1.Βασικα τα τελευταια μνμ δε σταλθηκαν με βαση τους u2 αλλα με αφορμη αυτους.
2.Εσυ το πηαγαινες μονιμως εκει,οπως ειδες οι συζητησεις μου απο αλλου ξεκινησαν και αλλου κατεληξαν.
3.Ξερεις εχουμε και εμεις ζωη που δεν περιστρεφεται γυρω απο τους u2,σε πληροφορω οτι ειμαι αρκετα ενημερωμενος οσον αφορα τα μουσικα δρωμενα…
4.Μην ξεχνας οτι εξαρχης εσυ απαντησες στο post μου…
Αυτα,χαρηκα κι εγω…
1.Αν μιλάς για τη συζήτηση σου με το montecristo, δε διαφωνώ με το σχόλιο Νο1
2.Το παρατηρήσαμε
3.Δεν υποστήριξα ποτέ κάτι τέτοιο, εσύ με κατηγόρησες για κόλημα…
4.Πάντα απαντώ σε post που μου απευθύνουν το λόγο, ή με κατηγορούν για το οτιδήποτε. Γενικά. ειμαι σα το Superman, φώναξε το όνομα μου και να 'μαι…
Και σε αυτόν που είπε ό,τι είπε για το Γεωργάτο, θέλω να του πω: το καλύτερο δεξί χαφ του αντιπάλου είναι ο Μάλμπασα, ο Γεωργάτος απλά έχει πάψει να ασχολείται με το άθλημα. Πλέον είναι τροχονόμος (για αυτό και τα σηκωμένα χέρια όποτε τον περνάνε οι αντίπαλοι… )
Να’μαι πάλι ! Λοιπόν, επειδή στα υπόλοιπα συμφωνούμε, θα σταθώ σε ένα-δύο σημεία. Είμαι και εγώ fan της post-90s εποχής του rock. Πιστεύω ότι ακόμα βγαίνουν δίσκοι με τους οποίους αξίζει να ασχολούμαστε και αξίζει να ακούμε, οι οποίοι όμως δεν εντάσσονται κατ’ανάγκην κάτω απ’την ταμπέλα του καθαρόαιμου ροκ (χώρις επιθετικούς προσδιορισμούς εννοώ). Ξέρεις όμως τί μου την σπάει στην ελληνική πραγματικότητα ; Το πως αγόμαστε και φερόμαστε από τα media. Συγκεκριμένα δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται τόσος πανικός (κατασκευασμένος ;;
για συγκροτήματα όπως οι him, οι evanescence, οι placebo και οι dandy warhols, ενώ παράλληλα υπάρχουν oi muse, οι calexico, οι radiohead, oι porcupine tree, oi sigur ros κ.α. Δεν καταλαβαίνω πως τελικά το ελληνικό κοινό κατάφερε να αγιοποιήσει συγκροτήματα (καλά μεν) αλλά τόσο υπερτιμημένα ; Μήπως επειδή έχουν όλη την στήριξη των media, με αυτόν (και μόνο) τον τρόπο καταφέρνουν να βγουν στον αφρό ; Αυτό μου την σπάει Γιώργο. Και όταν η συζήτηση περιστράφηκε γύρω απ’τους u2 αυτή η ίδια ήταν η ένστασή μου. Έχω ακούσει και το pop και το all that… και το τελευταίο τους. Και τα τρία μου φάνηκαν μέτρια (γνώμη μου πάντα) όπως και σε πολύ ανοιχτό, αλλά μη u2fan, κόσμο. Και μετά βλέπεις τις διαφημίσεις να προσπαθούν σχεδόν να μας επιβάλλουν τον συγκεκριμένο δίσκο, όταν στα δισκάδικα δίπλα υπήρχε και το “deadwing” των porcupine Tree που του ρίχνει στα αυτιά άνετα (check my review)… Αλλά δεν είδα κανείς να προβάλλει την πραγματική μουσική. Όλοι κόβονται για το πως θα πουλήσει ο Bono… Αυτά είναι που μου την σπάνε…
ΥΓ : φυσικά γι’αυτό δεν φταίνε οι u2. Aλλά δεν αντέχω να καταλήγουμε να ασχολούμαστε όλοι με κάποια μέτρια album και να αφήνουμε τα διαμάντια να μας προσπερνούν και να χάνονται ανάμεσα σε τόσες άλλες κυκλοφορίες…
ΥΓ2: κάνε register ρε !!!
