Ανεκδοτάκια

Γιατι τα προφυλακτικα ειναι φτηνα?

Γιατι ειναι για τον μπουτσο…

Τι κανουν 2 @ρχιδι@ πανω απο ενα ταφο ???

Το μπουτσο κλαιγανε

:lol: :lol:

Παλιά αλλά καλά! :lol:

Δν ειναι ανεκδοτο αλλα ειναι οτι καλυτερο εχω ακουσει.Γελαγα για 2 μερες οταν το ακουσα.

Sorry για τα βρισιδια που ειναι και πολλα αλλα δν λεει να λειπει επειδη εχει…καποιες κακιες κουβεντουλες.

Παραλλαγμενη Ιλιαδα

μια ιστορία θα σας πω. μια ιστορία μεγάλη
την έγραψε ο όμηρος και την άλλαξαν άλλοι.
πάνω στης τροίας τα βουνά, που’ναι σαν κωλομέρια
καθότανε ο όμηρος με την ψωλή στα χέρια
καθώς μαλακιζότανε και σκόρπαγε το χύσι
του ‘ρθε η θεία έμπνευση το έπος του ν’ αρχίσει.

ραψωδια α’

μενέλαος

χάθηκε αγαμέμνονα μου έκλεψαν το λενάκι
και άλλος τώρα χαίρεται τ’ ωραίο της μουνάκι.
έφυγε η ελένη μου με τον ωραίο πάρη
σαν να μην είχα και εγώ αρχίδια και παπάρι.
στο λέω αγαμέμνονα, στο λεω αν δεν γυρίσει
εγώ στο γιο του πρίαμου θα πάω να με γαμήσει.

αγαμέμνων

ησύχασε μενέλαε μην κανείς σαν μωρό
το ξέρεις πως τις μπαμπεσιές εγώ τις τιμωρώ.
θα τον βουτήξω τον μπινέ και θε να βλαστημήσει
την ώρα που αποφάσισε να σου τηνε γαμήσει!

αίας

φίλε μου αγαμέμνονα, φίλε μενέλαε γεια σου
η όπως λεν κι οι σύγχρονοι, ψωλή μου στα μεριά σου.
το έμαθα μενέλαε, μεγάλε μου μαλακά
στην έσκασε ο ψωλαρας και σ’ άφησε στην ψάθα.
κι αν η ελένη σου’ φυγε, δική σου ην η βλακεία
όμως μην απελπίζεσαι σου μεν’ η μαλακία.

αγαμέμνων

εδώ που σε καλέσαμε, σ’ εχουμε ανάγκη αία,
μην τον πειράζεις το λοιπόν ετούτων τον μάλεα.
να το σκεφτούμε το λοιπόν. . το τι μπορεί να γίνει
και την μεγάλη προσβολή γρήγορα να ξεπλύνει.

αίας

τι διάολο αγαμέμνονα γιατί με λένε αία
ακόμα δεν τελείωσες και μου ‘θε η ιδέα.
εγώ προτείνω το λοιπόν να μεταμφιεστούμε
και μυστικοί αστυνομικοί στην τροία οι δυο να μπούμε.
εγώ του τμήματος ηθών και συ της ασφάλειας
θα έχουμε κι ένα ένταλμα για χάριν ευκολίας.
ζητάμε απ’ τον πρίαμο εξέταση να γίνει
για να μπορεί ο πάρις τους ελευθέρα να χύνει.
τις γκόμενες στα πεταχτά τις εξετάζεις όλες
μα την ελένη αργά-αργά την ψάχνεις με τις ώρες.
της βρίσκεις τάχα σύφιλη και σπερμετρωπία
την παίρνουμε για την συγγρού να γίνει η θεραπεία.
κι έτσι λοιπόν στα γρήγορα και δίχως φασαρία
στην σπάρτη την πηγαίνουμε και λήγει η ιστορία.

