Απ’όσο νομίζω όχι, απλά έτσιι όπως είναι διαρυθμισμένος ο χώρος έχουμε assigned seats όπως βλέπεις και στο εισιτήριο … βέβαια με τους Transatlantic λέει απλά να κάθεσαι και να παρακολουθείς τη μαγεία τους.

Ουί το βλέπω σαν επικρατέστερη επιλογή. Και Tilburg δεν θα με χαλούσε αλλα και Μιλάνο! Δεν χανονται αυτά ωρέ!

Λεβιάθαν σε νιώθω.

Bump.

Αριστούργημα αυτός ο δίσκος.

Indeed και βγήκε το πρόγραμμα της εξεταστικής, γράφω την επόμενη μέρα αλλά δεν το χάνω για κανέναν π&^$!η λόγο!

και μπαμπ και μπουμπ.

η αξία του δίσκου όσο περνάει ο καιρός όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά εδραιώνεται.
τεράστιες ποσότητες έμπνευσης και δεδομένη υψηλή τεχνική.
βάζοντας το 2πλο cd εκεί που θα έλεγε κάποιος ότι είναι too much, εδώ χαίρεσαι που έχεις κάτι επιπλέον να ανακαλύψεις.

δεν μπορώ να φανταστώ οπαδό του progressive rock που να άκουσε σοβαρά το Whirlwind και να μην του άρεσε.

Πολύ καλός είναι ο δίσκος, για μέαν μέσα στους καλύτερους του 09.

Να τους παίζεις σε κάθε εκπομπή Outshined μέχρι που να έρθουν στην Πάτρα!

Η μεγάλη μέρα έφτασε!

Τα βόλεψα και με την εξεταστική αλλάζοντας τμήμα για να δώσω το μάθημα Παρασκευή βράδυ με κάτι 30ρηδες που το παίρνουν αντί για Πέμπτη πρωί και θα πάω να τους δω χωρίς έγνοιες.

Όποιος αντέχει να δει setlist περιοδείας ας ανοίξει το σπόιλερ, προειδοποιώ πάντως για καρδιακό επεισόδιο.

[SPOILER]
The Whirlwind
All of the Above
We All Need Some Light
Duel with the Devil

Bridge Across Forever
Stranger in your Soul[/SPOILER]

Ε ρε τι θα δούμε σήμερα …

Θα προσπαθήσω να κλέψω χρόνο αύριο να ποστάρω καμιά φωτογραφία, γιατί από λόγια δεν θα με παίρνει να πω και πολλά … 8)

Kαλά να περάσεις!
Σου εύχομαι να παίξουν και την διασκευάρα στο Strawberry Fields που έπαιζαν στην πρώτη τους περιοδεία πριν 10 χρόνια όταν τους είχα δεί. :roll:

Μπα δεν έχει διασκεύες, όταν παίζεις κοντά στα 200’ δικό σου υλικό.

Σας μισώ και τους 2.

Σκεφτομαι να το αγορασω το αλμπουμακι. Λιγο ακριβο ειναι αλλα πρεπει να αξιζει.

Όχι και αλμπουμάκι

:!:

παρεπιπτόντως να σας πω ότι σε λίγο καιρό θα έχετε ανταπόκριση από live Transatlantic (hated reloaded) καθώς και συνέντευξη.

Γιατί σε λίγο καιρό και όχι τώρα;

Λεπόν, λεπόν …

Έχω να πω πολλά, αλλά πρώτα αυτό …

Διά στόματος Portnoy: “Transatlantic in Montreal! Can you believe it? Dreams come true!”.
(το Τορόντο να φάει τη σκόνη μας, δεν είναι μέσα στο πρόγραμμα! μπουαχαχα)

Η υπογραμμισμένη φράση τα συνοψίζει όλα. Αν κάποιος μου έλεγε έναν χρόνο πριν ότι θα τους έβλεπα live στο ένα μέτρο, θα μ’έπιανε νευρικό γέλιο.

Το setlist ήταν ακριβώς όπως είναι στο spoiler του προηγούμενου ποστ μου, ξεκινήσανε στις 20:40 με τους καλύτερους οιωνούς (ΓΙΑ MULE Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: ωσάν καλοί φανατίλες βλέπαμε NHL playoffs στις οθόνες του χώρου, όπου οι Canadiens κερδίζανε τους Capitals με 2-1 μέχρι πριν να αρχίσει η συναυλία :lol: στην 3η περίοδο φάγανε 4 και χάσανε 6-3 αλλά who cares :p) χτυπώνας κατευθείαν με έναν ανεμοστρόβιλο (;pp) prog ηχοχρωμάτων.

In your face το setlist με bold, έτσι να πονάει!

