Όταν ξεκίνησα την πτυχιακή στο πανεπιστήμιο είχα αυτό υπ’όψην μου:
"Είναι ένα κουνελάκι που χαίρεται τη ζωή του, έχει βγει έξω να ξεκουραστεί
και όπως δεν πρόσεξε, πλησιάζει μια αλεπού και του ορμάει.
- Χα χα χα! Θα γίνεις ωραίο γεύμα!
- Δεν γίνεται να με φας! Όχι τώρα! Πρέπει να περιμένεις μερικές μέρες
τουλάχιστον!
- Καλά, είσαι σοβαρός? Τώρα θα σε φάω!
- Μα σε λίγες μέρες τελειώνω τη διατριβή μου με τίτλο “Η Υπεροχή των
Κουνελιών σε σχέση με τις
Αλεπούδες και τους Λύκους”
- Α, δεν πας καλά, όλοι ξέρουν ότι τα κουνέλια δεν έχουν καμία τύχη
απέναντι στις αλεπούδες!
- Ε, αν δεν πιστεύεις, έλα στη φωλιά μου να τη διαβάσεις και να πειστείς.
Αν δεν πειστείς, να με φας.
Πείθεται η αλεπού, πάει στη φωλιά του κουνελιού… και δεν ξαναβγαίνει
ποτέ…
Επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό, μόνο που ο κυνηγός αυτή τη φορά είναι ένας
λύκος
- Μμμμ, τι ζουμερό μεσημεριανό είσαι εσύ!
- Κάτσε, περίμενε, δεν μπορείς να με φας! Περίμενε μερικές μέρες!
- Ίσως δεν πρέπει να σε φάω, φαίνεσαι πειραγμένος στο κεφάλι! Με
δουλεύεις?
- Όχι, σε μερικές μέρες τελειώνω τη διατριβή μου “Η Υπεροχή των Κουνελιών
σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους
Λύκους” και είναι κρίμα!
- Μα καλά, υπάρχουν εκτός από τρελές αγελάδες και τρελά κουνέλια?
Ετοιμάσου, σου 'ρχομαι!
- Περίμενε! Περίμενε! Αν δε με πιστεύεις, έλα στη φωλιά μου να τη διαβάσεις
και να πειστείς. Αν δεν πειστείς, να με φας.
Πάνε στη φωλιά του κουνελιού μπαίνουν μέσα και πάει ο λύκος, δεν ξαναβγήκε
ποτέ… Σε κάποια άλλη χαζοχαρούμενη στιγμή του κουνελιού, περνάει μια φίλη
του κουνέλα.
- Τι νέα; Φαίνεσαι χαρούμενος!
- Καλά μωρέ, τέλειωσα τη διατριβή μου και ξελασκάρισα λίγο. Ήταν πολύ
επιτυχημένη!
- Μπράβο! Τι θέμα είχε?
- «Η Υπεροχή των Κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους»!
- Εεεχμμμ… είσαι σίγουρος; Δεν μου ακούγεται πολύ σωστό αυτό!
- Ναι σου λέω! Αν θες έλα να τη διαβάσεις!
Πηγαίνουν στη φωλιά του κουνελιού, κατεβαίνουν, ήταν λίγο ακατάστατα βέβαια,
αλλά ήταν μια γεμάτη εβδομάδα με την
παρουσίαση κι όλα αυτά, οπότε κατά σειρά εμφανίσεως βλέπει η κουνέλα ένα
κρεβάτι άνω-κάτω, έναν υπολογιστή ταλαιπωρημένο,
χαρτιά παντού, ένα σωρό από κόκκαλα αλεπούς, ένα σωρό από κόκκαλα λύκου και
ένα θεόρατο χορτασμένο λιοντάρι!
Ηθικόν Δίδαγμα της ιστορίας: Ο τίτλος του Διδακτορικού σου δεν έχει σημασία.
Το αντικείμενο του Διδακτορικού σου δεν έχει σημασία.
