…εε ήταν καιρός πια νομίζω.
Παίρνω πρωτοβουλία λοιπόν και ανοίγω thread να τα λέμε εδώ.
tracklisting:
1. Sorcerer Of Light
2. Insane
3. City
4. Seek
5. TV Lovers
6. Nothing
7. Prey
Τσιμπάτε και γαμηστερό κλιπάκι για ορεκτικό :
Ευκαιρία να προμηθευτείτε το cd στο [I]release party[/I]…
:stereo:
Και γκαμώ ντα εξώφυλλα !
εχει ηδη κυκλοφορησει; :roll:
^^ nope.
Φαντάζομαι σύντομα θα ανακοινωθεί τρόπος απόκτησης φυσικής κόπιας.
Μέχρι τότε είπαμε, στο παρτάκι…8)
Παίζει συνέχεια εναλλάξ με Last Rites.
Δίσκος-πρέζα.
Δίσκος-βάλσαμο.
Δίσκος μεγάλος.
Κι εγώ το ακούω συνέχεια και, εντάξει, είναι γαμηστερά όμορφο, αλλά υπάρχει κάτι που δεν μου αρέσει:
Ενώ έχει 7 συνθέσεις, η μία καλύτερη από την άλλη και καταπληκτικές ιδέες, νιώθω ότι δεν ξεδιπλώνονται όπως θα έπρεπε και σε αυτό οφείλεται η πολύ μικρή διάρκεια του δίσκου (μετά βίας 30 λέπτα).
Τα περισσότερα κομμάτια είναι 3-4 λεπτά και πάνω που αρχίζω να γουστάρω τελειώνουν και πάνε στο επόμενο.
Παράδειγμα το εναρκτήριο Sorcerer of Light, που πάνω στην κορύφωση του και εκεί που σκέφτομαι (όταν το άκουγα για πρώτη φορά), “ώπα ρε φίλε, αυτό εδώ είναι τελειότητα”, τελειώνει πριν τα 3 λεπτά και με αφήνει με το πουλί στο χερί.
Κατά τ’ άλλα, δεν υπάρχει αδύναμη στιγμή στο δίσκο και στο Nothing χτυπιέμαι ανελέητα με τη ριφάρα να με γονατίζει.
Και αυτή η φωνή ρε πούστη μου… Τι εκπληκτική φωνάρα που έχει αυτή η γυναίκα!
awake?!?!?
Μα οι U217 πάντα έτσι ήτανε. Καμία σύνθεσή τους δεν εξελίσσεται όπως “περιμένεις” να εξελιχθεί. Όλες σου αφήνουν, κατά κάποιον τρόπο, την αίσθηση του ανολοκλήρωτου: τα κενά τ’ αφήνουν, νομίζω, επίτηδες, για τον ακροατή, ποντάροντας στη φαντασία του.
Σε μένα πάντως λειτουργεί ιδανικά.
Το μόνο παράπονο που έχω εγώ είναι που πάλι δε βάλανε μέσα το “Never”.
Καταπληκτικό το βίντεο
Πάντως γενικά για την μπάντα θα συμφωνήσω με τον Keyser.
Ρε στο ομώνυμο είχαν ολοκληρωμένες συνθέσεις. Εδώ όλα τα κομμάτια είναι λιγότερο από 4 λεπτά και πάνω που καυλώνω, ξενερώνω.
Ακόμα και στο φινάλε το Prey, που βλέπω ότι είναι 11 λεπτά και λέω, τουλάχιστον εδώ θα ακούσουμε κανένα έπος τύπου Harmless, τελικά στην ουσία είναι 2 συνθέσεις μετά βίας 3,5 λεπτών η κάθε μία με μια 4λεπτη σιωπή ενδιάμεσα.
Ο δίσκος όπως και να 'χει είναι μαγεία, αλλά αν ήταν και 10-15 λεπτά περισσότερο με τον ίδιο αριθμό κομματιών, δηλαδή με πιο ολοκληρωμένες συνθέσεις, θα μιλάγαμε για δίσκο-σημείο αναφοράς.
Και αυτό το Never μας το έχουν βγάλει από τη μύτη ρε πούστη μου. Βάλτε το ρημάδι σε καμιά κυκλοφορία (LP, EP, Split, Single, ότι να 'ναι). Γιατί να μας γαμάει την ψυχή μόνο στις συναυλίες δηλαδή και όχι ενώ αράζουμε σπίτι;
Τέλος πάντων, τί να σε πω, διαφωνώ. Ανεξαρτήτως διάρκειας, έβρισκα πάντα κάτι το φευγαλέο, κάτι το απροσδιόριστο στη μουσική των Universe217. Τουλάχιστον συμφωνούμε ότι ο δίσκος ΓΑΜΑΕΙ οπότε τα υπόλοιπα είναι ήσσονος σημασίας. =Ρ
Το Never είναι ανοιχτή πληγή… Μάνο, αν και όταν διαβάσεις αυτά τα ποστ, έχε το υπόψη σου. Είναι λαϊκή απαίτηση.