αγαμέμνων

καλή είναι η ιδέα σου, μα αν μας ανακαλύψει
θα μας γαμήσει και τους δυο και μάλιστα με στύση.
εγώ προτείνω το λοιπόν επίθεση απ’ το στόλο μας
γιατί με την ιδέα σου θα χάσουμε τον κώλο μας.
και δεν το θέλω ούτε εγώ. . ούτε κανένας άλλος
αφού την γλίτωσα μικρός να γαμηθώ μεγάλος;

μενέλαος

αδέλφια κάντε γρήγορα, κάθε λεπτό που μπαίνει
ο πάρις στο κρεβάτι του γαμάει την ελένη,
φέρτε μου την ελένη μου, κι αν κάποιος το θελήσει
πολύ ευχαρίστως κάθομαι μετά να με γαμήσει.

αίας

ας τα κουβαρνταλίκια σου κι εμείς δεν τα μασάμε
το ξέρεις δε πολύ καλά πως κώλο δε γαμάμε.
εμείς τα καταφέρνουμε να μπαλωθεί η ζημία σου,
και ψάξε τώρα μονάχος για νά βρεις τον γαμιά σου.

ραψωδια β’

μαζεύτηκε λοιπόν στράτος με δόρατα κι ασπίδες
στην τροία να μπουκάρουνε και να τα κάνουν βίδες.
την ώρα που πηγαίνανε στα πλοία για να μπούνε
ρωτούν τον κάλχα να τους πει τι τρέχει και αργούνε.
την κόρη του αγαμέμνονα ο δίας τη γουστάρει
με “οίκου-οίκου” θεϊκό την καύλα να καλμάρει.
τηλεφωνάει στο χωριό και λέει στην κληταιμνήστρα
“ο δίας την κόρη μας ζητά γρήγορα και στα ίσα”.
και η ιφιγένεια έφτασε μετά από μια ώρα
και ζήτησε από αυτόν να τηνε σφάξουν τώρα.
γιατί πολύ το γούσταρε ο δίας να την πάρει
να νιώσουνε τα σκέλια της το θεϊκό παπάρι.
κι έτσι η θυσία έγινε και φύγαν για την τροία,
σαν αρχηγό τους είχανε του μενέλαου τα τρία.

ραψωδια γ’

καθώς ο πάρης εξέσκιζε πολύ βρε την ελένη
μαντατοφόρος έρχεται και στο παλάτι μπαίνει.
“μας την επέσαν οι έλληνες κι έρχονται καυλωμένοι
να μας εγαμήσουνε για’ τους πήραμε την ελένη”.
ηχήσανε οι σάλπιγγες, σαστίσανε οι τρώες
όμως ο πάρις τίποτε, γαμούσε με τις ώρες.
ήρθε τότε ο πρίαμος για να τον απειλήσει
πως άμα δεν εσηκωθεί θα τονε ευνουχίσει.
κι ο πάρις σηκώθηκε… άφησε το γαμήσι
στα κάστρα πάνω ανέβηκε τους έλληνες να σκίσει.
κατέβηκαν οι έλληνες απ’ τα μεγάλα πλοία
κι ορμήσανε ομαδικώς να πάρουνε την τροία.
επαραταχτήκανε λοιπόν να ξηγηθούν αντρίκεια
κι αρχίσανε οι αρχηγοί να ρίχνουν μπινελίκια.

μενέλαος

πάρη είσαι κωλόπαιδο και κέρατο μεγάλο
γουστάρω την ψωλάρα μου στον κώλο σου να βάλω.

πάρις

ξεφωνημένη αδελφή… πολεμιστή της πλάκας
μου το’ πε σήμερα η λενιώ είσαι τσιμπουκαρπάχτρας.
αλήτη αγαμέμνονα τσαχπινογαργαλιάρη
κανένας μέχρι σήμερα δεν γάμησε τον πάρη.

αγαμέμνων

βλέπεις εκείνο το βουνό που’ ναι γεμάτο ρύζι;
θυμάσαι που σε γάμαγα και μου 'λεγες μυρίζει;

πάρις

βλέπεις στο κάστρο το ψηλό που αράπης κατεβαίνει;
κρατά τον πούτσο του σφιχτά κι εσένα περιμένει.

τα μπινελίκια πέφτανε μην τα πολυλογούμε
υπάρχουν και ανήλικα και παρεξηγηθούμε.
κι άρχισε η σύγκρουση, όρμισαν οι φαντάροι
και 15 έλληνες κυκλώσανε τον πάρη.

