Καλα ρε φιλε, τι σε πειραξε τοσο πολυ ο στιχος? Καλα κανουν και λενε οτι πιστευουν. Μου λες οτι δεν εχει στιχους η ελληνικη σκηνη και μετα λες δεν εχω ψαξει πολυ - και λες οτι δεν το θεωρεις και απαραιτητο για να εκφρασεις αποψη…
Σου λέω πως από αυτά που έχω ακούσει -τα οποία δεν είναι τα άπαντα,οκ?- δεν έχω ακούσει πολλά αξιόλογα.
Δηλαδή τι άλλο να πω?
Αν σου πω δηλαδή ότι δεν μου αρέσει η emo (αν την πάρουμε σαν σκηνή),και το τι εκφράζει,και το πώς το εκφράζει,θα πρέπει να έχω ακούσει δισκογραφία?Από πού κι ως πού?
Γνωρίζω λίγο πολύ το ρεπερτόριο 5-10 μπαντών…Τι πρέπει να κάνω δλδ για να εκφέρω άποψη??
Πιστεύουν κάτι για μια ομάδα (πχ ποιητές,αν και δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει αυτή η λέξη,ξέρω μόνο σε ποιους στοχεύει),κι εγώ έχω μία γνώμη για αυτούς,με βάση μία γνώμη τους και την μουσική τους…Πού είναι το πρόβλημα?
Δεν υπαρχει προβλημα αλλα δε λες κατι συγκεκριμενο να καταλαβω που εχεις το θεμα. Πιαστηκε απο ενα τραγουδι που δεν λεει και κατι τοοοοσο ακραιο, μετα απο ποσες σελιδες που εχουν ποσταριστει κομματια με πολυ πιο “ακραιους” στιχους.
Και οσο γι αυτο που λες, πχ αν εγω εχω προβλημα με ενα ειδος μουσικης, μια κουλτουρα, θα πω για αυτο και γι αυτο το λογο.
Και για να το ξεκαθαρισουμε προφανως μιλας για την punk σκηνη στην ελλαδα?
Δλδ σ αρεσει γενικα το punk, και δε σ αρεσει της ελλαδας?
Επισης πολυ θα ηθελα να μαθω ποιες μπαντες εχεις ακουσει ετσι για να δω…
Βάζω ολόκληρους τους στίχους από το κομμάτι στο οποίο αναφέρεται ο panagiotis. Καθώς τους διαβάζεις έχε υπόψιν το γεγονός στο οποίο αναφέρονται και συνδύασε το με το τι έγινε το Δεκέμβριο του 2008. Καθόλου άμυαλο… Προσωπικά από τους αγαπημένους μου
[SPOILER]Αίμα, χιλιάδων αθώων θέλω να δω να βάφει τους δρόμους.
Αίμα, χιλιάδων αθώων θέλω να τρέξει για εκδίκηση.
Αθώοι δημοσιογράφοι, αθώοι αστυνομικοί,
αθώοι δικάστικοι υπάλληλοι, αθώοι ευυπόληπτοι πολίτες.
Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.
Αίμα, η φριχτή ανάμνηση κάποιας βραδιάς στην οδό Στουρνάρα.
Αίμα, η τελευταία εικόνα πριν κυριαρχήσει η σιωπή.
Δήμιοι δημοσιογράφοι, δήμιοι αστυνομικοί,
δήμιοι δικαστικοι υπάλληλοι, δήμιοι ευυπόληπτοι πολίτες.
Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.
Δεν ήταν μόνος αυτός που πυροβόλησε,
είχε μαζί του κι άλλους αφανείς δήμιους.
Είχε μαζί του τους ενάρετους.
Είχε μαζί του τους έντιμους.
Είχε μαζί του τους ηθικούς.
Είχε μαζί του τους δίκαιους.
Είχε μαζί του τους φιλήσυχους.
Οι δήμιοι είναι αθώοι. Οι δήμιοι είναι αθώοι.
