A balm of fire carried over horizons
Τι εκπληκτική τραγουδάρα που είχαν τα end credits του Terrifier 3.
Αγαπώ Dreamkid και δεν το περίμενα.
I let you cut me open, just to watch me bleed
Gave up who I am for who you wanted me to be
Don’t know why I’m hoping for what I won’t receive
Falling for the promise of the emptiness machine
Γαμώ τα πάντα όλα μου γαμώ.
I only wanted to be part of something
I think too much of all to come
Of how it will be after I give up
My weary dance with age
And resignation moves me slow
Toward a dark and empty stage
Where I can sing the world I know
σουγαμησορεΜεγαλε
μας τρομπονοβεντουζιασες πατοκορφα ρεη
Πριν από 37 χρόνια, τέτοιες μέρες, οι Candlemass έβαζαν άλλον έναν (μετά το πρώτο τους) ογκόλιθο στο απόρθητο, επιβλητικό κάστρο του doom, με το εμβληματικό Nightfall όπου ντεμπουτάρει ο νέος τραγουδιστής που με την χαρακτηριστική φωνή του έγινε δεκτός σαν… μεσσίας!
Μαμά Ιταλία σήμερα μόνο, με ατόφιο ατσάλι βγαλμένο από τα ένδοξα 90ς
Και στα καπάκια
Γαμάτο κομμάτι, πάρα πολύ καλός δίσκος! Το έχω λιώσει 2 μέρες τώρα
Σκισιμο.
The “sync” of lyrics and lives is astonishing
Κι εγώ κάπως έτσι, αν και δεν ήμουν ποτέ ακροατής ή φαν των Cure. Αλλά εδώ έχουμε ένα πολύ ωραίο album, ταιριάζει και με τον καιρό.