μενέλαος

κρατάτε τόνε τον μπινέ, ανοίχτε του τα πόδια
να του ανοίξω τον πρωκτό για να χωρούνε βόδια.
την ώρα εκείνη πίγανε στον όλυμπο δυο ούζα
και είδανε από ψηλά πως πάνε για παρτούζα
και πέσαν τότε κεραυνοί και έπεσε σκοτάδι
ακούστηκε και μια φωνή “αφήστε τον τον πάρη”!
η αφροδίτη εφάνηκε μέσα από την θολούρα
και έριξε στους έλληνες μια γερή μαστούρα.
κι έτσι ο πάρις γλίτωσε τον κώλο του να σκίσουν
μέσα στο κάστρο κρύφτηκε να μη τόνε γαμήσουν.

ραψωδια δ’

γίναμε μάχες αρκετές, πέρασαν ζέστες, χιόνια
τίποτα δεν κατάφεραν για άλλα δέκα χρόνια.
μπρος απ’ το κάστρο το ψηλό με τα γέρα τα τείχη
οι έλληνες καθόντουσαν και βλαστημούν την τύχη.

αγαμέμνων

γαμώ την τρελά μου γαμώ, τι θέλω εδώ ο μαλάκας
μακριά από το σπίτι μου μ’ έναν στράτο της πλάκας.
μενέλαε κωλόπαιδο ξέχασε την ελένη,
γιατί αν κάτσουμε εδώ την έχουμε χεσμένη.
οι τρώες μας δουλεύουνε και πάρτε το χαμπάρι,
τα τείχη αυτά δεν πέφτουνε μ’ αξίνα και με φτυάρι.
ως κι ο πανούργος οδυσσεύς είχε κι αυτός σαστίσει
κι όσο κι αν εσκεφτότανε δεν έβρισκε τη λύση.
αχ οδυσσέα έλεγε είσαι μεγάλος βλάκας
ποιος του’ πε του μενέλαου να γεννηθείς μαλάκας.

κι έτσι τον πάρη άφησε να τονε κερατώνει
και στην ελένης το μουνί τον πούτσο του να χώνει.

οδυσσέας


τι φταίω εγώ για όλα αυτά ν’ αφήσω την καλή μου
και δέκα χρόνια να τραβώ στην τροία το πούλι μου;
αυτά κι αλλά σκεφτότανε μάτι χωρίς να κλείσει
και τους θεούς παρακαλεί για νά ‘βρει κάποια λύση.
κι ενώ στην τρύπια του σκηνή μια μέρα ξαπλωμένος
χάιδευε τον πούτσο του που’ τάνε σηκωμένος,
και τα μεγάλα αρχίδια του κρεμόντουσαν με χάρη
να’ σου μπροστά του η αθηνά μ’ ασπίδα και κοντάρι.
σηκώνει τη χλαμύδα της, του δείχνει το μουνί της
σκύβει του λέει στο αυτί με τη γλυκιά φωνή της.

αθηνά

ω πολυμήχανε οδύσσεια απ’ τα ουράνια ύψη
στο πατρικό σου το νησί σε κοίταζα με θλίψη.
της πηνελόπης το μουνί να το γαμάς με λύσσα
να κατέβαινα από ψηλά και να σου 'γλυφα τα χύσια.
είμαι από τότε ανήσυχη και δεν θα ησυχάσω
τον πούτσο σου που λαχταρώ αν δεν τον δοκιμάσω.
εγώ σου δίνω το κλειδί την τροία για να πάρεις,
μα θέλω σαν αντάλλαγμα να μου τονε φορμάρεις.

ο οδυσσέας το σκέφτηκε, το μάσαγε ώρα λίγη
κι είδε πως ήταν δύσκολο πολύ να τ’ αποφύγει.
της βάζει μια τρικλοποδιά την ξάπλωσε στο χώμα
κι απ’ την πολύ την καύλα του θα την γαμούσε ακόμα.
μα ο νους του πήγε στη δουλειά, σηκώθηκε ξανά
σκουπίζει την ψωλάρα του και λέει στην αθηνά:
“μικρή πουτάνα στο 'κανα και τούτο το χατίρι
ξέρνα το κόλπο γρήγορα και σπάσε, αεί συχτήρι”.

