Ακατανοήτο το εξής. Παίζουν οσο περιπλοκά όσο οι Tool ? Οχι. Σαν Kyuss… παλί όχι, αλλά χρειάζεται ενα μετρο συγκρισής, κατι που να ξέρει και να γουστάρει ο ακροατής.
Στους VIC, vic, το αποτελέσμα είναι μέτριο, η φωνη άστο καλύτερα και ενω σε μερικά κομμάτια η διαρκειά ας πούμε οτι δεν ενοχλεί, σε άλλα κουράζει. Αλλά είναι “ΚΑΛΟ”. Για ποιο λόγο? Με την ίδια λογική, ΟΛΑ ΚΑΛΑ είναι μωρέ.
Προτιμώ 1000 φορές μπάντες που γράφουν κομμάτια βασισμένα σε Ελληνικούς δρόμους, χωρίς διασκευές και κλαρίνα για το εφέ και χωρίς φιοριτούρες και μεγάλα λόγια. Απείρως πιο ειλικρινά. Αυτή είναι η διαφορά “φάσης”. Πιάνεις μια παραδοσιακή μελωδιά και γράφεις ενα κομμάτι εμπνευσμένος, δεν την αντιγράφεις παιζοντάς την ξερά, ουτέ την διασκευάζεις στο ντεμπούτο σου. Τιμή σε όσους το κάνουν με σεβασμό και χωρίς να προ(σ)βάλουν το φολκλορ κομμάτι, χωρις να πετάνε 2 κλαρίνα στο logo, αφου είναι for the panigirs. Δλδ οι tri state corner με το μπουζουκάκι, γιατί δεν γινανε φάση ? Λέμε τώρα. Εκεί ηταν για 6αρι, αλλά εδώ επος απο τα λίγα…περίεργα πραγματά.
Από το λίγο που έχω ακούσει τον δίσκο, αυτό που καταλαβαίνω είναι πως οι αναφορές σε Tool έχουν να κάνουν με το στυλ των riffs που διαρκούν σε ένα υποτονικό τέμπο για αρκετά λεπτά και φυσικά τον ήχο καθαυτό της κιθάρας. Στον τελευταίο δίσκο των Tool πχ δεν πεθάναμε και στις περίπλοκες εναλλαγές… Αν και δεν είμαι ειδικός πάνω σε αυτό just sayin.
Αυτό που κρατάω από τον νέο δίσκο μέχρι να εμβαθύνω πάντως, είναι πως κλαρίνα/τσαμπούνες χρησιμοποιήθηκαν με πολύ μέτρο και πως το συναίσθημα που ήθελε να μεταδόσει η μπάντα φαίνεται να το πετυχαίνει. Και μερικές φορές ένας δίσκος είναι “καλός” για κάποιους, αν δεν είναι “κακός” για τους ίδιους και στην σούμα συμπαθούν περισσότερα από όσα τους ξενερώνουν.
Το γιατί γίνανε φάση οι VIC νομίζω είναι πιο σύνθετο από το ότι απλά κοτσάρανε κλαρίνα σε παραδοσιακά. Το “Σβάρα” πχ που δικαίως αναφέρθηκε πως τους στιγματίζει σαν χιτ, είναι δική τους σύνθεση. Είναι και οι συγκυρίες της εποχής, του κοινού, είναι πολλά.
Και πού είπα ότι παίζουν όσο περίπλοκα παίζουν οι Tool; Και τι θα πει “σαν kyuss πάλι όχι”; Δεν το ακούς; Ηχητικά references είναι αυτά, τα οποία θεωρώ και απολύτως προφανή, δεν μιλάω ούτε για τεχνικές ικανότητες, ούτε για εκτόπισμα. Καλά, για την σπόντα “χρειάζεται ένα μέτρο σύγκρισης να γουστάρει ο ακροατής” τι να πω πραγματικά, άλλη δουλειά δεν είχα να σπρώχνω τους V.Ι.C., έλεος μαν μου, ούτε τους ξέρω, ούτε με ξέρουν, ούτε μου ζητήθηκε. Τελικιάζεις στην καχυποψία, ε;
Αυτά που γράφεις είναι προσωπικές ερμηνείες σου (είναι ανειλικρινείς, είναι ψευτο-εφετζήδες, προσβάλλουν λέει το φολκλόρ κομμάτι) και εφόσον δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε καν ότι έχει ωραία φωνή το άτομο (που το θεωρώ ακόμα πιο προφανές από τις αναφορές άνωθεν), ντάξει… γουωτέβα.
Μπορείς να εντάξεις την κριτική μου αυτή στην ευρύτερη κριτική μου για το stoner και το post.
Δεν ξέρω αν διαφωνεί κάποιος, αυτός είναι ένας post-stoner δίσκος. Δηλαδή ένα ριφφάκι επαναλαμβάνεται εσαεί, συνοδεύεται από μερικά λόγια, και στο τέλος πετάει και λίγο κλαρίνο. Στόχο έχει την ατμόσφαιρα, ξεκάθαρα και δεν είναι κακό αυτό.
Και παραπάνω υπονόησα, δεν είναι κακό, απλώς δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο και υπάρχουν 1000 μπάντες εκεί έξω που το κάνουν καλύτερα. Τους ελληνικούς δρόμους τους έχουν αφήσει σε αυτό, είναι στολίδι, όχι κυρίως πιάτο όπως μέχρι τώρα. Εντάσσεται σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, σε συνδυασμό φυσικά με τα αγγλικά.
Συνεπώς η δική μου κριτική είναι αρνητική εν τέλει για τους ίδιους περίπου λόγους που είναι αρνητική για τις προσπάθειες π.χ. των Naxatras ή πολλών post σχημάτων. Πείτε και ότι είμαι hater των stoner και post ειδών, το δέχομαι και προχωράμε όλοι μας σε αυτά που μας αρέσουν. Η μικρή διαφορά εδώ είναι ότι κάνανε καριέρα τόσα χρόνια με διασκευές (κυρίως) και σούπερ δούρειο ίππο για τους φασαίους καλλιτεχνική υπόσταση.
Κατά τ’άλλα συμφωνώ απόλυτα με τον @PrimalRager666
Καποιοί την βρισκάνε ωραία και την μονικά, που παίζει να μην εχει ακουστεί κατι πιο παράφωνο τα τελευταία 100 χρόνια. Παντώς θα το πώ οτι το AOA, μπορώ να το ακούσω, κι ας μην μου αρέσει προηγουμενά ΟΧΙ.
Επίσης όπως πολλά άλλα, όχι arrangement είναι.
Βεβαίως αυτη τη μιξη παράδοσης με ροκ την έχουν κάνει αλλοί πολύ πιο πριν, και με αριστες κριτικές στο Τζαζ & Τζαζ. Και εμφνισεις με Θ.Παπακωνσταντίνου. Απλά δεν έχει μουσι και ταττουαζ και τον εχουν πάρει λίγο τα χρόνια, αλλα λεπτομέριες !
Naxatras μια χαρά. Κι ας αρέσουν σε φασαίους.
Οπως και Christ τα θρακιώτικα, κι Aherusia τα Θρακιώτικα και τα Χιώτικα κτλ … δάνεια.
Υπάρχει διαφορά post με post. Δηλαδή ακόμη και σε συγκεκριμένα ποστ-κάτι ιδιώματα δεν παίζουν όλες οι μπάντες το ίδιο.
Για μένα ο δίσκος με μία ακρόαση doom rock με folk, blues στοιχεία. Stoner ειλικρινά δεν εντόπισα. Βέβαια εγώ όταν διαβάζω για stoner, σκέφτομαι stoner doom, στο οποίο τα ριφ που επαναλαμβάνονται έχουν μια συγκεκριμένη τεχνοτροπία, κάτι που θα πρέπει να ξανακούσω τον δίσκο για να το εντοπίσω. Και ηχητικά βρίσκω αρκετές συνάφειες με Tool. Αυτό δεν κάνει τον δίσκο prog, ή experimental.
Οι ViC χτίσανε και κοινό από τις εμφανίσεις τους από ντέμο εποχής σε διάφορες συναυλίες.
Το αν είναι κάτι ιδιαίτερο πάντως, έχει να κάνει για τους οπαδούς του ήχου. Δηλαδή μην συγκρίνουμε πορτοκάλια με πατάτες, αν δεν είναι κάποιος οπαδός του ήχου ως τι θα το κρίνει;
Αφού πετυχαίνουν το συναίσθημα και τον στόχο τους ακόμη και για τους “περαστικούς” του είδους όπως εμένα προσωπικά, μου κάνει. Αν είναι έτσι το punk θα έπρεπε να έχει μηδαμινή καλλιτεχνική υπόσταση. Μισό ριφ, τούπα τούπα και συνθήματα, έλεος.
Επίσης, οι μπάντες δημιουργούν φασέους ή οι φασέοι αναδεικνύουν μπάντες; Αν είναι έτσι είναι βλάκες οι κάθε VIC που δεν αντιγράψανε τον ήχο της ελληνικής στόνερ σκηνής, ή δεν ενταχθήκανε στο folk/έντεχνο ρεύμα της ελληνόφωνης δεκαετίας. Αν τα συνδυάσανε, το λες και μαγκιά.
Οι φασέοι υπάρχουν. Απλά αλλάζουν φάση συχνά. Καμια φορά αυτό ειναι καλό, καμια φορά κακό.
Επισής τι είναι μαγκιά και τι είναι πόζα. Είναι η φάση.
Απλά αυτό που κοροιδεύουν ορισμένοι το προσπερνάνε δημιουργώντας άλλη φάση.
Άλλοι πάλι, μένουν εκτός φάσης και εκτός νόσου.
Πότε είναι καλό και πότε είναι κακό;
Καλό είναι αν είσαι μέλος μπάντας που ακολουθούν οι φασαίοι.
Συνήθως είναι καλό όταν γίνεται για μπάντες που μας αρέσουν και κακό όταν γίνεται για μπάντες που δεν μας αρέσουν ή κυρίως δεν τις θεωρούμε καλύτερες από τις μπάντες που μας αρέσουν και δεν γίνεται για αυτές.
(Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο)
Το ερώτημα είναι, αν μπορούσε κάποιος που δεν γουστάρει φασέους, με ένα μαγικό ραβδί, να μετατρέψει όλον τον πλανήτη σε οπαδούς της αγαπημένης του μπάντας γιατί έτσι, θα ήταν συνεπής με τον εαυτό του; Το έκαψα;
E. Εδώ υπάρχει η διαφορά.
Οι Naxatras μ αρεσάν πριν μπούνε σε περιοδικό. Και οσο παίζουν αυτο που παίζουν θα μου αρέσουν.
Οι VIC δεν μου άρεσαν, αν και το τωρινό το ακούω πιο ευχάριστα απο προηγούμενα, αλλα το βρισκω πολυ βαρετό, με κακά φωνητικά. Αν ήταν instrumental, θα το προτιμούσα.
Τα γουστά είναι γούστα και δεν αλλάζουν εύκολα.
@apostolisza8. Γιατί να θέλει να το κάνει ? Γιατι να θέλει κλώνους ? Το παιχνίδι είναι να γουστάρει ο άλλος κατι που δεν είναι στην αμεσότητα του. Το φρούτο που είναι πιο ψηλά στο δέντρό. Αλλιώς τρώς και αυτά που έχουν πέσει. Ελιτίστικο το ξέρω. Αλλά ρώτα καναν οπαδό των DT, αν κατεβάσει ποτέ τη μύτη.
Του γάμησες τα ράμματα 
Το 2ο ερώτημα είναι, αν οι διαδικτυακοί μπάτσοι του καλλιτεχνικού μας γούστου αναγνωρίζουν πως υπάρχει αρκετός κόσμος εκτός φασαίων που γουστάρει VIC, Mods, Nightstalker, Naxatras κλπ ή ηθελημένα τους τσουβαλιάζουν όλους μαζί επειδή η αγαπημένη τους μπάντα δεν έχει την αντίστοιχη αναγνώριση.
Αν κάνεις καλή κριτική, είσαι μεταλχαμεράκιας, αν κάνεις κακή κριτική είσαι διαδικτυακός μπάτσος του καλλιτεχνικού τους γούστου.
Κάνουμε μουσική κουβέντα και παραθέτουμε επιχειρήματα με τα οποία κάλλιστα μπορείτε να διαφωνήσετε και να προάγουμε την κουβέντα. Αλλά όχι.
Δεν ζητάει κλώνους, αλλά να επικοινωνήσει το κοινό και κατ’ αυτόν υπέροχο γούστο του με τους συνανθρώπους του, να επικοινωνήσει την μουσική του. Μιλάω για οπαδούς όχι για μιμητές της αγαπημένης μπάντας… Δηλαδή νιώθω πως μέρος της “γκρίνιας” είναι μια αίσθηση αδικίας του κάθε διαφωνούντα ως προς τα δικά του γούστα.
Τι να πουν και οι οπαδοί των DHG στους οπαδούς των DT με αυτήν την λογική; Δεν οδηγεί κάπου αυτό. Ο καθένας ακούει ό,τι θέλει όσο συνειδητά θέλει.
Ακούγονται πολλοί αφορισμοί απλά σαν αντίθεση στις επεφημίες μιας μικρής κάστας όσων τους άρεσε ο δίσκος. Διαφέρει το μου άρεσε 7/10 από το μου άρεσε το 9/10 @akefaloskavalaris…
Δηλαδή αυτό είναι αμφίρροπο. Βάζουμε τους εαυτούς μας στο κέντρο και παίρνουμε θέση συνηγόρου ή κατήγορου…
Κοιτά η κοπέλα που λέει πάμε VIC που έχουν κλαρίνα, εκτος αν έχει φασαίο γκόμενο, πάει επειδή εχει κλαρίνα. Τσουβαλιασμά οχι ακριβώς, αλλά απευθυνονταί στο φασείκο κοινό με οτι αυτό συνεπάγεταί.
Αν θέλω να φασειστώ, πολυ απλά πάω, αν δεν θέλω, αποφεύγω. Δεν πάω κάπου για να νιώσω “μερος μια φάσης”, μιας σέχτας, μιας σκηνής . Αυτό για μένα είναι ο φασείσμος. Οτι η μουσική είναι μια στάση ζωής και άλλες τέτοιες αρλούμπες.
Και στο κατω κατω, απο όλα αυτα που λέμε, οι ΠΥΞ ΛΑΞ εχουν μεγαλύτερο κοινό… δεν παει να πεί τπτ. Μηπώς να βγούμε ομαδικά να σιχτιριάζουμε τον κάθε πυτζαμοφορουντα γεροντοκορο ““ροκά”” ?
Γνωμές εκφράζουμε, όσο ακραίες και αν είναι. Να μαστε καλά να γουστάρουμε και να τσαμπουνάμε οτι μας κατέβει. Ελευθερά.
Καμιά μπάντα δε μεγαλώνει χωρίς φασαίους. Σε όλους τους χώρους. Τα λεφτά θα τα βγάλεις χάρη στους φασαίους. Δεν υπάρχει καλό ή κακό σε αυτό. Αν σου αρέσει η μπάντα και μπορείς να συμβιώσεις με τους φασαίους συνεχίζεις να την ακολουθείς, διαφορετικά την αφήνεις.
+1, απλά γιατι να την αφήσεις. Το να σου αρέσει μουσικά είναι το θέμα. Δεν πάω να δώ αν η μαρίκα ακούει την, Χ,Ψ μπάντα, για να μου αρέσει. (Μαρίκα μ ακούς? Ή ακούς χατζηγιάννη?)
Καλά δεν νομίζω πως οι κοπέλες ακούνε VIC μόνο για αυτόν τον λόγο, ήμαρτον, βγαίνουν από την κουζίνα για να ψαχτούν με μουσική γενικότερα το 2019 νομίζω…
Για πολλούς ειδικά στην τρέχουσα δεκαετία αλλά και ανέκαθεν στις μουσικές σκηνές, ο χώρος είναι μέρος επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης και κοινής ταυτότητας. Πάντα έτσι ήταν και έτσι ανέβαιναν και έπεφταν οι σκηνές μαζί με όσα λέει ο @furor . Αν διαφωνείς με αυτό, τότε θεωρώ πως αυτή η διαφωνία κρύβει άλλους λόγους, μπορεί να κάνω και λάθος.
Η μουσική για πολλούς είναι μια στάση ζωής. Τι να πουν οι πάνκηδες πχ;
Αν κάνεις καλή κριτική, είσαι μεταλχαμεράκιας, αν κάνεις κακή κριτική είσαι διαδικτυακός μπάτσος του καλλιτεχνικού τους γούστου.
Κάνουμε μουσική κουβέντα και παραθέτουμε επιχειρήματα με τα οποία κάλλιστα μπορείτε να διαφωνήσετε και να προάγουμε την κουβέντα. Αλλά όχι.
Καμία σχέση, αν αντιλαμβάνομαι σωστά τα γραφόμενά σου. Μπάτσος είναι εκείνος που συνήθως ανώνυμα αφήνει εμπαθή σχόλια είτε σε κριτικές (καλές & κακές δεν έχει σημασία), είτε σε αναρτήσεις κι όχι γράφει κριτικές. Τα παραδείγματα είναι πολλά και φαντάζομαι τα χει πάρει πρέφα και το δικό σου μάτι.