Η έρευνα στο Διδακτορικό σου δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ο Επιβλέπων Καθηγητής"
“Ενας τελειοφοιτος της Ψυχολογιας επρεπε να κανει μια εργασια για τα δυνατα
συναισθηματα.Ο επιβλεπων καθηγητης του συνεστησε να αποφυγει τους ανθρωπους
των πολεων,πολλα λογια και λιγη ουσια,και να ψαξει για πηγες στην
υπαιθρο.Μια και δυο,παιρνει τα βουνα και σενα χωριο στην Πινδο εντοπιζει ενα γεροντακι που καθοταν μοναχο του. -Γεια σου παππου... μπλα μπλα μπλα ...θυμασαι να μου πεις μια φορα που να σουτυχε κατι και να χαρηκες ΠΟΛΥ;
Ο γερακος σκεφτεται,σκεφτεται…
-Μια φορα,πριν πολλα χρονια ενας γειτονας-Θεος σχωρεστον -εχασε ενα προβατο
στο βουνο.Μαζευτηκαμε λοιπον καμμια δεκαρια νομάτοι,βγηκαμε στο
βουνο,βρηκαμε το προβατο,το γαμησαμε,και το φεραμε πισω.
(-Αυτο δεν μπαινει στην εργασια…για να ξαναδοκιμασω)
-ωραια…μηπως θυμασαι καμμια ΑΛΛΗ φορα,που να`γινε κατι ΑΛΛΟ και να χαρηκες
ΠΟΛΥ;
Ξανασκεφτεται ο γερακος…
-Μια αλλη φορα,ενας αλλος γειτονας-Θεος σχωρεστον κι αυτον-εχασε την κορη
του στο βουνο.Ε,μαζευτηκαμε καμμια εικοσαρια αντρες,βγηκαμε στο
βουνο,ψαξαμε,τη βρηκαμε,τη γαμησαμε και τη φεραμε πισω.
(-σε λαθος κατευθυνση ψαχνω,ας αλλαξω θεμα)
-ωραια,παππου…τωρα να σε ρωτησω κατι αλλο…θυμασαι να μου πεις αν σου
ετυχε ποτε τιποτα που να ντραπηκες ΠΟΛΥ;;;
Ο γερακος πεφτει σε βαθεια περισσυλογη…το βλεμμα χαμηλωμενο…και τελικα,
με υφος μεγαλης ενοχης:
-Μια φορα χαθηκα στο βουνο…”
"Ενας μεσόκοπος καουμπόυ, κλασικά ντυμένος με καρώ πουκάμισο, τζην, δερμάτινο μπουφάν, καπέλο και μπότες με σπιρούνια, μπαίνει σ’’’’ ενα κεντρικό μπαρ της Νέας Υόρκης, κάθεται στον πάγκο και παραγγέλνει ενα ουίσκυ.
Εκεί που απολάμβανε το ποτό του, μπαίνει μια κοπελίτσα στο μπαρ και κάθεται δίπλα του. Αφού παρήγγειλε κι εκείνη ενα ποτό, γυρίζει στον καουμπόυ, τον κοιτάζει από πάνω ως κάτω, και μιάς κι ήταν περίεργο για εναν καουμπόυ να βρίσκεται στο κέντρο της Νέας Υόρκης, τον ρωτάει:
“Είσαι αληθινός καουμπόυ;”
“Κοίτα…” της λέει αυτός, “…έχω περάσει όλη μου τη ζωή στους στάβλους, βόσκοντας αγελάδες, καβαλώντας άλογα, φτιάχνοντας φράχτες,… Μάλλον είμαι λοιπόν αληθινός καουμπόυ.”
Περνάνε λίγα λεπτά αμηχανίας, χωρίς να βγάλουνε κουβέντα, ώσπου αυτός παίρνει το θάρρος να ρωτήσει:
“Εσύ τι είσαι;”
“Κοίτα… Ποτέ δεν έχω πάει σε στάβλο, ούτε έχω βοσκήσει αγελάδες, άρα δεν είμαι κάουμπου,” απαντάει εκείνη, “αλλά είμαι λεσβία. Ολη μου τη μέρα την περνάω να σκέφτομαι γυναίκες. Οταν κάνω μπάνιο, όταν τρώω, όταν βλέπω τηλεόραση, συνέχεια σκέφτομαι γυναίκες, και πολλες φορές μάλιστα τις σκέφτομαι γυμνές.”
