Uriah Heep

Αχα, ευχαριστώ παιδιά, φεύγουν για τσεκάρισμα όταν βρω το χρόνο. Επίσης, έχετε κάποιο live τους να μου προτείνετε?

Α, και οι μοντς, βάλτε στο πολλ για το καλύτερο άλμπουμ της Byron εποχής για να ψηφίσουμε και Demons και Magician’s!!!

πλάκα κάνεις μικρέ? το URIAH HEEP LIVE (1973) είναι ένα διαμάντι της μουσικής το οποίο στέκεται χαλαρά δίπλα στο Live & Dangerous (Thin Lizzy), Alive! (Kiss) και Made In Japan (D.Purple). Το ακούς τώρα!

Eδώ είσαι. Για εμένα είναι επιπέδου Made In Japan κτλ κτλ δηλαδή στα καλύτερα όλων των εποχών. Πείτε με ιερόσυλο και ό,τι άλλο θέλετε, αλλά για μένα παίζει όντως μπάλα σε τέτοια επίπεδα (συν που τους αγαπώ περισσότερο). Επίσης είναι κλασική 70s μπάντα που θα τζαμάρει στη σκηνή, θα ξεσαλώσει, θα διασκευάσει και σε αυτά τα σημεία φαίνεται πόσο τεράστια μπάντα ήταν οι Heep. Απαραίτητο.

Από εκεί και πέρα έχω ακούσει το Shepperton '74 που μου αρέσει αν και είναι σαφώς υποδεέστερο, ακατέργαστο και γενικά δεν έχει καλές κριτικές. Έχε το υπόψιν.

Το τελευταίο τους που άκουσα είναι το Future Echoes of the Past του 2000 νομίζω, με τον Βernie Shaw, καλή η μπάντα, αλλά προφανώς δεν συγκρίνεται. Περνάει ευχάριστα η ώρα πάντως.

MindcrimeK επιτέλους βρήκα κάποιον να συμφωνεί για την κατηγορία που ανήκει το 1973. <3

…αν δεν το έχεις ακούσει ήδη. Κολοσσός…

Τα είπαν όλα οι αποπάνω. Firefly είναι ισάξιο όλων των καλών άλμπουμ. Ο Lawton δίνει ρέστα. Byron όμως, δεν είναι κανείς…

Από τα τελευταία, προτείνω ανεπιφύλακτα το σπουδαίο Sea of light.

Από ζωντανές ηχογραφήσεις ειναι αξιόλογο και το λάηβ άλμπουμ που βγήκε απο Hensley/Lawton πριν καμμιά 10αριά χρόνια πάντως.

Αυτό Παναγιώτη έχει να κάνει με τον εορτασμό του Magician’s Birthday ή έχω μπλέξει τα μπούτια μου?

Μάλλον, οι Heep πρέπει να έκαναν τον εορτασμό, όχι ο Ηensley…

Αν και δεν ξέρω σε ποιον εορτασμό ακριβώς αναφέρεσαι, το σετλιστ ειναι αυτό

1 ‘Introduction’
2 It’s Up To You
3 Stealin’
4 I’m Alive
5 The Return
6 The Wizard
7 July Morning
8 ‘Ken’s Dialogue’
9 I Close My Eyes
10 Guard In Your Heart
11 Easy Livin’
12 Lady In Black
13 Wise Man
14 Free’N’Easy
15 Gypsy

Μου το είχε δώσει να το γράψω ο μπακάλης της γειτονιάς μου τότε που έμενα Καλλιθέα!

Οκ, τώρα θυμήθηκα, το έχω δει κιόλας.#-o

Απλά οι Ηeep καλέσαν για τον εορτασμό του The Magician’s Birthday (νομίζω για τα 30-οστά γενέθλια) Hensley και Lawton στη σκηνή. Άλλο αυτό που λες εσύ, θα το αναζητήσω.

αυτό που λες έγινε το 2001 και είχαν εκεί μεταξύ άλλων τον Ken Hensley και John Lawton.
υπάρχει όλο [B][U]εδώ[/U][/B]αλλά η ποιότητα είναι χάλια, βρες το αλλού/κατεβασε το για να το δεις/ακούσεις σωστά.

Για μένα και το Wake the Sleeper που χε βγει λίγα χρόνια πριν, είναι πολύ ωραίο άλμπουμ. Μεγάλη τραγουδάρα πχ http://www.youtube.com/watch?v=7wkUW3wv4iY&noredirect=1

Αυτά, συμφωνώ. Είναι φάκιν πέρφεκτ, όσοι λένε κάτι λιγότερο απλά δεν ξέρουν. :stuck_out_tongue:

^^^

Δεν ξέρω. :frowning:

Παιδια το High and Mighty το αδικειτε λιγο…σαφως και δεν ειναι το καλυτερο αλμπουμ…Εχει ομως τις στιγμες του…για παραδειγμα το Weep in Silence ειναι κομματαρα…Μπορει να σταθει ανετα διπλα σε υμνους του συγκροτηματος. Προσωπικα το θεωρω τεραστιο κομματι… http://www.youtube.com/watch?v=fPBY_yXqQSU

