Πενήντα χρόνια συμπληρώθηκαν πριν λίγες μέρες από την κυκλοφορία του πέμπτου δίσκου των θρυλικών Who, του συγκροτήματος που εκτιμώ ίσως περισσότερο από κάθε άλλο.
Το Who’s next με το εμβληματικό εξώφυλλο που απεικονίζει τα μέλη της μπάντας να έχουν μόλις “ανακουφιστεί” πάνω σε έναν τσιμεντένιο ογκόλιθο και θέτει την ερώτηση “ποιος έχει σειρά;”, διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου LP των Who, και, κατά φυσική συνέπεια, του καλύτερου γενικώς όλων!
Καθόλου άσχημα για μια επιλογή τραγουδιών που επιβίωσαν από το αποτυχημένο μεγαλεπήβολο LIfehouse project που είχε οραματιστεί ο Townshend, κομμάτια που άφησαν την ανεξίτηλη σφραγίδα τους στην Ιστορία του rock ‘n’ roll, με ελάχιστες ισοϋψείς τους κορυφές στον μισό αιώνα που παρήλθε!
Τρομερό κλείσιμο με All Or None… μόνο στα τρία τελευταία μου τα έχουν λίγο χαλάσει με τα τελευταία κομμάτια στους δίσκους (το Stupid Mop δεν είναι κομμάτι ε, το Vitalogy τελειώνει με το Immortality, εξηγούμαι).
Δύο από τα πιο “μουσικά” του άλμπουμ, μετά το 2000 κιόλας:
Και ένα από τα πολλά collaboration που έκανε, εδώ με Dubblestandart και πάρα πολλούς producers με το διαστημικό dub διπλό άλμπουμ Return from planet dub
.
