Ας απαντήσει ο thread starter αλλά τα ονόματα που αναφέρεις θα έλεγα ότι δεν έχουν πολύ συνάφεια με το θέμα. Αν όμως έλεγες για Pearl Before Swine / Tom Rapp ας πούμε, εγώ θα συμφωνούσα.
Υ.Γ. Άσε που ο Drake είναι Βρετανός και ο Young Καναδός 
Έλα μωρε, καλή διάθεση να υπάρχει
Εντάξει, απλώς τους ανέφερα για να περιγράψω το στυλ και μόνο.
Μέσες άκρες εννοώ ψυχεδελοκαταστάσεις απλά χωρίς το ΡΟΚ.
Έχω και έναν συγκεγκριμένο δίσκο υπ’όψιν αλλά είμαι stand by για να δω αν θα είμαι ον τοπικ :lol:
@Grym
Παραβλέποντας το θέμα της εθνικότητας (μόνο ο Ντύλαν είναι αμερικανός), δεν θα έλεγα ότι εχει κανένας από τους τρεις που αναφέρεις καμία σχέση με την ψυχεδέλεια. Και οι τρεις έχουν γίνει αρκετά γνωστοί για το country/folk/rock singer-songwriter στυλ τους. Άρα τα συμπεράσματα δικά σου…
χαχαχαχα σιγα μην μου ζητησει και γραπτη αδεια το παιδι :lol:
εσυ θα πρεπει να μου ζητας αδεια για το τι παρουσαζεις στο progsession :lol:
Pearl Before Swine ειναι επος!
@Grym
ο Country Joe σου εδωσε την απαντηση 
[B]Damon - 1970 - Song of a Gypsy[/B]
To 1970 o Damon κυκλοφόρησε τον πρώτο και μοναδικό προσωπικό του δίσκο.
Αυτό το μουσικό σύμπλεγμα ψυχεδέλειας, folk, Ινδικής μουσικής με spiritual στοίχους κόπηκε μόλις σε 100 βινύλια με αποτέλεσμα να θεωρείται πολύ σπάνιο.
Να προσθέσω και κάτι που δεν είναι πολύ obscure αλλά περιέχει ένα από τα καλύτερα ψυχεδελικά τραγούδια, στο δικό μου το μυαλό τουλάχιστον
Folk rock συγκρότημα που κινούταν ανάμεσα σε Byrds (κυρίως) και ψυχεδελικούς Beach Boys (λιγότερο).
Δεν έχουν πολλά τόσο μεγαλειώδη τραγούδια όπως αυτό:
αλλά και πάλι ο συγκεκριμένος δίσκος είναι εξαιρετικός.
Αλήθεια μας διαβάζει κανένας άλλος ή τα λέμε οι 5 μας που τα ξέρουμε ούτως ή άλλως;
@mandrake
καλο ακουγεται! θα το ψαξω!
διαβαζουν και αλλοι ρε αλλα μονο εμεις οι καμενοι γραφουμε…
επισης να ευχαριστησω την AKARMA
βρηκα σε CD το hunger με 11,90 και με το Lost album μαζι
Δίκιο έχετε, αλλά επειδή θα σκάσω, θα σας πώ ποιόν δίσκο είχα υπ’όψιν, να με πείτε αν ταιριάζει εδώ.
[B]Gary Higgins - Red Hash[/B] 1973
Τυχαία τον ανακάλυψα πριν καμιά δεκαριά μέρες και την τελευταία βδομάδα τον έλιωσα. Η αλήθεια είναι οτι είναι κοντά στη φάση Neil Young/Nick Drake και ώρες ώρες οι μελωδίες είναι πιό πολύ “σκοτεινές” παρά βουτηγμένες στα μαγικά χαπάκια του LSD.
Ε, στην χειρότερη περίπτωση θα χω προτείνει έναν καταπληκτικό δίσκο (αλλά σε λάθος θρεντ )
Επίσης, οι γνωστοί άγνωστοι, πείτε μερικά (3-4) δυνατά αλμπουμς να αρχίσουμε και μείς, εκτός των κλασσικών των πρώτων 2-3 ποστ. Ή με ποιό/ά απ’τα υπόλοιπα που έχουν αναφερθεί να ξεκινήσουμε.
Ή ακόμα καλύτερα αν έχει κανείς όρεξη να κάνει καμιά συλλογούλα να ακούσουμε!
Ε; Φανταστικοί συμφορουμίτες; 
11,90!!!???
Πρέπει να το είχα πληρώσει καμιά 30αρα όταν είχε πρωτοβγει!! Το digipack δε λες;
@Grym
δε θα το έλεγα ψυχεδελικό σε πρώτο άκουσμα αλλά η καλή μουσική πάντα είναι καλοδεχούμενη. Δεν τον ήξερα τον κύριο οποτε σε ευχαριστώ
και πάρτε και άλλο ένα που κανονικά ταιριάζει περισσότερο στο garage:
Το αυθεντικό “In The PAst” (πριν τους West Coast Pop Art Experimental Band) από ένα συγκρότημα που κυκλοφόρησε μόνο singles (αλλά τι singles)
We The People
@Grym
παρτα με την σειρα!