το κόλπο του ξεφούρνησε η πρόστυχη αθηνά
τα ξέρετε απ’ τον όμηρο να μην τα λεω ξανά.
έφτιαξε άλογο ψηλό τριάντα μέτρα
που ήταν όλο ξύλινο και όχι από πέτρα.
μέσα στην κούφια του κοιλιά κρυφτήκανε μ’ ελπίδα
και κόβανε την κίνηση απ’ την κωλοτρυπίδα.
οι τρώες που στο βάθος τους μαλακές ήταν όλοι
εγκρέμισαν τα τείχη τους και τό’ βαλαν στην πόλη.
είχε νυχτώσει για καλά κι οι τρώες κουρασμένοι
στα μαλακά κρεβάτια τους επέσαν ευτυχισμένοι.
μα ξάφνου μέσα στη νύχτια και στο βαθύ σκοτάδι
ξεχύθηκαν από παντού σαν να’ ρθαν απ’ τον άδη.
είπε ο οδυσσέας δυνατά “ορμάτε τώρα όλοι”
και απ’ του άλογου την κοιλιά ξεχύθηκαν στην πόλη.
με φοβερούς αλαλαγμούς, άναβαν τα δαυλιά τους
ενώ με τ’αλλο χέρι τους κρατούσαν τα καυλιά τους.
μέσα στα σπίτια μπαίνανε της τροία οι βάρβαροι
γυναίκες ή άντρες βρίσκανε τους έχωναν το παπάρι.
οι τρώες απ’ τον ύπνο τους ξύπνησαν τρομαγμένοι
και πότε τον εφάγανε μυστήριο τους μένει.
του κάκου φώναζε ο οδυσσέας να τους σκοτώσουν όλους
οι έλληνες ακράτητοι τους ξέσκιζαν τους κώλους.
κι έτσι το πήραν απόφαση πως για να πέσει η τροία
να πέσουνε πρώτα έπρεπε και τα δικά τους τρία.

Παραλλαγμενη Ιλιαδα vol.2

την πηνελόπη ήθελε καθένας τους για ταίρι
για να της γλείφει τα βυζιά και να της βάζει χέρι.
αυτή όμως δεν πείθεται πως έχει πια χηρέψει
και μ’ όλο που στον ύπνο της συχνά παθαίνει ρεύση,
κρατά την τρύπα της κλειστή για τα καυλιά τα ξένα,
καυλιά π’ αν τα’ βάζε μαζί για να τα κάνει ένα,
κι αυτό το ένα το καυλί στην τρύπα της να χώσει,
πάλι δε θα της έφτανε για να την ξεκαβλώσει.
παρ’ όλη όμως την καύλα της - κι είναι προς έπαινο της -
καμιά ψωλή δεν άγγιξε ποτέ τον πισινό της.
όρκο τους βάζει φοβερό πως την καρδιά θα δώσει
σ’ όποιον μπορέσει με κλειστά μάτια να της τον χώσει.
ήτανε δύσκολο πολύ σε τούτη τη φατρία
(της το’ χε μάθει ο οδυσσεύς πριν φύγει για την τροία).
την πηνελόπη έγδυνε, ασφάλιζε τα μάτια,
έπαιρνε φόρα, όρμαγε σαν τα βαρβάτα άτια
κι έτσι τρέχοντας πήγαινε στην τρύπα συστημένα
παρ’ όλο που τα μάτια του ήτανε σφαλισμένα.
και με το κόλπο τώρ’ αυτό τους έχει πια στο χέρι
και όρκο παίρνει πως κανείς δε θα τα καταφέρει.
ήρθε η ώρα η κρίσιμη, πλησίαζε η ώρα
που βασιλιά θα απέκταγε του οδυσσέα η χώρα.
σε χαμηλό ανάκλιντρο στα κόκκινα στρωμένο
η πηνελόπη στάθηκε με κώλο τουρλωμένο.
λίγο πιο πέρα οι γαμπροί στέκονται στη γωνία
και τη σειρά του ο καθείς προσμένει μ’ αγωνία.
πρώτος ειν’ ο ψωλάριχος, τα μάτια του ‘χουν δέσει
μα το πανί είναι μακρύ και κρέμεται σαν φέσι.
κινά σε λίγο βιαστικός για την κωλοτρυπίδα
περνάει δίπλα της ξυστά και χάνει καθ’ ελπίδα.
δεύτερος ο μουνίχιος - κρατάει απ’ την τροιζήνα -
μα παίρνει λάθος διεύθυνση και μπαίνει στην κουζίνα.
κι ο κώλος πάντα ανέγγιχτος τουρλώνεται με νάζι
και την ψωλή του τυχερού στα βάθη του φωνάζει.
τρίτος είν’ ο αρχίδημος με τα μεγάλ’ αρχίδια
αλλά σκοντάφτει στα μισά και πέφτει στα τσακίδια.
τέταρτος, πέμπτος, έβδομος, κανείς δεν έχει τύχη
και την πληρώνουν πάντοτε οι πόρτες και οι τοίχοι.
και ξάφνου κάποιος πρόβαλε - κανένας δεν τον ξέρει
κι ούτε να είναι φαίνεται απ’ τα δικά τους μέρη.
στον κώλο ρίχνει μια ματιά π’ ασπρίζει εκεί στο βάθος,
γυρνάει και λέει στους γαμπρούς όλο καημό και πάθος:

