O Cedric-Bixter τα εχει πει μια χαρα .watch this http://www.youtube.com/watch?v=Mi2PjcXO7Zc
ο vangelis περιγράφει καλύτερα αυτό που θέλω να πω
ωραια, πες μου ακριβως που διαφωνεις.
οταν πηγα σε σαμπαθ, πριστ, ημουν τερμα μπροστα και περασα γαματα, ομως υπηρχαν και στιγμες που εδινα μαχη να κρατηθω ορθιος, η να αναπνευσω, η να μην ξερασω η λιποθυμησω. Εκεινη την στιγμη δεν ευχαριστιομουνα λαιβ αλλα ειχα την προσοχη μου στραμενη αλλου. Αυτο επειδη καποια ζωα σπρωχνοντουσαν και εριχναν τον εναν πανω στον αλλο.Εκεινη την στιγμη εσυ περνας γαματα?
ere’s a new dance craze that’s sweeping the nation
It’s called the toxic waltz and it’s causing devastation
You’re jumping up and down like a psycho circus clown
Slamming with waltzers all the way around
You get caught up in the whip
You’re thrown into a flip
You aim for someone’s head
To stain the floor red
Give someone a kick
To prove you’re truly sick
Bounce back from some blows
And blood runs out your nose
Flailing round and round
And you’re injury bound
Waltz it up!
The pit is it!
You can take your chance
On this rough new dance
If you dare!
To dive in!
There are some that try
But they won’t survive
They don’t hit!
'Cause they’re wimps!
And this exercise
Helps you brutalize
With us!
Exodus!
Everybody’s doin’ the toxic waltz
Kick your friend in the head and have a ball
Come on and do the toxic waltz
And slam your partner against the wall
Everybody’s doin’ the toxic waltz
Good friendly violent fun in store for all
Get up off your ass and toxic waltz
If you hit the floor you can always crawl!
Used to do the monkey, but now it’s not cool
The twist and mash potato are no exception to the rule
So don’t be a dunce and dance like a runt
Just throw your elbows with good friendly violent fun
Don’t start to cry
If you get a black eye
Just dive back in
And give another try
But too much action
May leave you in traction
So you better get insurance
No matter your endurance!
Flailing round and round
And you’re injury bound
Waltz it up!
The pit is it!
You can take your chance
On this rough new dance
If you dare!
To dive in!
There are some that try
But they won’t survive
They don’t hit!
'Cause they’re wimps!
And this exercise
Helps you brutalize
With us!
Exodus!
Everybody’s doin’ the toxic waltz
Kick your friend in the head and have a ball
Come on and do the toxic waltz
And slam your partner against the wall
Everybody’s doin’ the toxic waltz
Good friendly violent fun in store for all
Get up off your ass and toxic waltz
If you hit the floor you can always crawl!
Get up on your feet
Don’t look so obsolete
And thrash like an athlete!
Don’t sit there on your ass
Don’t look like you’ve got too much class
You’ll be harassed!
You know we guarantee
This is the key
So rage or get the third degree!
You begin frontal assaults
And start your somersaults
And do the toxic waltz!
Do the toxic waltz!
Να πω και γω τα δικά μου.
Γενικότερα είμαι της πιο ήπιας άποψης, γι’ αυτό και AC/DC ήμουν κερκίδα, αν και ορισμένες στιγμές, ναι θα ήθελα να είμαι κοντά στη σκηνή, αλλά δεν θα την πάλευα τόση ταλαιπωρία!
Από κει και πέρα, εφόσον πηγαίνεις σε συναυλίες ξέρεις τι θα γίνει! Στο πρώτο δυνατό κομμάτι θα γίνει πιτ. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει διάκριση και γίνεται σε σχεδόν σε όλων των ειδών τα live! Οποιουδήποτε είδους μουσικής!
Εδώ έχω δει πιτ μέσα στο mo better! Στις συναυλίες θα κωλώσουν;
Τέλος πάντων, από τη στιγμή που το ξέρεις, κάθεσαι παραδίπλα.
Π.χ. Στους Slayer πήγα κάγκελο. Μετά τις πρώτες αγκωνιές στο κεφάλι πήγα πιο κει και τους άφησα να δέρνονται μόνοι τους! Οκ, δεν παραπονιέμαι. Τα θελα και τα παθα.
Αλλά να πάω να δω ένα αγαπημένο συγκρότημα, να πηγαίνω σχετικά κοντά (όπου δεν γίνεται πιτ) και να έχω ένα μαστουρωμένο γομάρι να πέφτει συνεχώς πάνω μου δεν το γουστάρω! (Πώς γίνεται και όλοι οι ενοχλητικοί να είναι σωματώδεις δεν το καταλαβαίνω). Ή τους τύπους που φεύγουν σφαίρα από πίσω μόλις ακούσουν ένα τραγούδι, σπρώχνοντας και πατώντας όποιον βρουν.
