Λογική, αν και δεν υπάρχει ιδιαίτερος διαχωρισμός, δηλ δεν είναι “αφήνω το πορτοκάλι, παίρνω το μήλο”
Αυτά τα είχε το σχολικό βιβλίο της Γ’ Λυκείου.
Αυτά τα δύο και άλλοι παράγοντες, συντελούν σε μια σωστή απόφαση έπειτα από ώριμη σχέση.
Αν πάντως θέλατε να το προχωρήσουμε λίγο, πιστεύω υπάρχει και στο συναίσθημα λογική. Δε πιστεύω πως διαχωρίζονται πλήρως.
λογικό αυτό που λες, αλλά δε μου αρέσει…
Αυτό πιστεύω και 'γω.
Επίσης, καλό είναι άμα ξεκινάς κάτι με βάση το συναίσθημα, να το συνεχίζεις/τελειώνεις και με βάση το συναίσθημα. Αντίστοιχα για τη λογική…
Ας το πάμε λίγο στο ψυχαναλυτικό του, μια που το σηκώνει η κουβέντα. 
Τι έλεγε ο πατέρας της ψυχανάλυσης, ο Φρόυντ, πάνω στο θέμα?
“Όπου ήταν Αυτό, πρέπει να γίνει Εγώ”.
“Αυτό”, δηλαδή η βάση, ο πυρήνας κάθε ανθρώπου, οι ενορμήσεις, οι ορμές, ή τα “συναισθήματα” μπορούμε να πούμε.
“Εγώ”, δηλαδή το στοιχείο της λογικής και της σκέψης, το οποίο για τον Φρόυντ έρχεται πάνω απο το αυτό, είναι πιο επιφανειακό θα μπορούσαμε να πούμε. Και ωστόσο, πρέπει να ασκεί έλεγχο πάνω στο αυτό, η λογική και η σκέψη πρέπει να επικρατούν του ασυνείδητου, για να μπορεί ένας άνθρωπος να αντιμετωπίζει με επιτυχία τα προβλήματα του. Το οποίο ασυνείδητο για τον Φρόυντ τουλάχιστον κάθε άλλο παρά “καλό” ήταν (αυτό βέβαια είναι αμφιλεγόμενο σαν θέμα).
Έτσι έλεγε ο Φρόυντ τουλάχιστον. Είναι γεγονός πάντως πως το συναίσθημα που καταπνίγεται, θα εκδηλωθεί, και με έμμεσους τρόπους, κάτι το οποίο δεν είναι καλό. Εξάλλου η υπερβολική, ξερή λογική συχνά δεν είναι παρά μια άμυνα, ένα σύμπτωμα πολύ έντονα καταπιεσμένου συναισθήματος.
Με άλλα λόγια, η ισορροπία, το feedback ανάμεσα στα δύο, είναι η καλύτερη λύση. Αυτά τα ολίγα, απο την ψυχαναλυτική πλευρά
Τέλλλος. Αυτό ακριβώς. :thumbup:
+1 μπράβο στον Bacillus!
Πράγματι είναι θέμα λεπτής ισοροπίας μεταξύ των 2. Συνήθως βλέπουμε οτι όσο πλησιάζουμε το ένα ταυτόχρονα απομακρυνόμαστε από το άλλο -ενώ είναι σα να πρέπει να κρατάει κανείς και μια απόσταση ασφαλείας από τα άκρα.
Αλλά ήδη διατυπώθηκαν ωραίες ιδέες!
Παρατηρώντας τον εαυτό μου, βλέπω ότι κρίνω με τη λογική μια κατάσταση και καταλήγω (ή προσπαθώ) κάπου. Μετά όμως… αν η επίγνωση του τι είναι “σωστό” εξακολουθεί να μην μου αρκεί, αν εναντιώνεται τόσο σ’αυτό που νιώθω -σ’ αυτό που είμαι-, προτιμώ να διαλέξω το “λάθος”. Γνωρίζοντας τις συνέπειες αλλά αποζητώντας την ειλικρίνεια…
Λογική 100% πλέον είμαι μεγάλη γυναίκα
μου λείπει όμως ένα δυνατό συναίσθημα ένα ταρακούνημα
xωρις δευτερη σκεψη λογικη
Συναίσθημα ακόμα και αν σε οδηγήσει σε λάθος αποφάσεις είναι αυτό που πραγματικά ήθελες.