  • είμαι κι εγώ ένας άρχοντας, έχω γαλάζιο αίμα,
    να μαραθεί ο πούτσος μου άμα σας λεω ψέμα!
    τον κώλο αυτόν τον αναιδή θα ‘θελα να δαμάσω
    παρακαλώ αφήστε με κι εγώ να δοκιμάσω.
    τον άφησαν, του δέσανε τα μάτια και τον γδύσαν,
    κι ο πούτσος του σαν φάνηκε τον είδαν κι απορήσαν.
    μ’ αυτός κινάει αγέρωχος με γρήγορο το βήμα
    κι ο πούτσος στη κωλάρα της σφηνώνεται σα βλήμα.
    ακούστηκε ένα τρίξιμο, σαν πόρτα όταν κλείνει
    είχε ξεχάσει η δύστυχη να βάλει βαζελίνη.
    ολ’ οι μνηστήρες τα ‘χασαν, τους ζώσανε τα φίδια.
    εξ’ απ’ τον κώλο μοναχά κρεμόντουσαν τ’ αρχίδια.
    της πηνελόπης η φωνή τους βγάζει από την πλάνη
    (τον έχει ακόμα μέσα της κι από τις πάντες κλάνει).
  • ειν’ ο οδυσσέας κι αν μπορεί κανείς ας με διαψεύσει
    λάθος δεν κάνω εγώ ποτέ, τον γνώρισα απ’ τη γεύση.
    τότε - τι θαύμα φοβερό - εκείν’ οι ψωλαράδες
    κατάχαμα ξαπλώσανε σαν να ‘τανε κυράδες.
    ανοίγουνε τα πόδια τους, τουρλώνουνε τον κώλο
    και περιμένουν να δεχτούν τον τρομερό τον ψώλο.
    μ’ αυτός δηλώνει άσπλαχνα πως είναι κουρασμένος
    πως είν’ τ’ αρχίδια του κενά και ο πούτσος του πεσμένος.
    έδωσε όμως το λόγο του στους τουρλωμένους κώλους
    πως κάποια μέρα και αυτούς θα τους γαμούσε όλους.

κι έχυσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Παραλλαγμενη Ιλιαδα vol.3

η διαθήκη του οδυσσέα

στερνή μου θέληση λοιπόν, ακούστε σαν πεθάνω
εκατοντάδες γυναικών στον τάφο μου επάνω
να γαμηθούν ολόγυμνες από μπροστά και πίσω
ίσως καυλώσω κι εγώ στον τάφο μου και χύσω.

επάνω από τον τάφο μου να ‘ρθουνε αγγελούδια
να ‘ναι μικρά ξεβράκωτα με φίνα κωλαρούδια
να γίνουν γλέντια και γιορτές, χαρές και πανηγύρια
και να γαμούν καλόγεροι μέσα στα μοναστήρια
τις όμορφες καλόγριες και καλογεροπαίδια
να γεμιστούν ψωλόχυμα χιλιάδες τενεκέδια.