Ισως ειναι ο χειροτερος δισκος τις περιοδου Byron και μαλλον ειναι…Αλλα εχει και καλα στοιχεια. Ναι, δεν ειναι δισκος που θα προτεινα να ακουσει κανεις για να καταλαβει καποιος τι ειναι Heep…αλλα δεν θα του ελεγα να το αποφυγει κι’ολας σαν ο διαολος το λιβανι!!!Επισης απο Lawton ολοι οι δισκοι και οι 3 ειναι εξαιρετικοι…Classics!!! Ενας και ενας…Ειδικα Firefly και Innocent Victim…Και το Fallen δισκαρα ειναι και αυτο απο μονο του. Διαφορετικοι ο καθενας απο οτιδηποτε εχουν κανει, αλλα δισκαρες!! Μετα απο Byron και Lawton αυτο ηταν…Eκλεισαν το μεγαλυτερο κεφαλαιο της καριερας τους. Μακαρι να ειχαμε και αλλους δισκους με Lawton…Ποτε ξανα δεν θα βρουν τραγουδιστες τετοιου επιπεδου!!

Και όπως είπαν, αν θες από τα πιο καινούργια: “Sea Of Light” και “Wake the Sleeper”. Βασικά πέραν του “Different World”, ό,τι έχουν βγάλει με τον Shaw ψιλογαμάει :stuck_out_tongue: Αλλά το “Wake The Sleeper” είναι ό,τι πιο μοντέρνο / heavy έχουν βγάλει και πιστεύω αξίζει να το έχει ακούσει κανείς.

Πωωω ναι ναι και πάλι ναι:!:

Eτσι ακριβως… Kαλο ομως και το World…To Sleeper ομως προσωπικα πιστευω οτι ειναι το καλυτερο αλμπουμ με Shaw…Bαρυ, γρηγορο και Heep!! Οπως τα πε ο Cozy!! Κοινως αλμπουμαρα…Μαλλον οτι καλυτερο εχουν κανει απο τη Lawton εποχη και μετα.Ναι και ομως το εβγαλαν τωρα τα τελευταια χρονια! Ειναι η στοφα της μεγαλης μπαντας που δεν χανεται στον χρονο… Γενικα με Shaw ηταν σχεδον ολοι οι δισκοι τους σε καλα επιπεδα…Το τελευταιο δεν με εντυπωσιασε ιδιαιτερα μπορω να πω μαλλον γιατι δεν εχει το στοιχειο της εκπληξης και βρισκεται στην σκια του Sleeper!!

… χωρίς όμως να είναι και το τελευταίο κακό! Ίσα ίσα. Απλά όντως έπεσε στη σκιά του sleeper.

Πάντως για μένα είναι ίσως το καλύτερο “δεινοσαυρικό” rock συγκρότημα τα τελευταία χρόνια. Εννοώντας πως live είναι εξαιρετικοί, αλλάζουν σε κάθε περιοδεία ΠΟΛΥ τα setlist τους βάζοντας ξεχασμένα / σπάνια / λιγότερο γνωστά κτλ, βγάζουν ακόμα πολύ καλούς δίσκους και είναι και πολύ cool τύποι όλοι τους.

Κι εμένα μου κάνει εντύπωση πως δεν υπήρχε πιο παλιά thread για τους Heep… Τεσπά…

Απο τα τελευταία τους άλμπουμ θεωρώ το Sea Of Light αξεπέραστο και εφάμιλο των μεγαθηρίων που βγάλανε από το '71 μέχρι το '73. Τα μετέπειτα (Sonic Origami, Wake The Sleeper και Into The Wild) δυστυχώς δεν με συγκινήσανε τόσο αν κι αυτά έχουν μέσα διαμάντια όπως το “Between Two Worlds”, “Question”, “Tears Of The World” και το απίστευτο “Hard Way To Learn”.

Tους έχω απολαύσει live αρκετές φορές και κάθε φορά με αφήνουν αναύδο ειδικά με το setlist, αλλά αξέχαστη θα μου μείνει η συναυλία τους το ‘97 στο Ροδον η οποία μάλιστα απ’ ότι μου είχε ο Shaw όταν τον πέτυχα Αγγλία ήτανε αξέχαστη και για αυτούς. Κρίμα που την τελευταία φορά είμασταν λίγοι κι οπότε δεν ξέρω αν θα έχουμε την ευκαιρία να του ξαναδούμε στην Ελλάδα…

+10000000000000

Η συναυλία του 97 ήταν μνημειώδης. Ένα από τα καλύτερα live που έχω δει ποτέ. Ακολουθούσε το εκπληκτικό (επιμένω) Sea of light και έδωκαν ρέστα, διακόρευσαν ανύποπτους αλλά και υποψιασμένους πωπούς…

Πφ, εγώ πρώτη φορά τους είδα το '03. (6 συνολικά, σύντομα η 7η)