Πριν από 44 χρόνια, τέτοιες μέρες, οι Rush καλωσόριζαν την νέα δεκαετία με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο, με ένα αριστούργημα που παρότι κυκλοφόρησε μέσα το καταχείμωνο, είναι ένας δίσκος για κάθε εποχή (του χρόνου και γενικότερα, όπως όλα τα πραγματικά σπουδαία έργα!)
15 Likes
6 Likes
Το είδα να αναφέρεται τόσες φορές την περασμένη βδομάδα που λέω, doom δίσκος τέτοιας αποδοχής και να μην τον έχω ακούσει; Κάτι έχω χάσει. Ή μήπως όχι; Only one way to find out.
Ανάμεικτα συναισθήματα σ’ αυτές τις πρώτες ακροάσεις. Από τη μία, η ομοιότητα με Solitude Aeturnus εμφανής, εμφανέστατη, eerie σε σημεία (χωρίς πλάκα, ώρες ώρες μου φαίνεται ότι ακούω ακυκλοφόρητο υλικό των Αμερικάνων τιτάνων ξέρω γω). Από την άλλη, η φάση είναι δώσε μου τέτοιες μουσικές και πάρε μου την ψυχή.
Δεν ξέρω. Θα δούμε.
13 Likes
12 Likes
Τι ύμνος είναι αυτός γαμώ τον Δία και τον κεραυνό του μαζί
5 Likes
Απ΄τα καλύτερα τραγούδια των Motörhead 
2 Likes
2 Likes
14 Likes
9 Likes
3 Likes
Μόνο Σοντομαρα
10 Likes
4 Likes
Too much Dickinson for my own good 
1 Like
6 Likes
Σαρανταρίζει αυτό τον μήνα και το Defenders of the Faith, μια ηλικία που την προδίδει και η παραγωγή και το ατυχέστατης έμπνευσης (ακόμη και για τα τότε δεδομένα) εξώφυλλο!
Αντίθετα, τα διαχρονικά classics που περιέχει του εξασφαλίζουν αιώνια νεότητα, όπως και μια θέση ανάμεσα στα καλύτερα έργα των Priest και, κατ’ επέκταση, του metal γενικότερα!
17 Likes
Λίγα για τον μπαμπά του θάντερ-τανκ 
2 Likes
Eυτυχώς που στο cover, έτσι όπως αναδύεται από το έρεβος o Metallian, δεν φαίνονται τα τεράστα ατσάλινα κλαπατσίμπαλά του και δεν θρηνούμε επιπλέον θύματα αγνής ανόθευτης μεταλλικής κάβλας
Sworn to avenge
Condemn-to-hell
16 Likes
Δεν πρέπει να υπάρχει άλλο εξώφυλλο που να διχάζει τόσο