Όσον αφορά το ρόλο του πανεπιστημίου εμείς το αντιλαμβανόμαστε σαν ένα ισχυρότατο χαρτί στα χέρια του κράτους και του κεφαλαίου. Με πρόφαση το ιδεολόγημα της ΄΄δημόσιας και δωρεάν παιδείας΄΄, αποκρύπτονται οι ταξικοί διαχωρισμοί που αυτό συντηρεί σε όλα τα επίπεδα, καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση της ίσης συμμετοχής και ευκαιριών στην εύρεση εργασίας, παραβλέποντας τους χιλιάδες ανέργους και τον περιορισμένο αριθμό θέσεων εργασίας, αποσιωπώντας πώς πάντοτε το κεφάλαιο είναι αυτό που επιλέγει τους λίγους που στελεχώνουν τις διοικητικές θέσεις αλλά και τους όρους εργασίας για όλους. Δεν πρόκειται παρά για ένα μηχανισμό μαζικής παρασκευής πειθήνιων εργαζομένων, μισθωτών σκλάβων που δεν θα διεκδικούν τα δικαιώματά τους, δεν θα αντιστέκονται στα κελεύσματα της εξουσίας και θα παραμένουν απαθείς αποδέκτες της εκάστοτε εργοδοτικής τρομοκρατίας. Δομικό κομμάτι της ύπαρξης του πανεπιστημίου είναι η ερευνητική διαδικασία. Ανεξάρτητα αν πρόκειται για θετική/εφαρμοσμένη ή θεωρητική έρευνα, οι κατευθύνσεις της ορίζονται από το κράτος και το κεφάλαιο που, προφανώς, καρπώνονται και τα αποτελέσματά της: στην πρώτη περίπτωση με την άμεση εφαρμογή τους στη βιομηχανία, σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς και σε τεχνογνωσία, ενώ στη δεύτερη ιδεολογικά, με την καλλιέργεια και διαιώνιση της συστημικής νοοτροπίας. Προφανώς, το πανεπιστήμιο καλείται να καλύψει τις ερευνητικές και λοιπές ανάγκες κράτους και αγορών, αντλώντας υπεραξία από τους φοιτητές, προπτυχιακούς, μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς, λειτουργώντας εν τέλει και το ίδιο σαν καπιταλιστική επιχείρηση. Δεν καταδικάζουμε την έρευνα καθαυτή ούτε τη γνώση. Αντιστεκόμαστε στις λογικές που την κατευθύνουν και στους ιδεολογικούς σκοπούς που αυτή εξυπηρετεί.
Για όλους αυτούς τους λόγους και θεωρώντας το πανεπιστήμιο όπως και την έρευνα ως κάτι μη αποκομμένο απ?την κοινωνία πήραμε την πρωτοβουλία να βρεθούμε στην ομιλία του Watson για να καταδείξουμε πως λογικές ρατσιστικές, σεξιστικές και φασίζουσες όχι μόνο δεν χωράνε στο πανεπιστήμιο αλλά και σε κανέναν κοινωνικό χώρο. Πιο ειδικά όσον αφορά το συγκεκριμένο πρόσωπο, καλό θα ήταν να ξεκαθαριστούν μερικά πράγματα. Ο ίδιος υποστηρίζει πως η φυσική επιθυμία των ανθρώπων να αντιμετωπίζονται ως ίσοι είναι εσφαλμένη: Αν προσλάμβανες έναν μαύρο υπάλληλο, λέει, θα καταλάβαινες πως δεν είναι το ίδιο αποδοτικός και έξυπνος με έναν λευκό, κάνοντας έτσι ο ίδιος σαφές πως η μαύρη φυλή είναι κατώτερη και λιγότερο ?έξυπνη? απ? την λευκή. Υποστήριξε επίσης πως οι γυναίκες είναι ?δύσκολο? να ασχολούνται με την επιστήμη και πως αν περνούσε απ? το χέρι του θα έκανε όλες τις γυναίκες όμορφες. Μήπως θα έκανε και όλους τους ανθρώπους λευκούς, ψηλούς, ξανθούς με γαλανά μάτια…; Ακολούθως υποστήριξε πως αν ο ίδιος ανακάλυπτε το γονίδιο που καθορίζει την σεξουαλικότητα ενός ατόμου θα έπρεπε να δίνεται δυνατότητα σε μια γυναίκα να επιλέξει το παίδι της να μην γίνει ομοφυλόφιλο υπονοώντας πως η ομοφυλοφιλία είναι κάποιου είδους γενετική ανωμαλία. Ακόμη σε δήλωσή του είπε πως δεν θα προσλάμβανε πότε κάποιο ??χοντρό?? υποστηρίζοντάς το ??επιστημονικά?? λέγοντας πως οι ??