E, κάτι πρέπει να κρατάνε για να πηγαίνουμε να τους βλέπουμε, δε συμφωνείτε?
Το Never δεν υπάρχει πουθενά. Ούτε θα υπάρξει αυτή η κομματάρα. Γιαυτό δεν το βάζουν. 8)
Πρώτα απο όλα , χαιρόμαστε παρα παρα πολυ που την βρισκετε με τον καινουργιο δίσκο. Αλήθεια είναι απιστευ΄τη δύναμη όλο αυτο.
Πολλά μερη του δισκου ειναι ειχογραφημένα live,με μια επιπροσθετη ενωρχηστρωση , και αυτο φυσικα έκανε και καπως μη ελεγχώμενη την διαρκεια μερικων πραγματων.
Αλλά ο κύριος λόγος που τα κομμάτια είναι “μικρα” (και τα ξεχυλώνουμε κάπως στα Live),είναι ότι θέλουμε πολυ στις ηχογραφησεις μας να συμβαίνουν συνέχεια πράγματα, να ξαναβάζεις να το ακουσεις και να ανακαλπυτεις καινουργια στοιχεια. Όταν το ηχογραφουσαμε λοιπον όλο αυτο, τα επαναλαμβανομενα μοτίβα, αιστανθηκα, οτι έπερναν πολυ μεγάλο μέρος στην αίσθηση που εισεπρατες, οτι δεν κυλαγε ο δισκος έυκολα, δεν ηταν αυτό που τελείωνει το cd Και θες κι άλλο. ΚΑι γιαυτο, παρθηκε η αποφαση να “μαζεψουμε” τις συνθεσεις, εις βαρος της συνολικής διάρκειας, κάτι που δεν εστανθήκαμε οτι σε βγάζει απο το “trip” ας πουμε.
Το never δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για το πως πρέπει να ακούγεται ηχογραφημένο, και γιαυτό δεν έχει μπει ακόμα σε καποια κυκλοφορία.
Η live ηχογράφηση ξεχωρίζει σίγουρα, γιατί η παραγωγή σε σχέση με το πρώτο σας είναι 2-3 κλικ πιο δυνατή.
Επίσης κρέντιτ στην προφορά και άρθρωση της Τάνιας, μπορείς να ακούσεις καθαρότατα τους περισσότερους στίχους κι ας μην υπάρχουν στο μπουκλετ.
Τα οσα νεα τραγουδια ακουσα στο λαηβ μου φανηκαν πολυ ωραια.
Οταν ακουσω τον δισκο τα περαιτερω.
Bαλτε live ηχογραφηση του ως bonus track. 
Σωστός…μακάρι να το κάνουν:):!:
μπαντάρα, δισκάρα εξωφυλλάρα, φωνάρα και γενικά πολλά πράγματα σε -άρα για τουτη εδώ την μπάντ-άρα!
απλώς περιμέναμε αυτό το κάτι παραπάνω(όχι ότι μας χάλασε ο δίσκος, και αυτό το νάθιν έγινε το καινούριο αγαπημένο μου πρέπει να ομολογήσω!), το i will ή το Enter θα συμπεριληφθούν κάπου;
Εγώ το περίμενα λίγο καλύτερο ρε γμτ… 
Πέρα από τα “Seek” και “Nothing” που απλά ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΝ ΓΗ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟ ΑΔΣΦΣΔΓ, τα υπόλοιπα μου αφήνουν κι εμένα τη γεύση του ανολοκλήρωτου ρε γμτ…
καλά εννοείται στηρίζουμε κι αγαπάμε και το αγοράσαμε το δισκάκι κλπ, απλά συνολικά μου φαίνεται λίγο κατώτερο από το πρώτο.
Eκεί που η Τάνια λέει
Let me drown inside your nothing…
μιλάμε πως όντως ο ουρανός σκίζεται στα δυό.
Τώρα γενικώς εμένα πάντα μου άρεσε να ζητάω κι άλλα από τους δίσκους, οπότε θα πω πως μου αρέσει αυτό το ανολοκλήρωτο που βγάζει.
Ευθεία σύγκιση με το πρώτο μου ναι δύσκολο να κάνω, πάντως γενικά νομίζω σε πολλά πράγματα είναι ένα βήμα μπροστά το Φαμίλιαρ.
Επίσης, η φωτό της Τάνιας στο εσώφυλλο μου θυμίζει την παλία προφάιλ πικ της ΣτελλαΧόσι. Να τοποθετηθεί η ίδια παρακαλώ. Η Στέλλα. Ή και η Τάνια. Ή και όχι.
Επίσης επειδή βαριέμαι, πάμε ένα φλέημ πόσο ΓΑΜΑΝΕ ΤΟΥΣ ΣΕΠΤΙΚΦΛΕΣ οι ΟΥ217 να γίνει λίγο τζέρτζελο?
