:ban:
ΑΠΕΛΑΣΗ !!!
Πρωταπριλιά 
7αρι στο hammer πάντως, Γιοβανιτης.
Δεν έχουν μεγ’αλη σημασία οι βαθμοί, αλλά αυτά που γράφει:):!:
Πάντως τα αυτιά του καθενός μας, μετράνε πιο πολύ, αν και σίγουρα η γνώμη του Γιοβανίτη είναι αρκετά σημαντική, καθώς ασχολείτε πάρα πολλά χρόνια μαυτόν τον ήχο:):!:
στανταρ ο γιοβανιτης κατεχει το θεμα!!δεν εχω ακουσει ακομη το δισκο αλλα ακουω καλα πραγματα!!
Το έχω ακούσει 2-3 φορές και δεν μπορώ να πω ότι με τραβάει ιδιαίτερα να το ξανακούσω αλλά δεν έχω άποψη ακόμα. Θα ξαναπαίξει αυτές τις μέρες σίγουρα.
Κανείς μια περίληψη του τι γράφει ο Γιοβανίτης για το δίσκο?
Το θεωρεί στα ίδια μονοπάτια με το monotheist, (monothesit companion το περιγράφει) πιο θυμωμένο, πιο επιθετικό “χωρίς χαραμάδες ελπίδας” όπως γράφει.
Πάντως μάλλον αποφευγει κάπως να πει αν αυτο ειναι καλό η κακο αφού τελειώνει λέγοντας πως “ο χρόνος θα δειξει, εμεις στήνουμε αυτι και δεν πάμε πουθενά”.
Το μόνο που μπορώ να θεωρήσω “κριτική” είναι αυτο που γράφει πως “αδυνατεί να τινάξει από πάνω του τα σκονισμένα γρίζα ρούχα του monotheist”.
Τώρα με το 7αρι που έβαλε μάλλον δεν το θεωρεί και ότι πιο θετικό αν θυμηθώ πως στο monotheist είχε βάλει 10αρακι και το είχε αποθεώσει όσο λίγα άλμπουμ.
Εγω πάντως μια φορά που το άκουσα μπορώ να πω πως μου άρεσε αρκετά χωρίς να κόψω φλέβες. Απο την άλλη ούτε με το monotheist τις έκοψα αρα… :dunno:
Εμένα γενικά μου αρέσει ο δίσκος, το τραβάνε και οι μέρες, απλά για μένα το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, αυτό δηλαδή που με τραβάει να ακούσω πολλές πολλές φορές είναι το My Pain, το πιο ξεκάρφωτο κομμάτι όντως. Από εκεί και πέρα ομολογώ πως το Monotheist δεν μου έκανε ποτέ ιδιαίτερο κλικ, απλά είναι ένας καλός δίσκος. Έτσι και με αυτό λοιπόν, που κακά τα ψέμματα αν δεν είχε το όνομα του κυρίου Warrior πολύ πιθανά θα πέρναγε απαρατήρητο.
Εγώ στο μονόθειστ είχα ρίξει πριν καιρό μια πολύ φευγαλέα ακρόαση…τώρα που ήρθε το Triptykon το άκουσα κ αυτό πιο σοβαρά. Τεράστιες δισκάρες κ οι δύο!
Noob θα μείνεις μια ζωή μαλάκα Manager…
Δεν είμαι σε θέση ακόμα να πώ ποιό από τα 2 είναι καλύτερο, αλλά πιστεύω οτι το μονόθειστ είναι τόσο μα τόσο ψυλά στις επιλογές αυτών που το άκουγαν τόσο καιρό, μόνο κ μόνο γιατί το έχουν μάθει κ μέσα τους έχει οριμάσει αυτός ο δίσκος. Δεν λέω οτι το μονόθειστ είναι κατώτερο του επαριστερά δαίμονες,ούτε το αντίθετο. Πιστεύω όμως πως πρέπει να περάσει καιρός για να μπορέσει να γίνει δίκαιη σύγκριση…
Το μόνο που μπορώ να πώ εγώ αυτή τη στιγμή για το επαριστερά δαίμονες σε σχέση με το μονόθειστ είναι οτι το πρώτο μου φαίνεται πιο “εύκολο” άλμπουμ από το δεύτερο.