Μη χρησιμοποιείς τη φράση “πραγματική μουσική” αν γίνεται.
Μου φέρνει στο νου τις διαφημιστικές καμπάνιες του Red fm και μου έρχεται αναγούλα :? :? :? 
Ακούς εκεί πραγματική μουσική, μα τι εννοούν πια με αυτή τη φράσή; Υπάρχει και ψεύτικη δηλαδή και ποιά είναι αυτή 8O ;Ο Καζαντζίδης μήπως;(μιας και δεν έχουν παίξει ποτέ τους(φυσιολογικό βέβαια αφού απευθύνεται σε άλλο κοινο…)), αλλά από πότε κάτι που δεν είναι το στύλ μας το αναγορέυουμε μη πραγματικό;
Συγγνώμη για το σύντομο παραλήρημα, μπορείτε να συνεχίσετε…
Η πραγματική μουσική είναι ΜΟΝΟ οι ΤΟΟL !!! :twisted:
Το διόρθωσες αρκετά…
Άντε να βγάλουν καινούργιο δίσκο, τώρα που μπήκαν στα στούντιο. Η εκδρομή του έτους λέω να είναι κάπου που θα παίξουν αν κάνουν tour. Θα το προτείνω στη συνέλευση…
Πάλι εγώ ήμουν, 2 φορές έστειλα από το pc-lab και τις δύο τα έκανα χάλια :? :?
Συγχαρητηρια στο φιλτατο γιωργο. Θα συμφωνησω κατα βαση στην τελειως αντικειμενικη αποψη οτι οι U2 ειναι το καλυτερο συγκροτημα στον κοσμο-οι μουσικες τους ειναι απιστευτες και σε οσους δεν αρεσουν they might as well shut up!
Αυτα ειχα να πω, μπηκα απλα για να υποστηριξω εναν αληθινο fan του συγκροτηματος!
Η maria84 είναι γνωστή γραφική μηχανολόγα και καλό θα ήταν να άκουγε από τους μεγαλύτερους για να μάθει ένα-δύο πράγματα…
Τώρα το 84 στο nick της πιστεύω πως σημαίνει ένα από τα δύο : ή είναι 84 ετών και το έχει χάσει τελείως ή το παραπάνω ποστ το σκέφτηκε 84 nanosec… :lol:
Μαράκι μετά από 3 χρόνια που μας ξέρεις και τους δύο, καλωσόρισες επιτέλους στο forum μας !!! Βάλε τα δυνατά σου για να αναδειχθεί η “πραγματική μουσική” (τύπου red και όχι tool)… :lol:
Περιμένουμε να μας χαρίσεις και άλλες μαγικές στιγμές… :lol:
Να 'μαι παλι και εγω…Αργησα λιγο αλλα επεστρεψα σε πεισμα αυτων που δε γουσταρουν να βλεπουν τα posts μου…(αστειευομαι…)
Λοιπον,μπραβο Λουκιανε μου θυμισες ενα σχημα τρομερα αξιολογο το οποιο ομολογω το ειχα ξεχασει.Ο λογος για τους porcupine που παρ’οτι εχω μονο ενα album τους,αν δεν απατωμαι πρεπει να ειναι το ντεπουτο τους,ναι ειναι μια μπαντα αρκετα περιφρονημενη απο το ελληνικο κοινο.Να σου πω την αληθεια ακουγοντας το πρωτο τους ξανα και ξανα μπαινω στη διαδικασια και καταλαβαινω οτι εχουν επιρροες περασμενων δεκαετιων χωρις αυτο βεβαια να επηρεαζει τον ηχο τους 'η να τους κανει να ακουγονται μπαγιατικοι για τα τωρινα ηχητικα δεδομενα…Τωρα για τους radiohead αυτο που εχω να πω εγω ειναι,οκ εγραψαν κομματαρες την προηγουμενη δεκαετια,σε albums να σου πω την αληθεια εφτασα να αποκτησω μεχρι καο το ok computer(διαμαντι,δε το συζηταμε),αλλα κανε λιγο μια αναδρομη στο 1995,τοτε που ειχε βγει το συγκεκριμενο album και θυμισου οτι κατι αναλογο απο αυτο που ειναι τωρα οι placebo,για τους him δε μπαινω καν στη διαδικασια να κουβεντιασω τους θεωρω τους new kids on the block του 21ου αιωνα,επικρατουσε τοτε απο τα μμε τους radiohead.Αναμφισβητα,σχηματαρα και η ικανοτητα του york να γραφει και να συνθετει το ιδιο,αλλα ειδαμε την μετεπειτα πορεια των radiohead.Μπηκαν και αυτοι σε αλλα χωραφια(δε,ξερω το κοινο του τους δε νομιζω οτι ζητουσε κατι τεοιο) και συγκεκριμενα το album που περιειχε το pyramid song(μου διαφευγει ο τιτλος,διαφωτισε με λιγο),προσωπικα το βρηκα πολυ μετριο.
