Αγαπημενη ιστορια στα κομικς

ωραίος. Παίξε μπαλίτσα κουίν.
Δε θα τα πούμε όλα εμείς. Ήδη μου’ρχονται και πολλά άλλα που δεν έχουμε πει (βλ. Κόναν)

Εσύ ρε χαμένε θα μου πεις ποιος είναι ο αγγλικός τίτλος του Εξουσιαστή?

κι εγώ τον ψάχνω ρε!

λοιπον προχειρα θεωρω το αστεριξ στους βρεττανους και γαμω τις ιστοριες.δεν εχω ριξει απο οτι θυμαμαι σε κανενα αλλα κομιξ τοσο γελιο:p λουκι λουκ:καλαμιτυ τζεην.
μικρος ηρως διαβαζε κανενας?

Πες του γτ και γω εχω απορια τωρα…
Το τοπικ παντως,αν και γαματο ως τωρα,πιο πολυ πλησιαζει γενικα το τοπικ 9η τεχνη,οπωτε ή να περιοριστουμε σε συγκεκριμενες ιστοριες κ σχολια,ή αν ειναι να αναφερουμε γενικα αγαπημενα κομικ ας μεταφερθει στο γενικοτερο ‘‘9η τεχνη’’…

Αλλη μια τρομερη ιστορια,κατα τη γνωμη μου,πηγαινοντας στην πλευρα των Παπιων,ειναι το ‘‘Χαμενοι στις Ανδεις’’,του μεγαλου Δασκαλου Καρλ Μπαρκς,σιγουρα η αγαπημενη μου ιστορια του και θεωρουμενη μια απο τις καλυτερες του(αν οχι η καλυτερη)…

Ο Ντοναλντ με τα ανιψια του,ψαχνουν μια θρυλικη χαμενη πολη των Ανδεων,που υποτιθετε πως εκει βρισκονται τετραγωνες κοτες,για ενα μουσειο…αυτο ομως που βρισκουν,μετα απο πολλες περιπετειες,ξεπερνα τη φαντασια τους και στο τελος,τους διδασκει ενα πανανθρωπινο μηνυμα περι ευτυχιας και ολοκληρωσης,που μονο ατομα σαν τον Μπαρκς,καταφερνουν να το αποδωσουν τοσο απλα σε 1 σελιδα,βγαζοντας ομως τρομερη συγκινηση και συναισθημα…

Γραμμενη την χρυση εποχη του Μπαρκς,το 1949,η ιστορια εγινε σχεδον θρυλος οσο περασαν τα χρονια,αγαπηθηκε σε πολλες χωρες και η αφηγηση/θεματολογια/υφος,εγινε το σημα κατατεθεν του Μπαρκς στα επομενα χρονια…ο ιδιος,την θεωρουσε παντα ως την καλυτερη του…υπαρχει στο πρωτο τευχος του περιοδικου ΚΟΜΙΞ(που εχει εξαντληθει προφανως-εγω τοχω:p:lol:) αλλα αναδημοσιευτηκε και στο πανηγυρικο τευχος 181,15 χρονια μετα το ιστορικο 1ο…οποιος αγαπα το συμπαν των παπιων και εχει ορεξη να διαβασει μια ιστορια που θα τον ταξιδεψει σε μακρυνα μερη και θα του θυμησει κατι απο την παιδικη του ηλικια,σε συνδιασμο με ενα πολυ ομορφο μηνυμα στο τελος,ας το ψαξει…(εκτος τον Bleedin που να παει να διαβασει Frank Miller να χαρει:p:p:p:lol:)

επισης ο ντον ροσα εχει γραψει μια απο τις γνωστες συνεχειες του πανω σε αυτην την ιστορια οχι με την ιδια ποιοτητα οσο η πρωτη,αλλα πολυ καλη

οκ, επειδή ο Λούπιν μού τη λέει ασυστόλως, βάζω κι εγώ αγαπημένη ιστορία από τα παιδικά χρόνια, που τη διαβάζω άνετα μέχρι και σήμερα:

ΕΠΟΣ!