χοντροί?? άνθρωποι είναι περισσότερο χαρούμενοι άρα και λιγότερο φιλόδοξοι. Μήπως άραγε θα έπρεπε να προτείνουμε να δίνονται καταθλιπτικά στους εργαζομένους για να γίνουν πιο αποδοτικοί, ή θα έπρεπε να θυσιάσουμε στο βωμό της παραγωγής κάθε έννοια ανθρώπινης ελευθερίας; Τέλος να ξεκαθαρίσουμε πως τις απόψεις του αυτές μπορεί και τις υποστηρίζει πατώντας πάνω στο επιστημονικό κύρος που του έχει αποδοθεί και όχι σε κάποιου είδους επιστημονική μελέτη, αναπαράγοντας έτσι ρατσιστικές και σεξιστικές αντιλήψεις. Άξιο λόγου είναι ότι ο Watson σε προηγούμενες διαλέξεις που είχε κληθεί διώχθηκε απ? την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα εξαιτίας των απόψεών του και πως στα τμήματα βιολογικού και χημικού Πάτρας δεν έγινε επίτιμος καθηγητής…
Ως αναρχικοί, κρίναμε καίρια και επιτακτική την παρέμβαση μας στη συγκεκριμένη ομιλία, ένα θέατρο του παραλόγου, που στήθηκε από καθηγητάδες και τα τσιράκια τους, με σκοπό να ΄΄τιμήσει΄΄ την προσφορά του Watson στην ανθρωπότητα. Βλέποντας το πανεπιστημιακό άσυλο να προσφέρει ασυλία σε φασίζουσες και ρατσιστικές ιδεολογίες με το προκάλυμα της επιστημονικής τεκμηρίωσης, τη στιγμή που στο χώρο του πανεπιστημίου βρίσκονται δίπλα στους σεκιουριτάδες, οι ίδιοι ασφαλίτες που βρισκόμαστε αντιμέτωποι στο δρόμο, μη τυχόν διασαλευτεί η κανονικότητα του συνεδρίου, επιχειρήσαμε να διεκδικήσουμε χώρο για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας σ?ένα στημένο παιχνίδι δημοσίων σχέσεων και αυτοπροβολής των πανεπιστημιακών στις πλάτες όσων θίγονται με το έργο του Watson. Με την είσοδο μας στο αμφιθέατρο αντιμετωπίσαμε ένα αρνητικό κλίμα, κάτι αναμενόμενο μιας και το κοινό είτε απαρτιζόταν από άτομα που ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα? άτομα που εξ?ορισμού αντιμετωπίζουμε εχθρικά, καθώς κύριο μέλημα τους είναι η παραγωγή ερευνητικού έργου προς όφελος του καπιταλιστικού κεφαλαίου ? είτε από κόσμο που αγνοούσε τις έρευνες και τις αντιλήψεις του Watson. Για το σκήνικο που ακολούθησε κατηγορηθήκαμε πως λειτουργήσαμε βίαια. Για εμάς η βία δεν εντοπίζεται στον τρόπο που εισήλθαμε στην αίθουσα, στα συνθήματα που φωνάξαμε, ή στα τρικάκια που πετάξαμε ούτε στο γεγονός πως κάποιος ανέβηκε στη σκηνή.
Την βία εμείς την αναγνωρίζουμε σ?όσους σιωπούν μπροστά στο δόγμα της αποκομμένης κοινωνικά επιστήμης, στις πράξεις όσων αποδίδουν τιμές και κύρος σε ανθρώπους που εκφράζουν ιδεολογήματα, που υποστηρίζουν την ύπαρξη φυλετικής υπεροχής. Βία είναι η γενετική καταδίκη και ο διαχωρισμός που ΄΄αποδεικνύεται΄΄ μέσα απ?την επιστημονική έρευνα. Βία είναι η κίνηση αυτών που για να διαφυλάξουν το επιστημονικό και κοινωνικό τους κύρος προσπάθησαν να μας φιμώσουν τα στόματα και να αποτρέψουν την παρέμβαση μας. Είναι οι ίδιοι που στο όνομα της ελέυθερης έρευνας ? της ελέυθερης κερδοσκοπίας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου ? μιλάνε για την φύλαξη του πανεπιστημίου, τη φύλαξη των νέων τους επενδύσεων.
Πέρα απ?το τι λένε τα Μ.Μ.Ε, τα οποία μπορεί να βασίζονται σε δικά μας λάθη τακτικής, εμείς απ? την πλευρά μας θελήσαμε να προσεγγίσουμε το χώρο προκειμένου να ανοίξουμε ένα πανό, να πεταχτούν κάποια τρικάκια και να φωναχτούν συνθήματα, χωρίς η πρόθεση μας να είναι να επιτεθούμε στο Watson ή κανέναν άλλο αφού δεν είχαμε επιλέξει κάτι τέτοιο. Τέλος αποχωρήσαμε απ?το χώρο μαζεύοντας το πανό και γράφοντας κάποια συνθήματα στους τοίχους του συνεδριακού, χωρίς να μας ακολουθήσει κανείς.
