Ψαχνοντας βρηκα καποια σχετικα threads με την μπανταρα, αλλα το αντιστοιχο τοπικ που ειχε φτιαξει ο Μανος πριν 10 χρονια (πως γινεται να ειναι 10 χρονια πριν το 2007…) δεν εχει πλεον τις επιλογες και τις απαντησεις για το poll, οποτε σκεφτηκα με αφορμη την επερχομενη κυκλοφορια τους να κανω αυτο το poll, να δουμε και τι λεει ο κοσμακης.
Τωρα οτι και να πουμε για τον Kristoffer Rygg και τις δημιουργιες του ειναι λιγο… το Perdition City θα συνοδευει για παντα μερικες απο τις πιο ευτυχισμενες αναμνησεις της ζωης μου, ενω οτι κυκλοφορησε απο το 2000 μεχρι το 2005 σε μορφη διαφορων EP και soundtracks ειναι απλα μοναδικο. Γι αυτο και εχω συμπεριλαβει 2 ξεχωριστα polls, γιατι νομιζω πως οι λιγο πιο ιδιαιτερες δουλειες τους ειναι μια κατηγορια απο μονη της. Ισως να ταιριαζε και το Messe αλλα και το ATGCLVLSSCAP στη δευτερη κατηγορια περισσοτερο, αλλα νομιζω πως ο ιδιος ο Rygg αντιμετωπιζει αυτα τα δυο ως κανονικες κυκλοφοριες, κι ετσι θα μπουν μαζι με τα αλλα στο πρωτο poll αναγκαστικα. Βαλτε 3 ψηφους στην πρωτη κατηγορια, και 1 ψηφο στη δευτερη please. Αυτα.
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ULVER
Bergtatt (1995)
Kveldssanger (1996)
Nattens Madrigal (1997)
Themes from William Blake’s The Marriage of Heaven and Hell (1998)
Ωραίος, οι ψήφοι μπήκαν.
Εννοείται ότι έβαλα και τον καινούργιο μέσα, γιατί πραγματικά είναι υπέροχος δίσκος. Τον ακούω εδώ και μια βδομάδα και είναι κολλητικός. Ωραία τραγούδια, ρεφρέν και στο τέλος κάθε ακρόασης προσπαθείς να καταλάβεις και ν’ αποφασίσεις αν έχεις μόνο ένα αγαπημένο.
Το πιο πολυακουσμένο τραγούδι από Ulver για μένα πάντως είναι το Avhør από το soundtrack του Uno που δεν αποτελεί ολόδικιά τους κυκλοφορία. Θα μπορούσαν πάντως να το βγάλουν σαν ep καθώς έχουν 7 δικά τους τραγούδια, πρελούδια κτλ.
Μου βγάζει κάτι από Dead can dance.
Ακόμα δε μπορώ να επιλέξω μόνο ένα αγαπημένο…
“So Falls the World”, “Southern Gothic”, “Angelus Novus”, “Transverberation” (πόσο πιο dreamy pop μπορεί να γίνεται σε κάθε ακρόαση), “1969”.
Συνήθως κάποιοι μουσικοί βγαίνουν και λένε “αυτόν τον δίσκο πάντα θέλαμε να τον κυκλοφορήσουμε”. Ε, ενώ οι Ulver δεν το έχουν δηλώσει (ακόμη), το λέω εγώ γι’ αυτούς. Ότι αυτή η φράση τους ταιριάζει.
Εχω παθει πλακα με το δισκο, παιζει στο repeat… Και δεν ειμαι σιγουρος αν λατρευω περισσοτερο το original mix του Nemoralia ή το εκπληκτικο Youth Ambient mix. Ανετα θα μπει στο τοπ 3 αγαπημενων μου δισκων Ulver… και να φανταστει κανεις οτι οταν τα εγραφε απο πανω ο Dr. Feelgood ημουν πολυ σκεπτικος.
Φαίνεται πολύ απλός δίσκος, χωρίς να προσπαθούν να φάνουν προοδευτικοί και τεχνίτες στην πράξη. Αυτά είναι στη φύση τους, ως προς το πως οδεύουν από τον ένα δίσκο στον άλλο. Για τα νορβηγικά δεδομένα μουσικής, ίσως να λάβει και εμπορικές εκτάσεις. Όχι ότι το χρειάζονται οι Ulver αυτό, αλλά κανείς δε θα είναι αντίθετος σε κάτι τέτοιο.
Και όπως έγραψε κι ένας αρθρογράφος από ξένο site, λόγω του ότι συνθέσαν ΑΥΤΟΝ τον δίσκο, ίσως ο επόμενός τους να είναι και πάλι περίπλοκος και κλασσικός Ulver δίσκος για συγκεκριμένους ακροατές.
Πηγα Ελλαδα για 12 μερες και το ΜΟΝΟ που επαιζε στο αυτοκινητο ηταν το νεο αλμπουμ. Τα 7 πρωτα τραγουδια μου φαινονται ολα αψεγαδιαστα, και δε μπορω να διαλεξω ποιο λατρευω παραπανω.
Αυτη τη στιγμη ακουω το ρεφρεν του Rolling Stone στο repeat, και σκεφτομαι οτι δε θα πειραζε ΚΑΘΟΛΟΥ αν επαναλαμβανοταν αλλες 300 φορες για να φτασει τη διαρκεια του τραγουδιου στα 100 λεπτα.
Metallica εχει μπολικο στο αυτοκινητο, αλλα εχει και Lady Gaga ωστε να ανοιγω παραθυρα τερμα και να τη βαζω στο τερμα αμα βλεπω σκληρους αντρες σαν εσενα.
!