Usa Hippie Psychedelic

Κυκλοφορίες Rockipedia
#1

Μια που δεν μπορώ να ανοίξω Thread στο Rockipedia το ξεκινάω εδώ και ελπίζω να το μεταφέρεται εκεί.

Η Αμερική πέρα από το Blues είχε και μια καταπληκτική ψυχεδελική σκηνή.
Η πιο γνώριμη ήταν η σκηνή του San Francisco με group όπως Jefferson Airplane, Grateful Dead, quicksilver messenger service, Love, Iron Butterfly και δεν συμμαζεύεται. Πριν πάμε στα ψαγμένα και groups με ένα δίσκο θα προτείνω κάποια albums(με τυχαία σειρά) τα οποία είναι must!

Quicksilver Messenger Service ? 1968 - Quicksilver Messenger Service
Το ξεκίνημα αυτού του group ήταν και ότι καλύτερο μας έδωσε. Ένας πολύ εμπνευσμένος δίσκος γεμάτο καταπληκτικές μελωδικές κιθάρες(John Cipollina Rules) Πατάει στα κλασσικά 60s αλλά στο τέλος μας απογειώνει με ένα χαοτικό ανατολίτικο κομμάτι. Δεν είναι τυχαίο που παραγωγή κάνει ο δικός μας Nick Gravenites.

Iron Butterfly - 1968 - In A Gadda Da Vida
Πολύ λένε ότι από αυτούς ξεκίνησε ο όρος heavy psychedelic. Άγριες κιθάρες παρανοϊκά πλήκτρα και μια επιβλητική μπάσα φωνή. Ο δίσκος ξεχωρίζει για το 17λέπτο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου όπου όλοι με την σειρά κάνουν το σόλο τους. Στο στούντιο είναι γενικά πιο μαζεμένοι άλλα στα live ξέφευγαν πολύ.

Jefferson Airplane - 1967 - Surrealistic Pillow
Ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς δίσκους της εποχής αλλά και γενικά του κλίματος που υπήρχε τότε στην Αμερική. Grace Slick, Martin Balin, Jack Cassady μια dream team του San Francisco. Ο δίσκος είναι πολύ μελωδικός με απλές συνθέσεις και σου προκαλεί μια ηρεμία και ένα συνεχές χαμόγελο.

Vanilla Fudge - 1968 ? Renaissance
Εκείνη την εποχή οι Vanilla Fudge ήταν ένα από τα καλύτερα group της Αμερικής. Όλα τα βρετανικά groups όταν περιόδευαν Αμερική παίζανε support σε αυτούς.
Προτείνω τον δεύτερο δίσκο γιατί είναι ο μοναδικός με δικές του συνθέσεις.
Όπως πάντα υπερβολική γεμάτο εκρήξεις και ένα rhythm section να οργώνει.

The Doors ? 1967 ? Strange Days
Ο δεύτερος δίσκος των Doors είναι και ο πιο ψυχεδελικός τους. Οι φευγάτες συνθέσεις σε συνδυασμό με τους ήχους του Manzarek, τα επιβλητικά τύμπανα του Densmore, τις μελωδικές κιθάρες του Krieger και την σκοτεινή φωνή του Morrison δίνουν το κατάλληλο ψυχεδελικό κλίμα στον δίσκο. Και για το τέλος when the music?s over turn out the lights?.

The 13th Floor Elevators ? 1966 - Psychedelic Sounds Οf The 13th Floor Elevators
Και όπως πολύ σωστά λέει ένας πολύ καλός μου φίλος ?όταν μιλάμε για αμερικάνικη ψυχεδέλεια πρέπει πρώτα να αναφέρουμε το όνομα Rocky Erickson?. Έτσι ο πρώτος δίσκος των The 13th Floor Elevators είναι ένα must όχι μόνο για την ενασχόληση μας με την συγκεκριμένη σκηνή αλλά και γενικότερα. Σκοτεινά riffs χαμένες στο βάθος φωνές και μια ηλεκτρική κανάτα σε ταξιδεύουν στον κόσμο του LSD.

Love - 1967 - Forever Changes
Οι love το 1967 μας δώσανε ένα αριστουργηματικό δίσκο. Γεμάτο πανέμορφες μελωδίες , εξαιρετικές ερμηνείες και φοβερές ενορχηστρώσεις. Πιστεύω ότι είναι ο καταλληλότερος δίσκος για να ?νιώσεις? το summer of love.