κλειδωστε το τοπικ!
αυτη ειναι η πιο σωστη απαντηση!
ε,καλά,χαίρω πολύ ότι το τέλειο θα ήταν ένας αρμόνικος συνδυασμός που θα οδηγούσε τις ζωής μας σε μια όμορφη ισορροπημένη πορεία ευτυχίας
:roll:
αμα βάλω τη λογική σε μερικές καταστάσεις όλακερη η ζωή μου θα ήτανε διαφορετική.μπορεί καλύτερη,μπορεί χειρότερη.
κυριαρχεί το συναίσθημα,καλώς ή κακώς.
Εγω λεω να την κανουμε μπαν! 
Παντως ειναι μεγαλη η κοντρα…Και απο τις ψηφους φαινεται…
Το καλύτερο θα ήταν ο τέλειος συνδυασμός τους. Παν μέτρον άριστον που έλεγαν και οι αρχαίοι.
Και φυσικά το συνετό θα ήταν να μπορείς να καταλάβεις σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να υπερισχύει η λογική και σε ποιες το συναίσθημα. Τότε έχουμε φτάσει σε μια ικανοποιητική στάση ζωής και είμαστε ευχαριστημένοι με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας
Ουφ νυσάφι με τις politically correct απαντήσεις. Φυσικά συναίσθημα. Η λογική βοηθάει, αλλά όπου λογική=υποκρισία. Τουλάχιστον στη σύγχρονη κοινωνία. Οπότε όσο μπορούμε τραβάμε προς συναίσθημα μεριά
Oχι.
Αμα ξεκινας κατι με βαση το συναισθημα και τελικα φτανεις σε καποιο επιπεδο που σε χαλαει πολυ, πρεπει να το τελειωσεις με βαση τη λογικη.
Αντιστοιχα και για τη λογικη. Μπορει να ξεκινησεις κατι σκεπτομενος λογικα αλλα τελικα να καταπιεζεσαι τοσο πολυ που θα λειτουργησεις συναισθηματικα.
Το παραπανω ποστ, αποτελει 100% την αποψη μου επι του θεματος!
"I’ve made the most important discovery of my life. It’s only in the mysterious equation of love that any logical reasons can be found. I’m only here tonight because of you. You are the only reason I am… you are all my reasons. "
Ιn a beautiful mind Quote
Τάδε έφη John Nash , ενας άνθρωπος που στηριξε τη ζωή του στη λογική …
Καλά, κοίτα: Δεν ξέρω κατά πόσο είναι δική του η ατάκα, η ταινία τα έχει Χολυγουντοποιήσει λίγο τα πράγματα…
Το σίγουρο είναι πως τις θεωρίες του τις στήριξε στη λογική, την ζωή του σίγουρα όχι αφού ήταν σχιζοφρενής…
E ναι …το κουοτ που εβαλα ηταν απο την ταινία…Η μόνη μου γνώση απο Νας ήταν “η Θεωρία Παιγνίων” στο Πανεπιστημιο,οποτε ουτε εγω μπορω να σου πω με ασφαλεια τί είπε την βραδια των Νόμπελ…Παρόλαυτα ήθελα να τονίσω το ολο νόημα που ήταν οτι ενας ανθρωπος που ολη του η ζωή είχε να κάνει με τη λογική και τη συλλογιστική υποκλίνεται στην αξία και την αλήθεια του συναισθήματος…πάντα για την ταινία αυτα… .Με΄αγγίζει πολύ σαν αλήθεια κ γι αυτο το ανέφερα…
[QUOTE=Lunatic;337021]Η μόνη μου γνώση απο Νας ήταν “η Θεωρία Παιγνίων” στο Πανεπιστημιο,QUOTE]
Kαι μένα, + κάποια άρθρα σχετικά με τον Νash στον Αμερικάνικο τύπο όταν το 'A beautiful mind" βγήκε ως βιβλίο πριν καμμία δεκαετία.
Αλλά το φόρουμ διαθέτει δυνατούς γνώστες της ιστορίας των μαθηματικών που έχουν ανοίξει και σχετικό thread και σίγουρα ξέρουν να μας πουν αν ήταν όντως δικό του το quote. 8)
Με κάλυψε ο συνάδελφος…
Αν και μακάρι να τη χρησιμοποιούσα πιο συχνά και πιο σωστά τη ρημαδολογική μου…