Αυτο ειναι το βασικοτερο καλο του Up The Hammers. Αν σ αρεσει ο ηχος φερνει πολυ επικαιρες μπαντες.
Ρε γαμωτο ουτε τα Chevalier k Vulture μου κανανε κλικ. Εχω λιωσει τοσο αυτο το ειδος στο παρελθον, που με στεναχωρια βλεπω οτι ειναι πολυ απιθανο να μου κανει νεα μπαντα κλικ. Σε αλλους βεβαια δεν λειτουργει ετσι. Το αντιθετο. Παντως τα Smoulder k Crypt Sermon τα βαζω στα καλα της φετινης μου λιστας. Απλα δεν θα ναι στην πρωτη δεκαδα λογικα. Τα περιμενα πιο δυνατα. Συμφωνουμε και για το Darkthrone. Πολυ καλο. Στο doom, αλλα επικο και κοντα σε ολα αυτα, μου αρεσε πολυ το In Aevum Agere.
Θα ξαναδωσω σε καποια φαση κοντα και αλλη ευκαιρια στο Quicksand Dream. Μακαρι να κουμπωσει
Μου την εσπασε λιγο η ακυρωση των wytch hazel καθως και το τελευταιο τους μου αρεσε αρκετα και ηχητικα εδινε μια διαφορετικη νοτα που νομιζω ηταν απαραιτητη.
Κατα τα λοιπα για μενα το line up ειναι super με traveller και riot city να ξεχωριζουν σπο τους νεους,fifth angel αχαστους(με οποια συνθεση),slough feg δυνατους με το φετινο,ενω ακομη και στην υποψια «ανεκτου» live απο agent ανατριχιαζω!
Εννοειται τρομερο το warm up.
Εμενα το Crypt Sermon μου αρεσε παρα πολυ. Kαι γενικα γουσταρω φουλ που χει πολλες καινουριες μπαντες απο τη μεση και κατω - ετσι κι αλλιως μ αρεσουν οι περισσοτερες απο αυτες, διαφωνω δηλαδη με τον @Red_Viper σε αυτο, και Chevalier τρελαθηκα που ερχονται Into Battle.
To “προβλημα” νομιζω ειναι στους headliners που ναι λιγο πιο κατω απο τα προηγουμενα χρονια - αρκετα tribute-like bands
Εμένα μου αρέσει πολύ και το δεύτερο Crypt Sermon αλλά και μόνο από αυτό να παίζανε (που προφανώς θα παίξουν και από το πρώτο) πάλι θα ήθελα να τους δω.
Agent Steel κανονικά θα άφριζα από το στόμα για να τους δω αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα είναι μια βραδιά λίαν ξενερωτικής απομυθοποίησης. Ο άνθρωπος το έχει χάσει και στην μπάντα του παίρνει όποιον να’ναι, νομίζω οι τωρινοί δεν ήταν καν στο Keep It True. Έχει αλλάξει τρεις ντράμερ και τρεις κιθαρίστες, κάτι τέτοιο, χώρια του αν τον πιάσουν τα περίεργά του την μέρα του λάιβ καληνύχτα…
Κοιτούσα το lineup τώρα και θυμήθηκα τους Sabire. Στο παρεάκι εδώ κάτω γουστάρουμε πολύ το Make Me Shiver από το περσινό EP και έχουμε ψιλοκολλήσει και το βάζουμε σε κάθε σύναξη, οπότε είπα να το μοιραστώ.
Και το Into Battle Fest είναι καραγαμάτο φέτος, όχι μόνο οι Sortilege αλλά και οι Black Viper που βγάλανε έναν από τους πέντε αγαπημένους μου δίσκους πέρυσι, early 80s speed metal ήχο (“heavy/thrash”) με πλήρη άγνοια κινδύνου.
Smoulder μου άρεσε και μένα όπως και η φωνή της τύπισσας. Για το Chevalier έχω διαβάσει αρκετά θετικά έως πολύ θετικά σχόλια αλλά δεν έκατσε να το βάλω.
Εμενα το Crypt Sermon μου αρεσε εξισου με το πρωτο, οπως εγραψα κ σε αλλο thread ειναι πιο περιπετειωδες απο το πρωτο και (για μενα) με καλυτερες φωνητικες γραμμες.