Grateful Dead - 1969 ? Aoxomoxoa
Οι Grateful Dead δεν είναι απλά ένα μεγάλο συγκρότημα είναι ένα ολόκληρο κίνημα το οποίο αγαπήθηκε και υποστηρίχθηκε με μεγάλο πάθος από πολύ κόσμο μέχρι και σήμερα. O Jerry Garcia, ο Robert Hunter και η παρέα τους έχουν συνθέσει έναν υπέροχο δίσκο που πέρα από την λυρικότιτα και τις εκπληκτικές μελωδίες είναι και από τους πρώτους δίσκους όπου για την ηχογράφηση χρησιμοποιήθηκε το περίφημο δεκαεξακάναλο Ampex MM-1000.

Θα παρακαλέσω στο παρόν Thread να γράφονται μονό αμερικανικά συγκροτήματα που κινούνται σε αυτό τον ήχο και στυλ ώστε να έχουμε μια ?βιβλιοθήκη? πληροφοριώνΓια όλα τα υπόλοιπα (prog / Kraut και?.) έχουμε τα άλλα Thread

:hippy: LOVE PEACE & HAPPINESS :hippy:

#2

Σάκη είναι κρίμα να χαθεί το θρεντ. Γιατί δε θες να το βάλεις στη rockipedia στο garage/psychedelic που έχω ανοίξει παλιότερα; Μην εξειδικεύσουμε τόσο πολύ ανά χώρα, είναι λίγο υπερβολή

#3

Ένα πολύ αξιόλογο συγκρότημα που παραμένει δραστήριο μέχρι σήμερα:

1 Like
#4

δεν ειναι καθολου υπερβολη να εχουμε ξεχωριστο thread για την αμερικανικη σκηνη
μια που θα μπορουμε να γραφουμε και για acid rock. η σκηνη ειναι τεραστια και τα group αμετρητα. για αυτο θεωρω οτι χρειαζεται ενα ξεχωριστο Thread για να μην χανονται ολα αυτα που γραφουμε :wink:
επισης τοσες μαλακιες Thread υπαρχουν σε ολο το φορουμ δεν θα κανει κακο να υπαρχει καποιο το οποιο θα εχει μια εξιδικευση και θα ενημερωνει “καλυτερα” για μια σκηνη! :wink:

#5

Μπράβο, πολύ ωραίο θρεντ. Με πρόλαβες και είχα αρχίσει να γράφω μερικά κειμενάκια για τη σκηνή του Σαν Φρανσίσκο. Μικρή ένσταση για το Aoxomoxoa. Θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κάποιος τους Grateful Dead είναι τα λάιβ τους. Γι’αυτό προτιμώ το Live/Dead με τις ηχογραφήσεις από το Fillmore West το 1969.

#6

Θα προσθέσω και τους εκπληκτικούς Βοστονέζους [B]Ultimate Spinach[/B]…

#7

Εγώ μαζί σου και ξέρεις πόσο μ’αρέσει ο είδος. Αλλά δεν πρόκειται να μπει στην Rockipedia και τα ποστς θα χαθούν μέσα στο χαμό. Αλλιώς θα ζητήσουν οι υπόλοιποι να έχουν ξεχωριστή κατηγορία για το γερμανικό και το αμερικάνικο power metal, άλλοι να είναι ξεχωριστό το ευρωπαικό και το εμρικάνικο indie κοκ.

Για να μην σου πω ότι κι εγώ θα σου έλεγα να χωρίσουμε το είδος σε Boston Sound, East Coast και West Coat ψυχεδέλεια… :stuck_out_tongue:

Κατά τα άλλα ντροπή σου που δεν έχεις βάλει τον καλύτερο δίσκο του είδους μετά το Forever Changes:

και΄πάρτε και μία πιο obscurίλα

#8

ολα αυτα τα Group κανανε πολυ πιο ενδιαφερωντα live!
στιριζοντουσαν στα τζαμαρισματα. η επανεκδωση του aoxomoxoa εχει 4 καταπλικτικα Live jam
περημενω με ανυπομονησια τα κειμενα σου! :slight_smile:
ελπιζω κιολας να τα βαλεις στο παρον thread