Μετά από λίγο εκείνη έφυγε, κι ο καουμπόυ, λίγο σκεπτικός αυτή τη φορά, παρήγγειλε κι άλλο ποτό. Αυτή τη φορά κάθησε δίπλα του ένα νεαρό ζευγάρι, το οποίο επίσης παραξενεύτηκε με την παρουσία του καουμπόυ, και τον ρώτησαν:
“Είσαι αληθινός καουμπόυ;”
“Κοίτα…” λέει εκείνος, “πάντα νόμιζα ότι ήμουνα ενας αληθινός καουμπόυ, αλλά μόλις σήμερα ανακάλυψα οτι είμαι λεσβία.”
"Καθηγητής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο κάνει διάλεξη στο μάθημα της γλωσσολογίας:
- Στα ελληνικά, δύο αρνήσεις μας κάνουν μία κατάφαση όπως όλοι γνωρίζετε. Έτσι είναι λάθος να πούμε “δεν είδα κανέναν” διότι αυτό σημαίνει πως είδα κάποιον. Αντίθετα στα Ρώσικα, γλώσσα με άλλη ρίζα, οι δυο αρνήσεις εξακολουθούν να είναι μία άρνηση. Σε καμία όμως γλώσσα του κόσμου δεν υπάρχει περίπτωση δύο καταφάσεις να κάνουν μία άρνηση.
Οπότε ένας νυσταγμένος φοιτητής αναφωνεί:
- Ναι, καλά!"
“To fully appreciate this one, you need to remember the “Who’s on First” act of Abbot and Costello, that China’s new leader is Hu Jin Tao, that Yassir Arafat leads the Palestinians, and that Kofi Anan is Secretary General of the United Nations. (We take you now to the Oval Office.)
George W. Bush: Condi! Nice to see you. What’s happening?
National Security Advisor Condoleezza Rice: Sir, I have the report here about the new leader of China.
George: Great. Lay it on me.
Condi: Hu (who) is the new leader of China.
George: That’s what I want to know.
Condi: That’s what I’m telling you.
George: That’s what I’m asking you. Who is the new leader of China?
Condi: Yes.
George: I mean the fellow’s name.
Condi: Hu.
George: The guy in China.
Condi: Hu.
George: The new leader of China.
Condi: Hu.
George: The Chinese!
Condi: Hu is leading China.
George: Now whaddya’ asking me for?
Condi: I’m telling you Hu is leading China.
George: Well, I’m asking you. Who is leading China?
Condi: That’s the man’s name.
George: That’s who’s name?
Condi: Yes.
George: Will you or will you not tell me the name of the new leader of China?
Condi: Yes, sir.
George: Yassir? Yassir Arafat is in China? I thought he was in the Middle East.
Condi: That’s correct.
George: Then who is in China?
Condi: Yes, sir.
George: Yassir is in China?
Condi: No, sir.
George: Then who is?
Condi: Yes, sir.
George: Yassir?
Condi: No, sir.
George: Look, Condi. I need to know the name of the new leader of
China. Get me the Secretary General of the U.N. on the phone.
Condi: Kofi (Coffee)?
George: No, thanks.
Condi: You want Kofi?
George: No.
Condi: You don’t want Kofi.
George: No. But now that you mention it, I could use a glass of milk.
And then get me the U.N.
Condi: Yes, sir.
George: Not Yassir! The guy at the U.N.
Condi: Kofi?
George: Milk! Will you please make the call?
Condi: And call who?
George: Who is the guy at the U.N?
Condi: Hu is the guy in China.
George: Will you stay out of China?!
Condi: Yes, sir.
George: And stay out of the Middle East! Just get me the guy at the U.N.
Condi: Kofi?
George: All right! With cream and two sugars. Now get on the phone.
(Condi picks up the phone.)
Condi: Rice (Condi Rice), here.
George: Rice? Good idea. And a couple of egg rolls, too. Maybe we should
send some to the guy in China. And the Middle East. Can you get Chinese
food in the Middle East?”
κάτι για το Πάσχα:
"Κάθονται οι 12 απόστολοι και ο Χριστός γύρω από το τραπέζι και ενώ έχουν τελειώσει το φαγητό, βγάζει ο Χριστός από την τσέπη του ένα τσιγαρόχαρτο και ένα σακούλι χασίσι και λέει στους μαθητές του:
- Παιδιά μου, ωραία φάγαμε, ωραία ήπιαμε, μιας όμως που είναι η τελευταία μου νύχτα, ας στρίψουμε κι ένα τσιγαριλίκι, να το ρίξουμε λίγο έξω.