Όσοι εξακολουθούν να βλέπουν την παραγωγή επιστημονικής γνώσης ως μια αμόλυντη και ουδέτερη διαδικασία η οποία διαταράσσεται μόνο από τις καταλήψεις, τα συνθήματα στους τοίχους και τις γενικές συνελεύσεις, αποκρύπτουν τις πραγματικές διαδικασίες παραγωγής γνώσης. Αυτές δεν μπορεί παρά να είναι σε άμεση συνάρτηση με τις κοινωνικές διαδικασίες, τις σχέσεις εξουσίας, τον κυρίαρχο λόγο, τις οικονομικές συνθήκες. Είναι ένα σύνθετο πολιτιστικό φαινόμενο, συνυφασμένο με τα όνειρα καθυπόταξης της φύσης, απότοκο μιας εποχής που κληρονόμησε μεν το σκοτάδι του μεσαίωνα αλλά κληροδότησε στις επόμενες γενιές τους εφιάλτες δύο παγκοσμίων πολέμων, τον πυρηνικό όλεθρο, την «ανωτερότητα» της εξορθολογισμένης «επιστημονικά ανώτερης δύσης». Έγινε μια νέα θρησκεία, στο όνομα της αέναης ανάπτυξης και προόδου, που υποτίθεται πως θα λύσει όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Οι επιστήμονες έχουν σε αυτή τη νέα θρησκεία το ρόλο ιερέων που μέσα από μια μυστικολογία ακατανόητη για τον μέσο άνθρωπο καθορίζουν τις τύχες εκατομμυρίων ανθρώπων. Και δεν μιλάμε μόνο για τις πληρωμένες έρευνες των φαρμακευτικών εταιριών κατά παραγγελία των εταιριών, ούτε για τις κοινωνιολογικές μελέτες κατά παραγγελία του κράτους. Μιλάμε για μια επιστημονική κοινότητα-ελίτ προορισμένη να αναπαράγει σε μεγάλο βαθμό και να παρουσιάζει ως φυσικές και αναπόφευκτες τις κοινωνικές ανισότητες, της καταστροφή της φύσης στο όνομα αυτών που η ίδια αποκαλεί νόμους της φύσης/κοινωνίας και που δεν είναι τίποτα άλλο παρά κατασκευές-νόμοι των επιστημών.
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως όλοι αυτοί που βρίσκονται σήμερα απέναντί μας και εξανίστανται στο όνομα της δημοκρατίας είναι το λιγότερο υποκριτές. Το πανεπιστήμιο και γενικότερα η κοινωνία δέχεται ολομέτωπη επίθεση ακριβώς στο όνομα αυτής της δημοκρατίας. Για εμάς δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια συνθήκη που έχει φτάσει στο σημείο να μην σημαίνει τίποτα παρά ένα στρώμα κινούμενης άμμου στο οποίο επιπλέουν όλοι αυτοί που σήμερα δείχνουν με το δάχτυλο τον εύκολο στόχο. Μεγαλοκαθηγητές, πρυτάνεις, εκπρόσωποι των επιχειρήσεων, βουλευτάδες που δεν τολμούν να εμφανιστούν καν δημόσια, δημοσιογράφοι εντολείς του κράτους, όλοι αυτοί που τρίβουν τα χέρια τους προκειμένου να αναλάβουν το ρόλο του εξυγιαντή θέλοντας να ξεκαθαρίσει επιτέλους το τοπίο από όλους εμάς τους ενοχλητικούς. Στο όνομα αυτής της δημοκρατίας που θέλει ένα τακτοποιημένο καθαρό και ελκυστικό πανεπιστήμιο βορά στις ορέξεις των επιχειρήσεων, κάθε απόπειρα να αναδειχτούν οι σκοτεινές πτυχές ενός αμφιλεγόμενου επιστημονικού κύρους και μιας ετεροκαθορισμένης έρευνας μακριά από τις κοινωνικές ανάγκες παρουσιάζεται ως απειλή και πράξη βίας. Γιατί αυτό το πανεπιστήμιο θέλει καλούς μάνατζερ που να γνωρίζουν πόσο κοστίζει η γνώση, να μπορούν να την πουλήσουν στα γραφεία των εταιριών, να μπορούν να την διαπραγματεύονται με όρους εμπορεύματος εκπορνεύοντας κάθε έννοια «γνώσης και ανθρωπισμού». Το πόση βία και πόση δημοκρατία υποκρύπτουν όμως οι θέσεις του κυρίου Watson δεν περιμένουμε να το ακούσουμε από αυτούς που τον κάλεσαν για να πάρει το ίδρυμά τους λίγα παράσημα «επιστημονικού μεγαλείου».