ο ππρωτος δισκος τους ειναι επος! και ιδικα αυτο το κοματι!
δυστηχος τα επομενα ειναι αρκετα μετρια…

προτιμω να χαθει εδω(και που δεν εχω σκοπο να αφησω) παρα μεσα σε 1000αδες αλλες “ασχετες” προστασεις
εβαλα μονο τα πολυ classic σιγα σιγα ολοι θα βαλουμε και τα πιο “ψαγμενα” :stuck_out_tongue:

επισης θα παρακαλουσα οσους θελουν να γραφουν αντι του να “πεταμε” ενα ονομα και ενα youtube link να γραφουμε 2, 3 σειρες για αυτο που προτεινουμε η τουλαχιστον καποιο link φαση wikipedia. ωστε στο τελος το Thread να ειναι μια βιβλιοθηκη πληροφοριων

#9

Σωστός, αλλά είμαι στη δουλειά και γράφω αποσπασματικά. Θα καλύψω τα κενά αργότερα. Επίσης οι Moby Grape ΕΙΝΑΙ classic. Omaha και τα μυαλά στα κάγκελα (ας βρει κάποιος το youtube link και ας το ποστάρει γιατί εγώ δεν μπορώ)

#10

[B]Gandalf - 1968 ? Gandalf[/B]
Ο ένας και μοναδικός δίσκος των Gandalf έμελε να είναι και αριστουργηματικός!
Τον διακρίνει η σκοτεινή και μελαγχολική ατμόσφαιρα αλλά και οι ψυχεδελομπαρόκ συνθέσεις. Στον δίσκο υπάρχουν και δυο πολύ καλές διασκευές στο Nature Boy και στο Hang on to a Dream.

[B]Hunger! - 1969 ? Sticky From Hunger! [/B]
Οι Hunger ξεκίνησαν στα 60ς από το Portland για να βρεθούν στο San Francisco. Ήταν το support group για τους Doors, Strawberry Alarm Clock και Lynyrd Skynyrd.
Ο δίσκος θεωρείτε διαμάντι για το είδος του και διακρίνεται για τo heavy παίξιμο του group που για πολλούς είναι ένας προθάλαμος του Hard Rock.

#11

To Hunger είναι το απίθανο σε δύο πλευρές βινυλίου.

#12

αυτος ο δισκος κυκλοφορει σε 3 εκδοσεις… :stuck_out_tongue:

http://www.allmusic.com/artist/hunger-p294311/discography

οποιος εχει την πρωτη original εχει και μια περιουσια… :lol:

#13

Akarma και καλά μας είναι. :smiley:

#14

έχει ψωμί το θρεντ! η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να ξεπεράσω τις σύγχρονες βαβούρες στις ψυχεδέλειες, αλλά οι 13th floor elevators, σου φυτεύουν τον εγκέφαλο.

#15

Hunger δισκάρα, μπράβο για την πρόταση.

#16

[B]Country Joe & the Fish - 1967 - Electric Music for the Mind and Body[/B]
Το “Electric Music for the Mind and Body” είναι το δισκογραφικό ντεμπούτο των Country Joe & the Fish και για πολλούς αποτελεί την καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη καλλιτεχνικά δουλειά τους, αλλά για έναν αδιευκρίνιστο λόγο είναι αρκετά παραγνωρισμένο σε σχέση με τη φήμη που απέκτησαν στο πέρασμα του χρόνου, άλλες σύγχρονές του, ηχογραφήσεις όπως αυτές των Grateful Dead, των Jefferson Airplane και των υπολοίπων συγκροτημάτων που απάρτιζαν την άκρως πειραματική ψυχεδελική σκηνή του Σαν Φρανσίσκο στα μέσα της δεκαετίας του ‘60. Όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των χίπικων μουσικών σχημάτων της δυτικής ακτής, οι Country Joe & the Fish επιχείρησαν να δώσουν στο κοινό μια αντιπολεμική πρόταση εξ’ ολοκλήρου αντίθετη με την πολιτική πραγματικότητα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, κάνοντας λόγο για τον ελεύθερο έρωτα και την ανεξέλεγκτη χρήση ψυχοτροπικών ουσιών. Από μουσικής πλευράς γενικά δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία, το όλο εγχείρημα είναι βασισμένο με απλό και κατανοητό τρόπο στα “πατροπαράδοτα” μπλουζ. Ηχητικά οι fuzzed-out raga κιθάρες ως αποτέλεσμα της ανατολική/ινδικής επίδρασης στη δυτική τέχνη και τα χαλαρά jazzy παιχνιδίσματα στο όργανο, καθοδηγούν ή υποστηρίζουν τα σόλο σε όλη τη διάρκεια του δίσκου και αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιόδου 1966-67 δείχνοντας ξεκάθαρα τη σταδιακή διαμόρφωση της νέας τεχνικής που στηρίχτηκε στην ανάδειξη του “συναισθήματος” ως κυρίαρχη προτεραιότητα του μοντέρνου ήχου. Η κυκλοφορία του “Electric Music…” στις αρχές Απριλίου του 1967, προστέθηκε στη σειρά των “χρυσών” κυκλοφοριών που σηματοδότησαν με τον καλύτερο τρόπο την επερχόμενη έναρξη του καλοκαιριού της αγάπης και ταυτόχρονα οδήγησαν την αμερικανική ψυχεδέλεια στο απόγειο της δημιουργικότητάς της. Highlight του δίσκου το επτάλεπτο “Section 43”…