Γενικότερα, πρέπει να υπάρχουν όρια, τα οποία, όμως, από τη στιγμή που διαφέρουν από άτομο σε άτομο, καταλήγουν στις παρεξηγήσεις που βλέπουμε.
ε πανω κατω τα ειπαν οι προηγουμενοι
αναλογα με τα live παει και η συμπεριφορα, αν και ακομα και στα extreme lives πρεπει να κρατιεται μια αποσταση πιστευω (μπροστα mosh ,headbanging και οτι καφριλα θελουν, αλλα πισω ηρεμια)
τωρα κατι τυποι σε postrock/postmetal συναυλιες και αλλες με παρομοιο υφος, που χτυπιουνται σαν χαζοι…αν μη τι αλλο δειχνουν πως δεν ενδιαφερονται ιδιαιτερα για τη μουσικη…
Αφου το τοπικ ξεκινησε απο ακαντακα και αναφερθηκες στους Annihilator, μπορειτε να ρωτησετε τον toxikos πως ενιωσε το 1991 οταν εχασε το encore των Annihilator (Livewire) απο μια αρβυλια που εφαγε στο κεφαλι και τον εβγαζαν εξω τα παλικαρια της παρεας. Δε γινοταν αλλιως…
+100000000000000
Η νοοτροπια σου ειναι ενας απο τους λογους που σε συμπαθω, παροτι δεν σε ξερω.
Παντως, μπαφοι και ξυδια επαιξαν γερα εκει που βρισκομουν εγω (ας πουμε στην γραμμη του πλαγιου αουτ, λιγο πισω απο το κεντρο… ουτε μια καθετη πασα δεν καταφερα να βγαλω #-o), αλλα δεν πλακωθηκαν και στο ξυλο οι γυρω μας. Ειναι 100% θεμα νοοτροπιας.
Και στους Candlemass και στους Candlemass… Το 1989 παρακαλω 
Επαιζαν οι Asphyx σαπορτ και το stage diving συνεχιστηκε σε ΟΛΗ τη συναυλια των θεων! Υπηρχαν στιγμες που δεν ειδα Μεσαια (ακριβως πανω απο το κεφαλι μου) επειδη “ιπταμενες αρβυλες” εκαναν επιδρομες. Χαος στο… Samarithan!
Στους Motorhead ειχα ενα ζωο μπροστα μου, ενα κτηνος που (16-17 χρονων εγω) ουτε να δω το προσωπο του δε μπορουσα απο το υψος που ειχε. Με σαπισε στο ξυλο, αγκωνιες οσο ημουν απο πισω του - κλωτσιες οταν βρεθηκα μπροστα του. Ενταξει, μιλαμε για γραφικουρα μεχρις οτου πηρα φορα κι εγω, πηγα πισω το και τον αρχισα στις κλωτσιες στον αστραγαλο. Ωραια συναυλια ειδαμε, πώς ειπαμε οτι ελεγαν τον λεχριτη με το μουσι που επαιζε μπασο; [-X
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Οι μπαντες που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μας θυμουνται, το δειχνουν εμπρακτως κι οχι επειδη ειχε νεκρους μεταξυ του κοινου που τους παρακολουθησε. Π.χ. οι Skyclad για την πρωτη τους συναυλια στο Ροδον, που οσο υπηρχε site υπηρχε και η αποψη τριων μελων (μεταξυ των οποιων και του Walkyier) οτι ηταν η καλυτερη της καριερας τους. Αλλα ποιος τους χεζει αυτους, ποσους δισκους εχουν πουλησει; Δεν πανε να μαζεψουν κανενα λεμονι καλυτερα;
Άυτό ακριβώς ήθελα να πω και εγώ. Εγώ προσωπικά δεν το βρίσκω καθόλου ωραίο να παλεύω στις συναυλίες να κρατηθώ όρθια… καθόλου φάση δεν έχει. Ούτε την μουσική μπορείς να απολαύσεις ούτε τίποτα. Όταν σκάει πάνω στην πλάτη σου το γομάρι και όταν τρως αγκωνιά τη μούρη από τον κάθε τρελό που εκείνη την ώρα θέλει να ξεσπάσει πάνω σου δεν βρίσκω κάτι το ωραίο και δεν καταλαβαίνω που ακριβώς οι άλλοι βρίσκουν το ωραίο.
