γιεεεα…το ξερω καποιους κανω να νοσταλγουνε τωρα…τους θυμιζω την παιδικη τους ηλικια…ξερετε αυτη πριν πολλλλαααα χρονια…δεν μπορει τουλαχιστον το μικρο σπιτι στο λιβαδι το βλεπατε δεν μπορει…και καποιοι και το καρουζελ…εγω το δευτερο δεν το πολυεβλεπα…δεν μου αρεσε γαμω…απλα θυμαμαι το ειχε πριν το μικρο σπιτι στο λιβαδι νομιζω (η μηπως πριν το νταρτανιαν) και μερικες φορες το παρακολουθουσα…(και ας μου φωναζε η μουαμα…Αντωωωνηηηηη!! ελα να κανεις την ορθογραφια σουυυυυυυυυ)…ποιος δεν θυματε ομως τον μικρο φτωχο και νεγρο Τσιριλο(ασχετα αν μετα κερδισε το λαχειο και εγινε νεοπλουτος και πηρε και αμαξι που το χε ζηλεψει απο ενα αλλο πλουσιοπαιδο που εκανε παρεα με την Χουακινα…) που ελιωνε για τον ερωτα της πλουσιας και ομορφης ξανθιας γαλανοματας Μαριας Χουακινας…η τον Ντειβιντ(;;;νομιζω) που τα ειχε με εκεινη την πανασχημη με τα γυαλια δεν θυμαμαι πως την λενε τωρα…αμ εκεινον το τυπικο χοντρουλη της ταξης που υποστηριζε την ομαδα Αμερικα αυτη τη θρυλικη του μεχικο ρε σεις…η την ομορφουλα καλη γεροντοκορη δασκαλα…αχ…
αμ το μικρο σπιτι στο λιβαδι;;;την χαρουμενη αυτη πολυμελη οικογενεια με τον ρωμαλαιο πατεαρα και τα δεν ξερω και γω ποσα παιδια…θυμαμαι την Φλωρα να τρεχει στο λιβαδι με τον σκυλο και δακριζω…η την Μαιρη που γκαβοθηκε η καημενη στο σπιτι που πηρε φωτια…θυμαμαι τη δασκαλα στο σχολειο-εκκλησια…τον παστορα του χωριου, τον μπακαλη με τα γεματα εγωισμο παιδια του…θρυλικη σειρα που εχει σημαδεψει την παιδικη μας ηλικια…σνιφ…
δεν νομιζω οτι πρεπει να βαλουμε πολλ…θα ηταν αδικο να καταγραφει αυτο το θρεντ ως καθαρα ανταγωνιτικο…απλα πειτε πιο προτιμουσατε οταν ησασταν πιτσιρικια…
ακουσα πως ειχε παιξει και σε ενα αλλο μεξικανικο που προβληθηκε στην ελλαδα και ηταν σε εφηβικη ηλικια…νομιζω την εσμεραλντα η την μαρια αλα ντελ μπαριο δεν ξερω…δεν την εχω δει και δεν ξερω παντως…
Το ξερω αλλα ηταν απιστευτα πολυ συμπαθητικο πλασματακι…ηταν γουτσου γουτσου…
Αυτην πυ δεν χονευα ηταν η Μαρια Χοακινα…και δεν λεω απο πλευρας ομορφιας…μην με νομιζεται ζηλιαρα… Απο πλευρας χαρακτηρα δεν μου αρεσε καθολου…επειδη ηταν πολυ ομορφη και πλουσια το χε παρει πανω της και νομιζε οτι μπορουσε να χε οτιδηποτε και οποιονδηποτε την στιγμη που ηθελε…βεβαια εφτεγε και ο πατερας της που της επερνε παντα τα πιο ακριβα ρουχα και παιχνιδια και την ειχε πολυ κακακομαθει…πηγαινε και τα διχνε στα αλλα κοριτσακια της ταξης που ηταν πιο φτωχα και υπεριφανευοταν οτι ταχα μου καποια ηταν…αυτη
και τους κοιταζε ολους εφι ψηλου…
ηταν για πολλοες μπουνιες η κοπελα…
Μου αρεσε πολυ και η δασκαλα των παιδιων…πολυ γλυκια…πολυ καλη…
Καλο παιδακι ηταν και ο HAIMER νομιζω καπως ετσι τον ελεγαν…ηταν αρκετα χονδρουλης με απιστευτο καλο χαρακτηρα…
Tα έβλεπα και τα δύο!
Αλλά δε μπορώ να διαλέξω…
¶σε που στο μικρό σπίτι στο λιβάδι η ιστορία τράβηξε πιο πολύ…
Είδαμε τη Λώρα από παιδούλα να μεγαλώνει, να γίνεται δασκάλα, να παντρεύεται έναν ψηλό ξανθό τύπο…τον ¶νταμ…?
Η αδερφή της τυφλώθηκε και ξαναβρήκε το φως της…
Εκείνο το σπαστικό η Νέλλυ που ο μπαμπάς της ήταν ο μπακάλης του χωριού… έγινε κάποια στιγμή από στρίγγλα αρνάκι… γιατί τα έφερε έτσι η ζωή που τα “λούστηκε” όλα τα άθλια που είχε κάνει…
Και αυτή η μηλόπιτα… όλο μηλόπιτα έτρωγαν!
Δε μπορώ να τα συγκρίνω… είχε τεράστιο στόρυ το μικρό σπίτι στο λιβάδι…!
Βέβαια και το καρουζέλ μου άρεσε πάρα πολύ…!
Για όλα αυτά που προαναφέρατε…ο Σιρίλο και η Μαρία Χοακίνα η ψηλομύτα… ο Χάιμε ο χοντρούλης…
η δάσκαλα (ούτε εγώ δε θυμάμαι πως την έλεγαν).
