Οne of a kind μπάντα:
και για συνοδευτικό (ή δεύτερο γεύμα), ο πιο Killing Joke δίσκος που δεν έχει βγεί από τους Killing Joke:
Πωπω ρε φίλε, τι διασκάρα έβαλες τώρα, το είχα πεθάνει αυτό το τραγούδι όταν βγήκε.
Και golden elk, και heart of the giant και the bee και pyres on the coast και αρκετά άλλα.
Κλασική περίπτωση “Ω να σου γκαμησω” δίσκου
Κλασική περίπτωση - για μένα - συγκροτήματος που ήξερα μεν αλλά ποτέ δεν άκουγα, και το νέο τους άλμπουμ παίρνει καλές κριτικές και το δοκιμάζω. Το αντίστοιχο φετινό ήταν των Solstafir, που τους νόμιζα έξω από τα νερά μου, και τους δοκίμασα μόνο και μόνο για να πάθω πλάκα!
Εγώ τους ακούω από πάρα πολύ παλιά, αγαπημένο γκρουπ αλλά είχα ξενερώσει τόσο με το skyforger που άκουσα μόλις φέτος τα δύο επόμενα και είδα τι έχανα
Solstafir το otta μου άρεσε αρκετά, το καινούριο δεν έχω προλάβει να το ακούσω, μπαίνει στη λίστα αναμονής
Και το Under the Red Cloud πολύ δυνατό δισκάκι. Και εξαιρετική αισθητική στα εξώφυλλα αμφότερα.
Ποιό είναι;
Def Leppard - High ‘N’ Dry
Χαχαχαχαχ. Σ’ ευχαριστώ πολύ! Επικό εξώφυλλο!
Επικότερες συμμετοχές, επικότατη μουσική θα προσθέσω, αν βρεις χρόνο ασχολήσου και με τους στίχους, αξίζουν.
Ακούω το δεύτερο κομμάτι. Ωραίο είναι, θέλει όμως να είσαι στο κατάλληλο μουντ για να το νιώσεις καλύτερα.