Η απάντηση στο ερώτημα είναι απλή. Και να υπάρξουν, δεν πρόκειται να τα διαφυλάξει κανείς, οπότε ποιο το νόημα να συζητάμε; Αν δηλαδή μαζευτούμε 1.000 άτομα και πούμε “όχι στα λέιζερ” π.χ., θα υπάρξει κανείς που θα μαζέψει τον έναν που θα έρθει με δαύτο και θα σημαδεύει το γκρουπ; Οχι. Αν υπάρχει ένας και μοναδικός σε μια συναυλία που έχει χαπακωθεί ως το μεδούλι και χαλάει τη φάση σε όλους τους υπόλοιπους, θα τον πειράξει κανείς; Σιγά μην. Οπότε γιατί να χάνουμε τα λόγια μας…
Όλα έχουν ένα όριο…Ο καθένας μπορεί να χτυπιέται όσο θέλει αρκεί να μην ενοχλεί τον άλλον που είναι δίπλα του, γιατί υπάρχουν και συναυλίες που και να μην κάθεσαι κοντά στην σκηνή, άμα αρχίσει το σπρωξίδι και σε πάρει και σένα η μπάλα, την έκατσες…Δηλαδή, πάνω απ’όλα σεβασμός…Βέβαια, απορώ αυτοί που χτυπιούνται έτσι αν ακούν ή προσέχουν έστω και στο ελάχιστο τι παίζει στη σκηνή. Δεν σέβονται ούτε τον καλλιτέχνη για τον οποίο πλήρωσαν όσα όσα, και το μόνο που τους νοιάζει είναι να εκτονωθούν.Θυμήθηκα μια συναυλία των Nirvana στις αρχές τους, που τραγουδούσε ο καημένος ο Κurt, και ανέβαινε ο καθένας στη σκηνή και τον έσπρωχνε, φώναζαν όλοι κλπ κλπ…Λες και ο Kurt ήταν ο διασκεδαστής τους και όχι ένας καλλιτέχνης…
Μα δεν ειπα τιποτα εγω. Αυτο που ανεφερα ηταν το αλλο ακρο, οτι αλλος ενοχληθηκε απο ενα απλο headbanging. Τωρα για τις martens εγραψα και πριν πως ειναι βασανιστικο να σκανε στο κεφαλι σου και οταν εχω φορεσει αρβυλα σε λαιβ, δεν τολμω να κανω crowd surfing (και φανταζομαι αν πηγαινεις σε συναυλιες απο παλια, οπως λες, θα τα χεις ζησει και καλυτερα μιας και ηταν πιο “στη μοδα”)
…πάντως είναι σπαστικό να θέλεις να πάς μπροστά για να δεις από κοντά την μπάντα που αγαπάς και να διστάζεις να το κάνεις γιατι ξέρεις ότι θα υπάρχουν κάποιοι στερημένοι που θα σε ποδοπατήσουν…
Kαλα πως κανετε ετσι ρε παιδια στις περισσοτερες συναυλιες δεν ειναι και τοοοοσο τραγικα τα πραγματα. Εγω μια χαρα παρακολουθω συναυλιες απο κοντα οτνα δεν εχω ορεξη να μπω στο πιτ… Εκτος αν θες το τσιγαρακι σου, το ποτακι σου, μη χαλασει το μαλλι, μη σκιστει κανα καλτσον…
Γτ κανεις χαρακτηρισμους ηθελα να ξερα… Αν σε ελεγε τωρα καποιος “στερημενος”, φλωρακι και δεν αντεχεις ουτε ενα σπρωξιμο, αντε πηγαινε στο Χατζηγιαννη, δεν θα ειχες παρεξηγηθει???
…συμφωνώ δεν λέω για όλες…
…επειδή δεν με ξέρεις λοιπόν καλό θα ήταν να μην βγάζεις συμπεράσματα και το στερημένος σε πείραξε…δεν βλέπεις τι γίνετε εδώ μέσα…πολύ παρεξηγιαριδες είστε!
Μα δεν καταλαβες ακριβως… Εγω προσπαθω να σ πω οτι εσεις χαριζετε αβερτα χαρακτηρισμους, καγκουρας-καφρομεταλλας-ζωα-στερημενος κα. ενω αν εβγαινε καποιος κ ελεγε τα φλωρακια δεν θελουν ξυλο θα πεφτατε να τον φατε.
…ποιοί εμείς??? :-k
…ειλικρινά τι λεςςς???
…ποιους θα έτρωγα???
,
,
,
,
υγ…η στέρηση δεν κάνει διακρίσεις χτυπάει παντού
Κοιτα βαριεμαι τωρα να πιανομαστε για ενα τοσο αστειο θεμα. Τελευτιαο ποστ. Εννοω ολοι οσοι εχουν κανει χαρακτηρισμους οπως αυτους που προανεφερα. Ως εδω… το κουρασαμε πολυ
κοιτα επειδη εγω ξεκινησα τους χαρακτηρισμους συγκεκριμενα για υποτιθεμενη φαση πιτ σε ac/dc, δεν τους παιρνω πισω. δηλαδη γελαει ο κοσμος με τετοια πραγματα οχι γιατι μπορει να χτυπησει καποιος η να ενοχληθει αλλα γιατι ειναι αστειο. απλα.