Οι ένοχοι νεκροί. Οι ένοχοι νεκροί.
Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.
Αίμα, χιλιάδων αθώων θέλω να δω να βάφει τους δρόμους.
Αίμα, χιλιάδων αθώων θέλω να τρέξει για εκδίκηση.
Δήμιοι δημοσιογράφοι, δήμιοι αστυνομικοί,
δήμιοι δικαστικοι υπάλληλοι, δήμιοι ευυπόληπτοι πολίτες.
Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.
Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.[/SPOILER]
Γενικά δεν τρελαίνομαι με την πανκ,αλλά η ένστασή μου δεν έγκειται στην ύπαρξη του είδους,ΟΥΤΕ ΚΑΝ στην θεματολογία αυτή καθεαυτή…Η ένστασή μου έγκειται στην ματιά που ρίχνουν στα πράγματα ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ,όσο αφορά την ελλάδα.
Έτσι,για να βρεις κάποιον στίχο τους για να μου την πεις (γιατί τέτοιου είδους ήταν η ερώτησή σου),πολυαγαπημένη μπάντα οι Dead Kennedys (δεν βαριέμαι ποτέ να τους ακούω),και έχω ακούσει αρκετά από τα συγκροτήματα της σκηνής του Σηάτλ πριν σκάσουν οι Νιρβάνα,που στην πλειοψηφία τους κατ’ουσία είναι πανκ…
Οι στίχοι δεν μου λένε πολλά disbeer,λυπάμαι…Αυτά που γράφουν τα βλέπω και σε ποστ του indymedia σε πεζό κείμενο…Πολιτικά λένε κάτι,αλλά δεν είναι της παρούσης…
Οπότε όχι,δεν είμαι πολύ της φάσης κυνικέ.Όχι όσο μπορεί να είσαι εσύ πχ,μακράν όχι.Όπως και αυτοί που μιλάνε για τους ποιητές,δεν ξέρουν απολύτως τίποτα για πολλούς από αυτούς.Αυτό δεν μας εμποδίζει να πούμε την άποψή μας.
ΥΓ:Αφορμή μου ήταν οι ποιητές,γιατί τους έχουν σύρει πολλά,ενώ στην ουσία και αυτοί ποίηση προσπαθούν να κάνουν (έστω αντι-ποίηση)…
ωραία πες κάτι μόνο για αυτό τότε και μην γενικευεις ενώ είσαι άσχετος με την σκηνη.
…
Μωρέ ας ήταν τα πράγματα αλλιώς σε αυτή τη χώρα και να 'βλεπες μπάντες εγχώριες να στέκονται δίπλα σε όλα τα μεγαθήρια εκεί έξω, να δι τι θα έλεγαν τότε μερικοί μερικοί.
Γενικεύω όσο αφορά αυτά που έχω ακούσει…Δεν θα κάτσω να ψάξω κάτι που το θεωρώ λίγο πολύ άθλιο…σόρρυ κιόλα!Και από αυτά που έχω ακούσει η πλειοψηφία της ελληνικής σκηνής είναι σαν τους ωχρά σπειροχαίτη,ή σαν τους γτχ…Ψευδοποίηση ή hateful αντιποίηση…και πάντα αντιαισθητική (για μένα,ΕΤΣΙ?)
Είναι σαν να μου λες άκου τα άπαντα της Σασαμπάστα για να εκφέρεις άποψη… αχμμΟΧΙ!
…
…
Το περιεργος της υποθεσης ειναι οτι η αγαπημενη σου μπαντα ειναι οι RATM.
Με τον εξισου ωμο και καθαρα πολιτικο στιχο.
Γι’ αυτο δεν μπορω να καταλαβω…
Εκτος αν η αντιρρηση σου εγκειται καθαρα στο οτι δε θα 'πρεπε να υπαρχει τοση επιθεση σε ποιητες, ιδιως οταν καποιος “γραφει” με ευθυ και ωμο τροπο.