τα κόκαλα μου κλύσματα και ψώλαρους να κάνουν
και οι γυναίκες όλες τους στον κώλο τους να βάλουν
μες τα σγουρά τους τα μουνιά και τον αφράτο πάτο
και να θυμούνται κάποτε κι εμένα το βαρβάτο
που όταν ήμουν ζωντανός τις δρόσιζα ο καημένος
και τώρα δεν τις ξέχασα κι ας είμαι πεθαμένος.

οση έχω επίπλωση, κτήματα και παράδες
να μοιραστούν στους πουτσαράδες και στους κωλομπαράδες,
τα κινητά κι ακίνητα θα τα κληροδοτήσω
σ’ όσες μικρούλες παχουλές το κάνουν από πίσω.

στην κουρασμένη πούτσα μου να βάλουνε στεφάνι
γιατί δεν άφησε μουνί και κώλο πριν πεθάνει.
κλάψτε με κώλοι και μουνιά και μαυροφορεθείτε
τον πιο πιστό σας σύντροφο δεν θα τον ξαναδείτε.

η διαθήκη γράφτηκε χωρίς συμβολαιογράφο
και όποιος έχει αντίρρηση στ’ αρχίδια μου τον γράφω
και σεις γιατροί και χειρουργοί με τα πολλά ψαλίδια
κλάψτε μου όλη την ψωλή και κλάστε μου τ’ αρχίδια.

ΘΕΙΚΑ. :lol: :lol: :lol:

Καθησες να διαβασεις ολα αυτα?:o
Εγω αμα καθομουν να διαβασω ολα αυτα και δεν μου αρεσαν θα γελαγα… :lol: :wink:

Αμα τα βλεπεις ειναι καλυτερα!!!
Δυστηχως εχω δει μονο το 1!
Μπορει κανεις να μου πει που μπορω να βρω τα αλλα 2?

Παραγγελιά.:stuck_out_tongue:

Σε ένα πλοίο ταξιδεύουν όλοι οι μεγάλοι συνθέτες. Ο Μπετόβεν, ο Μότσαρτ, ο Μπαχ, ο Καρβέλας, ο Φοίβος… Όλοι. Εκεί που ταξίδευαν τους επιτίθενται πειρατές. Καταλαμβάνουν το πλοίο και λένε στον Καρβέλα:

  • Εσύ, κάτω στα μαγειρεία!
  • Μα εγώ, λέει ο Kαρβέλας δεν ξέρω απ’ αυτά. Πάντα είχα υπηρέτρια, άσε που έχω γράψει τόσα τραγούδια, σίγουρα θα με ξέρετε…
  • Δεν θέλω χαραμοφάηδες στο πλοίο μου, λέει ο αρχιπειρατής και του κόβει το κεφάλι.
    Πάει στον Μπετόβεν και του λέει:
  • Εσύ, στις τουαλέτες!
  • Μα εγώ, λέει ο Μπετόβεν, ένας τόσο μεγάλος συνθέτης, έχω γράψει τόσες συμφωνίες, τα δάχτυλα μου είναι φτιαγμένα για να παίζουν πιάνο, θα καθαρίζω τουαλέτες; Δεν πάω!
  • Δεν θέλω χαραμοφάηδες στο πλοίο μου, λέει πάλι ο αρχιπειρατής και του κόβει το κεφάλι.
    Για να μην τα πολυλογούμε, έγινε το ίδιο και με τον Φοίβο και με τον Μπαχ και με τον Μότσαρτ, με όλους τελοσπάντων, ώσπου τελικά δεν έμεινε κανένας πάνω στο πλοίο. Τους έφαγε όλους ο πειρατής…
    Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα;

Η πειρατεια σκοτωνει την μουσικη.:expressionless:

Γίνεται ένα ναυάγιο και σώζεται σε ένα ερημονήσι ένας τύπος ονόματι Μάικ και μια φίλη του.
Περνούν οι μέρες, τελειώνει η τροφή και ο τύπος αναγκάζεται να φάει την κοπέλα προκειμένου να επιβιώσει.
Ποιο το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας;;;

Zήσε Μάικ να φας τη φίλη.:expressionless:

[CENTER]:bow: ΤΕΛΟΣ!!! :bow:

:lol: [/CENTER]

Ήταν τρία ποντίκια. Λέει το πρώτο:

