Για τον Alejandro: η αλήθεια είναι ότι περίμενα ότι κάποιος θα μπορούσε να γράψει αυτό που έγραψες, γιατί όντως ο τρόπος που το έγραψα (ή ίσως όχι μόνο ο τρόπος -η γενικότερη λογική μου) θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως αυτό που έγραψες κι εσύ: τσουβαλοποίηση, συλλογική ευθύνη -δηλαδή φαινόμενα που (όπως σωστά αναφέρεις κι εσύ) συνήθως βλέπουμε “από την άλλη πλευρά” και ειδικότερα εναντίων των μεταναστών, των ισλαμιστών, παλιότερα των μαύρων και των Εβραίων κλπ.
Δύο παρατηρήσεις έχω να κάνω σ’ αυτό. Η πρώτη είναι ότι ο τρόπος σκέψης μου διαφέρει από αυτό που λες στο ότι ενώ η “κακή” λογική (θα την πω έτσι για χάρη ευκολίας) προσπαθεί να βγάλει όλους τους μαύρους, μετανάστες κλπ. κλέφτες, δολοφόνους και βιαστές, εγώ ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι ΟΛΟΙ οι άνδρες είναι εκ φύσεως βιαστές ή δάρτες γυναικών επειδή ΚΑΠΟΙΟΙ άνδρες το κάνουν αυτό. Δεν πιστεύω, δηλαδή, σε κάποια φυσική ροπή των ανδρών προς το σεξισμό, γι’ αυτό και δεν είμαι με τη συλλογική ευθύνη. Πιστεύω στις κοινωνικές σχέσεις που διαμορφώνουν χαρακτήρες και πρόσωπα. Επίσης πιστεύω ότι ο σεξισμός, ενώ είναι μία σχέση από την οποία (σαφέστατα) οι άνδρες έχουν να κερδίσουν πολλά παραπάνω από τις γυναίκες, αυτός συντηρείται κι από τις γυναίκες σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό (για διάφορους λόγους που μάλλον θα πρέπει να τους συζητήσουμε σε άλλο topic κι όχι εδώ), ενώ σ’ αυτήν τη διαδικασία και οι άνδρες χάνουν πάρα πολλά (παρομοίως).
Η δεύτερη παρατήρηση μου είναι ότι αυτός ο “γενικός κανόνας” που λέω δεν οδηγεί σε διακρίσεις εις βάρος των εξαιρέσεων, όπως λες, αλλά στο ακριβώς αντίθετο, την ανάδειξη τους! Κι αυτόν το “γενικό κανόνα” δεν τον προτείνω ώστε να καταδικάσω πρόσωπα, αλλά να αναδείξω καταστάσεις που μάλλον περνάνε αόρατες. Θέλω να επιμείνω σ’ αυτό γιατί μάλλον περνάει στο ντούκου ενώ το έχω αναφέρει πολλές φορές σ’ αυτό το topic: δε μ’ ενδιαφέρει το “ειδικό”, δε μ’ ενδιαφέρει ο τραγουδιστής των Vektor (ή οποιοσδήποτε άλλος), δε μ’ ενδιαφέρει η κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Μ’ ενδιαφέρει να επεκτείνω τη συζήτηση με αφορμή όλα αυτά. Και δεν είναι τυχαίο ότι χρησιμοποίησα τον όρο “αόρατος”. Θα μιλήσω με παραδείγματα: όλοι ξέρουμε ότι έγινε μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσπάθεια από το σύνολο των media ν’ αναδειχθεί ο Κύπριος Ορέστης ως ένας “serial killer” (σαν αυτούς που βλέπουμε στις ταινίες), ως ένας παρανοϊκός, ως μία εξαίρεση, τέλος πάντων. Βγήκε κανένας να μιλήσει για τη μοίρα των υπόλοιπων (χιλιάδων) Φιλιππινέζων οικιακών βοηθών στην Κύπρο; Αυτές δε δολοφονούνται, βέβαια, απλά ζούνε σ’ ένα καθεστώς μαύρης εργασίας, καταναγκασμού κι εκβιασμών. Βγήκε κανείς να μιλήσει για όλες τις άλλες γυναίκες που βιάζονται καθημερινά; Όχι βέβαια, “μεμονωμένες περιπτώσεις”.
Θέλω να καταλάβεις ότι τα παραπάνω ερωτήματα δεν πετυχαίνουν στο να “καταδικαστεί” κάποιος, αλλά ν’ αναδειχθούν άλλα γεγονότα, πιο “light” που ίσως δε μας περνάνε από το μυαλό ότι αποτελούν τη βάση του παγόβουνου, με την κορυφή να είναι ο κάθε Ορέστης. Είναι άραγε “τσουβάλιασμα” αν με αφορμή το βιασμό και τη δολοφονία της Τοπαλούδη στη Ρόδο εγώ πω ότι αυτά τα δύο τσογλάνια δεν είναι μία εξαίρεση, αλλά βλέπω τις συμπεριφορές τους να καθρεφτίζονται σε άλλους τόσους που “γαμάνε και δέρνουν” κυριολεκτικά, που βιντεοσκοπούν κοριτσάκια με το έτσι θέλω για να περηφανεύονται μετά, που το σεξ γενικά γι’ αυτούς είναι μία πράξη επιβολής και κυριαρχίας παρά παιχνιδιού; Η δολοφονία της κοπελιάς από τον πατέρα της στην Κέρκυρα κι αυτή “ξεχωριστή περίπτωση”; Η σύνηθες περιστατικό επιβολής της πατρικής φιγούρας που απλά “έσπασε ο διάολος το ποδάρι του” και ο τύπος χτύπησε λίγο πιο δυνατά την κόρη του; Όπως καταλαβαίνεις, ο “γενικός κανόνας” δε χρησιμεύει ώστε να καταδικάζουμε τυχαίους, αλλά ν’ ανακαλύπτουμε καθημερινές καταστάσεις που θρέφουν το τέρας. Αλλιώς απλά ζούμε σε μία κοινωνία τυχαιοτήτων και ακροτήτων.
Για το Vic:
Δε δίκασα κανένα, επιμένεις ν’ αναφέρεις μία λέξη που δε χρησιμοποίησα και αναφέρθηκα αρνητικά εναντίον της. Έκρινα ή έκανα κριτική, ναι. “Μα δεν είναι το ίδιο;;;”. Ε όχι, δεν είναι, αλλιώς δε θα έλεγα κιόλας.
Πραγματικά όλες αυτές οι αγγλικές λέξεις δεν είναι στη κουλτούρα μου να τις χρησιμοποιώ και τις περισσότερες από αυτές δεν τις γνωρίζω κιόλας (αλήθεια, δε μου απάντησες και τι σημαίνει το soap box). Το ότι το τόνισα το έκανα επίτηδες ώστε να καταλάβεις (αν και στο έκανα ήδη λιανά) ότι ΔΕ μ’ ενδιαφέρει να κατηγοριοποιηθώ ως προς τις αντιλήψεις μου σύμφωνα με το τι είναι μόδα στο internet φέτος, και ως προς το που θεώρησες ΕΣΥ ότι εγώ ανήκων παρερμηνεύοντας τα όσα έλεγα (και βραχυκυκλώνοντας όταν σου τόνιζα τις αντιφάσεις σου). Μ’ αρέσει που το άλλαξες τώρα και λες ότι δεν είμαι όχλος, αλλά προσφέρω στον όχλο, lol.