπρακτα έδειχναν έναν άλλο δρόμο: στο Βούκοβαρ το ’91, όταν ένας Κροάτης δήλωνε στο περιοδικό ARK ότι « μαζί μας ήταν Σέρβοι, με τους οποίους μέναμε στην ίδια γειτονιά. Πολέμησαν τους Σέρβους εισβολείς γιατί ήξεραν ότι ήθελαν να καταστρέψουν το Βούκοβαρ και ό,τι συναντούσαν στο δρόμο τους ». Ακόμα πιο φωτεινό παράδειγμα η τεράστια αντεθνικιστική διαδήλωση των 200.000 ατόμων την άνοιξη του ΄92 στο πολυεθνικό, πολιορκούμενο Sarajevo, όπου εκατοντάδες διαδηλωτές έπεσαν νεκροί από σφαίρες Σέρβων, Κροατών και μουσουλμάνων ελεύθερων σκοπευτών. Ακόμα πιο φωτεινά τα παραδείγματα των Σέρβων ΛΙΠΟΤΑΚΤΩΝ (έτσι, με κεφαλαία) που, κυνηγημένοι απ’ όλους, Σέρβους κι Αλβανούς, αρνήθηκαν να πάρουν μέρος σ’ αυτόν τον πόλεμο και όσοι έζησαν κατάφεραν να μας μεταφέρουν τις τραγικές τους ιστορίες. Ιστορίες που κανένα βιβλίο που συνηθίζει σε «ήρωες» και «ένδοξες μάχες» δε θα γράψει ποτέ -παρ’ όλο που και οι εν λόγω «ήρωες» όταν έπεφταν νεκροί μάλλον σιχτίριζαν τον πόλεμο με τον ίδιο τρόπο που έκαναν οι λιποτάκτες. Ιστορίες για τις οποίες δε θα μιλήσει ποτέ κανένα «αντιπολεμικό» ή «διεθνιστικό» Κ.Κ.Ε., κανένας «κομμουνιστής» Μπογιόπουλος -πόσο μάλλον όσοι ούτως ή άλλως ξυπνάνε και κοιμούνται με το πώς θα γίνει η Ελλαδίτσα μας λίγο πιο μεγάλη και τρανή. Κι αυτό γιατί μάλλον, κατά βάθος, τα βρίσκουνε όσον αφορά τις πατρίδες, τα έθνη και τα κράτη. Και τέτοια παραδείγματα αρνήσεων (Ισραηλινοί αντιρρησίες συνείδησης, Παλαιστίνιοι που δεν ψήνονται με τη Χαμάς κ.ο.κ.) τους χαλάνε τις εθνικές αφηγήσεις και πρέπει να θάβονται όσο πιο βαθιά γίνονται ώστε εμείς να βλέπουμε μόνο ένα ΝΑΤΟ, έναν Μιλόσεβιτς και μία Ελλάδα (πάντα χωράει κι αυτή κάπου).
Υ.Γ. Τελειώνοντας το post μου βρήκα κι αυτό το άρθρο που με ΥΠΕΡΑΝΑΛΥΤΙΚΟ (σε σημείο κούρασης) τρόπο αναφέρεται σε όλα αυτά τα fake news περί «αθώωσης» του Μιλόσεβιτς και μάλιστα έχει διάφορες πληροφορίες για τους δημοσιογράφους που εξαρχής δημοσίευσαν την είδηση και που ανέφερα παραπάνω.
Υ.Γ.2 Όπου δεν αναφέρεται άλλη πηγή, οι πληροφορίες έχουν αλιευθεί από το περιοδικό Τα Παιδιά της Γαλαρίας κι από τα βιβλία «Σρεμπένιτσα» και «Ελληνοσερβική φιλία 1991-1995» από τις εκδόσεις Αντισχολείο.
Παραβλέποντας το (γνωστό πια) αντικομμουνιστικό σου μένος, αλλά και το αντι-Μιλοσεβιτς-ικό μένος που διαπνέει την απάντησή σου (στο πνεύμα της Κάρλα Ντελ Πόντε ίσως, και των τότε και νυν κυβερνήσεων των “μεγάλων” χωρών της ΕΕ και ΗΠΑ), θα σχολιάσω μόνο την πρώτη πρόταση παραπάνω… γιατί μετά απλά ακολουθεί ένας αχταρμάς.
Άγιος δεν είναι κανένας, αλλά δεν έσυρε ο Μιλόσεβιτς τη χώρα του σε πόλεμο, άλλοι οδήγησαν σε διάλυση και τη Γιουγκοσλαβία (με τον εμφύλιο στη Βοσνία) και μετέπειτα σε ανηλεή και πρωτοφανή για την… ευρώπη μετά τον 2ο Π.Π. (!!!) βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999 από το ΝΑΤΟ, με πλήρη στήριξη ΕΕ προς ΗΠΑ σε αυτήν την εγκληματική ενέργεια, για την οποία δεν λογοδότησαν ποτέ. Όπως δεν λογοδότησε ποτέ το διεθνές δικαστήριο ( ; ) και οι σπόνσορές του για τη δολοφονία του παράνομα κρατούμενού τους.
Το θράσος μετά είναι δικό σου που απαντάς με το γνωστό υφάκι και το λιβελογράφημά σου.
Μην πιανετε στο στομα σας την αριστερα και τον Κομμουνισμο γαμω το σπιτι μου, ξεπλενηδες φασιστων που δικαιολογειτε γενοκτονιες μονο και μονο γιατι ΦΟΝΙΑΔΕΣΤΩΝΛΑΩΝΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ. Σκατα στον ταφο του Μιλοσεβιτς του Καρατζιτς και σκατα σε οσους τους στηριζουν.
