I wanna see it painted, painted, painted
Painted black, yeah
Καλο ταξιδι στον Νικο Μαϊντα. Ακομα θυμαμαι τραγουδια σαν την διασκευη στο “Μαθητη” του Ζαμπετα που επαιζε συχνα τοτε στο Mega, οπως και το επαναστατικο “Sarajevo” εφεραν πολυ κοσμο στην χρυση εποχη της ελληνοφωνης ροκ δεκαετιας του ΄90… η συγκεκριμενη συνθεση του ομως και ερμηνεια του ομως στο ποιημα της Κατερινας Γωγου, ειναι απο τις κορυφες του συγκεκριμενου ιδιωματος
Τωρα ακουμε ολο τον δισκο, ευχαριστω αδερφε.
Δεν το ακούω ακριβώς τώρα γιατί είμαι στη δουλειά, αλλά ακόμη και με τη σκέψη μόνο ενθουσιάζομαι, χώρια που δεν θέλω να είμαι στην απ’ έξω στο πάρτυ που έχετε στήσει! Θα το βάλω όμως στην πρώτη ευκαιρία!
Εγώ θα σας τη χαλάσω με κόκκινο black metal
I jump on the bandwagon που λένε και στο χωριό μου
Για κάποιον λόγο ('70s vibes μάλλον), κατέληξα εδώ ακούγοντας το solo-αριστούργημα του “Darkest Hour” από το “Senjutsu” (α, ρε παικτούρα Smith). Go figure…
Τι ύμνος ο ακόλουθος και πόσο συγκροτηματάρα οι BOC;
Στο Σαράγεβο τραγουδάει ο Μαϊντάς ή απλά παίζει μπάσο;
ο Ασλανογλου τραγουδουσε στο Sarajevo. Ο Μαϊντας εκει επαιζε ακομα keyboards.
Ε αφού πήγες προς τα εκεί, το συνέχισα