Σε μια συγκέντωση, βρέθηκαν ένας αρχιτέκτονας, ένας χειρουργός κι ένας πολιτικός.
Το επάγγελμά μου, λέει ο πρώτος, είναι το αρχαιότερο και τούτο γιατί ο θεός υπήρξε ο αρχιτέκτων του σύμπαντος.
Μάλλον το δικό είναι το αρχαιότερο, παρατηρεί ο χειρούργος. Μην ξεχνάτε ότι για να φτιάξει ο θεός τη γυναίκα χρειάστηκε να πάρει ένα πλευρό απο τον Αδάμ.
Κάνετε λάθος και οι δύο, λέει ο πολιτικός. Διότι πριν από κάθε άλλο πράγμα υπήρξε το χάος!!!
Γιατρός: - Οι εξέτάσεις που έκανες δεν πήγανε καθόλου καλά. Έχω ένα καλό και ένα κακό νέο να σου πω. Με ποιο να ξεκινήσω;
Ασθενής: - Ξεκίνα με το κακό.
Γιατρός: - Έχεις δύο μήνες ζωής…
Ασθενής: - Καλά ρε γιατρέ, και ποιό είναι το καλό νέο;
Γιατρός: - Βγήκα χθες και γνώρισα, ένα φίνο γκομενάκι…
Το σταδιο ειναι γεματο, εκατο διαβολακια και εκατο αγγελακια. Ολα ειναι ετοιμα.
Ο Χριστος ομως δεν εχει ερθει. Τι να κανουν λοιπον, ξεκιναει ο αγωνας…
Πρωτα βαζει γκολ η κολαση…βαζει και δευτερο…τελειωνει το ημιχρονο. Χαμος στο γηπεδο με τα διαβολακια να τα σπανε ολα. Καπου σο 70’ λοιπον καταφθανει και ο Χριστος με ενα τσουβαλι. Του λεει ο κοουτς “Τι ειναι αυτο?”. “Θα δεις” του λεει ο Χριστος και μπαινει στον αγωνιστικο χωρο.
Ειναι στο 91’ ο αγωνας λοιπον και τπ σκορ 2-2. Κερδιζει φαουλ ο παραδεισος με εκτελεστη τον Χριστο. Κανει ενα σουτ-κεραυνο…ΓΚΟΛ!..3-2 και ληγει ο αγωνας. Παει λοιπον ο Χριστος και ανοιγει το τσουβαλι και βγαζει απο μεσα κατι κουραδς τις οποιες ριχνει γυρω γυρω.
ΣΕΝΑΡΙΟ: ΕΝΑΣ ΤΥΠΟΣ ΝΑΥΑΓΕΙ Σ’ ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΗΝ MONIKA ΜΠΕΛΟΥΤΣΙ
και παρά την ερημιά, παρά τη μοναξιά, για αρκετές βδομάδες το έπαιζε άνετος και δεν έκανε καμιά κίνηση. Τελικά, δεν άντεξε και τη ρώτησε αν θα μπορούσαν ίσωςνα έχουν κάποια φυσική επαφή ώστε να καλύπτουν και τις ανάγκες τους.Η μονικα συμφώνησε και έτσι άρχισε μια τρελή, μεγαλειώδης σεξουαλικήσχέση!!
Όλα πήγαιναν μια χαρά για μερικούς μήνες. Μια μέρα ο δικός μας πάει στην κουκλάρα και της λέει:
“Έχω ένα πρόβλημα. Είναι ένα ανδρικό πρόβλημα και πρέπει να σου ζητήσω μια χάρη“
“Για λέγε . . .”, είπε η κούκλα
“Μπορώ να δανειστώ το μολύβι που βάφεις τα φρύδια σου?”
Κάτι αστείο της φάνηκε της κούκλας, αλλά του το έδωσε. Ο τύπος συνέχισε…
“Θα σ’ ενοχλούσε αν σου ζωγράφιζα ένα μουστάκι?”
Η μονικα έχει αρχίσει να ανησυχεί λίγο, αλλά συμφωνεί… Και ο δικός μας συνεχίζει:
“Να φορούσες κάποιο από τα δικά μου ρούχα? Ξέρεις, το έχω πραγματικά ανάγκη να φαίνεσαι όσο πιο άντρας γίνεται.”
Η κούκλα έχει αρχίσει να απογοητεύεται πια, αλλά …”ας το κάνω κι αυτό“,του λέει και ντύνεται με τα ρούχα του.
“Μια τελευταία χάρη“, της λέει ο τύπος.
“Σε πειράζει να σε φωνάζω Γιώργο?”
Η θεά έχει πέσει πλέον σε βαθύτατη απελπισία και λέει…”δε βαριέσαι…φώναζε με ό,τι θέλεις…”
Έτσι, ο δικό μας σηκώνεται, την αρπάζει από τα μπράτσα και λέει:
“Λοιπόν, ρε Γιώργη, δεν μπορείς να φανταστείς ποια πηδάω εδώ και κάτι μήνες!!!”