Η εκτέλεση του ΕΠΟΥΣ Whirlwind ήταν εξωπραγματική, απ’την μαγεία του περάσματος στα θέματα που πραγματοποίησαν με το Overture, μέχρι την απόδοση κάθε μέρους του κομματιού, με κορυφαίες στιγμές τις τζαζίλες και τη “Rock the house (HEYYYY)” φάση στο On The Powl, την σολάρα του Stolt στο Out of the Night (μου σηκώθηκε … η τρίχα :Ρ) και το μίνι ξεχείλωμα στο Is It Really Happening?, πριν αρχίσουν τα όργια στο τέλος.
Μετά από ένα δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα, βγήκαν με All of the Above. Εξίσου αψεγάδιαστη εκτέλεση, καταιγίδα συναισθημάτων στο Undying Love με τον Morse να δίνει ρεσιτάλ, όπως και στο δικό του We All Need Some Light που ακολούθησε, το οποίο ήταν ίσως το απόλυτο highlight από άποψη συναισθήματος.

Η σχεδόν εξολοκλήρου απόδοση της δισκάρας Bridge Across Forever ήταν απλά εμπειρία ζωής. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλά λόγια γι’αυτό, απλά στο encore έφυγα απ’τη θέση μου, πήγα κάθησα σταυροπόδι ακριβώς κάτω απ’τη σκηνή και απλά χάζευα το ντουέτο Morse, Stolt στο ομώνυμο, τρελή αντατριχίλα η όλη φάση …

[SPOILER][I]There’s a bridge made of light
That crosses between death and life
Where shadows walk in the sun
And desperate lovers run
One day a child and an angel
Stood on either side
Of a magic river
That there was no crossing
But as they tried
The water began to rise
Then they raised their eyes

And as the river fell away
They built a bridge across forever
Between tomorrow and today
There is a bridge across forever

I’ve had this dream all my life
That doesn’t live in black and white
It has no end it just begins
In distant sands and magenta winds
And my love she is standing by the side
Of a magic river that there is no crossing
Maybe someday when our spirits begins to rise
And light fills our eyes

We will meet again someday
On the bridge across forever
I know that we will find our way
To the bridge across forever
Between tomorrow and today
There is a bridge across forever
I know that we will find our way
To the bridge across forever.

[/I][/SPOILER]

Μετά απ’αυτό τι έμενε; Να παιχτεί άλλο ένα υπερτιτανομεγιστοτεράστιο έπος για να φτάσει το encore γύρω στο σαραντάλεπτο και να μείνει για πάντα στα μυαλά και τις καρδιές μας. Στο Stranger In Your Soul λεπόν, στο ένα μέτρο πλέον, είδα πράγματα και θάματα, που δύσκολα περιγράφονται με λόγια. Το μόνο που είναι εύκολο να περιγράψω είναι η σύμπραξη των Morse, Portnoy στα drums στο τέλος και των Gildenlow, Trewavas στα πλήκτρα, για να δημιουργηθεί ένα υπέροχο jam χωρίς να χαλάσει καθόλου το κομμάτι. Απογειώθηκε το κομμάτι, όσοι είχαν μείνει καθιστοί πλέον σηκώθηκαν και πλησίασαν για να απολαύσουν αυτούς τους γίγαντες του prog να μεγαλουργούν σε απόσταση χειρός, κυριολεκτικά.

And I can hear it now
Every single word
And when I strain my voice
I will be assured
Outside the storm
But here the big break
That I might chance to dream
That I be awake
Awakening the stranger in your soul

Παίξανε καθαρές (χωρίς το διάλειμμα) σχεδόν 3 ώρες.

Άπιαστη απόδοση απ’όλους: ο Morse ΚΕΝΤΑΓΕ στα πλήκτρα, τα φωνητικά του απίστευτα, τεράστιος μουσικός. Ο Stolt είναι αρκετά low-profile τύπος αλλά “το έχει” απίστευτα με την κιθάρα, τα solos του είναι πεντακάθαρα και τα δεύτερα (ή και κύρια, ανά σημεία) φωνητικά του υπέροχα. O Trewavas, στον οποίο έστρεψα αρκετές φορές την προσοχή μου (ε παριστάνω τον μπασσίστα σαν παιδί κι εγώ …) είναι μεγάλος παίκτης, ίσως δεν ακούγεται τόσο πολύ στους δίσκους (ακόμα και σ’αυτούς των Marillion) αλλά με τον Portnoy φτιάχνουν rhythm section από ατσάλι. Ε για τον Mike χρειάζεται να πω κάτι; Ευτυχώς (:Ρ) ούτε φλυαρίες είχε το παίξιμό του και τα φωνητικά του ήταν αυτά ακριβώς που έπρεπε. Στο encore βγήκε και με φόρμα Dharma … :lol: Και, τέλος, ο αγαπητός Gildenlow σε ρόλο κομπάρσου - πολυμίξερ, συμπλήρωνε επάξια την τετράδα όποτε χρειαζόταν, πότε με κιθάρα, πότε με κρουστά, ή δεύτερα φωνητικά.