Περίμενα από την αρχή να το πει κάποιος αυτό,αλλά όχι εσύ 
Οι RATM ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ποίηση…
‘with poetry my mind I flex…’
‘with poetry I paint the pictures that hit…’
Ο στίχος τους είναι ΚΑΙ ωμός,τα λένε έξω από τα δόντια,και το γουστάρω πάρα πολύ αυτό.
Αλλά επίσης έχει νόημα,πληθωρικότητα,δεν στρέφεται εναντίον των πάντων (με λίγα λόγια στοχεύει κάπου,και όχι…παντού),και έχει μεγάλη (ΤΕΡΑΣΤΙΑ για μένα) αισθητική ποιότητα και συγκινησιακή αξία…
όπως ΚΑΙ η μουσική τους!
Δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα με τον πολιτικό στίχο 
Αντιθέτως,όταν μπορώ να συμφωνήσω σε μεγάλο μέρος με την ιδεολογία αυτού που τον δημιουργεί,γουστάρω και περισσότερο!
ΥΓ:
Να στο πω κι αλλιώς…Θεωρώ τεράστιο το μουσικό έργο του Αγγελάκα,ο οποίος είναι παρεμφερές παράδειγμα με αυτό που έγραψες εσύ…
Και γουστάρω πολύ πολλά τραγούδια του!
Όπως επίσης και του Παπάζογλου,ο οποίος έχει πει σε κομμάτι ‘εγώ δεν είμαι ποιητής’…
Όπως και θεωρώ πολύ αξιόλογο το έργο της Γώγου!
Αυτή έγραψε ‘το μόνο που δεν θέλω,είναι να γράψω ποίηση’ (ή κάτι παρεμφερές,πάντως αυτό είναι το νόημα).
Αυτά τα παραδείγματα έχουν μεγάλη διαφορά από το παράδειγμα πάνω από το οποίο ‘συζητάμε’.
Θα σου φερω ενα παραδειγμα με τους αγαπημενους σου RATM για να καταλαβεις τι εννοεις.
Συμφωνα με τα λεγομενα σου, η γνωση σου στο ελληνικο πανκ ειναι αντιστοιχη ενος ατομου που γνωριζει απο RATM μονο το Killing In The Name Of αντε και κανα κομματι ακομα.
Δε θα 'ταν εκτος πραγματικοτητας να κατηγορησει το ατομο αυτο τους RATM για (στιχουργικη και μουσικη) μονοτονια;;;
Με αλλα λογια, αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να διαπιστωσεις αν οντως υπαρχει αυτη η ενδεια για την οποια μιλας.
Ειτε ψαχνοντας μονος σου, ειτε ζητωντας απο ατομα που γνωριζουν καλυτερα (οχι οτι ειμαι ενα απο αυτα, βεβαια, καθως μονο με ξενο πανκ εχω ασχοληθει κι αυτο σε ιδιαιτερα βρεφικο επιπεδο) να σου δωσουν κατι πιο συγκεκριμενο οσον αφορα το στιχο που παρουσιασαν οι μπαντες αυτου του ειδους.
Τελος, πρεπει να λαβεις υποψιν το τι θελει να περασει/κερδισει ο καθενας με το στιχο του.
Για παραδειγμα, πολλοι χαρακτηριζουν το στιχο των Sex Pistols ωμο και με μονο σκοπο να προκαλεσει.
Αντιστοιχα, οι Clash (που ξεκινησαν την ιδια περιοδο) ειχαν πολυ πιο ουσιωδη στιχο, καθως και μεγαλυτερη διαρκεια.
Πριν προλαβουμε να πουμε “α, οι Clash ηταν καλυτεροι”, πρεπει να δουμε τη χρησιμοτητα του καθενος.