Αλλα συμφωνα με αυτα που λες ουε οι ιδιοι οι radiohead εξαρχης επαιξαν καθαροαιμο rock τουλαχιστον στο βαθμο που το υποστηριζεις,ασχετα απο το αν εγω τους θεωρω rock,αλλα και παλι αυτο ποτε δεν ακυρωσε την αξια τους,δεν ξερω τι εγινε με τους μετα ok computer δισκους.
Dandy Warhols…
Αυτο κι αν ειναι μεγαλη ιστορια!!!Σχημα που ανακατεψε λιγο απο 70’s λιγο απο 60’s αβαλε λιγες μποεμ παραμορφωσουλες και ιδου το αποτελεσμα(urban boehimia κτλ κτλ) και ειχαμε μια vodafone η οποια μας ειχε πρηξει τα κυριολετικα τα ουμπαλα καθημερινα επι 1 και πλεον χρονο!!
Και για να καταληξω,συμφωνω εν μερει στην αποψη σου οτι οι ιδιοι οι καλλιτεχνες ακυρωνουν την αξια τους με τα τραγουδια τος αλλα σκεψου οτι οπως τα μεσα θεοποιουν τουσ καλλιτεχνες πολλες φορες τα ιδια τα μεσα τους πετανε στα ταρταρα πολλες φορες αδικα 'η αντιφατικα(βλ. το παραδειγμα που σου εδωσα με το zooropa).
Εγω για να σε γυρισω παλι λιγες δεκατιες πισω αντικρουοντας ολα αυτα περι floyd,zeppelin,stoneς κτλ ξεχασαμε ολοι εναν πολυ σημαντικο καλλιτεχνη του τοτε.Ο λογος για τον david bowie που ο ανθρωπος ειναι κυριολεκτικα ιδιοφυια.Και μονο που εκανε αυτο το τεραστιο ανοιγμα το 96 με το earth ling και εγραψε κομματαρες σε αυτο το δισκο,τον ξαχασαμε και παλι γυρισαμε στα παλι και πατροπαραδοτα ηθη και εθιμα μας…
ps Προσωπικα τη διασκευη του hells bells απο τους warhols τη βρηκα εμμετικη…!
Μία maria84 από το ελληνικό fan club των U2, τι την έχεις; Μία άλλη που λεγόταν …bonohaveher, bonofather ή κάτι τέτοιο την ξέρεις;
Καλως ήρθες 
:D(ξανά…)
Να σου πω την αληθεια δεν ασχολουμαι με u2 fan clubs οποτε ειναι μαλλον αδυνατο να την ξερω 'η οτιδηποτε αλλο(βλεπεις ουτε η δικη μου ζωη περιστρεφεται απο τους u2…)
ps.Καλως σας βρηκα και παλι…!
Το ελληνικό κοινό δεν τους σνομπάρει. Ίσα, ίσα…Τους έχω δει τρεις φορές ζωντανά στην Αθήνα. Και τις τρεις γινόταν πανικός. Αν θες πάρε τα τελευταία 3 album τους. Είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Το ελληνικό κατεστημένο τους σνομπάρει…
Το 95 ήμουν πολύ μικρός για να θυμάμαι ακριβώς τι έγινε, αλλά υποθέτω πως ένα πολύ καλό album είναι λογικό και επιβεβλημένο να έχει και καλή προώθηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα “μη κλίκας” με τα media ; Όταν οι radiohead άλλαξαν τον πετυχημένο ήχο τους και πραγματικά πειραματίστηκαν (αυτό ίσως απαντάει και στο σχόλιό σου για τον πειραματισμό των u2 που θεωρώ ότι ήταν πολύ πιο ασφαλής), τα media τους ξέχασαν. Τι και αν τα “kid a” και “amnesiac” ήταν δημιουργήματα των radiohead ; Κανείς δεν τους υποστήριξε. και ξέρει γιατί ; Γιατί ήταν και τα δύο πολύ δύσκολα album για το ευρύ κοινό και έτσι ta media αποφάσισαν να μην το προωθήσουν… Ειδικά το amnesiac είναι και δισκάρα και avant-garde !!!
