Μια φορά δε φτάνει για να εκφράσω άποψη. Δεν με ενθουσίασε με την πρώτη, αλλά από την άλλη, δεν είναι αυτός ο σκοπός.
Άντε μακάρι σύντομα νέα πραγματα
Οταν εχεις φτασει την τελειοτητα με την μουσικη σου, το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να συνεχιζεις να παιζεις στο ιδιο υφος σε οσο πιο υψηλο επιπεδο μπορεις, και ευτυχως ο Garm το καταλαβε αυτο.
Ελπιζω μονο να μην σημαινει αυτο οτι θα βγαλει μια συλλογη απο singles ενα καθε 2-3 μηνες, κι οτι θα εχει ετοιμασει ενα πληρες αλμπουμακι να τα βαλει ολα μεσα, για να ευχαριστηθουμε κι εμεις ενα ακομα διαφαινομενο αριστουργημα.
Το τραγουδι μου αρεσε παρα πολυ, οπως επισης και το αρκετα ενδιαφερον remix.
Για καποιον λογο ειχα mute αυτο το θρεντ, και δεν ξερω γιατι. Βασικα δεν το ειχα κανει εγω mute, πολλα θρεντς εγιναν αυτοματως mute οταν εγινε η μεταβαση του φορουμ απο το παλιο φορματ στο καινουριο.
welcome home we’ve opened up the gates
Στο διλημμα Καισαρας ή Λουλουδια, η μονη σωστη απαντηση ειναι πως δεν χρειαζεται να επιλεξω. Μπορω να τα ακουω καθε φορα και τα δυο σερι μονοκοπανια, καθως και τα δυο ειναι αψογοι δισκοι, διχως εκπτωσεις. Η επιτομη της εξελιξης μουσικα, και ο Garm ενας απο τους λιγους που ευτυχως δεν κοιταξε ποτε πισω λογω καποιας λανθανουσας παιδικης νοσταλγιας.
ισχύει, ψευτοδίλημμα. Αν αναφέρεσαι σε εμένα που το είχα σχολιάσει παραπάνω, είναι διότι στις αρχές είχα εκφραστεί υπερ του Καίσαρα. Έκανα την κωλοτούμπα μου και το ομολόγησα
Οχι, εγινε διαλογος γενικοτερα νομιζω αναμεσα σε λιγους απο εσας.
Βασικα οταν ακουω τα Λουλουδια, νιωθω πως ειναι καλυτερος δισκος, και οταν ακουω τον Καισαρα, μου ακουγεται αυτος ως καλυτερος δισκος
Καποια στιγμη αν κανεις την κωλοτουμπα ξανα, να γραψεις οτι επρεπε να αποδωσεις τα του Καισαρος τω Καισαρι! Μεχρι τοτε, εισαι Βρουτος.
This post was flagged by the community and is temporarily hidden.
Ελπίζω να έχουν γράψει έτσι την ημερομηνία γιατί πλέον έχουν ανοιχτεί αρκετά στο αμερικανικό κοινό και έχουν κάνει και κάτι συνεργασίες synthwave καλλιτέχνες, γιατί αν έβγαλε προμο εικόνα για νέο δίσκο 7 μήνες μετά, το λες και αρκετά άκυρο και χαζό. Αν όντως παίρνουμε νέο δίσκο Ούλβερ σε μια βδομάδα όμως… Θα πέσουν κορμιά
Η ερώτηση είναι, πως έγραφαν την ημερομηνία οι αρχαίοι Ρωμαίοι?
ΜΑΚΑΡΙ!
Πάντως μπορεί να είναι και νέο σινγκλ… προπομπός για το αλμπουμ που θα κυκλοφορήσουν 2 Σεπτεμβρίου
Απο τα πιο γρηγορα κλικ που εχω κανει ποτε.
Τι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ τραγουδι.
Μάλιστα. 3ο στη σειρά άλμπουμ στο ίδιο ακριβώς ύφος με τα 2 προηγούμενα. Έχει φτάσει κ η τιμή του γάλατος στα ύψη εδώ στην Νορβηγία, τι να κάνει ο έρμος ο Κρίστοφερ.
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο!!
Θύμισε Camel και το soundtrack απ’ το “Εξπρές του μεσονυκτίου”.
Νέο τραγούδι με συμμετοχή από τον Νορβηγό τρομπετίστα και παραγωγό Nils Petter Molvær
Και έχουμε όλο το ep!
Αφού εκεί πέρα λέει ότι θα συνεχίσει να ρίχνει τραγούδια μέχρι να γίνει άλμπουμ. Κανένας δεν κατάλαβε τελικά τι θα γίνει.
Τεσπά, δύο ακόμα τραγουδαρες , σοκάρομαι.
Καλά το Forgive Us τεράστιο τραγούδι.
Μετά από τρία ακούσματα, το Nocturne #1 όμως είναι lowkey το καλύτερο στο EP, παρόλο που δεν έχει την υπερφωνη του Garm. Μου βγάζει ακριβώς το ίδιο συναίσθημα που μου έβγαζε το Lyckantropen.
Μπράβο ρε Ουλβεραρες.
Αν εξαιρέσω την τρομπέτα, που γενικά μου αρέσει πως χρωματίζει μελαγχολικά ένα τραγούδι, το κομμάτι είναι βαρετό. Η μπάντα γενικά μου φαίνεται ότι έχει πέσει σε μια λούπα κ δεν μπορεί να βγει από αυτήν.
Εμένα με θυμίζει το μοτίβο του “Not Saved”.
Μάλλον θα έλεγα, ότι πλέον αρχίζουν να κλείνουν τον κύκλο αυτής της φάσης. Τουλάχιστον, έτσι καταλαβαίνω και απ’ τα λεγόμενά τους για τον τρόπο με τον οποίο θέλουν να κυκλοφορήσουν τον επόμενό τους δίσκο, τον οποίο θα έχουμε ακούσει ήδη.
Εξαιρετικά άσματα.
Ουτε εγω βλεπω καμια λουπα στην μουσικη των Ulver μετα απο 2.5 δισκους που παιζουν σε αυτο το πιο ηλεκτρονικο υφος απο ποτε. Το βρισκω τουλαχιστον υπερβολικο, ποσο μαλλον οταν σε αλλα ειδη μουσικης (και “μουσικης”) , πολλες μπαντες παιζουν στο ιδιο υφος επι 15 δισκους και δεν παραπονιεται κανενας. Αυτο ελειπε να εχουμε την απαιτηση απο τους Ulver να αλλαζουν υφος καθε 3 χρονια, επειδη το εκαναν στο παρελθον για καποια χρόνια.
Επισης, το μουσικο υφος στο οποιο κινειται ο Garm απο το 2017 εως σημερα μπορει απλα να μην ειναι για ολους. Για μενα δεν υπαρχει ουτε δευτερολεπτο βαρετο στην τριλογια Καισαρας - Κακα Λουλουδια - ΑυτοΤοΚατιΣανΗπιΠουΟμωςΘαΓινειΔισκος, και μαλιστα μπορω να πω οτι το θεωρω το ζενιθ της μπαντας καλλιτεχνικα και δημιουργικα.