Πως, λοιπον, θα μπορουσαν οι Clash να γραφουν μανιφεστα σαν το Straight To Hell ή το Know Your Rights επρεπε να υπαρχει καποιος αλλος που θα πει ενα απλα “ΑΪ ΓΑΜΗΣΟΥ” για να ξεκινησει το κινημα.
Αντιστοιχα, εχουμε την ελληνικη σκηνη να ξεκιναει απο το μηδεν …εκεινη τη στιγμη μηπως το μονο που χρειαζεται ειναι καποιος να τα πει εξω απο τα δοντια, ακομα κι αν ο τροπος του δεν εχει και σπουδαια ποιοτητα;;;
Ωστε να υπαρξουν και ατομα που θα νοιαστουν να εκφραστουν με τον τροπο που το εκανε ο Αγγελακας κι ο καθε Αγγελακας (που οπως λες το εκανε με εναν καλυτερο τροπο).
Μπορει καποιος να βρει αστοχα τα παραδειγματα μου, αλλα ηταν ο πιο απλος τροπος να δειξω τι εννοω …επειδη ενδεχεται να υπαρχουν ανακριβειες, δειτε τα πιο χοντρικα.
Καλά τα λέτε αλλά υπάρχει και το εξής,
γιατι να ασχοληθεί κάποιος (έστω και για εγκυκλοπαιδικούς λόγους), να ακούσει, να ψάξει κάτι παραπάνω με κάτι που ΔΕΝ του αρέσει;
Ακούει κάποιος 4-5 πράγματα από ένα είδος μουσικής, δεν του αρέσει, δεν του κάνει κλικ, ποιός ο λόγος να συνεχίσει;
Και για τους στίχους, ε, όπως το βλέπει ο καθένας. Σε κάποιους φαίνονται έξυπνοι σε κάποιους άλλους αστείοι. Έτσι είναι αυτά.
Μην τρελένεστε.
Ρε δεν τρελαίνεται κανείς, και συμφωνώ με το ποιντ του comealot ότι δεν χρειάζεται να μπεις στον κόπο να ψάξεις κάτι που δεν σου αρέσει. Αλλά ο τύπος φαίνεται ότι είναι άσχετιλας και έχει άποψη για την όοοολη σκηνή. Που άμα κάτσει και διαβάσει τους στίχους του Ρέκβιεμ θα ξεχάσει και τους RATM και τα πάντα.
Η συζήτηση ξεκίνησε από το τραγούδι των Oρα Μηδέν, που όπως είπα και ο ίδιος, όντως εχουν προκλητικούς στίχους. Και έθεσα και το ερώτημα αν συμφωνεί κάποιος ή όχι για τους συγκεκριμένους στίχους. Που από μόνο του αυτό λέει ότι ήδη βλέπω τους συγκεκριμένους στίχους υπό μία οπτική γωνία αμφισβήτησης και προβληματισμού για την ορθότητά τους και απλα΄ήθελα να συγκεντρώσω μερικές απόψεις καλές-κακές. Και ο άλλος κάθεται και μου κάνει εκμηδενιστική κριτική για όλη την πανκ σκηνή… έχοντας ακούσει μόνο ξερώ γω το “γαμώ το σύστημά σας και όλους μαζί”… Και είναι στην ουσία αυτό που λέει και ο iron_aris.
Από εκεί και μετά όμως, τo να χαρακτηριζει ως “[B]άμυαλους[/B]” τους στίχους του[B] 38 χιλιοστά[/B], τότε είτε δεν καταλαβαίνει καν σε ποιο γεγονός αναφέρεται το τραγούδι, είτε είναι ασφαλίτης.
Δεν πρόκειται και δεν θέλουμε εξάλλου να πείσουμε κανέναν για το πόσο στοχευμένη και επίκαιρη ήταν η στιχουργική του ενός και του άλλου 30 χρόνια πριν, ούτε να το παίξουμε ιδεολόγοι. Αλλά άλλο αυτό και άλλο να διαβάζω τις μπαρούφες του comealot.