Στρίβει το τσιγάρο ο Χριστός, το ανάβει, τραβάει μια τζούρα και λέει:
- Παιδιά μου, έχω κάτι δυσάρεστο να σας πω. Κάποιος από εσάς θα με προδώσει…
Παίρνει το τσιγάρο ο Πέτρος, τραβά μια τζούρα και λέει:
- Μήπως εγώ θα σε προδώσω δάσκαλε;
- Όχι παιδί μου Πέτρο.
Περνά στον Ιωάννη το τσιγάρο, τραβά κι αυτός μια τζούρα και λέει:
- Μήπως εγώ δάσκαλε;
- Όχι Ιωάννη παιδί μου.
Πάει παρακάτω το τσιγάρο,στον Παύλο. Τραβά κι αυτός μια τζούρα και ρωτά:
- Μήπως εγώ θα σε προδώσω δάσκαλε;
- Όχι, ούτε εσύ Παύλο.
Παίρνει με τα πολλά το τσιγάρο ο Ιούδας, τραβάει μια τζούρα και λέει:
- Μήπως εγώ δάσκαλε;
- Όχι αγόρι μου Ιούδα, ούτε εσύ θα με προδώσεις.
Τότε ο Ιούδας χτυπά το Χριστό φιλικά στον ώμο και λέει:
- Καλά δάσκαλε…πάλι “κομμάτια” είσαι σήμερα…"
“Ηταν ο Χριστος κι οι μαθητες του στο Μυστικο Δειπνο. Αφου εφαγαν και ηπιαν, καποια στιγμη ζητουν το λογαριασμο. Τοv βλεπει πρωτος ο Χριστος και λεει : “ωχχχχ τωρα που το θυμηθηκα, εχω να κανω ενα κυρηγμα στην Ιερουσαλημ.”. Και σηκωνεται και φευγει. Τοv παιρνει τοv λογαριασμο ο Πετρος, και με το που το βλεπει, γουρλωνει τα ματια και λεει : “εχμμμ μολις τωρα θυμηθηκα οτι με περιμενουν κατι οπαδοι.”. Και φευγει. Με τα πολλα, ο λογαριασμος περναγε απο χερι σε χερι, ολοι το βλεπανε και την κανανε με ελαφρα πηδηματακια. ωσπου, τελευταιος ο Ιουδας, με το λογαριασμο στο χερι. Το κοιταζει σκεπτικος και λεει : “ωχχχ, να δω τωρα που θα βρω 30 αργυρια…”.”
Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τη Γη και μετά αναπαύτηκε.
Κατόπιν δημιούργησε τον άντρα και μετά αναπαύτηκε.
Στο τέλος ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα.
Από τότε ούτε ο Θεός ούτε ο άντρας αναπαύτηκαν ξανά.
Γιατί οι άντρες πεθαίνουν πριν από τις γυναίκες τους;
Επειδή το θέλουν.
Ποια η διαφορά μεταξύ Εβραίου και ψωμιού;
Το ψωμί δεν κουνιέται στο φούρνο.
Τι κοινό έχει ο Πάπας και το Χριστουγεννιάτικο δένδρο;
Έχουν τα μπαλάκια για διακόσμηση.
Ποιο είναι το πιο δύσκολο ράλι του κόσμου;
Ο γύρος της Αλβανίας με καντίνα.
Τι είπε ο Θεός όταν έφτιαξε τους μαύρους;
Ωχ, τους έκαψα
Τι κάνουν δυο άλογα;
Διάλογο
Εγώ με τη γυναίκα μου έχουμε κάποια μυστικά για να κρατάει ο γάμος.
-
Δύο φορές την εβδομάδα πηγαίνουμε σε ένα καλό ρεστοράν, καλό
κρασί, καλό φαγητό και καλή παρέα. Αυτή πηγαίνει Τρίτες εγώ
Παρασκευές.