ολα ειναι ενα και ενα! 
@mandarke
απλο CD ειναι εχει 16 κομματια μεσα ωραιο βιβλιαρακι
ιδια τιμη ειχα παρει σε dipack το brain police
επισης χρωστας “εξηγησεις” για κατι που προτινες στην πρωτη σελιδα!
Οι Serpent Power ε;
Λοιπον, ονειρική, χίπικη flower power ψυχεδέλεια από το San Francisco. Εδώ θα μπορούσε να τελειώσει η περιγραφή. Εναλλαγές σε ανδρικά και γυναικεία φωνητικά. O ηγέτης τους ήταν ποιητής κατά βάση. Αξίει το 15λεπτο (αν θυμάμαι) τραγούδι τους με τις ανατολίτικες φόρμες. Μοναδικό άλμπουμ από ότι θυμάμαι το ομώνυμο.
(τα στοιχεία όλα από μνήμης, αν κάπου έχω λάθος διορθώστε με)
Επι της ευκαιρίας να πώ και δυό λόγια για τους [B]Love[/B] και το Forever Changes.
Αιτία για να τους ψάξω/ακούσω ήταν κάποια προβοκατόρικα ( ) ποστς στο θρεντ για το αγαπημένο αλμπουμ του 1967.
Κι αυτόν τον δίσκο τον ακούω πολύ τις τελευταίες μέρες.
Κάποια κομμάτια μου έχουν μείνει, τα πρώτα 5-6 βασικά και ειδικά μερικά (Alone Again Or, A House Is Not A Motel π.χ.) είναι απίστευτες κομματάρες.
Θα μπορούσα να πώ πως από εκεί και μετά κάνει κοιλιά ο δίσκος, αλλά δεν θα το πώ, γιατι όσο τον ακούω τόσο περισσότερο μ’αρέσει. Οπότε περιμένω να “ωριμάσει” κι άλλο.
Επίσης για τα παιδιά που είπαν οτι είναι μέσα στους 5 καλύτερους δίσκους εβερ, νομίζω οτι υπερβάλλετε λίγο
τους sweet smoke που τους βαζουμε τελικα?
Αμερικη η Γερμανια? :-k
εδω τους εχουν αμερικανους
http://www.progarchives.com/artist.asp?id=1054
παντως ειναι μεγαλο group!
Και μια που είπαμε για Serpent Power δε θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε τους Great Society που είναι και πιο γνωστοί λόγω Grace Slick. Ηταν η μπάντα της τραγουδίστριας των Jefferson Airplane με τον τότε άντρα της. Δικά τους και τα Somebody To Love και White Rabbit που μετά έγιναν οι μεγαλύτερες επιτυχίες των J.A. Από όσο θυμάμαι μόνο ζωντανές ηχογραφήσεις τους κυκλοφορούν.
ναι οντως μονο Live ηχογραφησεις υπαρχουν!
αυτη η εκτελεση του nature boy τα σπαει ομως(κλασσικη διασκευη πολλα group της εποχης αλλα και της περιοχης το εχουν διασκευασει)
Αμερικανάκια από το Νιού Γιορκ καθαρά. Οι χίπικες παλαβομάρες με τα κοινόβια στη Γερμανία είναι άλλο θέμα.
όπως επίσης και οι “δικοί μας” Will-O-The Wisp.
Εξίσου κλασική διασκευή που επίσης έχουν σε πολύ καλή εκτέλεση οι Great Society είναι το Sally Go Round the Roses.
[B]Sweet Smoke[/B]
Δημιουργήθηκαν στην Αμερική στα 60’ς αλλά η επιτυχία ήρθε μετά στα 70’ς όταν πήγαν Γερμάνια.
Ατελείωτα funk jazz hippie τζαμαρισματα. τα παλικαριά τα σπανέ όσο κανένας!
και ο δεύτερος όμως δίσκος που είναι πιο συγκροτημένος είναι πολύ καλός.
Σίγουρα στην συλλογή σας θα πρέπει να μπει και το Live τους το οποίο είναι καταπληκτικό.
Προτείνω να βρείτε την διπλή έκδοση για να τα έχετε όλα μαζί.
Στα δισκάδικα της Ελλάδος υπάρχει σε πολύ χαμηλή τιμή.
Και μετά χτυπάμε και το Live το οποίο επίσης βρίσκετε σε ξεφτίλα τιμή
Τρέλα οι σουητ σμοουκ! Αν και είμαι περισσότερο με το Just a Poke παρά με το darkness. Το live δεν το 'χω ακούσει.
Είχα κάνει και ένα, κάπως ενθουσιώδες, ποστ πριν καιρό :oops:
Για να μην τα ξαναγράφω
http://www.rocking.gr/modules/forum/showpost.php?p=1062402&postcount=177
Το [B]Just a Poke [/B]είναι ακατέργαστο διαμάντι και κατά τη γνώμη μου βρίσκεται πέρα από τα στεγανά της ψυχεδέλειας και του προγκρέσιβ. Τα σαξόφωνα που περιέχει είναι το κάτι άλλο. Παραφράζοντας τον bluezlick θα έλεγα ότι είναι trippy-hippie jazz.