  • Εγώ έχω πίσω μου δύο ποντίκια.
    Λέει το δεύτερο:
  • Εγώ έχω μπροστά μου ένα ποντίκι και πίσω μου ένα ποντίκι.
    Λέει το τρίτο:
  • Κι εγώ έχω μπροστά μου ένα ποντίκι και πίσω μου ένα ποντίκι.
    ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς γίνεται αυτό;

Το τρίτο ποντίκι έλεγε ψέματα…

Ένα πουλί πετούσε προς τις ζεστές χώρες γιατί ήταν χειμώνας. Πάγωσε όμως από το κρύο και έπεσε στο χώμα. Μια αγελάδα που περνούσε από εκεί το έχεσε. Το πρωί βγήκε ο ήλιος, τα σκατά ζεστάθηκαν και το πουλί ξεπάγωσε. Από τη χαρά του άρχισε να κελαηδάει. Έτσι το άκουσε ένας γάτος, το έβγαλε από τα σκατά και το έφαγε.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Όποιος σε βάζει στα σκατά δεν είναι πάντα εχθρός σου και όποιος σε βγάζει δεν είναι πάντα φίλος σου. Επίσης όταν χαίρεσαι, να κρατάς το στόμα σου κλειστό.:slight_smile:

Αλοχα ωρε συμφορουμακια!:smiley:

Ενα προσφατης παραγωγης…θα ακολουθησουν πολλα οταν επιστρεψω στον πολιτισμο.8)

320 π.Χ Ρωμη,ο Μεγας Κωνσταντινος ετοιμαζεται να λαβει μερος στο ραλυ Παρισι-Ντακαρ με αρμα με 5 αλογα.ολα πηγαινουν καλα,αλλα τελικα βγαινει 5ος.Λεει δεν γινεται ενας αυτοκρατορας να μην κερδιζει,οποτε ξαναπροσπαθει αυτη τη φορα με αρμα με 6 αλογα,τους καλυτερους επιβητορες της αυτοκρατοριας.ταισμενους με ειδικο ενισχυμενο σανο απ την Παρθια,αλλα και παλι ενω ολα δειχνουν να πηγαινουν καλα,βγαινει 4ος.Τα χει παρει ασχημα ο αυτοκρατωρ,αλλα στον υπνο του εμφανιζεται ο Ιησους καβαλα σε ενα ΧΤ 600 και λεει"Κωνσταντινε,μη φοβου,φτιαξε αυτο και θα κερδισεις".Πρωι κιολας της αλλης μερας επιστρατευει τους καλυτερους τεχνικους της αυτοκρατοριας φτιαχνουν το ΧΤ 600 και οντως παιρνει μερος ξανα στο ραλυ και κερδιζει!

Ποιο ειναι το ηθικο διδαγμα?

Εντούρο Νικα

Το ναυάγιο

Δύο άγγλοι σώζονται από ένα ναυάγιο και ξεβράζονται σ ένα έρημο νησί.
Σε μερικές μέρες καταφέρνουν να χτίσουν μια καλύβα , να μαγειρέψουν ,να φτιάξουν καλάμια ψαρέματος και τέλος πάντων να οργανώσουν κάπως τη ζωή τους.
Μετά από 1 μήνα ο ένας ευγενής γυρίζει και λέει στον άλλο:
-Αγαπητέ Ουίλλιαμ , νομίζω ότι εννόνωντας τις δυνάμεις μας καταφέραμε να λύσουμε όλα μας τα προβλήματα εκτός απο ένα :το σεξ.Θα σου κάνω 1 πρ’οταση
Θα σου πω ένα γρίφο και αν απαντήσεις σωστά θα κάνω εγώ τη γυναίκα !
-εντάξει
Πρόσεξε καλά !Ποιο είναι εκείνο το ζώο που έχει 4 πόδια ,ουρά ,μουστάκια και περπατάει τη ν΄θχτα στις στέγες κάνοντας μιάου???

  • Ο κροκόδειλος!
    -Μπράβο!!!Αυτό είναι!