Πέρα απ’το μουσικό σκέλος της βραδιάς, το απόλυτο συναισθηματικό highlight για μένα ήταν όταν έσφιξα το χέρι του Portnoy. Οι Theater είναι τα ινδάλματά μου, μακράν η αγαπημένη μου μπάντα, οπότε μπορεί κάποιος να καταλάβει πώς ένιωσα όταν έγινε αυτό. Άπειρη συγκίνηση, ένιωσα σαν να ήμουν πάλι 8 χρόνων (καλά οκ δεν είμαι και τόσο μεγάλος, αλλά καταλαβαίνετε), απ’τις στιγμές που θα μου μείνουν για πάντα.

Αν μπορείτε να πάτε να τους δείτε έξω (αν δεν είναι ήδη sold out οι συναυλίες τους) ΤΡΕΧΑΤΕ!

Και τώρα media coverage :lol: :

Vids από εσύσωλήνας:

Overture - Whirlwind
On The Powl

Φωτογραφίες που τράβηξα (οι πρώτες είναι από μακριά, όταν καθόμουν στη θέση μου και οι επόμενες από 1η σειρά, στο encore - σόρρυ για την γαμάτη ποιότητα :p):

• Περιμένετε πρώτα να τις φορτώσει όλες και μετά δείτε τις *

(συνέχεια στο επόμενο ποστ γιατί κλασσικά το vBulletin πίνει)

[SPOILER]Ειδική πόζα Stolt γι’αυτήν :

[/SPOILER]

[SIZE=“5”]IT REALLY HAPPENED.[/SIZE]

Eχαριστούμε Λέβι για την πλήρη κάλυψη (οι φωτό είναι τεράστιες και κάνουν μία αιωνιότητα να εμφανιστούν… :?), βάζεις ψηλά τον πήχη στον Outshined!
Χαίρομαι που πέρασες τόσο γαμάτα.

Ο Gildenlow είναι σαν κανονικό μέλος της μπάντας πλέον, όλη την ώρα στη σκηνή;:-s

Kαι εγώ θυμάμαι το we all need some light σαν κορυφαία στιγμή από τότε. Έχω την εντύπωση πως το γουστάρει πολύ και ο Morse και του βγαίνει.

Για τον Trewavas είναι κάπως όπως τα λες. Δεν είναι το είδος του μπασίστα που θα με εντυπωσιάσει με τεχνική κλπ. είναι ο ορισμός του αφανή ήρωα. Στα live των Marillion περνάει απαρατήρητος αν εν είσαι αποφασισμένος να συγκεντρωθείς σε αυτόν.

Πόσο είναι η σειρά στο NHL; Το περασμένο Σ/Κ μου κλαιγόταν στο board των Mule ένας Αμερικάνος φίλος οπαδός Caps πως οι Canadiens είχαν κερδίσει το πρώτο ματς στο DC! :lol:

Δυστυχώς, αν και το παλεύω δύσκολα θα δειτε από εμένα ανταπόκριση για Transatlantic.
Το παλεύω πάντως.
Έγω απλά έκανα το υπεραντλαντικό ταξίδι μέσω επικοινωνίας…

Ο Gildenlow παίζει πασπαρτου (αν δεν έχεις δει το dvd Live In Europe τρεξε όπως είσαι) σε όλα τα τραγούδια, κιθάρα, πλήκτρα, κρουστά και φωνητικά…

Τι να λέμε για τον Trewawas, τον Stolt, τον Morse, τον Portnoy και τον Daniel. Είναι όλοι εξωπραγματικά καλοί που πρέπει κάθε φορά να εστιάζεις σε κάποιον.

Το έχω το DVD, απλά το είχα θεωρήσει ad hoc συμμετοχή και όχι μόνιμη κατάσταση.

Merci beaucoup Μιουλ.

Ναι ο Gildenlow παίζει σε όλη τη διάρκεια του live, απλά όπως φαίνεται (?) και στις φωτογραφίες παίζει πίσω απ’τους 4 γι’αυτό γράφω ότι μοιάζει με κομπάρσο γιατί στον ήχο συμβάλλει κανονικότατα, ειδικά όταν πιάνει την ακουστική.