ρε ο karvou μιλάει στην Μαρία84 που είναι κοινή μας φίλη… 8O Ξεστράβωσε plz !!! 
Καλα ολα αυτα,συμφωνοι,παιρνω πισω το σχολιο οσον αφορα στο οτι δεν ειναι αποδεκτοι απο το ελληνικο κοινο(σωστα με διορθωσες).
Ωστοσο,δε μπορω να μην παρατηρησω και μερικες αντιφασεις σε ολα αυτα.Ναι μεν εξαρχης οι radiohead κινηθηκαν σε συμβατα βρετανοειδη ακουσματα που ας μην ξεχναμε ηταν και ειναι ακομα πολυ της μοδως και εκτοπησαν πολυ τον αμερικανικο ηχο,αλλα μετα τι εγινε?Και γιατι sto kid a και στο amnesiac δε τους βγηκαν οι πειραματισμοι…?Προσωπικα δεν πιστευω οτι εφαγαν Χ λογω του οτι κινηθηκαν σε διαφορετικα πλαισια αλλα κυριως επειδη ηξεραν οτι ειχαν ενα συγκεκριμενο κοινο και παρ’ολα αυτα εκαναν τη μεγαλη κινηση και βουτηξαν σε πολυ βαθεια γιοα αυτους νερα!(το ιδιο βεβαια ισχυει και για τους u2).Τωρα οταν ενα σχημα αλλαζει,εστω και προσωρινα υφος φανταζομαι το κανει για συγκεκριμενους λογους,τεσταρει την υπομονη του?Τη διαχρονικοτητα του?Δεν ξερω σιγουρα…
Στο σχολιο για το bowie δε μου απαντησες…
ps.Ρε συ με αυτους τους Puressence τι εγινε τελικα??
όου,ό ου πάτα φρένο… Χ έφαγαν απ’τις εφημερίδες και το κοινό των oasis και των blur, όχι από τους μουσικόφιλους γενικά. Τα δύο συγκεκριμένα album ήταν μια περίοδος που η μπάντα πειραματίστηκε έντονα, και (κατά την γνώμη μου και την γνώμη πολλών άλλων μέχρι και εκτός της ροκ κοινότητας) τους βγήκε. Απλά είχαν δηλώσει ευθύς εξαρχής ότι θέλουν να κάνουν κάτι διαφορετικό και όταν αυτό εξαντλήθηκε μέσα τους, επέστρεψαν στον ήχο που τους καθιέρωσε. Το ωραίο με τους radiohead είναι ότι άρχισαν ως ένα τυπικότατο βρετανικό group (αν και το pablo honey πατάει χαλαρά όλη την δισκογραφία των blur) και εξελίχθηκαν σε κατηγορία από μόνοι τους. Τα δύο αυτά album είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του΄τί μπορεί να κάνει κάποιος, αν θέλει να εξερευνήσει πραγματικά τον χώρο γύρω του και μέσα του. Και αυτό τους στοίχισε τόσο σε πωλήσεις, όσο και σε “κύρος” γιατί τότε θυμάμαι ότι όλοι έλεγαν ότι ξεπουλήθηκαν και παίζουν ηλεκτρονικές μλκιες, όταν αυτοί έβαζαν στην μουσική τους στοιχεία jazz και trip hop…
Για τον bowie δεν έχω τίποτα να πω. Τον σέβομαι, αλλά έχω ακούσει ελάχιστα. Πιστεύω πως και αυτός απολαμβάνει ασυλίας…
Οι purenscence έβγαλαν την ομώνυμη δισκάρα τους και μετά παγιδεύτηκαν στην μανιέρα τους… προσωπικά εγω σταμάτησα να ασχολούμαι στο τρίτο τους album
Για το pablo honey θα με βρεις απολυτα συμφωνο,κομματαρες σαν το creep και το you μια φορα γραφονται αν και οι radiohead δειξαν το ακριβως αντιθετο με το ok com.
Οι puressence ναι μεν το ομωνυμο ηταν δισκαρα(και με καταπληκτικη εισαγωγη),αλλα δεν ξερω αν θα συμφωνησεις δε σου θυμισε λιγο οk computer?