Παρεξηγησες???:lol::lol::lol:…ρεεε,ειναι αυθεντικο αυτο???το σκαναρες???αμα το δει ο γρακχος θα παθει εγκεφαλικο…ΕΠΟΣ,οχι μλκιες ε??το ψαχνουμε και οι 2 χρονια,το εχουμε χασει,σαν ζωα που ειμασταν…(κ ειμαστε δλδ:p)…

Την εικόνα τη βρήκα στο νετ. Η δικιά μου κόπια έχει ένα άθλιο κατάλοιπο στο εξώφυλλο από αυτοκόλλητο.
Το είχα κι εγώ μικρός, όπως και τη συνέχειά του (ζωδιακή πέτρα), αλλά και γω σαν γίδι το έχασα.

Το ξαναβρήκα πριν 4 χρόνια σε ένα βενζινάδικο έξω από τη Σπάρτη!!!
Τα ΑΝΤΡΙΚΕΙΑ κόμικς βρίσκονται σε ΑΝΤΡΙΚΕΙΑ μαγαζιά!
Εννοείται το χτύπησα με τη μία.

Για την ιστορία, δεν είναι ορίτζιναλ τίτλος, αλλά προέρχεται από την ιταλική σχολή του Ντίσνεϋ (όπου ο Μίκυ αναφέρεται ως Toppolino). Μέγα Έπος όμως πράγματι.

“Αυτό ήταν όλο, αγαπητά μου παιδιά! Το βιβλίο τελείωσε! Αυτές οι ιστορίες, μας έδειξαν πόσο δύσκολο είναι να χτυπηθεί η ρίζα του κακού! Αλλά να θυμάστε πως ανάμεσα στους κακούς, υπάρχει πάντα και κάποιος καλός, που αντιστέκεται στην τυραννία και πολεμάει για τη δικαιοσύνη!”
[RIGHT]Γιορ, ο σεβάσμιος μάγος[/RIGHT]

χα,την πετρα την εχω ακομα και την λιωνω οπωτε την βρισκω τυχαια μεσα στον αχταρμα εδω…αλλα το σπαθι το ψαχνω ακομα…:frowning:

8O8O8O:bow:ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑΑΑΑ!!!

μικι μυστηριο,η δυναστια των ντακ επισης επη ε?

Τη τριλογια αυτη με το Σπαθι τον Παγων την ειχα βρει σε ενα παρακμιακο περιπτερο στον Καλαμο :lol:

Aυτα τα πρακτορεια τυπου της επαρχειας κρυβουν μεγαλους θησαυρους…

Ποιόν Κάλαμο εννοείς? Κρήτης ή Αττικής?

Aττικης :expressionless:

Κι εγώ από κει το’χα πάρει την πρώτη φορά! :oops:

έλα ρε μλκ πας κάλαμο? Έχω σπίτι εκεί και πάω συχνά-πυκνά.

και ο θειος μου, στον προφητη ηλια διπλα (πανω πανω) και τσιλαουταρω 2 βδομαδουλες το καλοκαιρι κει περα… ομορφοα ειναι, παραλια χαλια. Αλλα νταξει…

Αυτό. Η καλύτερη του Ντίσνευ ίσως. Με Λούπιν τα χουμε ξανασυζητήσει εξάλλου. Το έχω απο παιδί και το φυλάω σαν κόρη οφθαλμού. (δεύτερη μετά το Σπαθί των Πάγων έρχεται η Ζωδιακή Πέτρα και τρίτη η Ιστορία και Δόξα της Δυναστείας των Ντακ… κάπου παραπέρα και τα Επτά Θαύματα των Παπιών :P)

Τείνω να συμφωνήσω και για το Χαμένοι στις Άνδεις… Αν όχι η καλύτερη, άνετα στις τοπ-5 του Μπαρκς…

Απο manga δεν έχω διαβάσει πολλά, το Berzerk πάντως είναι το κορυφαίο ως τώρα για μένα.

Ωραίο θρεντ παίδες. :wink:

A, α. Να μην ξεχάσω:

:wink:

επισης οι ιστοριες του γκρου που εβαζε παλια και το κομιξ γαμουνε

εγώ αυτές τις έβρισκα βερετές:-s

Ρε, πηγαίνετε διαβάστε τα στριπ του Sergio Aragones στο MAD (όπου έγραφε επι δεκαετίες) να καταλάβετε για τι σπουδαίο δημιουργό μιλάμε!