Άλλωστε ξέρουμε πολύ καλά για ποιά δημοκρατία μιλάνε. Τη δημοκρατία που καταστέλλει κάθε κοινωνικό και ταξικό αγώνα, που έχει γεμίσει τους δρόμους κάμερες, που διώκει αγωνιστές για τις ιδέες τους, που στέλνει στα μπουντρούμια της, συντρόφους επειδή είναι αναρχικοί. Μια δημοκρατία που βαφτίζει γίαφκες προγιάφκες, στέκια και καταλήψεις με ριζοσπαστικό και ρηξιακό χαρακτήρα. Αυτή η δημοκρατία που κάνει περικοπές μισθών, που καταργεί κάθε εργατικό κεκτημένο ,και που αναφέρει τις εργατικές δολοφονίες ως ατυχήματα αποσιωπώντας τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Μια δημοκρατία που ανέχεται τους φασίστες της χρυσής αυγής να συμμετέχουν στα κοινά της και να χαιρετούν ναζιστικά χωρίς άλλωστε να διστάζει και να τους χρησιμοποιεί όταν δεν μπορεί να επέμβει το στρατιωτικό κράτος. Μια δημοκρατία που έχει ξαμολήσει τα σκυλιά της στους δρόμους (ομάδα Δέλτα,Ζήτα,Ήτα,Θήτα…) σε άψογη συνεργασία με τους πράσινους ένστολους δολοφόνους που δεν διστάζουν να ρίχνουν και ευθύβολα τα δακρυγόνα προκειμένου να τρομοκρατήσουν, να εισβάλλουν σε πορείες παρασύροντας κόσμο, εφαρμόζοντας έτσι το δόγμα της μηδενικής ανοχής εδραιώνοντας έτσι το δολοφονικό τους ρόλο. Μια δημοκρατία που επιτίθεται σε πληττόμενα κομμάτια όπως είναι τα ταξικά μας αδέλφια οι μετανάστες κάνοντας σκούπες, απελάσεις, ξυλοδαρμούς και δολοφονίες.
Απ?την πλευρά μας αντιλαμβανόμενοι το άσυλο ως μια κοινωνική κατάκτηση δεν είμαστε διατεθειμένοι να διαπραγματευτούμε τη θέση μας μέσα σ?αυτό, καθώς αντιλαμβανόμαστε πως οι μόνοι που μπορούν να διαμορφώσουν το χαρακτήρα του είναι οι ίδιοι οι αγωνιστές. Άλλωστε ποιοι είναι αυτοί που μας χρεώνουν καταπάτηση ασύλου όταν φέρνουν στο χώρο του πανεπιστημίου αποδίδοντας του τιμές έναν επιστήμονα-ρατσιστή-σεξιστή-ομοφοβικό και καλλιεργούν στους φοιτητές και όχι μόνο, που παρακολούθησαν αυτή την ομιλία , μια νοοτροπία ανοχής σε κάθε ιδεολόγημα. Αυτοί που μοίραζαν πειθαρχικά , επαναφέροντας εικόνες απ?τη χούντα. Αυτοί που βάζουν μπάρες κάμερες και φρουρούς στο πανεπιστήμιο κατασκευάζοντας μια εικόνα κέντρου κράτησης και συνεχούς επιτήρησης προκειμένου να αφομοιώσουμε μια συνθήκη εποπτίας ακόμα και μέσα στον υποτιθέμενο χώρο της ??ελεύθερης διακίνησης ιδεών?? ,καταργώντας τον κοινωνικό χαρακτήρα του ασύλου ξεκόβοντας το από κοινωνικούς αγώνες. Αφού άλλωστε το μόνο που θέλουν είναι να κάνουν το πανεπιστήμιο μια μεγαλο επιχείρηση που θα υπηρετεί τις προσταγές και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Σε ένα άσυλο λοιπόν που κουμάντο κάνουν οι μεγαλοκαθηγητάδες, πρυτάνεις , αντιπρυτάνεις και μάνατζερς επιχειρήσεων, εμείς θα στεκόμαστε πάντα απέναντι τους με εχθρικές διαθέσεις αναγνωρίζοντας από ταξική πλευρά το δίκηο του αγώνα μας που θα συνεχίζεται πατώντας πάνω στα προτάγματα της αντίστασης, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγυης για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΑΝΤΙΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΜΕΓΑΛΟΚΑΘΗΓΗΤΑΔΕΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΣΚΟΙ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ,
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