Και ολες οι αλλες μπαντες (οι καινουριες εννοω) μ αρεσουν, αλλες περισσοτερο, αλλες λιγοτερο. Πιο συγκεκριμενα
Sabire - δεν το εχω ακουσει οσο θα ηθελα αλλα βγαζουν μια ωραια αυρα, θα βαλω παραυτα το κομματι που ποσταριστηκε απο Vic
Smoulder - το ευχαριστηθηκα οσο δεν παει το δισκακι. Δεν ειναι κατι συγκλονιστικο, αλλα ειναι πολυ προσεγμενο, με παραγωγη αλα Eternal Champion, χωρις συνθετικα να θυμιζει
Τraveler - η παρεα μυο εχει τρελαθει, εγω το χω λιγο πιο κατω, αλλα σε σημεια ειναι απιστευτο
Riot City - Εξαιρετικο στην αρχη, απλα ηθελα λιγο καλυτερες συνθετικες δυναμικες, πλεον μου φαινεται καπως μονοτονο.
Vultures Vengeance - Δισκο δεν εχω ακουσει προσεκτικα, αρχικα δεν με τρελανε, αλλα live ηταν ισοπεδωτικοι περσι (νταξ λιγο υπερβολικος χαρακτηρισμος, αλλα εχουν κανει τρελο upgrade)
Tελειο το Black Viper, το metal που θελουμε!
Απο Chevalier ποσταρω το αγαπημενο μου απο το δισκο, ελπιζω να σου κανει κλικ Vic
ντάξει λόγω προσωπικών γούστων δεν θα το έβαζα καν στην 20δα μου (τι να κάνουμε που ακούμε πλακ) αλλά παραγνωρισμένο διαμαντάκι, όσο κλισέ και αν είναι η έκφραση.
Chevalier νομίζω πάει μονοκόμματο, έχει πολύ ιδιαίτερη αισθητική.
Riot City γαμώτο μου δεν μου έκανε κλικ. Βέβαια περίμενα να με πιάσει από τα μούτρα, δεν το έκανε και δεν έμεινα και πολύ.
Στην φαση που χετε εσεις τα παραπανω εχω εγω το Sword Woman απο Smoulder. Περυσι που το ακουσα πρωτη φορα το χα στο τοπ 5 τραγουδιων της χρονιας μου ευκολα. Θεωρω οτι εχει πολυ ιδιαιτερο φηλινγκ. Φωνητικα κυριως. Ειναι στορυτελινγκ απο αλλες εποχες. Νομιζω οτι αυτο ηταν και το μεγαλο μου προβλημα με την μπαντα. Το ακουσα πρωτο, τρελαθηκα, και μετα κανενα αλλο δεν το πλησιασε
“Red haired spawn of the devil
Eyes burn fierce; they smoulder”
(όχι νταξ, ωραίος δίσκος είναι όλος - αλλά θα λέω ψέμματα αν δεν παραδεχτώ ότι αυτά τα 2 είναι το 80% του συνολικού χρόνουπου έχω αφιερώσει στους Visigoth!)
Για να συνοψισω, εγω ειμαι ιδιαιτερα χαρουμενος που εχει βγει μια αρκετα μεγαλη φουρνια συγκροτηματων, που εχουν potential για κατι παραπανω, συζηταει ο (οποιος) κοσμος για αυτες και υπαρχει αναζωογονηση του ηχου. Δεν λεω οτι ολες ειναι/θα γινουν μπανταρες, εξαλλου ειναι στον πρωτο/δευτερο δισκο οι περισσοτεροι, αλλα με κανει λιγο πιο αισιοδοξο για το μελλον του ηχου που μας αρεσει.
Και ενα βασικο στοιχειο που δενει πολλα απο αυτα τα γρκρουπ ειναι οτι μου δινουν την ιδεα του επαναπροσδιορισμου καποιων πραγματων. Δηλαδη, ενω πατανε και μουσικα και στιχουργικα πανω στις παραδοσεις και τις βασικες αρχες, το πανε και λιγο παραπερα κυριως στο αισθητικο επιπεδο. Θυμαμαι, δηλαδη, να διαβαζω συνεντευξη του τραγουδιστη των Traveler/Gatekeeper που να κανει μια ωραια αναλυση του επικου/φανταστικου concept υπο μια ας το πουμε “αριστερη” οπτικη. Οι Smoulder στο insert εχουν αντιφασιστικο μηνυμα. Το ιδιο και οι Kodex (“antifascist epic metal” μου μετεφεραν πως γραφει στο Insert δεν εχει φτασει ακομα το βινυλιο μου). Oι manacle που κανανε περσι λιγο ντορο, το ιδιο. Ας μην ανοιξει πολιτικη κουβεντα (ή ας ανοιξει, ηδη φλεγεται ενα διπλανο thread) γιατι δεν το παω αυστηρα με την πολιτικη εννοια, αλλα επισημαινω οτι δε μενουν κολλημενοι στα υπαρχοντα concept.
