Εγώ το αγαπώ αν και θεωρώ την Α’ πλευρά σαφώς καλύτερη. Αλλά σαν από κεκτημένη ταχύτητα, πηγαίνε με σπασμένα φρένα τότε με τους Heartbreakers, αραδιάζανε κομματάρες αβέρτα.
Πρέπει να το ξαναπάρω μου φαίνεται, αποθεώνουν τη νέα έκδοση οι φαν. Δεν είναι στις συνήθειές μου να αγοράζω άλμπουμ που έχω αλλά με αυτό και κάτι Wildflowers που βγάλανε επίσης σε special εκδόσεις, έχει πολλά non-album τραγούδια που θέλω να έχω. Και πολλά είναι θησαυροί! Είμαι σε πειρασμό…
Αυτά τα δύο μπορούν να συμβαίνουν ταυτόχρονα 
From First to Last - Dear Diary, My Teen Angst Has A Bodycount
As a boy he was considered somewhat odd
Kept to himself most of the time
He would daydream in and out of his own world
But in every other way he was fine
Εντυπώσεις?
Η αληθεια ειναι πως τους είχα αφησει κάπου στο ντεμπούτο.
Νομιζω πως ηταν απο τους πρωτους σ αυτο το proto-lornashorικο παρακλάδι του χωρου.
Το καινουριο μου ακουγεται τυπικο μεν του ειδους,αλλα συμπαθεστατο.
Τα hooks στα καθαρα,που συνηθως ειναι το σημειο που θα σε χασει ή οχι ενας δισκος του ειδους,
εδω ειναι καθαρο win για μενα - κ ως μελωδιες κ ως αποδοση της τυπισσας.
Tldr;Δεν ειναι απο τα αντιπροσωπευτικα μου ακουσματα το ειδος,αλλα μια στο τοσο θα τιμησω - κ τουτο εδω ειναι απο τις καλες τετοιες περιπτωσεις.
Τυχερός είσαι. Θα ακούσεις δύο από τα καλύτερα NWOBHM album και όχι μόνο.
Εξαιρετικά και τα δύο.
Ωραία και τώρα κάποιος να ποστάρει λινκ από bandcamp ή YT να κλείσουμε το σετ 
Πάντως - χωρίς να έχω ακούσει ακόμα το νέο άλμπουμ - πόσο ΚΑΥΛΩΤΙΚΗ είναι η δουλειά που τους φτιάχνει στο εικαστικό κομμάτι το παλικάρι από Ινδία…
Κι αν γούσταρες με αυτά που άκουσες, πάρε και γλυκάκι για το τέλος.
Μιλάμε για Ύμνο από τους λίγους, κομμάτι που ποτέ δεν βρήκε τον δρόμο του σε LP. Το αγαπημένο μου τραγούδι των TB, μαζί με το Sunrise in Tokyo ενδεχομένως.