Κατ’αρχήν,ούτε καν.Δεν είπα κάτι τέτοιο.
Κατά δεύτερον το Killing in the name (και όχι of) έχει πολύ μεγαλύτερο τακτ, αισθητική και νόημα από τα περισσότερα ελληνικά πανκ κομμάτια…και όχι,δεν είναι τόσο δήθεν.
Με αλλα λογια, αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να διαπιστωσεις αν οντως υπαρχει αυτη η ενδεια για την οποια μιλας.
Έχω διαπιστώσει πως υπάρχει.Τώρα αν κάνω ΤΟΣΟ λάθος,κακό του κεφαλιού μου.Δεν μπορείς να μπεις στο ιστορικό μου δυστυχώς να δεις τι έχω ακούσει και τι όχι…
Ειτε ψαχνοντας μονος σου, ειτε ζητωντας απο ατομα που γνωριζουν καλυτερα (οχι οτι ειμαι ενα απο αυτα, βεβαια, καθως μονο με ξενο πανκ εχω ασχοληθει κι αυτο σε ιδιαιτερα βρεφικο επιπεδο) να σου δωσουν κατι πιο συγκεκριμενο οσον αφορα το
στιχο που παρουσιασαν οι μπαντες αυτου του ειδους.
Τελος, πρεπει να λαβεις υποψιν το τι θελει να περασει/κερδισει ο καθενας με το στιχο του.
Δεν χρειάζεται να μου δείξει κάποιος τώρα,μου έχουν δείξει στο παρελθόν,έχω ακούσει από μόνος μου,εν πάσει περιπτώσει έχω αρκετά δείγματα…Αν πας σε ένα δείγμα πληθυσμού 100.000 ατόμων πάρεις αίμα,και οι πρώτοι 100 που θα ελέγξεις είναι μολυσμένοι,κάτι δεν πάει καλά…
Υπάρχουν και νόμοι πάνω σε αυτό,της στατιστικής λέγονται.
Τώρα,το τι θέλουν να περάσουν οι ‘σκατά σε αυτούς,σκατά και σε εκείνους’,αν μου πεις πως ο στίχος είναι σαρκαστικό σχόλιο πάνω σε ανθρώπους που βρίζουν άλλους ανθρώπους επειδή είχαν στραβή εφηβεία,πάω πάσο…
Αντιστοιχα, εχουμε την ελληνικη σκηνη να ξεκιναει απο το μηδεν …εκεινη τη στιγμη μηπως το μονο που χρειαζεται ειναι καποιος να τα πει εξω απο τα δοντια, ακομα κι αν ο τροπος του δεν εχει και σπουδαια ποιοτητα;;;
Μπορεί κανείς να τα πει έξω από τα δόντια χωρίς να γίνεται αχρείαστα και αναίσθητα προκλητικός,να είναι αυτός ο αυτοσκοπός του…
Πάμε σε αυτά που λέει ο Παναγιώτης…
Αλλά ο τύπος φαίνεται ότι είναι άσχετιλας και έχει άποψη για την όοοολη σκηνή. Που άμα κάτσει και διαβάσει τους στίχους του Ρέκβιεμ θα ξεχάσει και τους RATM και τα πάντα.