χμ…μαλλον θα διαφωνησω για το ποιο ειναι πιο “ευκολο”…
παρε και σαν παραδειγμα και τις διαρκειες των κομματιων (οχι οτι το monotheist ειχε τα μικρα κομματια αλλα σε συγκριση με ΕD νομιζω οτι ειναι πιο ευκολο-ακουστα)…
ακομα πιστευω οτι το monotheist ειχε και περισσοτερες αλλαγες (απο κομματι σε κομματι αλλα και στα ιδια τα κομματια) ωστε να το κανουν σε φασεις λιγοτερο “μονοτονο”…
γουστα βεβαια…
λολ,ο μονοθειστης ειναι περισσοτερο ‘‘ευκολοακουστος’’.
επισης,ο μονοθειστης ειναι απο τα καλυτερα εξτριμ αλμπουμς που δημιουργηθηκαν ποτε.
το τριπτικον ειναι ενα πολυ καλο εξτριμ αλμπουμ.
nihil verum nisi mors.
Σόρρυ…εγώ δεν ήμουν ακριβής για να γίνει αντιλυπτό αυτό που θέλω να πώ. Αλλά το είπες και εσύ μόνος σου. Αυτό που έχω κάνει μπόλντ. 
Το μονόθειστ είναι πιο πολύπλοκο άλμπουμ από θέμα συνθέσεων κ αυτό το κάνει πιο “δύσκολο” άλμπουμ από το ED.
Μιλάω πάντα για το πόσο χρόνο σου παίρνει για να γίνεις “ένα” με τον δίσκο. Σε αυτόν τον τομέα το ED είναι λιγότερο χρονοβόρο.
το monotheist το λατρεψα με την πρωτη ακροαση…
ολοκληρο…ειχα παθει πλακα τοτε…
ισως να προτιμαμε διαφορετικα πραγματα μεσα σε 1 album και γιαυτο θεωρω τις αλλαγες περισσοτερο ευκολοακουστες (νταξει δεν μιλαμε και για atheist:p)
το “ευκολοακουστες” παντα με τα δεδομενα των frost ε…
Το 7άρι του Γιοβανίτη για μπάντα/καλλιτέχνη που ο ίδιος λατρεύει είναι πολύ καλός βαθμός.
Ακόμα δεν έχω ακούσει νότα, ε!
Ένα είναι σίγουρο , το επαριστερα δαίμονες δεν είναι από τα αλμπούμ που ανήκουν στην κατηγορία για επταράκια δηλαδή λιγο ανώτερο του μετρίου [-X
Εξυπνάδες;
Έγιναν οι πρώτες σοβαρές ακροάσεις του δίσκους. Δεν είμαι ο φανατικότερος φαν του Monotheist, δεν λέω δισκάρα μεν αλλα στα καλύτερα ακραία όλων εποχών που ακούω συνέχεια να λέγεται δεν μπόρεσα να το βάλώ. Μέχρι τα καλύτερα της χρονιάς του έφτασε.
Το Triptykon τώρα μάλλον το συμπάθησα λίγο παραπάνω (αν και ο χρόνος θα δείξει) κυρίως επειδή σε σημεία ψιλοθυμίζει και μέρες “to megatherion”. Τα γουσταρα κάργα τα σημεία που ανεβάζει τις ταχύτητες σε κομμάτια όπως το a thousand lies. Χάνει σε ατμοφαιρα σε αυγκριση με το Monotheist αλλα κερδίσει σε επιθετικότητα. Είναι και θέμα μέρας τελικά ποιο θα σου αρέσει περισσότερο. Καλύτερο κομμάτι πάντως το θεικο goetia που πάει στα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς. Απο τα άλμπουμ που θα παιξουν στα καλύτερα της χρονιάς πιθανότατα.