Το ADHD ειναι το αγαπημενο μου Riverside παντως, απλα το λατρευω ολοκληρο.
Μετα απο δυο ακροασεις, θα εβγαζα το + και τα βρισκουμε.
Για σενα μπορει λοιπον να ειναι 8
Αυτο ακριβως
Το ADHD ειναι το αγαπημενο μου Riverside παντως, απλα το λατρευω ολοκληρο.
Μετα απο δυο ακροασεις, θα εβγαζα το + και τα βρισκουμε.
Για σενα μπορει λοιπον να ειναι 8
Αυτο ακριβως
…ναι,καπως ετσι το νιωθω
Όσα χρόνια και αν περάσουν θα το θεωρώ πάντα ενα απο τα καλύτερα, πιο μεγαλειώδη, μαγικά τραγούδια που έχω ακούσει έβερ. Α ρε Piotr…
Έχω κατεβάσει ένα μπουκάλι κρασί μέχρι στιγμής…
…για να το αντέξω!
Όχι εντάξει, άλλωστε πολλάκις το έχω υπερασπιστεί και εδώ μέσα και εκεί έξω, κυρίως γιατί είναι ό,τι πιο ειλικρινές μπορούσαν να κυκλοφορήσουν τότε. James σε διάλυση (με στιχάρες όμως) και κατ’ επέκταση μια μπάντα σε διάλυση, έχει τις στιγμές του, έχει τα κατσαρόλια και τις λοιπές (πολλές) αδυναμίες του, αυτοί ήταν, αυτό πήραμε.
Ο οποίος τσίμπησε και ένα ντραμ σετ από portnoy,κάτι έκανε καλά , ευρηματικός
Και για να μην αδικήσω τον lars,έκανε και αυτός το καλό του , πρέπει να ήταν μεγάλη επιρροή για τον παλικαρο,ως προς τα ποια τάπερ, κουτάκια,κατσαρόλες θα χρησιμοποιήσει για να βγει Ο ΗΧΟΣ.
Και αν κάτσω να θυμηθώ τα νιάτα μου στο δημοτικό,είχα φτιάξει ένα σετ από :
Μπότα , το πόδι στο πάτωμα.
Ταμπούρο, μια δερμάτινη καρέκλα η οποία έβγαζε ένα ήχο σαν τις τελευταίες παραγωγές του Charlie Bauerfeind
Τομ/βαθύ, μπαλόνια σφηνομενα σε μικρά κουβαδάκια σκουπιδιών,ψιλοαντεχανε για λίγη ωρα αφού δεν ήξερα και να χτυπάω (είχα πολλά )
Πιατίνια, κάτι σαν τάσια από μια ηλεκτρική ψησταριά οπότε είχα ξεβιδωσει την ψησταριά και είχα φτιάξει και βάσεις.
Όλα αυτά τα χτυπούσα με μπακέτες 12Α,δηλαδή πινέλα τέμπερας
Και όλα αυτά ενώ ήθελα να αγοράσω κιθάρα
…σόρρυ για το οφτοπικ,αλλά κάποιοι είχαμε ψυχολογικά από πολύ μικροί και ψαχναμε τον ήχο μας (τίποτα δεν έχει αλλάξει και που μεγαλώσαμε )
Λέει τιποτές ?
Είναι το blackeking No2 ?
(θα προτιμούσα κάτι πιο κοντά στο burn αλλά οκ δεν παίζει φαντάζομαι)
Ας ειναι και το locust νο 2 εστω . Πολυ ψηλα εβαλες τον πηχη μαν
Edit: έβαλα και ακουσα τα δύο σινγκλς (unhallowed και choke). Σαν να γαμουν μου φάνηκε, μακάρι να είναι όλος ο δίσκος τόσο καλός, μετά ειδικά και την απογοήτευση του Catharsis.
δεν το τρεφω σε ιδιαίτερη εκτίμηση το locust,.
Ας πούμε λοιπόν ότι προσβλέπω σε ένα 2ο δυνατό comeback όπως το through the ashes
πολύ γκρουβια πάντως το φθινόπωρο (mh, slipknot, log). Καλή φάση…
Την έπαθα και έγω!
Foobar μου λείπεις!