Γελάω :’)
Και με τους στίχους (σε σχέση με τον πήχυ που βάζεις),και με αυτά που λες…
Η συζήτηση ξεκίνησε από το τραγούδι των Oρα Μηδέν, που όπως είπα και ο ίδιος, όντως εχουν προκλητικούς στίχους. Και έθεσα και το ερώτημα αν συμφωνεί κάποιος ή όχι για τους συγκεκριμένους στίχους. Που από μόνο του αυτό λέει ότι ήδη βλέπω τους συγκεκριμένους στίχους υπό μία οπτική γωνία αμφισβήτησης και προβληματισμού για την ορθότητά τους και απλα΄ήθελα να συγκεντρώσω μερικές απόψεις καλές-κακές. Και ο άλλος κάθεται και μου κάνει εκμηδενιστική κριτική για όλη την πανκ σκηνή… έχοντας ακούσει μόνο ξερώ γω το “γαμώ το σύστημά σας και όλους μαζί”…
Έχω ακούσει αρκετά για να καταλάβω περί τίνος πρόκειται…Δεν θα εξηγήσω ξανα τα της δειγματοληψίας.Λέω ότι η σκηνή που έχουμε είναι άθλια.Δεν λέω πως δεν υπάρχουν 2 καλά κομμάτια στα 1000,για μένα πάντα…
Από εκεί και μετά όμως, τo να χαρακτηριζει ως “[B]άμυαλους[/B]” τους στίχους του[B] 38 χιλιοστά[/B], τότε είτε δεν καταλαβαίνει καν σε ποιο γεγονός αναφέρεται το τραγούδι, είτε είναι ασφαλίτης.
Να στο θέσω αλλιώς (μια και ούτε ασφαλίτης είμαι,και νομίζω πως το έπιασα το νόημα από πάνω)…
Δεν τους θεωρώ δείγμα ευφυίας του ανθρώπινου είδους.Υπάρχουν στίχοι άλλων ανθρώπων που μου βγάζουν αυτή την αίσθηση.
Υπάρχουν στίχοι που τους βλέπω χωρίς να ξέρω την μουσική θέλω να κλάψω από την συγκίνηση…με αυτούς θέλω πιο πολύ να γελάσω…και αν ακούσω τη μουσική καταλαβαίνω περί τίνος πρόκειται,τις περισσότερες φορές
Για τα υπόλοιπα που λες δεν χρειάζεται να σχολιάσω…
O μονος λογος που εχει μεγαλυτερο τακτ ειναι οτι παιζουν μουσικη οι Morello, Commerford, Wilk.
Κατα τα αλλα το [I]“fuck you, I won’t what you tell me”[/I] δεν εχει ουτε αισθητικη ουτε ιδιαιτερο νοημα και το λες ευκολα δηθεν.
Εκτος αν αποφασισουμε εξαρχης να μιλησουμε με δυο μετρα και δυο σταθμα αναλογα με τα γουστα μας.
Εσυ ειπες οτι δεν εχεις ακουσει.
Και σου ξαναπα οτι πριν βγαλεις ενα τοσο βαρυγδουπο συμπερασμα, θα 'πρεπε τουλαχιστον να 'χεις σφαιρικη αποψη.
Οταν ειπα να σου “δειξει” καποιος, εννοω αφου δεν την εχεις ψαξει τη δουλεια σε αυτο που λεμε ελληνικο πανκ, εφοσον θες να εκφερεις γνωμη, αλλα ταυτοχρονα δε σ’ αρεσει και τοσο αυτο το ειδος, να σου πει καποιος μερικα must, μπας και αποκτησει η αποψη καποιο ιδιαιτερο βαρος.
Σου περιγραφω μια λογικη πορεια.
Πρωτα περπατας, μετα τρεχεις.
Ουτε καταλαβαινω και το point σου, να πω την αληθεια.
Εσύ μου τα σύγκρινες από την αρχή ρε Άρη,πλάκα με κάνεις???
Τέσπα,δεν μπορούμε να τα λέμε 50 φορές…
Ούτε πρόκειται να πείσω κανέναν που δεν έπεισα ήδη.
Μπορούμε να πούμε πολλά για το Κίλλινγκ ιν δε νέιμ σε σχέση με το κάθε ελληνικό πανκ κομμάτι του κάθε καυλωμένου (σύγκριση άκου,λολ),αλλά θα είναι σαν να βαράμε αρνί που έχει πεθάνει…
Γιατι, ειπα εγω οτι τα συγκρινε κανας αλλος;;;
Το μονο που ειπα ειναι οτι καποιοιος, που αντιστοιχα δεν εχει ψαξει, θα μπορουσε να ισχυριστει τα ιδια μ’ αυτα που λες εσυ για το ελληνικο πανκ.
