__Deathbitch, ένας άλλος λόγος, είναι ότι αυτό κάνει κακό σε όσους δεν καπνίζουν. Ενώ το να μη καπνίζεις… απλά δεν κάνει τίποτα… Εννοώ φυσικά ότι άλλο το να προβείς σε μία δράση που θα φάρει αρνητικά αποτελέσματα και άλλο το να μην υπάρχει κάτι, οπότε και δεν υπάρχει κάποια επιρροή που θα λειτουργήσει αρνητικά ει βάρος κάποιας ομάδας. Το γνωστό “τα όρια της ελευθερίας ενός ατόμου τελειώνουν εκεί που αρχίζουν του άλλου”.
__Εγώ σας καταλαβαίνω. Και στεναχωριέμαι όταν περιορίζεται η ελευθερία κάποιου, ο οποίος μάλιστα είναι και άρρωστος (εξάρτηση). Αν το κάπνισμα αυτού του κάποιου είναι επιλογή και όχι εξάρτηση (ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ), τότε στεναχωριέμαι απλά που περιορίζεται η ελευθερία του να απολαύσει κάτι.
__Αλλά επειδή στο Ελλάντα, αυτό δεν ισχύει, δηλαδή οι μη καπνιστές είναι οι λίγοι και οι καπνιστές αδιαφορούν για όλους τους άλλους στην συντριπτική πλειοψηφία, δε λυπάμαι κανέναν. Οι περισσότεροι μάλιστα είναι και αγενείς.
__Βέβαια, κι εγώ απο τη μεριά μου είμαι πολύ διαλλακτικός. Δε θυμάμαι να έχω πει σε κανέναν ποτέ 'σε παρακαλώ ΜΗ καπνίσεις". Ειδικά δε αν κάποιος με ρωτήσει κιόλας μπορώ /σε πειράζει να καπνίσω, τότε με έχει σκλαβώσει. Το μόνο που μερικές φορές με πειράζει είναι όταν έρχετε όλος ο καπνός επάνω μου -είπαμε όχι να μη μπορώ να αναπνεύσω κιόλας!! Αλλά και πάλι, όχι για να το παίξω καλός αλλά επειδή έχω κατανόηση, αυτό που θα ζητήσω είναι να αλλάξει θέση η γόπα έτσι ώστε να μην έρχετε ο καπνός πάνω μου, όχι να το σβήσει κλπ.
__Το καλύτερο δε, είναι αυτό που ο KaiserKaine κάνει. Εχει κυριαρχία πάνω στο κάπνισμα ή έστω το ελέγχει εν’ μέρη. Αυτό που δε θα επέτρεπα στον εαυτό μου, είναι να είναι εξαρτημένο άτομο ΣΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Θέλω να είμαι ουσιαστικά ελεύθερος.
__Βέβαια, ούτε άγιος το παίζω ούτε παρθένα κόρη. Η περίπτωσή μου μοιάζει με αυτή της Sofi-K (Θεά!). Εβαλα τσιγάρο στο στόμα μου περίπου στα πέντε -μεγάλος αλήτης. Κανονική ρουφιξιά (ο καπνός μέσα κλπ), στα 8. Γενικά κι άλλες φορές μέρχι το γυμνάσιο “αμάρτησα”. Κάπου εκεί έκανα και ολόκληρο τσιγάρο κανονικά. Αλλά μέχρι εκεί.
__Ο λόγος που δε καπνίζω είναι ότι δε μου αρέσει. Τόσο απλά. Χάλια είναι. Ισως είναι η συνειδητότητα της εξάρτησης και του τι κάνει το τσιγάρο στο σώμα μου, που απέτρεξε το νου να ξεγελαστεί ότι είναι ωραίο -χάλια είναι. Οι παρενέργιες είναι που είναι όλα τα λεφτά. 8) Και οι ψυχολογικές (κοίτα, καπνίζω, είμαι κάποιος - κοίτα καπνίζω πούρα, είμαι κάποιος σπουδαίος - κοίτα καπνίζω άγνωστη μάρκα, είμαι διαφορετικός - κοίτα καπνίζω στριφτά, είμαι ψαγμένος κλπ) και οι οργανικές (χαλάρωση, συγκέντωση, αίσθημα ευχαριστησης κλπ). Δε λέω ότι ΟΛΟΙ όσοι καπνίζουν είναι δήθεν κλπ, αποτελούν όμως μεγάλο μέρος του συνόλου είτε το κάνουν εκούσια είτε μη, ή έστω ξεκίνησαν έτσι.
__Ετσι, πού και πού, καίω κι εγώ κανένα. Δεν καπνίζω για να μπορώ να καπνίζω. Δε με νοιάζει αν περάσουν και 7 μήνες για να καπνίζω ή αν καπνίζω 5 τσιγάρα το χρόνο. Με νοιάζει να κάνω ένα και να το ευχαριστηθώ, να με πιάσει, να κάνω κεφάλι, να ταξιδέψω ή να ξεστρεσαριστώ. Να το γουστάρω. Αν είναι να το κάνω μηχανικά και να μη νιώθω τίποτα, τότε ποιος ο λόγος; Δεν καπνίζω. Ομως, μπορεί να με δείτε κάποτε να ανάβω κι ένα τσιγάρο -αν και πολύ σπάνια. Βέβαια τα γουστάρω βαριά, αφιλτρα και με τεχνική “μαύρου” (ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΩ ΜΑΥΡΟ).
__Τώρα τελευταία πάλι, όσο πάει με ενοχλεί όλο και περισσότερο η γεύση. Ετυχε να στρίψω και ανάψω ένα σε φίλη που οδηγούσε και κόντεψα να ξεράσω. Χάλι. Και ήταν και ελαφρί. Οχι βέβαια πως μου άρεσε ποτέ η γεύση -περισσότερο, σε καλό καπνό, μου άρεσε η αίσθηση του καπνού, εξαίρεση η οσμή της πίπας που είναι εκπληκτική! Είναι γεύση απλά καλύτερη, αν και πολλές σκάλες επάνω σε σχέση με τα απλά τσιγάρα.
__Αυτά. 8) 8)