#17

Εισακουστήκαν οι προσευχές μου? :lol::lol:
πηγαμε rockipedia :smiley:

@Country Joe
σε ευχαριστω που μου θυμησες αυτο το αριστουργημα :slight_smile:

@DeKay
για πες δυο λογακια για το καθενα
φαινονται πολυ ενδιαφερων :wink:
το Fraction θυμαμε να μου το εχει βαλει φιλος στο σπιτι του

#18

[B]The Damnation of Adam Blessing - The Damnation of Adam Blessing (1969)[/B]

Η μπάντα από το Cleveland είχε ορισμένα χαρακτηριστικά που τη διαφοροποιούσαν από τις υπόλοιπες του ψυχεδελικού κινήματος: έπαιζαν blues/psych hard rock με τα μελωδικά φωνητικά του Blessing (δεν ήταν το πραγματικό του όνομα). Χαρακτηριστικό της μπάντας τα απίστευτα live για τα οποία έχει μείνει στην ιστορία, ένα Live jam, το οποίο κρατούσε πάνω από μία ώρα και δεν έχει ηχογραφηθεί πουθενά και φυσικά οι αμέτρητοι τσαμπουκάδες, στους οποίους έμπλεκαν (μιλάμε για πολύ ξύλο). Μουσικά θυμίζουν τους Strawberry Alarm Clock. Κομμάτια, όπως τα Cookbook, Morning Dew, Strings And Things και Dreams θεωρούνται πια κλασικά Psych κειμήλια. Τα δύο επόμενα albums τους είναι εξίσου καλά (αν και διαφορετικά, ειδικά το τρίτο).
Διαβάστε ένα bio [B]εδώ[/B].
Δείτε τους στο reunion του 2000 να παίζουν το [B]Cookbook [/B]και το [B]Feel Like I Can’t Go On[/B] (από τον 3ο δίσκο τους).

[B]Fraction - Moon Βlood (1971)[/B]

Αν και και κυκλοφόρησε το '71, το album αυτό είναι αμιγώς ψυχεδελικό, έχοντας χριστιανικά στοιχεία στο στίχο, μία φωνή που θύμιζε τον Morisson και heavy acid psych παίξιμο. Η original έκδοση του δίσκου από την Angelus Records είναι σήμερα ανεκτίμητη (μόλις 200 κόπιες είχαν κοπεί), όπως και τα φωνητικά Jim Beach, που τραγουδάει σαν να μην υπάρχει αύριο. Ακούστε τους στο εναρκτήριο [B]Sancdivided[/B] και ειδικά στο ασύλληπτο [B]Eye Of The Hurricane[/B].

#19

DeKay
το fraction ειναι καταπληκτικο!
ειναι πολυ πονεμενος δισκος!

#20

Χαίρομαι πολύ φίλε bluezlick και συμφωνώ απόλυτα.
Νομίζω πως αν κάποιος γουστάρει γνήσιο psych/acid rock, ειδικά στη heavy εκδοχή του, δε μπορεί να το προσπεράσει αυτό. Είναι ένα και μοναδικό και με πολλές ιδιαιτερότητες. Έτσι για το χαβαλέ αναφέρω ότι το original βινύλιο σε mint κοστίζει πάνω από $3500.