Αυτο και μονο.
Εκει πηγαινε η συγκριση κι οχι στο αν το Killing In The Name την εχει μεγαλυτερη.
Ε δεν κρατήθηκα 
Οι στίχοι είναι κάτι αρκετά ιδιαίτερο.
Ειδικά στον πανκ/χαρντκορ χώρο αλλά και γενικά.
Τις περισσότερες φορές υπάρχει πολύ έντονο (για να μην πώ αποκλειστικά και μόνο) το πολιτικοκοινωνικό στοιχείο και κάποιος μπορεί να μην το θεωρεί σημαντικό να ακούει/διαβάζει για τέτοια θέματα ή να τα βρίσκει ανούσια και βαρετά. Και όσο να ναι κάποιες φορές μπορεί να υπάρχει μια αφέλεια στον πολιτικοκοινωνικό στίχο, ένας γηπεδικός/οπαδικός χαρακτήρας. Και για κάποιον που δεν πολυασχολείται με τον χώρο αυτό, οι στίχοι θα φαίνονται αστείοι. Και στα ελληνικά είναι ίσως ακόμα “χειρότερα”. Εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον.
Και όπως για κάποιον οι στίχοι των Dead Kennedys, Clash, Γενιά του χάους, Αδιέξοδο δεν λένε απολύτως τίποτα, έτσι και για κάποιον άλλο δεν λένε τίποτα οι στίχοι των Anathema, Fates Warning, Tool, Pain Of Salvation.
Επίσης, πολλές φορές η προσωπική αναγνώριση/εκτίμηση για κάποιο γκρουπ αργεί να έρθει. ή έρχεται μέσω διαφόρων καταστάσεων/εμπειριών. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πρώτη φορά που είχα ακούσει Αδιέξοδο είχα πεθάνει στα γέλια και πρώτη φορά που άκουσα ΓΤΧ είπα “τι κλαψομούνηδες είναι αυτοί” οπότε προσέχετε τι λέτε/με
Τελοσπάντων όσο κι αν συμφωνώ με Παναγιώτη και Iron_ari, κάποια πράγματα είναι υποκειμενικά όπως και να το κάνουμε.
[FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“5”]Συνέντευξη STRESS ρε μ&^%νια![/SIZE][/FONT]
Λέει για επανακυκλοφορία του Ήχου της Ανασφάλειας, λέει και άλλα πολλά…
[SPOILER]Ενα σας λέω ρε, μην κάνουν λάηβ επανένωσης τωρα που δεν είμαι ελλάδα. Δεν θα αντέξω και θα ψάχνω εισιτήρια αεροπορικά α λέ ρετούρ.[/SPOILER]
Οκ, και για να το συνδέσω και με την παραπάνω συζήτηση, παραθέτω το παρακάτω ουσιώδες απόσπασμα:
Δεν είναι λίγο που όλη αυτή η γενιά των συγκροτημάτων χωρίς αυτή τη μουσική βιομηχανία, χωρίς διαφήμιση, χωρίς marketing, να διαπερνά μες το χρόνο ανεπηρέαστη. Να είναι σύγχρονοι όσο ποτέ άλλοτε, με νέο κόσμο δίπλα τους να τραγουδά μαζί τους.
Επειδή με αρρώστησες με συνέντευξη Stress, πάρε (εσύ και όποιος άλλος θέλει το demo των Ώρα Μηδέν):
Tracklist:
Σάρκα
Μόνα Λίζα
Το Παραμύθι
Το Καλοκαίρι
Αλήθεια
Μελωδίες
Αφήστε Το Κορμί Μου Ήσυχο
Θάνατος Στους Ποιητές
Κόλαση
Πιρέλλι Ελλάς Α.Ε.
Αφιέρωση
Einfuhrung
Οργανικό