Η μυθολογία του ήρωα είναι κάτι που απασχόλησε πολλούς στοχαστές του προηγούμενου αιώνα.
Μεγάλα “αριστερά” φιλοσοφικά έργα αφιερώνουν σελίδες σε αυτό, σε σχέση με τις αξίες της σύγχρονης κοινωνίας.
Θίγεις, το ήξερα μόνο για τους Smoulder, ενώ για Kodex το είχα ψυλλιαστεί από συνεντεύξεις τους, ένα πολύ ωραίο θέμα.
Δεν θα κάνω σπέκουλα ούτε προπαγάνδα, και θα μείνω ον τόπικ. Υπάρχει μια καθιερωμένη νοοτροπία, που για μένα σηκώνει μεγάλη συζήτηση, πως η παράδοση των προκαπιταλιστικών/προ - νεωτερικών κοινωνιών είναι “προνόμιο” μιας δεξιάς νοοτροπίας.
Δεν είναι γηπεδικό το θέμα, απλά πιστεύω πως η αναζήτηση και ο επαναπροσδιορισμός σε μια σκεπτόμενη και φιλοσοφική βάση, εγείρουν ερωτήματα και πρέπει να ωθούν όσους ενδιαφέρονται σε μια “παραπάνω” μελέτη. Είναι ωραία η πολυφωνία, είναι ωραία η αμφισβήτηση και η κριτική που δεν προωθούν τον μηδενισμό ή μια απλή “διαστρέβλωση” της ιστορίας. Είναι ωραίο που πλέον πολλές νόρμες επαναξιολογούνται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο.
Στο χέρι μας είναι να το ερμηνεύσουμε και ό,τι φωτίσει τον καθένα.
Τα πες πολυ ωραια Αποστολη κ επι της ουσιας. Επιφανειακα σχολιαζοντας, μια ζωη κατι μυθοι και ηρωες τυπου Προμηθεα, Κοναν, Μπιλμποι κ λοιπα σε αντιεξουσιαστες μου κανανε Παρα πολλοι μυθοι και η πλειοψηφεια στην λογοτεχνια φαντασιας η επιστημονικης φαντασιας αυτη την διαμαχη δειχνουν. Προσωπικα χαιρομαι που αρκετες μπαντες πλεον δηλωνουν την αντιθεση τους σε καποια, οπως τα βλεπω και εγω, κακως κειμενα. Ειχα βαρεθει κ αριστεριζοντες φιλους μου οταν ειμασταν μικρα να με πειραζουν μεταξυ σοβαρου κ αστειου επειδη μου αρεσαν “επικες” μπαντες κ ακομα περισσοτερο ακροδεξιους να μου χουν σημαια αγαπημενους μου ηχους επειδη βλεπουν σπαθια και δρακους.
Τα 2 πιο άμεσα που μου έρχονται, είναι η “Διαλεκτική του Διαφωτισμού” του Αντόρνο/Χορκχάιμερ με εκτενείς αναφορές στον μύθο του Οδυσσέα, και το “Οικολογία της Ελευθερίας” του Μπούκτσιν σχετικά με την Σκανδιναβική μυθολογία και αλληγορίες.
Ίσως ακούστηκε κάπως περίεργα όπως το διατύπωσα αλλά αυτά είχα στον μυαλό μου. Μετά οι αναφορές στον μύθο του Προμηθέα είναι διαρκείς από διάφορους.
Kαλα εκανες και εβαλες τα “αριστερα” τοτε, χαχαχαχα. Μην ξεφυγει η κουβεντα, απο πραγματικο ενδιαφερον ρωτησα, θα κοιταξω να δω του μπουκτσιν που ισως βρω καποια σημεια συμφωνιας. Το ληγω εδω
Αν πάρεις καλή έκδοση, θα δείς πως μετά από 20 χρόνια αυτήν την αλληγορία την αποδοκιμάζει σε σχέση με όταν την έγραφε. Απλά έχει ένα ενδιαφέρον για την εποχή που γράφτηκε και το κίνημα τότε. Δεν άντεξα, καρφώνομαι αλλά έπρεπε να ρίξω feedback.