Διαγωνισμα θεολογιας στο εργαστηριο με τους υπολογιστες, παιρνουν τις θεσεις τους ο Χριστος, ο Βουδας κι ο Μωαμεθ. Με το που ερχονται τα θεματα ορμανε και οι τρεις να γραψουν, γεμιζουν 10 σελιδες word, διορθωνουν, σκεφτονται, κωλοτριβονται, ωσπου σε μια φαση πεφτει ενα μπλακ αουτ, σβηνονται τα παντα, χαμος, χριστοπαναγιες και τοτε ξαφνικα, ο Ιησους δινει στον επιτηρητη μια δισκετα οπου εχει περασμενο το αρχειο word που εγραφε. Γιατι?
Γιατι ο Ιησους σωζει. :expressionless:


Ο Σταλιν βγαζει ομιλια στο Λενινγκραντ κι απο κατω ολα τα στελεχη του κομματος κι οι οπαδοι τον ακουνε μ’ανοιχτο το στομα. Σιγη ιχθυος στην αιθουσα καθως ο Σταλιν διαβαζει τον λογο του. Σε μια φαση ακουγεται ενα απιστευτα σιγανο “αψου”. Σταματανε τα παντα. Το αιμα ολων παγωνει. Ο Σταλιν με αργες αλλα αποφασιστηκες κινησεις κατεβαζει τα χαρτια του. Βγαζει τα γυαλια του. Κοιταει το ακροατηριο.
-Συντροφοι…ποιος φταρνιστηκε?
Κανεις δε μιλαει.
-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε?

-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε???

-Πολυ ωραια, συντροφε Καλασνικοφ.
Πεταγεται ενας αξιωματικος με το αυτοματο, ΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑ! Καθαριζει την πρωτη σειρα.
-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε?

-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε?

-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε???

-Πολυ ωραια, συντροφε Καλασνικοφ.
ΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑ! Καθαριζει και την δευτερη σειρα.
-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε?

-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε?

-Συντροφοι, για τελευταια φορα, ποιος φταρνιστηκε???
Ακουγεται μια δειλη φωνη απ’το βαθος.
-…Εγω.
-Γειτσες συντροφε. :slight_smile:


Ιδιο σκηνικο σε συνεδριο Συνασπισμου. Εκει που μιλαει ο Αλαβανος, φταρνιζεται ενας.
-Συντροφοι…ποιος φταρνιστηκε?

-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε?

-Συντροφοι ποιος φταρνιστηκε???

-Πολυ ωραια, συντροφε Τσιπρα.
ΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑ! Καθαριζει την πρωτη σειρα.


.
Τελος. :expressionless:

Αφου δεν σε θελει, τι το παλευεις???:stuck_out_tongue: :stuck_out_tongue: :stuck_out_tongue: :stuck_out_tongue:

Οφειλω να παραδεχτω οτι αυτο με τον Ιησου ηταν καλο. Απο τα αλλα μονο το ΤΑΤΑΤΑΤΑΤΑ αξιζε.

Johnnie Walker, keep walking:

Μια φορα ενας τυπος ηθελε να πηδηξει με αλεξιπτωτο. Ε παει, αγοραζει ενα, το φοραει και τρεχει στο πλησιεστερο μπουρδελο!!! !!!

Δυο φιλοι εχουν αραξει στην παραλια, 40 βαθμοι εν τω μεταξυ, ζεστη, χαμος, ιδρωτας. Σε μια φαση, ακουγεται μια δυνατη εκρηξη!
-Τι ηταν αυτο ρε μαλακα?
-Τιποτα, εσκασε ο τζιτζικας.

Μια γκομενα απλωνει ρουχα στο μπαλκονι της και σε καποια φαση γλυστραει και πεφτει κατω. Για καλη της τυχη, ενας καδος σκουπιδιων βρισκεται απο κατω κι αυτη καρφωνεται μεσα με το κεφαλι. Τα ποδια της ανοιχτα προεξεχουν. Εκεινη τη στιγμη περνανε δυο τυποι και βλεπουν δυο γυναικεια ποδια ανοιχτα. Λογικη αντιδραση καθε αντρα, ξεκουμπωνουν τα παντελονια τους και την πηδανε. Κουμπωνονται κανονικα και φευγουν. Σε μια φαση γυρναει ο ενας στον αλλο.
-Ρε μαλακα καλο γκομενακι αυτο, γιατι το πεταξαν?