-
Κοιμόμαστε σε ξεχωριστά κρεβάτια. Το δικό της είναι στην Αθήνα και
το δικό μου στη Θεσσαλονίκη.
-
Πηγαίνω τη γυναίκα μου παντού, αλλά πάντα βρίσκει το δρόμο για να
γυρίσει.
-
Ρώτησα την γυναίκα μου “Που θέλεις να πάμε για την επέτειο μας;”
“Κάπου που δεν έχω πάει καιρό” Έτσι της πρότεινα την κουζίνα!
-
Πάντα κρατιόμαστε χέρι - χέρι. Αν την αφήσω, ψωνίζει.
-
Έχει ένα ηλεκτρικό μίξερ , ηλεκτρική τοστιέρα και ηλεκτρικό
στίφτη. Μου είπε “Υπάρχουν πολλές συσκευές , και δεν έχω μέρος να
καθίσω”.
Της αγόρασα μία ηλεκτρική καρέκλα.
-
Μου είπε ότι το αυτοκίνητο δε πηγαίνει καλά γιατί έχει νερό στο
καρμπυρατέρ. Την ρώτησα που είναι το αυτοκίνητο και μου είπε “Στη
λίμνη!!”
-
Η γυναίκα κάνει μία καινούρια δίαιτα. Καρύδες και μπανάνες. Δεν
έχασε κιλό, αλλά που να τη δείτε πως σκαρφαλώνει στα δέντρα τώρα.
-
Έτρεξε πίσω από το σκουπιδιάρικο φωνάζοντας. “άργησα για τα
σκουπίδια;” Ο οδηγός της είπε “Όχι πήδα μέσα!”
Ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν … και είδε οτι ηταν ωραίο
Ο Θεός δημιούργησε τη γη … και είδε οτι ηταν ωραία
Ο Θεός δημιούργησε τη φύση … και είδε οτι ηταν ωραία
Ο Θεός δημιούργησε τα ζωα … και είδε οτι ηταν ωραία
Ο Θεός δημιούργησε τον ανδρα … και είδε οτι ηταν ωραίος
Ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα … και είπε “Δε βαριέσαι, θα μακιγιάρεται”
Ενα ζευγάρι απο την Αλάσκα, αποφάσισε να πάει στη Φλόριντα για διακοπές
Τον Δεκέμβρη για να ξεφύγουν λίγο από το πολύ χιόνι και το ψοφόκρυο.
Είχαν κανονίσει να μείνουν στο ίδιο ξενοδοχείο που πέρασαν και τον μήνα
Του μέλιτος. Επειδή και οι δύο είχαν δουλειές, κανόνισαν ο άντρας να φτάσει Τετάρτη και η γυναίκα Πέμπτη. Ο άντρας φτάνει λοιπόν στο ξενοδοχείο, πάει στο δωμάτιο και βλέπει πως πλέον υπάρχει laptop με σύνδεση στο internet. Αποφασίζει λοιπόν να στείλει mail στη γυναίκα του. Κατά λάθος ξεχνάει ένα γράμμα απο το e-mail και το στέλνει χωρίς να καταλάβει τι έκανε Στο Χιούστον μια χήρα έχει γυρίσει μόλις από την κηδεία του άντρα της και τσεκάρει για mail από φίλους και συγγενείς. Μόλις διαβάζει το πρώτο, λιποθυμάει.
Ο γιός της μπαίνει στο δωμάτιο,βρίσκει τη μητέρα του στο πάτωμα και κοιτάει
την οθόνη του υπολογιστή Το mail έγραφε:
Προς : την αγαπημένη μου γυναίκα
Θέμα : Έφτασα
Ξέρω πως εκπλήσσεσαι που παίρνεις mail από μένα. Έχουν laptop πλέον εδώ και μπορείς να στείλεις όπου θέλεις. Μόλις έφτασα και μπήκα μέσα.Όλα ειναι έτοιμα και για σένα που θα έρθεις αύριο. Ανυπομονώ να σε δώ.Ελπίζω να έχεις το ίδιο καλό ταξίδι με μένα
υ.γ : ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΗ ΕΔΩ ΚΑΤΩ
το μάμησα ε? 
Βρήκα κάτι άλλο όμως…Αλλά και πάλι δε νομίζω να ενδιαφέρεσαι :lol: :lol: :lol: