Λοιπόν, ακολουθεί ενθουσιώδης ανταπόκριση από το χθεσινή συναυλία των Voivod στη Θεσσαλονίκη, για όποιον ενδιαφέρεται και αντέχει!
Το εν λόγω live που τελείωσε πριν από όχι πολλές ώρες, διέθετε όσα χρειάζεται να έχει ένα thrash live και ακόμα παραπάνω - άλλωστε για τους Voivod μιλάμε!
Είχε ενθουσιασμό από μπάντα και κοινό, ένταση, παλμό, είχε και λίγο (“καλώς εννοούμενο” σε τέτοιες περιπτώσεις) ξύλο – σε κάποια φάση πέρασε από δίπλα μου ένας αιμόφυρτος (από αγκωνιά στη μύτη, θέλω να πιστεύω) τύπος.
Η μπάντα, για καλή μας τύχη (ή μήπως δεν ήταν σύμπτωση;) βρέθηκε σε μεγάλα κέφια! Οι δύο “νέοι” ένοιωθαν πραγματικά, ο μεν Chewy (τι νέος θα μου πεις, με 10 χρόνια στη μπάντα) δικαιώνει σε απόλυτο βαθμό την επιλογή του - ο άνθρωπος μέχρι και φυσιογνωμικά ταιριάζει απόλυτα στο συγκρότημα - ο δε Rocky, επίσης είναι άψογος στα καθήκοντά του!
Ο Snake, αδιαφιλονίκητος MVP του τελευταίου δίσκου, ερμήνευε με το πολυδιάστατο πλέον στυλ του, άλλοτε επιδεικνύοντας μια Lemm-ική εμβρίθεια, κι άλλες φορές, στα trippy/ “υπνωτιστικά” σημεία, θυμίζοντας τον κάπως “ειρωνικό” τρόπο του Brent Hinds –εκτός κι αν συνέβαινε τόσον καιρό το αντίστροφο και δεν το είχαμε πάρει είδηση! Επίσης, όπως ήταν αναμενόμενο, πήρε πάνω του την επικοινωνία. Βέβαια οι γκριμάτσες και οι κινήσεις που κάνει ήταν cool όταν ήταν εικοσιπεντάρης, τριάντα χρόνια αργότερα όμως τον κάνουν να δείχνει λίγο ταλαιπωρημένος, η αλήθεια είναι!
Τέλος, ας σημειωθεί ότι ο, πάντα χαρακτηριστικός στο παίξιμο του, Away, έσκασε μύτη πριν την έναρξη από την κύρια είσοδο και έμεινε εκεί συνομιλώντας για κάποια ώρα με τον κόσμο!
Ο οποίος κόσμος της Θεσσαλονίκης (και άλλων ευγενών, όμορων περιοχών!) τίμησε στο ακέραιο το live, αφού το Eightball ήταν γεμάτο – ευτυχώς, όχι σε προσβλητικό για την αξιοπρέπεια μας βαθμό.
Το εντυπωσιακότερο ήταν ότι, πέραν του υψηλού μέσου όρου ηλικίας, έβλεπες ανθρώπους πενηντάρηδες που, κρίνοντας από την εμφάνιση και τις αντιδράσεις (κάτι stage diving κλπ), ήταν εμφανώς ενεργοί ακροατές και όχι κάτι ξεχασμένοι τύποι που πήγαν εκεί για τη νοσταλγία της νιότης τους – και αυτό συνιστά παράσημο για το συγκρότημα πιστεύω!
Το setlist ήταν ίδιο και απαράλλαχτο με αυτό των πρόσφατων εμφανίσεων τους με μεγάλη εκπροσώπηση από το The Wake (λογικό). Ας πούμε εδώ πως, όσο κι αν ενθουσίασε το τελευταίο album, όταν έμπαιναν τα κομμάτια από τα Dimension Hatröss και Nothingface (βάζω τους δίσκους με τους οποίους είναι εγγύτερα ηχητικά) η σύγκριση απέβαινε εμφανώς εναντίον του πρώτου.
Η διάρκεια έφτασε τα 75-80 λεπτά, σχετικά μικρή, αλλά νομίζω πως όλοι έφυγαν “γεμάτοι”. Αναφορικά με την ποιότητα του ήχου, ήταν πολύ καλή. Σημειωτέον, η μπάντα είχε φέρει δικό της ηχολήπτη, (φαντάζομαι κατάλαβα σωστά, μιας και στεκόμουν δίπλα του!)
Α, ναι και τα support! Τους μεν Stereo Animal δεν τους είδα, οι δε Sacral Rage ήταν καλοί, μόνο που ο τραγουδιστής ήταν “θαμμένος” και δεν ακουγόταν καλά - πολύ πόζα πάντως ρε παιδί μου!
Για το τέλος, τα πάντα δικαιολογημένα παράπονα!
Ρε σεις (απευθύνομαι στους διοργανωτές, το club, όποιον είχε την ευθύνη τέλος πάντων!) νόμιζα πώς το είχαμε ξεπεράσει το σύνδρομο με τις τεράστιες καθυστερήσεις στα χρονοδιαγράμματα.
Εκτός του ότι… εκτέθηκα με το πρόγραμμα που δημοσίευσα πιο πάνω, το γεγονός ότι οι εμφανίσεις πήγαν 1 και μισή ώρα (90 λεπτά!) αργότερα, διέλυσε και τα δικά μας προγράμματα με αποτέλεσμα εγώ π.χ. να φτάσω σπίτι μου στις τέσσερις τα ξημερώματα (4 π.μ.!).
!