Α ξέχασα να γράψω ότι ο ήχος ήταν ΚΑΜΠΑΝΑ, άνετα ο καλύτερος που’χω ακούσει ποτέ σε συναυλία. Δηλαδή σκέφτομαι τον ήχο που’χαν οι μπάντες σε κάτι ρόκγουέηβς κτλ. (με εξαίρεση τους Slipknot που στο σημείο που ήμουν εγώ είχαν τρομερό ήχο, γενικά δεν ξέρω) και με πιάνουν τα γέλια.

Outshined είναι πραγματικά κρίμα να τους χάσεις, αν τους λατρεύεις τόσο. Για πού το ψάχνεις να πας; Απ’όσο θυμάμαι παίζουν 3-4 ημερομηνίες Γερμανία και 2-3 Αγγλία.

Α, επίσης, με ποιον μίλησες απ’την μπάντα στην συνέντευξη; Ή μας το αφήνεις για σουρπράιζ;

Τέλος πάντων, σου εύχομαι να καταφέρεις να τους δεις γιατί πρόκειται περί once-in-a-lifetime εμπειρίας. Πάντως σε ζηλεύω, να ξέρεις, γιατί έχεις δει Theater 3-4 (?) φορές ενώ εγώ καμία και θα τους χάσω ΚΑΙ αυτό το καλοκαίρι, όταν θα’ρθουν με Maiden εδώ ενώ εγώ (αχχαχα εδώ, ενώ, εγώ) θα λιάζομαι σε καμιά παραλία …

off topic

Η σειρά είναι 3-1 υπέρ των Caps, πράγματι οι Habs πήραν το 1ο παιχνίδι εκτός στο OT, χάσανε το 2ο στο OT και από’κει και πέρα τα παιχνίδια εντός έδρας ήταν τσόντες … 5-1 και 6-3 …
Ε, αναμενόμενο ήταν απ’τη στιγμή που οι Caps ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα φέτος στην κανονική περίοδο τερματίζοντας 1η στην περιφέρεια και συνολικά στο πρωτάθλημα και έχουν και τον παίκτη με τις καλύτερες επιδόσεις (Alexander Ovechkin αν σου λέει κάτι το όνομα …). Οι Canadiens απλά ρολλάρανε μετά τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς και μπήκανε στα playoffs αλλά σαν ομάδα δεν είναι τίποτα το σπουδαίο.
Ελπίζω τουλάχιστον να το πάρει η ομάδα που συμπαθώ περισσότερο μετά τους Καναδούς, οι Penguins … έχουν και τον παιχταρά τον Crosby!

Πού’σαι, μια απ’αυτές τις μέρες θα σου στείλω μία φωτογραφία - χάιλαϊτ από το σουλατσάρισμά μου στο Ste-Agathe !

Το δεύτερο, αν και συνήθως σε αυτά απαντάει ο… frontman, αν και στην προκειμένη υπάρχει παραπάνω από ένας τέτοιος.
Στην συγκεκριμένη περιοδεία απ’ότι φαίνεται, οι τύποι ξεπερνάνε τα όρια. Τρίωρα show μόνο κάτι τέτοιες μουσικάρες μπορούν να προσφέρουν. Και όπως είχε ήδη γίνει κατανοητό από το “Live In Europe” dvd τους, είναι ασύλληπτα τέλειοι.
Όπως και να’χει, Μιλάνο μέσα στον Μάιο για transatlantic, οι οποίοι επέστρεψαν με τον ίσως καλύτερο δίσκο τους, και λογικά θα υπάρξει και full report με σετλιστ κτλ. Αν και σε τέτοιες περιπτώσεις η αντικειμενικότητα πάει βόλτα. Και γιατί οι Transatlantic αποτελούν ένα συγκρότημα - θεσμό για μένα από το ντεμπούτο τους, αλλά και γιατί πιο συγκεκριμένα ο Roine Stolt είναι θεότητα. Και εφόσον δεν περιοδεύουν οι Flower Kings, αναλαμβάνει στους Transatlantic να επιβεβαιώσει την ιδιοφυΐα του. Και δεν συζητάμε για τον all around player, Daniel, ο οποίος αποτελεί φανερό άσσο στις εμφανίσεις τους. Άντε μπας και ξανασυνεργαστεί με τον Roine σε κάνα δίσκο των Kings…με την ευκαιρία.

Α, και εννοείται ότι το Whirlwind αποτελεί ογκόλιθο ήδη στον ήχο του. Όπως και τα δύο προηγούμενα.

@Leviathan, από merch τι παίζει εκτός του bootleg DVD της προηγούμενης περιοδείας;

edit: ας βάλουν και την φανταστική διασκευή στο Return Of The Giant Hogweed για …δεύτερο encore !

Δεν πειράζει ρε συ. Θα τους δω εγώ και θα σου πω πώς ήταν. :p:p