Βασικα αλλη τρελλα που εχω(τωρα μαλλον θα ακουσω τα γκαζια σου,οσον αφορα σε καθαροαιμο rock)ειναι με james.Επειδη εχω σχεδον το συνολο της δισκογραφιας τους αυτο που με ενθουσιαζει με αυτο το σχημα εινα οτι ναι μεν κινουνται σε ενα στανταρ μουσικο υφος αλλα απο την αλλη σε καθε δισκο τους ανακαλυπτεις πραγματα που ουσιαστικα προυπηρχαν σε προηγουμενες δουλειες,δηλαδη οι δισκοι λειτουργουν σαν ενα ειδος αλυσιδας και αυτο φανεται ακομα ακομα και στα live τους(βλ.getting away with it-live).
Επειδη μαλλον την εχεις χοντροψηλιαστει οτι ειμαι fan του βρετανικου ηχου,που δεν ειναι καθεαυτου rock με την ακριβη εννοια του ορου,δεν μπορω να μην σταθω σε μπαντες οπως οι smiths,οι cure(ok ok μη βαρατε new wave),james 'η placebo(αουτς!!!).
Ειδαμε τους cure…
Ενω ηταν οι αρχοντες του new wave τους ηρθε απο το πουθενα η ιδεα κια εβγαλαν το bloodflowers.Δηλαδη τι δισκος ηταν κι αυτος.Αν εξαιρεσεις οτι οι συνθεσεις ηταν τεραστιες και μπορουσαν να γινουν πολυ μικροτερες για να μη κουραζουν τον ακροατη θεωρω οτι ηταν μια πολυ dark δισκαρα!!Και ομως τα media τους χαντακωσαν κι αυτους!Γιατι μπηκαν σε μια τετοια διαδικασια οι cure με την ιστορια που ειχαν…??Μηπως δεν ηταν βολεμενοι στη δοξα τους?'Η μηπως υπηρχε περιπτωση να μην κανουν sold out?
Επειδη βλεπω οτι εισαι εκτος τωρα θα συνεχισουμε τη συζητηση απο Δευτερα που θα επιστρεψω,αλπιζω να εχεις καινουριες ιδεες να λανσαρεις.
Οσον αφορα τελικα στο rock καλυτερα να αφησουμε τα αυτια μας και το μυαλο μας ελευθερα να αποφασισουν αυτα για τη μουσικη,τα ειδη και τις κωλοταμπελες που τοσο τελικα μας ταλαιπωρουν!!
Ελευθερια Λουκιανε,υψιστης σημασιας αγαθο…
‘’ Freedom has a scent like the top of a newborn baby’s head…’’
'Οσο για τον Bowie…θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου George. Τεράστιος καλλιτέχνης, τεράστια προσωπικότητα, απίστευτη μουσική…Και μιας και πιο πριν λέγαμε για πειραματισμούς…Αυτός και αν έχει πειραματιστεί!!! Και παρεμπιπτόντως, αν δεν το έχεις ήδη, να αγοράσεις οπωσδήποτε το τελευταίο του DVD. “A Reality Tour” λέγεται και είναι μαγευτικό!! Άσε που έχει ίσως την καλύτερη σκηνοθεσία που έχω δει σε μουσικό DVD…
Δεν ήξερα ότι εξετάζομαι… Απλά απ’ότι βλέπω το συγκεκριμένο τόπικ έχει μετατραπεί στο “ο Γιώργος μας λέει τι ακούει και ο Λουκιανός σχολιάζει” και δεν ξέρω πόσο νόημα έχει πλέον αυτό ή τί άλλο πρέπει να πω επί του θέματος… :?
Ούτε λόγος φίλε Γιώργο, αλλά ας απαντήσω και σε μια παλαιότερη αιχμή σου : όποιος έχει διαβάσει κάποια από τα κείμενά μου ή τα ποστ μου στο forum θα έχει καταλάβει πάνω-κάτω τί ακούω… Και νομίζω ότι τα ακούσματά μου εκτείνονται σε μια ευρεία γκάμα… Απ’την άλλη από το συγκεκριμένο τοπικ πιστεύω πως έχω καταλάβει τι ακους και νομίζω ότι θα έπρεπε να σου ανταποδώσω το σχόλιο περί ελυθερίας, ως πιο χρήσιμο για το άτομό σου…
[/quote]