Εχω ανεβασει πιεση οποτε σταματαω εδω. Καημενοι Σερβοι, πηγαν οι αλλοι και μπηκαν μονοι τους στους ομαδικους ταφους στην Σρεμπρενιτσα για να πληξουν τον αγνο Κομμουνισμο του Μιλοσεβιτς, κοιτα κατι πραγματα.
Αριστεροι του κωλου να υπερασπιζονται τον φασιστα Μιλοσεβιτς και τις εθνοκαθαρσεις του. Αηδια και εμετος. Κωλοχωρα σαπια απο ακρη σε ακρη.
Εκπληκτικο ποστ btw (εγω μονο να βρισω μπορω, χαρα στην ψυχραιμια σου), αλλα ο τυπος διαβασε μονο μια προταση, δεν του εκανε βλεπεις, μονο προπαγανδα ΦΟΝΙΑΔΕΣΤΩΛΑΩΝ μπορει να κατανοησει, πολλες πληροφοριες, δυσκολα πραγματα τωρα μωρε και εσυ.
Εξαιρετικο και το αρθρο του XYZ Contagion. Ειχε κανει και το Jungle report μια γαματη σειρα αρθρων που αποδεικνυε την συμμετοχη Χρυσαυγιτων στην Σρεμπρενιτσα. Αλλα ας μην πουμε τιποτα για τους Χρυσαυγιτες που πηγαν να σφαξουν αμαχους Μουσουλμανους θα πουνε οτι εχουμε αντικομμουνιστικο μενος. Ναι αυτος ακριβως ο πουρες εχει σχηματιστει στο σημειο το οποιο ονομαζουν εγκεφαλο τους.
Εξαιρετικο το ποστ σου φιλε Leper!
Πραγματικά αυτό το έλεγα σε ένα φίλο μου που συζητάγαμε πριν λίγες μέρες. Σου λένε κλείνουμε τις συναλλαγές με τις Ρωσικές τράπεζες, αλλά χαλάμε δις € σε φυσικό αέριο που δεν μπορούμε χωρίς, δηλαδή δεν είναι τόσο οφθαλμοφανές ότι θα συνέβαινε?
ΘΑ ΣΕΒΌΜΟΥΝ τους συμμάχους, α) αν κοβάνε τα πάντα και β) εμπλεκοντάν. Αλλά και αυτοί αρχίσανε λίγο πολύ τη φάση με το σπρώξιμο της ουκρανίας και την κάνανε με ελαφρά. Μετά κάνουν και το θέλημα του ανκλ σαμ και απλά βγάζουν τα ματάκια τους. Ο Πούτσιν (γιατί έτσι προφέρεται) είναι τετράγωνης λογικής, ψυχρός υπολογιστικός και σίγουρα, δεν χάνει όσο η δυτική προπαγάνδα θέλει να υπαινιχθεί. μιλαμε για τύπο που έσκασε με όπλο ενάντια σε όχλο, σχεδόν σίγουρος θάνατος. δεν θα κολλήσει σε τπτ και χέστηκε αν η μαριγούλα, βάλει τη γάτα της να κλαίει στην Ελλάδα ή στην Γερμανία και το ποστάρει στο ινστα. Η όπως είπε και ο παιδοβουβαλος αλλά λογικός Τράμπ, αν του κάνουν κι άλλες κυρώσεις που όχι μόνο μπορούν να παρακαμφθουν, αλλά δεν μπορούν να σταθούν. χαλάει όπλα παλιά και ρεζέρβσ και τσετσενους που έχει και λίγο τον νοιάζει, μπροστά στο να καθαρίσει την αυλή του απο το “νάτο” που ΔΕΝ θα επεκτεινόταν ανατολικά, γελάσαμε. Α ρε αντρέα, αιώνα μπροστά ήσουν, αν και θεομπαίχτης. eat drink and whatever a$$ you can grab. Επόμενη στάση Κινα Ταιβάν και Ελλάδα Τουρκία, ποίο θα σκάσει πρώτα άγνωστο. Πάντως Η ΕΕ, αν δεν ενωθεί σε 5-10 χρόνια θα διαλυθεί 100 %.
Μια χαρά κλασσικά οι Αμερικανοί πέτυχαν τον σκοπό τους…
Βέβαια και οι εδώ άρχοντες βλέπουν μπροστά
Οκ τα προφανή, αλλά γενικά υπάρχει ένα boom στα LNG εδώ και μια δεκαετία κοντά και φτιάχνονται κάτι τέρατα πλοία. Μάλιστα, θυμάμαι κάπου το 18 είχα διαβάσει πως στην Κορέα τα ναυπηγεία είχαν κλείσει συμβόλαια για 3-4 χρόνια μπροστά, δεν μπορούσαν να κάνουν περαιτέρω comission.
Στο λινκ που έβαλες, στην περιγραφή λέει πως πήρε το 6ο με κόστος 200+ εκ, που σημαίνει πως έχει κάνει μια επένδυση κοντά στο 1δις. Απ’τη στιγμή που αποφασίστηκε ότι το ΦΑ θα είναι transitional fuel ήταν αναπόφευκτο πως κάποιοι θα έβλεπαν μπροστά και θα έκαναν τις αντίστοιχες επενδύσεις, αφού θα υπάρχει ζήτηση
Ε βασικα παλι εμεις θα πληρωσουμε τα σπασμενα… Πριν ειχαμε την Ρωσια τωρα εχουμε Αμερικη . Στο ιδιο εργο θεατες
(Γραμμένο από έναν Έλληνα που ζει και δουλεύει πολλά χρόνια εκεί)
Δεν ήθελε να κλάσει μπροστά στον καλό της και κατέληξε στο νοσοκομείο…
Ρε τι ζούμε και τι διαβάζουμε